The Lost CameraI will never leave m

The Lost Camera

I will never leave my camera on a bus seat again. Last week I went with my family to the zoo. I took my camera. We rode the bus there. It was a beautiful day. The sun was bright but not too hot. There was a cool breeze. The trees were green. The flowers smelled wonderful. The lions, tigers, zebras, giraffes and elephants looked comfortable and content as they fed and played. I took around a hundred pictures. We stayed at the zoo until it closed. After two hours of walking around, we were pretty tired. When we got on the bus, I felt sleepy, so I put my camera down on the seat beside me and took a nap. Suddenly, my dad was calling my name and telling me to get off the bus. I jumped up and ran out of the door. When we got home, I went to download all my pictures, but couldn’t find my camera. Then I remembered where I had left it—on the bus. We called the bus company, but they could not find it anywhere. Somebody must have stolen it. Next time I ride the bus, I will hold onto everything, because I do not want to lose another camera. (208)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กล้องหายไปฉันจะไม่ปล่อยให้กล้องบนบัสอีกครั้ง สัปดาห์ที่แล้วผมไปกับครอบครัวสวนสัตว์ ผมเอากล้องของฉัน เราขี่รถมี มันเป็นวันสวยงาม ดวงอาทิตย์ไม่ได้สว่างสดใสแต่ไม่ร้อนเกินไป ลมเย็นมาก ต้นไม้กำลังเขียว กลิ่นดอกไม้ดี สิงโต เสือ ม้าลาย ยีราฟ และช้างดูเนื้อหาพวกเขาเลี้ยง และเล่นสะดวก สบาย ผมเอารอบร้อยภาพ เราอยู่ที่สวนสัตว์จนกว่าจะปิด หลังจากสองชั่วโมงของการเดินไปรอบ ๆ เราก็เหนื่อยสวย เมื่อเราได้บนรถบัส ผมรู้สึกง่วงนอน ดังนั้นฉันใส่กล้องลงบนที่นั่งข้างผม และเอางีบหลับ ทันใดนั้น พ่อเรียกชื่อของฉัน และบอกฉันลงรถ ผมกระโดดขึ้น และวิ่งออกจากประตู เมื่อเราได้บ้าน ผมไปดาวน์โหลดรูปภาพของฉัน แต่ไม่พบกล้อง แล้วผมจำได้ที่ผมมีซ้าย — บนรถบัส เราเรียกว่าบริษัท แต่พวกเขาไม่สามารถหาได้ที่ใดก็ได้ ใครสักคนต้องมีขโมยมันไป ครั้งต่อไปที่ผมนั่งรถบัส ฉันจะค้างบนทุกอย่าง เพราะฉันไม่ต้องการสูญเสียกล้องอื่น (208)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กล้องที่หายไป

ผมจะไม่ปล่อยให้กล้องของฉันบนที่นั่งรถบัสอีกครั้ง สัปดาห์ที่แล้วผมไปกับครอบครัวของฉันไปที่สวนสัตว์ ผมเอากล้องของฉัน เราขี่รถบัสที่มี มันเป็นวันที่สวยงาม. ดวงอาทิตย์สดใส แต่ไม่ร้อนเกินไป มีสายลมเย็นเป็น ต้นไม้สีเขียว ดอกไม้กลิ่นที่ยอดเยี่ยม สิงโตเสือม้าลายยีราฟและช้างมองความสะดวกสบายและเนื้อหาที่พวกเขาเลี้ยงและเล่น ผมเอาไปรอบหนึ่งร้อยภาพ เราอยู่ที่สวนสัตว์จนกว่าจะปิด หลังจากสองชั่วโมงของการเดินไปรอบ ๆ เราเหนื่อยสวย เมื่อเราได้บนรถบัสที่ฉันรู้สึกง่วงนอนดังนั้นฉันใส่กล้องของฉันลงบนที่นั่งข้างฉันและเอาหลับนอน ทันใดนั้นพ่อของฉันถูกเรียกชื่อของฉันและบอกฉันจะได้รับออกจากรถ ผมกระโดดขึ้นและวิ่งออกมาจากประตู เมื่อเรากลับมาถึงบ้านผมไปดาวน์โหลดภาพทั้งหมดของฉัน แต่ไม่สามารถหากล้องของฉัน จากนั้นผมจำได้ที่ผมได้ทิ้งมันบนรถบัส เราเรียกว่า บริษัท รถบัส แต่พวกเขาไม่สามารถหาได้ทุกที่ ใครสักคนที่จะต้องมีการขโมยมัน ครั้งต่อไปที่ผมนั่งรถประจำทางที่ฉันจะถือไปยังทุกอย่างเพราะผมไม่ต้องการที่จะสูญเสียกล้องตัวอื่น (208)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลืมกล้องผมจะไม่มีวันทิ้งกล้องของฉันบนรถเมล์ที่นั่งอีกครั้ง สัปดาห์ที่แล้วผมก็ไปเที่ยวกับครอบครัวของฉันไปที่สวนสัตว์ ผมเอากล้องของฉัน เรานั่งรถเมล์อยู่ มันเป็นวันที่สวยงาม แสงแดดแต่ไม่ร้อนจนเกินไป มีสายลมเย็น ต้นไม้สีเขียว ดอกไม้มีกลิ่นที่ยอดเยี่ยม สิงโต , เสือ , ม้าลาย , ยีราฟและช้างดูสบายใจและพวกเขาให้อาหารและเล่น ผมใช้เวลาประมาณ 100 ภาพ เราอยู่ที่สวนสัตว์จนกว่าจะปิด หลังจากสองชั่วโมงของการเดินไปรอบ ๆ เราก็ค่อนข้างเหนื่อย เมื่อเราเจอบนรถเมล์ ผมรู้สึกง่วง ก็เลยเอากล้องของฉันลงบนที่นั่งข้างๆ ฉัน และก็เผลอหลับไป จู่ๆ พ่อก็เรียกชื่อผม และบอกให้ผมลงจากรถ ฉันกระโดดขึ้นและวิ่งออกจากประตู เมื่อเรากลับถึงบ้าน ฉันไปดาวน์โหลดภาพทั้งหมด แต่ก็ไม่พบกล้องของฉัน แล้วผมจำได้ว่าผมได้ทิ้งมันไว้บนรถบัส เราเรียกบริษัทรถบัส แต่พวกเขาไม่สามารถหามันได้ทุกที่ ต้องมีใครขโมยมัน ครั้งต่อไปที่ฉันนั่งรถบัส ผมจะยึดทุกอย่าง เพราะผมไม่ต้องการที่จะสูญเสียกล้องอีก ( 208 )