Introduction:Kamala Das is one of t

Introduction:

Kamala Das is one of the three most significant Indian poets writing in English today, the other two being Nissim Ezekiel and Ramanujan. Her poetry is all about herself, about her intensely felt desire for love, for emotional involvement, and her failure to achieve such a relationship. In this poem, “My Grandmother’s House” Kamala Das, recalls her ancestral home and her dead grandmother. This poem takes the form of a confession comparing her present broken state with that of being unconditionally loved by her grandmother.

Themes in the Poetry of Kamala Das:

The poetry of Kamala Das is a search for the essential woman, and hence the woman persona of her poems plays the various roles of unhappy woman, unhappy wife, mistress to lusty men, reluctant nymphomaniac, silent Devdasi and love-lorn Radha. Kamala Das has also been called a poet in the confessional mode. The confessional poets deal with emotional experiences which are generally taboo. There is a ruthless self-analysis and a tone of utter sincerity. As E.V.Ramakrishnan rightly says, “In her poetry, Kamala has always dealt with private humiliations and sufferings which are the stock themes of confessional poetry.”

Reminiscent of the Poet’s Ancestral Home:

The poem is a reminiscence of the poetess’ grandmother and their ancestral home at Malabar in Kerala. Her memory of love she received from her grandmother is associated with the image of her ancestral home, where she had passed some of the happiest days of her life, and where her old grandmother had showered her love and affection. With the death of her grandmother the house withdrew into silence. When her grandmother died, even the house seemed to share her grief, which is poignantly expressed in the phrase “the House withdrew”. The house soon became desolate and snakes crawled among books. Her blood became cold like the moon because there was none to love her the way she wanted.


Yearning for the Past: Choked with Grief:

The poet now lives in another city, a long distance away from her grandmother’s house. But the memories of her ancestral house make her sad. She is almost heart-broken. The intensity of her emotions is shown by the ellipses in the form of a few dots. Now, in another city, living another life, she longs to go back. She understands that she cannot reclaim the past but she wants to go back home, look once again through its windows and bring back a handful of darkness – sad and painful memories, which she would have made her constant companion, to keep as a reminder of her past happiness. The poet is unable to proceed with her thoughts for sometime as is indicated by the ellipses (dots).

The poet is now choked with the intensity of grief. She yearns for love like a beggar going from one door to another asking for love in small change. Her need for love and approval is not satisfied in marriage and she goes after strangers for love at least in small quantity. But she does not get it even in small change or coins. Her love-hunger remains unsatisfied, and there is a big void, a blank within her, she seeks to fill up with love but to no avail. The image of the window is a link between the past and the present. It signifies the desire of the poet for a nostalgic peep into her past and resurrect her dreams and desires.

Conclusion:

The poem springs from her own disillusionment with her expectation of unconditional love from the one she loves. In the poem, the image of the ancestral home stands for the strong support and unconditional love she received from her grandmother. The imagery is personal and beautifully articulates her plight in a loveless marriage. Thus, the old house was for her a place of symbolic retreat to a world of innocence, purity and simplicity, an Edenic world where love and happiness are still possible.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำ:

Das กมลาเป็นหนึ่งในสามที่สำคัญอินเดียกวีที่เขียนเป็นภาษาอังกฤษวันนี้ อีกสองนิสสิเอเสเคียลและวาสะรามานุจัน บทกวีของเธอจะเกี่ยวกับตัวเอง เกี่ยวกับความรัก การมีส่วนร่วมทางอารมณ์ ความล้มเหลวของเธอเพื่อให้ความสัมพันธ์ของเธอเจี๊ยบสักหลาด ในบทกวีนี้ "บ้านยายของฉัน" Das กมลา เรียกคืนบ้านโบราณของเธอและยายของเธอตาย กลอนนี้ใช้รูปแบบของการเปรียบเทียบปัจจุบันเธอเสียรัฐ ด้วยที่เป็นลูกรักยายของเธอสารภาพ

ชุดรูปแบบในบทกวีของกมลา Das:

บทกวีของกมลา Das จะหาผู้หญิงจำเป็น และดังนั้น ตัวผู้หญิงของบทกวีของเธอเล่นบทบาทต่าง ๆ ของผู้หญิงไม่มีความสุข ความสุขภรรยา เล็กชาย lusty, Devdasi nymphomaniac เงียบหวงแหนและรัก lorn ราดาห์ กมลาดัสได้ถูกเรียกว่ากวีในโหมด confessional กวี confessional จัดการกับประสบการณ์ทางอารมณ์ที่ต้องห้ามโดยทั่วไป มี self-analysis เป็นหินและน้ำเสียงของความจริงใจที่สุด เป็น E.V.Ramakrishnan เรื่องกล่าวว่า "ในบทกวีของเธอ กมลาได้เสมอแจก humiliations ส่วนตัวและทุกข์ซึ่งเป็นรูปแบบหุ้นของบทกวี confessional"

ของกวีของ Ancestral บ้าน:

ความทรงจำของ poetess ยายและบรรพบุรุษที่มาลาบาร์ในเกรละเป็นกลอน เธอจำความรักที่เธอได้รับจากยายของเธอมีสัมพันธ์กับรูปภาพของบ้านโบราณ เธอได้ผ่านบางวันสุขของชีวิต และ ที่มีนี้ยายอายุเธอเสน่หา มีการตายของยาย บ้านต้องถอนเงียบลง เมื่อยายเสียชีวิต บ้านแม้ดูเหมือนจะ แบ่งปันความเศร้าโศกของเธอ poignantly แสดงในวลี "บ้านต้องถอน" บ้านจนกลายเป็นอ้างว้าง และงูตระเวนในหนังสือ เลือดของเธอกลายเป็นเย็นเช่นดวงจันทร์เนื่องจากมีไม่มีจะรักเธอแบบที่เธอต้องการ


อยากรำลึกอดีต: สำลักกับความเศร้าโศก:

กวีตอนนี้อยู่เมืองอื่น ไกลจากบ้านของยายของเธอ แต่ความทรงจำของบ้านโบราณของเธอทำให้เธอเศร้า เธออยู่เกือบใจกลางเสีย ความเข้มของอารมณ์เธอจะแสดง ด้วยรูปวงรีในสองสามจุด ตอนนี้ ในเมืองอื่น ชีวิตอีกชีวิต เธอ longs ไปกลับ เธอเข้าใจว่า เธอไม่สามารถเรียกคืนผ่านมา แต่เธออยากกลับบ้าน มองผ่านหน้าต่างของอีกครั้ง และนำกลับมาหยิบของความมืดเศร้า และเจ็บปวดความทรงจำ ซึ่งเธอจะทำเพื่อนเธอคง เพื่อให้เป็นจดหมายของเธอที่ผ่านมาความสุข กวีไม่สามารถดำเนินการกับความคิดของเธอในบางครั้งเป็นรูปวงรี (จุด) ระบุ

ตอนนี้มีสำลักกวีที่ มีความเข้มของความเศร้าโศก เธอก็รักเหมือนขอทานไปจากประตูหนึ่งอีกขอความรักในการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็ก เธอต้องการความรักและการอนุมัติไม่ได้พอใจในงานแต่งงาน และเธอไปหลังจากคนแปลกหน้าในความรักน้อยในปริมาณเพียงเล็กน้อย แต่เธอไม่ได้แม้แต่ในการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กหรือเหรียญ เธอหิวความรักยังคงไม่พอใจ และมีโมฆะใหญ่ ช่องว่างภายในของเธอ เธอพยายามเติมให้เต็ม ด้วยความรัก แต่ไม่มีประโยชน์ รูปภาพของหน้าต่างคือ การเชื่อมโยงระหว่างอดีตและปัจจุบัน มันหมายถึงความปรารถนาของกวีเมียงมองเข้าไปในอดีตของเธอ และรื้อฟื้นของเธอความฝันและความต้องการความคิด

สรุป:

กลอนสปริงจาก disillusionment ของตนเองด้วยความรักไม่มีเงื่อนไขจากเธอรักเธอ ในกลอน รูปภาพของการยืนบ้านโบราณสำหรับการสนับสนุนที่แข็งแกร่งและไม่มีเงื่อนไขรักเธอจากยายของเธอรับ ภาพที่เป็นส่วนตัว และสวยงาม articulates สหัสของเธอในการแต่งงานเลิฟเลส ดังนั้น บ้านเก่าได้สำหรับเธอสถานที่สัญลักษณ์ถือว่าโลกของความบริสุทธิ์ ความบริสุทธิ์ และเรียบ ง่าย โลก Edenic มีความรักและความสุขเป็นไปได้ยัง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ: กมลาดาสเป็นหนึ่งในสามของกวีชาวอินเดียที่สำคัญที่สุดในการเขียนภาษาอังกฤษในวันนี้อีกสองคนถูกนิสซิมอีเซเคียลและ Ramanujan บทกวีของเธอคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับตัวเองเกี่ยวกับความปรารถนาของเธอรู้สึกอย่างมากสำหรับความรัก, การมีส่วนร่วมทางอารมณ์และความล้มเหลวของเธอเพื่อให้บรรลุความสัมพันธ์ดังกล่าว ในบทกวีนี้ "คุณยายของบ้านของฉัน" กมลาดาจำได้ว่าบ้านของบรรพบุรุษของเธอและคุณยายของเธอที่ตายแล้ว กลอนบทนี้ใช้รูปแบบของคำสารภาพเปรียบเทียบรัฐที่ขาดเธออยู่กับที่ได้รับความรักอย่างไม่มีเงื่อนไขโดยคุณยายของเธอในรูปแบบบทกวีของกมลาดา: บทกวีของกมลาดาสคือการค้นหาสำหรับผู้หญิงที่จำเป็นและด้วยเหตุนี้คนของผู้หญิง บทกวีของเธอเล่นหลายบทบาทของผู้หญิงที่ไม่มีความสุขภรรยาไม่มีความสุขผู้หญิงกับผู้ชายมีชีวิตชีวา, nymphomaniac ลังเลที่เงียบ Devdasi และรักโดดเดี่ยว Radha กมลาดาสยังได้รับการเรียกว่ากวีในโหมดสารภาพ กวีสารภาพจัดการกับประสบการณ์ทางอารมณ์ซึ่งเป็นสิ่งต้องห้ามโดยทั่วไป มีการวิเคราะห์หินและโทนของความจริงใจที่สุดคือ เป็น EVRamakrishnan ถูกต้องกล่าวว่า "ในบทกวีของเธอกมลาได้กระทำเสมอกับเสียหน้าส่วนตัวและความทุกข์ซึ่งเป็นรูปแบบที่หุ้นของบทกวีสารภาพ". เตือนให้รำลึกถึงกวีบ้านของบรรพบุรุษ: บทกวีที่เป็นความทรงจำของกวี 'ยายและบ้านของบรรพบุรุษของพวกเขา ที่หูกวางในเกรละ หน่วยความจำของความรักของเธอที่เธอได้รับจากคุณยายของเธอมีความสัมพันธ์กับภาพของบ้านของบรรพบุรุษของเธอที่เธอได้ผ่านบางส่วนของวันที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอและสถานที่ที่คุณยายเก่าของเธอได้อาบน้ำความรักและความรักของเธอ กับการตายของคุณยายของเธอที่บ้านถอยกลับเข้าไปในความเงียบ เมื่อคุณยายของเธอเสียชีวิตแม้แต่บ้านที่ดูเหมือนจะแบ่งปันความเศร้าโศกซึ่งจะแสดงปวดร้าวในวลีของเธอ "บ้านถอนตัว" บ้านช้าก็กลายเป็นที่ร้างและงูคลานหมู่หนังสือ เลือดของเธอกลายเป็นเย็นเหมือนดวงจันทร์เพราะไม่มีใครที่จะรักเธอแบบที่เธอต้องการโหยหาอดีต: สำลักกับความเศร้าโศก: กวีตอนนี้อยู่ในเมืองอื่นเป็นระยะทางยาวออกไปจากบ้านของคุณยายของเธอ แต่ความทรงจำของบ้านของบรรพบุรุษของเธอทำให้เธอเศร้า เธอเกือบจะเป็นหัวใจแตกสลาย ความเข้มของอารมณ์ของเธอจะแสดงโดยวงรีในรูปแบบของจุดไม่กี่ ตอนนี้ในเมืองอื่นชีวิตอีกเธอปรารถนาที่จะกลับไป เธอเข้าใจว่าเธอไม่สามารถเรียกคืนได้ แต่ตอนนี้เธออยากจะกลับบ้านไปดูอีกครั้งผ่านหน้าต่างและนำกลับมาหยิบของความมืด - ความทรงจำที่น่าเศร้าและเจ็บปวดที่เธอจะได้ทำให้สหายคงที่ของเธอที่จะให้เป็นตัวเตือนของ ความสุขในอดีตของเธอ กวีไม่สามารถที่จะดำเนินการกับความคิดของเธอสำหรับบางครั้งตามที่ระบุโดยวงรี (จุด) กวีจะสำลักขณะนี้มีความรุนแรงของความเศร้าโศก เธอแยกตัวสำหรับความรักเหมือนขอทานไปจากประตูหนึ่งไปยังอีกที่ขอความรักในการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็ก ความต้องการของเธอสำหรับความรักและได้รับการอนุมัติเป็นที่ไม่พอใจในการแต่งงานและเธอไปหลังจากที่คนแปลกหน้าสำหรับความรักอย่างน้อยในปริมาณน้อย แต่เธอก็ไม่ได้รับมันแม้จะอยู่ในการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กหรือเหรียญ เธอรักความหิวยังคงไม่พอใจและมีช่องว่างขนาดใหญ่ที่ว่างเปล่าภายในของเธอเธอพยายามที่จะเติมให้เต็มด้วยความรัก แต่ไม่เป็นประโยชน์ ภาพของหน้าต่างการเชื่อมโยงระหว่างอดีตและปัจจุบัน มันหมายถึงความปรารถนาของกวีสำหรับความคิดถึงมองลอดเข้าไปในอดีตของเธอและรื้อฟื้นความฝันของเธอและความปรารถนาสรุป: สปริงบทกวีจากความท้อแท้ของเธอเองกับความคาดหวังของรักที่ไม่มีเงื่อนไขของเธอจากคนที่เธอตกหลุมรัก ในบทกวีภาพของบ้านของบรรพบุรุษยืนสำหรับการสนับสนุนและความรักที่ไม่มีเงื่อนไขที่แข็งแกร่งที่เธอได้รับจากคุณยายของเธอ ภาพเป็นส่วนบุคคลและสวยงามปวารณาชะตากรรมของเธอในการแต่งงานที่ปราศจากความรัก ดังนั้นบ้านเก่าเป็นสถานที่ที่เธอถอยสัญลักษณ์ในโลกของความบริสุทธิ์ความบริสุทธิ์และเรียบง่าย Edenic โลกที่รักและความสุขจะยังคงเป็นไปได้ ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ :

กมลาดาส เป็นหนึ่งในสามที่สำคัญที่สุดเขียนกวีชาวอังกฤษในอินเดียวันนี้ อีกสองเป็น nissim เอเสเคียลและ รามานุจัน . บทกวีของเธอคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับตัวเอง เกี่ยวกับเธออย่างแรงรู้สึกปรารถนาความรัก อารมณ์ร่วม และความล้มเหลวที่จะบรรลุเช่นกัน ในบทกวีนี้ " บ้าน " ยายกมลา พ่อคะจำได้ว่าบ้านของบรรพบุรุษของเธอและย่าเธอที่ตายไปแล้ว กลอนบทนี้ใช้รูปแบบของการเปรียบเทียบสภาพปัจจุบันกับคำสารภาพของเธอแตกที่ถูกรักโดยไม่มีเงื่อนไข คุณยายของเธอ ธีม

ในบทกวีของกมลาดาส :

บทกวีของกมลาดาสคือการค้นหาผู้หญิงที่จำเป็น ดังนั้นผู้หญิงที่บุคลิกของบทกวีของเธอเล่น บทบาทต่าง ๆของความสุขผู้หญิง ไม่พอใจภรรยานายหญิงท่านผู้ชาย Nymphomaniac อิดออด devdasi เงียบและ Radha ความรักถูกทอดทิ้ง . กมลาดาส ยังถูกเรียกว่าเป็นกวีในโหมดเกี่ยวกับการสารภาพผิด . กวีเกี่ยวกับการสารภาพผิดข้อตกลงกับประสบการณ์ทางอารมณ์โดยทั่วไปซึ่งมีข้อห้าม มีการวิเคราะห์ตนเองโหดเหี้ยม และเสียงของการจริงใจ เป็น e.v.ramakrishnan อย่างถูกต้องกล่าวว่า " ในบทกวีของเธอกมลาได้เสมอจัดการ humiliations ส่วนบุคคลและความทุกข์ซึ่งเป็นหุ้นรูปแบบของบทกวีเกี่ยวกับการสารภาพผิด "

ให้นึกถึงกวีบรรพบุรุษบ้าน :

กลอนมีความจําของยายที่นักกวีหญิง ' และบ้านของบรรพบุรุษของพวกเขาที่หูกวางในเกรละ ความทรงจำแห่งความรักที่เธอได้รับจากคุณยายของเธอเกี่ยวข้องกับภาพลักษณ์ของบ้านเดิมของเธอที่เธอได้ผ่านบางส่วนของวันที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอและที่ยายแก่เธอได้ให้ความรักและความรัก กับการตายของคุณยายบ้านถอนตัวลงในความเงียบ เมื่อคุณย่าตาย แม้แต่บ้านที่ดูเหมือนจะแบ่งปันความเศร้าโศกของเธอ ซึ่งเป็น poignantly แสดงออกในวลี " บ้านถอน " บ้านก็กลายเป็นที่รกร้าง และงูคลานในหนังสือเลือดเธอเย็นชาเหมือนพระจันทร์ เพราะไม่มีใครที่จะรักหล่อนอย่างที่หล่อนต้องการ


โหยหาอดีต : สำลักกับความเศร้าโศก :

กวีตอนนี้อาศัยอยู่ในเมืองอื่น ที่ไกลออกไปจากบ้านยาย แต่ความทรงจำในบ้านบรรพบุรุษของเธอทำให้เธอเศร้า เธอเกือบจะแตกสลาย ความเข้มของอารมณ์ของเธอจะแสดงโดยวงรีในรูปแบบไม่กี่จุด ตอนนี้ในเมืองอื่น ชีวิตอื่น เธอปรารถนาที่จะกลับไป เธอเข้าใจดีว่าเธอไม่สามารถเรียกคืนอดีตแต่เธออยากกลับไปดูอีกครั้งผ่านทาง Windows และทำให้หยิบของความมืดและความทรงจำที่เศร้าและเจ็บปวด ซึ่งเธอต้องทำให้สหายคงที่ของเธอเพื่อให้เป็นเครื่องเตือนใจแห่งความสุขในอดีตของเธอกวีไม่สามารถดำเนินการกับความคิดของเธอบ้างตามที่ระบุโดยวงรี ( จุด ) .

กวีตอนนี้สำลักกับความเศร้า เธอต้องการความรักเหมือนขอทานไป จากประตูหนึ่งไปยังอีกขอความรักในทอน เธอต้องการได้รับความรักและไม่พอใจในการแต่งงานและยังไล่คนแปลกหน้าสำหรับความรักอย่างน้อยในปริมาณเล็กน้อยแต่เธอก็ไม่ได้รับแม้แต่ในการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กหรือเหรียญ หิวรัก เธอยังคงไม่พอใจ และมีช่องว่างใหญ่ ช่องว่างภายในของเธอ เธอพยายามที่จะเติมกับความรัก แต่จะไม่มีประโยชน์ รูปภาพของหน้าต่างที่เชื่อมโยงระหว่างอดีตและปัจจุบัน มันสื่อถึงความปรารถนาของกวีสำหรับความคิดถึงแอบมองเข้าไปอดีตของเธอและเธอรื้อฟื้นความฝันและความปรารถนา .



สรุป :กลอนสปริงจากความท้อแท้ของเธอเองกับความคาดหวังของความรักที่ไม่มีเงื่อนไขจากคนที่เธอรัก ในบทกวี , รูปภาพของบ้านบรรพบุรุษที่ยืนสำหรับแรงสนับสนุนและความรักที่ไม่มีเงื่อนไขที่หล่อนได้รับจากคุณยาย ภาพส่วนบุคคลและสวยงามเชื่อมชะตากรรมของเธอในการแต่งงาน ดังนั้นบ้านหลังเก่าของเธอที่ถอยเป็นโลกของความไร้เดียงสา ความบริสุทธิ์และเรียบง่าย มี edenic โลกที่ความรัก ความสุขยังเป็นไปได้ "
.