Issues pertaining to the value of l

Issues pertaining to the value of life and risks to life are among the most sensitive
and controversial in economics. Much of the controversy stems froma misunderstanding
of what is meant by this terminology. There are two principal value-of-life concepts—
the amount that is optimal fromthe standpointof insurance, and the value needed for
deterrence. These concepts address quite different questions that are pertinent to
promoting different economic objectives.
The insurance value received the greatest attention in the literature until the past
several decades. The basic principle for optimalinsurance purchases is that it is desirable
to continue to transfer incometo the post-accidentstate until the marginal utility of
incomein that state equals the marginal utility of incomewhenhealthy. In the case of
property damage, it is desirable to have the same level ofutility and marginal utility of
incomeafter the accident as before. In contrast, fatalities and serious injuries affect one’s
utility function, decreasing both the level of utility and the marginal utility for any given
level ofincome, making a lower incomelevel after a fatality desirable froman insurance
standpoint. Thus, the value oflife and limb fromthe standpoint of insurance may be
relatively modest.
The second approach to valuing life isthe optimaldeterrence amount. What
value for a fatality sets the appropriate incentives for those avoiding the accident? In the
case of financial losses, the optimal insurance amount, the optimal deterrence amount,
2
and the ‘make whole’ amount are identical; however, for severe health outcomes such as
fatalities, the optimal deterrence amount will exceed the optimal level of compensation.
The economic measure for the optimal deterrence amount is the risk-money
tradeoff for very small risks of death. Since the concern is with small probabilities, not
the certaintyof death, these values are referredtoas the valueofstatistical life (VSL).
Economic estimates of the VSL amounts haveincluded evidence frommarket decisions
that revealthe implicit values reflected inbehavior as well as the use of survey
approaches to elicit these money-risk tradeoffsdirectly. Government regulators in turn
have used these VSL estimates to value the benefits associated with risk reduction
policies. Because of the central role of VSL estimates in the economics literature, those
analyses will be the focus here rather than incomereplacement for accident victims.
Valuing Risks to Life
Although economics has devoted substantial attention to issues generally termed
the ‘value of life’, this designation is in many respects a misnomer. What is at issue is
usually not the value oflifeitselfbut rather the value ofsmall risks to life. As Schelling
(1968) observed, the key question is how muchare people willing to pay to prevent a
small risk of death?For small changes in risk, this amount will beapproximately the
sameas the amount of money that they should be compensated to incur such a small risk.
This risk-money tradeoff provides an appropriate measure of deterrence in that it
indicates the individual’sprivate valuation of small changes in the risk. It thus serves as
a measure of the deterrence amount for the value to the individual atrisk of preventing
accidents and as a reference point for the amount the government should spend to prevent
3
small statistical risks. Because the concern is with statistical lives, not identified lives,
analyses of government regulations now use these VSL levels to monetize risk reduction
benefits.
Suppose that the amount people are willing to pay to eliminate a risk of death of
1/10,000 is $700. This amount can be converted intoa value of statistical life estimate in
one of two ways. First, consider a group often thousand individuals facing that risk
level. If each of themwerewilling to contribute $700 to eliminate the risk, then one
could raise a total amount to prevent the statistical death equal to ten thousand people
multiplied by$700 per person, or $7 million. An alternative approach to conceptualizing
the risk is to think of the amount that is being paid per unit risk. If we divide the
willingness to pay amount of $700 by the risk probability of one in ten thousand, then
one obtainsthe value perunit risk. The value perstatistical life is $7 million using this
approach as well.
Posing hypothetical interview questions to ascertain the willingness to pay
amount has been a frequent survey technique inthe literature on the value of life. Such
studies are often classified as contingent valuation surveysor stated preference surveys,
in that they seek information regarding respondents’ decisions given hypothetical
scenarios (see Jones-Lee 1989 and Viscusi 1992). Survey evidence is most useful in
addressing issues that cannot be assessed using market data. How, for example, do
people value death fromcancer compared withacute accidental fatalities? Would people
be interested in purchasing pain and suffering compensation, and does such an interest
vary with the nature of the accident? Potentially,survey methods can yield insights into
these issues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับค่าของชีวิตและเสี่ยงชีวิตเป็นสำคัญมากที่สุด และแย้งในเศรษฐศาสตร์ การถกเถียงมากลำต้น froma เข้าใจผิด ที่มีขึ้น โดยศัพท์นี้ มีแนวคิดค่าของชีวิตหลักสองตัวจำนวนที่เหมาะสมที่สุดจากการประกันภัย standpointof และค่าที่จำเป็นสำหรับ คน แนวคิดเหล่านี้ค่อนข้างแตกต่างอยู่ที่คำถามที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ส่งเสริมวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจแตกต่างกัน ค่าประกันภัยได้รับความสนใจมากที่สุดในวรรณคดีจนผ่านมา มาหลายทศวรรษ เป็นหลักการเบื้องต้นสำหรับการซื้อ optimalinsurance ที่เป็นการสมควร ต่อไป incometo accidentstate ลงจนกระทั่งอรรถประโยชน์ส่วนเพิ่มของการโอนย้ายincomein รัฐซึ่งเท่ากับอรรถประโยชน์ส่วนเพิ่มของ incomewhenhealthy ในกรณีของ ทรัพย์สิน เป็นการสมควรมี ofutility ระดับเดียวกันและอรรถประโยชน์ส่วนเพิ่มincomeafter อุบัติเหตุเป็นก่อน ผลแก่ในทางตรงกันข้าม รับบาดเจ็บและเสียชีวิตพร้อม ฟังก์ชันอรรถประโยชน์ การลดระดับของโปรแกรมและโปรแกรมอรรถประโยชน์กำไรใด ๆ ให้ ระดับ ofincome ทำ incomelevel ล่างหลังจากผิวต้อง froman ประกันภัย อันนี้ ดังนั้น ค่า oflife และขาจากการมองของประกันอาจ ค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัว วิธีที่สองชีวิตที่ค้างอยู่เป็นจำนวนเงิน optimaldeterrence อะไรนะ ค่าสำหรับผิวตั้งแรงจูงใจที่เหมาะสมสำหรับผู้ที่หลีกเลี่ยงอุบัติเหตุ ใน กรณีขาดทุนทางการเงิน ยอดเงินประกันเหมาะสมที่สุด จำนวนคนที่เหมาะสม 2 และยอดเงิน 'ให้ทั้ง' เหมือนกัน อย่างไรก็ตาม สำหรับผลลัพธ์สุขภาพที่รุนแรงเช่น ผู้ จำนวนคนที่เหมาะสมที่สุดจะเกินระดับเหมาะสมของค่าตอบแทน วัดเศรษฐกิจสำหรับจำนวนคนสูงสุดเป็นจำนวนเงิน ความเสี่ยง ข้อดีข้อเสียความเสี่ยงเล็ก ๆ ตาย เนื่องจากความกังวลไม่ มีกิจกรรมเล็ก ๆ ตาย certaintyof, referredtoas valueofstatistical ชีวิต (VSL) มีค่าเหล่านี้ ประเมินเศรษฐกิจ VSL ยอด haveincluded หลักฐาน frommarket ตัดสินใจ ค่านัย revealthe ผล inbehavior เป็นการใช้แบบสำรวจ แนวรับ tradeoffsdirectly ความเสี่ยงเงินเหล่านี้ หน่วยงานกำกับดูแลของรัฐบาลในการเปิด ใช้การประเมินเหล่านี้ VSL ค่าผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยง นโยบาย เนื่องจากบทบาทของ VSL ประเมินวรรณคดีเศรษฐศาสตร์ กลางเหล่านั้น วิเคราะห์จะมาที่นี่แทนที่เป็น incomereplacement สำหรับผู้ประสบอุบัติเหตุ คะเนความเสี่ยงชีวิต แม้ว่าเศรษฐศาสตร์ได้ทุ่มเทความสนใจพบปัญหาโดยทั่วไป เรียกว่า 'ค่าของชีวิต' รับรองเป็นหลายประการเป็น misnomer สิ่งที่ปัญหาคือ มักจะไม่ oflifeitselfbut ค่าเป็น ofsmall ค่าเสี่ยงชีวิต เป็น Schelling (1968) สังเกต คำถามสำคัญคือว่า muchare คนยินดีจ่ายเพื่อป้องกันการ เสี่ยงตาย การเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กความเสี่ยง ยอดเงินนี้จะ beapproximately sameas จำนวนเงินที่พวกเขาควรได้รับการชดเชยกำไรดังกล่าวเสี่ยง ข้อดีข้อเสียความเสี่ยงเงินนี้ให้เป็นวัดที่เหมาะสมของคนในที่นั้น บ่งชี้ประเมินค่า individual'sprivate ของการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในความเสี่ยง มันจึงทำหน้าที่เป็น การวัดจำนวนคนใน atrisk แต่ละค่าในการป้องกัน อุบัติเหตุและ เป็นจุดอ้างอิงสำหรับยอดเงินรัฐบาลควรใช้จ่ายให้ 3 ขนาดเล็กความเสี่ยงด้านสถิติ เนื่องจากความกังวลกับชีวิตสถิติ ไม่ระบุชีวิต วิเคราะห์ของระเบียบทางราชการใช้ VSL ระดับเหล่านี้จะสร้างรายได้จากการลดความเสี่ยง ประโยชน์ สมมติว่า ยินดีจ่ายเพื่อกำจัดความเสี่ยงของการเสียชีวิตของคนจำนวน 1/10000 $700 ได้ ยอดเงินนี้จะถูกแปลงเป็นค่า intoa ของชีวิตสถิติประเมินใน หนึ่งในสองวิธีการ ครั้งแรก พิจารณาบุคคลมักจะพันกลุ่มหันหน้าไปทางความเสี่ยงดังกล่าว ระดับ ถ้าแต่ละ themwerewilling $700 เพื่อกำจัดความเสี่ยง แล้วหนึ่งการมีส่วนร่วม สามารถเพิ่มยอดให้ตายทางสถิติเท่ากับหนึ่งหมื่นคน คูณ ด้วย $700 ต่อคน หรือ 7 ล้านเหรียญ วิธีการสำรองที่อยู่ตามพรมแดน ความเสี่ยงคือการ คิดจำนวนเงินที่มีการชำระเงินต่อหน่วยความเสี่ยง ถ้าเราแบ่งการ ยินดีที่จะจ่ายเงินจำนวน $700 โดยความเสี่ยงของหนึ่งในหมื่น แล้วหนึ่ง obtainsthe ค่า perunit ความเสี่ยง มีชีวิต perstatistical ค่าเป็น 7 ล้าน เหรียญใช้วิธีเช่น ตั้งคำถามสัมภาษณ์สมมุติเพื่อตรวจยินดีที่จะจ่ายยอดแล้วเทคนิคสำรวจบ่อยในวรรณคดีกับค่าของชีวิต ดังกล่าว การศึกษามักแบ่งออกเป็นกองทัพประเมิน surveysor ระบุชอบสำรวจ ในการค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับผู้ตอบตัดสินให้สมมุติ สถานการณ์ (ดูลีโจนส์ 1989 และ Viscusi 1992) หลักฐานการสำรวจมีประโยชน์มากใน จัดการกับปัญหาที่ไม่สามารถประเมินได้โดยใช้ข้อมูลการตลาด อย่างไร เช่น ทำ คนค่าตาย fromcancer เปรียบเทียบ withacute ผู้ตั้งใจ คนที่จะ มีความสนใจในการซื้อความเจ็บปวด และทุกข์ทรมานแทน และไม่ความสนใจ แตกต่างกับลักษณะของอุบัติเหตุ วิธีการสำรวจสามารถผลผลิตลึกอาจ ปัญหาเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับคุณค่าของชีวิตและความเสี่ยงที่จะมีชีวิตอยู่ในหมู่ผู้ที่สำคัญที่สุดและการโต้เถียงในทางเศรษฐศาสตร์
มากของการทะเลาะวิวาทเกิดความเข้าใจผิด FROMA
ของสิ่งที่หมายโดยศัพท์นี้ มีสองหลักค่าของชีวิตเป็น concepts-
จำนวนเงินที่เหมาะสม fromthe standpointof
ประกันและค่าที่จำเป็นสำหรับการป้องปราม แนวคิดเหล่านี้ที่จะตอบคำถามที่แตกต่างกันมากที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจที่แตกต่างกัน. ค่าประกันที่ได้รับความสนใจมากที่สุดในวรรณคดีจนที่ผ่านมาหลายสิบปี หลักการพื้นฐานสำหรับการซื้อสินค้า optimalinsurance ก็คือว่ามันเป็นที่พึงปรารถนาที่จะดำเนินการในการถ่ายโอนincometo การโพสต์ accidentstate จนกระทั่งยูทิลิตี้ของincomein รัฐที่เท่ากับยูทิลิตี้ของ incomewhenhealthy ในกรณีที่มีความเสียหายต่อทรัพย์สินเป็นที่พึงปรารถนาที่จะมีระดับเดียวกัน ofutility และยูทิลิตี้ของ incomeafter อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเป็นมาก่อน ในทางตรงกันข้ามการเสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงส่งผลกระทบต่อหนึ่งของฟังก์ชั่นยูทิลิตี้ลดลงทั้งในระดับของยูทิลิตี้และยูทิลิตี้สำหรับการใด ๆ ที่ได้รับ ofincome ระดับทำให้ incomelevel ลดลงหลังจากที่มีการประกันสนั่นเสียชีวิตที่น่าพอใจมุมมอง ดังนั้นมูลค่าโครงการพัฒนาและแขนขา fromthe มุมมองของการประกันอาจจะค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัว. วิธีที่สองเพื่อคุณค่าชีวิต isthe จำนวน optimaldeterrence สิ่งที่คุ้มค่าอุบัติเหตุกำหนดแรงจูงใจที่เหมาะสมสำหรับผู้ที่หลีกเลี่ยงอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น? ในกรณีที่มีการสูญเสียทางการเงินจำนวนเงินประกันที่ดีที่สุดจำนวนการป้องปรามที่ดีที่สุด2 และ 'ทำให้ทั้ง' จำนวนเงินที่เหมือนกัน; แต่สำหรับผลลัพธ์ทางสุขภาพที่รุนแรงเช่นการเสียชีวิตจำนวนป้องปรามที่ดีที่สุดจะเกินระดับที่เหมาะสมของค่าตอบแทน. วัดทางเศรษฐกิจสำหรับจำนวนเงินที่ยับยั้งที่ดีที่สุดคือความเสี่ยงเงินแลกเปลี่ยนสำหรับความเสี่ยงที่มีขนาดเล็กมากของการเสียชีวิต เนื่องจากความกังวลอยู่กับความน่าจะเป็นขนาดเล็กไม่ตาย certaintyof ค่าเหล่านี้เป็น referredtoas ชีวิต valueofstatistical (VSL.) ประมาณการเศรษฐกิจของ VSL จำนวนเงินหลักฐาน haveincluded ตัดสินใจ frommarket ที่ revealthe ค่านัยสะท้อน inbehavior เช่นเดียวกับการใช้งานของการสำรวจวิธีการที่จะล้วงเอาเหล่านี้มีความเสี่ยงเงิน tradeoffsdirectly หน่วยงานกำกับดูแลของรัฐบาลในการเปิดได้ใช้เหล่านี้ VSL ประมาณการค่าผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงนโยบาย เพราะบทบาทสำคัญของ VSL ประมาณการในวรรณคดีเศรษฐศาสตร์ผู้วิเคราะห์จะมุ่งเน้นที่นี่มากกว่าincomereplacement สำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่ออุบัติเหตุ. คุณค่าความเสี่ยงเพื่อชีวิตแม้ว่าเศรษฐกิจได้อุทิศความสนใจอย่างมากกับปัญหาโดยทั่วไปเรียกว่า"คุณค่าของชีวิต 'แต่งตั้งนี้ อยู่ในหลายประการเรียกชื่อผิด อะไรคือสิ่งที่เป็นปัญหาคือมักจะไม่คุ้มค่าความเสี่ยงค่อนข้าง oflifeitselfbut ofsmall ค่าในการดำรงชีวิต ขณะที่เชลลิง(1968) สังเกตคำถามที่สำคัญคือวิธี muchare คนเต็มใจที่จะจ่ายเงินเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความเสี่ยงเล็กๆ ของการเสียชีวิตหรือไม่เปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ในความเสี่ยงเงินจำนวนนี้จะ beapproximately sameas จำนวนเงินที่พวกเขาควรจะได้รับการชดเชยที่จะเกิดขึ้นดังกล่าว ความเสี่ยงที่มีขนาดเล็ก. แลกเปลี่ยนความเสี่ยงเงินจำนวนนี้มีมาตรการที่เหมาะสมในการยับยั้งในการที่จะแสดงให้เห็นถึงการประเมินมูลค่า individual'sprivate ของการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ในความเสี่ยง มันจึงทำหน้าที่เป็นตัวชี้วัดของปริมาณการป้องปรามสำหรับค่าไป atrisk บุคคลของการป้องกันการเกิดอุบัติเหตุและเป็นจุดอ้างอิงสำหรับจำนวนเงินที่รัฐบาลควรจะใช้เพื่อป้องกันไม่ให้3 ความเสี่ยงทางสถิติขนาดเล็ก เพราะความกังวลอยู่กับชีวิตของสถิติชีวิตไม่ได้ระบุการวิเคราะห์กฎระเบียบของรัฐบาลตอนนี้ใช้ระดับ VSL เหล่านี้เพื่อสร้างรายได้จากการลดความเสี่ยงผลประโยชน์. สมมติว่าคนจำนวนเต็มใจที่จะจ่ายเพื่อขจัดความเสี่ยงของการตายของ1 / 10,000 เป็น $ 700 เงินจำนวนนี้สามารถแปลง intoa ค่าของประมาณการทางสถิติในชีวิตหนึ่งในสองวิธี ก่อนพิจารณากลุ่มที่มักจะพันคนหันหน้าไปทางความเสี่ยงที่ระดับ ถ้าแต่ละคนจะมีส่วนร่วม themwerewilling $ 700 เพื่อขจัดความเสี่ยงจากนั้นหนึ่งสามารถเพิ่มจำนวนเพื่อป้องกันการเสียชีวิตทางสถิติเท่ากับหนึ่งหมื่นคนคูณด้วย700 $ ต่อคนหรือ $ 7,000,000 วิธีการทางเลือกที่จะคิดออกแบบมีความเสี่ยงที่จะคิดว่าจำนวนเงินที่จะได้รับค่าจ้างต่อหน่วยที่มีความเสี่ยง ถ้าเราแบ่งความเต็มใจที่จะจ่ายเงินจำนวน $ 700 น่าจะเป็นความเสี่ยงของการเป็นหนึ่งในหมื่นแล้วหนึ่งความเสี่ยงperunit ค่า obtainsthe ค่า perstatistical ชีวิตเป็น $ 7,000,000 นี้โดยใช้วิธีการเช่นกัน. วางตัวคำถามสัมภาษณ์สมมุติเพื่อยืนยันความเต็มใจที่จะจ่ายจำนวนเงินที่ได้รับเทคนิคการสำรวจที่พบบ่อย inthe หนังสือที่เกี่ยวกับคุณค่าของชีวิต เช่นการศึกษาการจัดมักเป็นการประเมินมูลค่าผูกพัน surveysor สำรวจระบุการตั้งค่าในการที่พวกเขาแสวงหาข้อมูลเกี่ยวกับผู้ตอบแบบสอบถามการตัดสินใจ'ได้รับการสมมุติสถานการณ์ (ดูลีโจนส์ปี 1989 และ Viscusi 1992) หลักฐานการสำรวจจะเป็นประโยชน์มากที่สุดในการแก้ไขปัญหาที่ไม่สามารถได้รับการประเมินโดยใช้ข้อมูลการตลาด วิธีตัวอย่างเช่นทำคนตาย fromcancer ค่าเมื่อเทียบกับการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ withacute? คนจะมีความสนใจในการซื้อความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานชดเชยและไม่สนใจดังกล่าวแตกต่างกันกับธรรมชาติของการเกิดอุบัติเหตุหรือไม่ ที่อาจเกิดขึ้นวิธีการสำรวจสามารถให้ผลผลิตข้อมูลเชิงลึกในประเด็นเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาที่เกี่ยวกับคุณค่าของชีวิต และความเสี่ยงต่อชีวิตของไวที่สุด
และขัดแย้งในเศรษฐศาสตร์ มากของการโต้เถียงของลำต้นมีความเข้าใจผิด
หมายถึงอะไรนี้ ศัพท์ มีหลักสองคุณค่าชีวิตแนวคิด -
ในปริมาณที่เหมาะสมจาก standpointof ประกัน และต้องเสียค่า
.แนวคิดเหล่านี้ถามที่อยู่ค่อนข้างแตกต่างที่เกี่ยวข้องกับ
ส่งเสริมวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจที่แตกต่างกัน
มูลค่าประกันที่ได้รับความสนใจมากที่สุดในวรรณคดี จนอดีต
มานานหลายทศวรรษ หลักการพื้นฐานสำหรับการซื้อ optimalinsurance คือว่ามันเป็นที่พึงปรารถนา
ต่อโอนเหตุโพสต์ accidentstate จนถึงขอบของ
ยูทิลิตี้incomein สถานะเท่ากับสาธารณูปโภคค่าใช้จ่าย incomewhenhealthy . ในกรณีของ
คุณสมบัติความเสียหายเป็นที่พึงปรารถนาที่จะมีระดับเดียวกัน ofutility ขอบและสาธารณูปโภคของ
incomeafter อุบัติเหตุก่อน ในทางตรงกันข้ามเสียชีวิตและบาดเจ็บร้ายแรงต่อหนึ่ง
ฟังก์ชันอรรถประโยชน์ ลดทั้งระดับของสาธารณูปโภคและสาธารณูปโภคเพิ่มใด ๆ
ofincome ระดับการ incomelevel ลดลงหลังจากการเสียชีวิตที่พึงปรารถนา โฟรแมนประกัน
จุดยืน ดังนั้น ค่าชีวิตและแขนขาจากจุดยืนของการประกันอาจจะ
เจียมเนื้อเจียมตัวค่อนข้าง
วิธีที่สองเพื่อคุณค่าชีวิตเป็น optimaldeterrence จำนวน สิ่งที่
คุ้มค่า fatality ชุดแรงจูงใจที่เหมาะสมสำหรับผู้ที่หลีกเลี่ยงอุบัติเหตุ ใน
กรณีขาดทุนทางการเงินยอดเงินประกันที่เหมาะสม ปริมาณการป้องปรามที่ดีที่สุด ,
2
' ' และให้ทั้งเงินเหมือนกัน แต่สำหรับผลลัพธ์ทางสุขภาพที่รุนแรงเช่น
เสียชีวิตจํานวนออกแบบที่ดีที่สุดจะเกินระดับที่เหมาะสมของการชดเชย
วัดทางเศรษฐกิจสำหรับปริมาณที่เหมาะสมคือ สามเกลอเสียเงิน
ความเสี่ยงน้อยมาก ความเสี่ยงของการตายเนื่องจากกังวลกับความน่าจะเป็นขนาดเล็ก ไม่ได้
certaintyof ตาย ค่าเหล่านี้จะ referredtoas ชีวิต valueofstatistical ( vsl )
ประมาณการทางเศรษฐกิจของ vsl จํานวน haveincluded หลักฐานการตัดสินใจ frommarket
ที่ revealthe โดยปริยายค่าสะท้อน inbehavior ตลอดจนใช้วิธีการกระตุ้นการสำรวจ
เงินเหล่านี้ความเสี่ยง tradeoffsdirectly . ควบคุมในการเปิด
รัฐบาลเหล่านี้ได้ใช้ vsl ประมาณการค่าผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับนโยบายลด
ความเสี่ยง เพราะบทบาทของ vsl ประมาณการในเศรษฐศาสตร์วรรณกรรม การวิเคราะห์เหล่านั้น
จะเน้นตรงนี้มากกว่า incomereplacement เหยื่ออุบัติเหตุ

ถึงแม้ว่าคุณค่าต่อชีวิตเศรษฐศาสตร์ได้ทุ่มเทความสนใจอย่างมากกับปัญหาทั่วไป termed
" คุณค่าของชีวิต "ชื่อนี้มีหลายประการเรียกชื่อผิด . สิ่งที่เป็นปัญหาคือมักจะไม่ได้ค่า
oflifeitselfbut มากกว่าค่าขนาดเล็ก ความเสี่ยงต่อชีวิต เป็นสเกลลิ่ง
( 1968 ) สังเกตว่า คำถามที่สำคัญคือวิธีการ muchare คนเต็มใจที่จะจ่ายเพื่อป้องกันความเสี่ยงของการตาย
ขนาดเล็ก ? การเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กในความเสี่ยง เงินจำนวนนี้จะ beapproximately
sameas จํานวนเงินที่พวกเขาควรได้รับการชดเชยที่จะเกิดขึ้นเช่นความเสี่ยงเล็ก ๆ
นี่เงินความเสี่ยงข้อเสียมีมาตรการที่เหมาะสมในการป้องปรามที่บ่งชี้ individual'sprivate
มูลค่าของการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กในความเสี่ยง มันจึงทำหน้าที่เป็น
วัดป้องปรามเงินสำหรับค่าให้กับบุคคล atrisk การป้องกัน
อุบัติเหตุและเป็นจุดอ้างอิงสำหรับยอดเงินที่รัฐบาลควรใช้เวลาเพื่อป้องกัน
3
ความเสี่ยงทางสถิติน้อย เพราะกังวลกับชีวิตสถิติไม่ได้ระบุชีวิต
การวิเคราะห์กฎระเบียบของรัฐบาลขณะนี้ใช้ประโยชน์เหล่านี้เพื่อสร้างรายได้จากการลดระดับ vsl
ความเสี่ยง
สมมติว่าปริมาณคนเต็มใจที่จะจ่ายเพื่อลดความเสี่ยงของการตายของ
1 / 10 , 000 $ 700เงินจำนวนนี้สามารถแปลงเป็นค่าประมาณการทางสถิติในชีวิต intoa
หนึ่งในสองวิธี ก่อนพิจารณากลุ่มบุคคลที่มักจะพันที่หันหน้าไปทางความเสี่ยง
) ถ้าแต่ละ themwerewilling ให้มีส่วนร่วม $ 700 เพื่อลดความเสี่ยง แล้วสามารถเพิ่มปริมาณหนึ่ง
ป้องกันสถิติการตายเท่ากับสิบพันคน
คูณด้วย 700 บาท ต่อคน หรือ $ 7 ล้านทางเลือกที่จะมีคอนเส็ป
ความเสี่ยงจะคิดยอดเงินที่จ่ายต่อความเสี่ยงของหน่วย ถ้าเราแบ่ง
ความเต็มใจที่จะจ่ายเงิน $ 700 โดยความเสี่ยงโอกาสหนึ่งในหมื่นแล้ว
obtainsthe หนึ่งค่าความเสี่ยงมากที่สุด คุณค่าชีวิต perstatistical $ 7 ล้านบาท ใช้วิธีนี้
เช่นกัน
วางตัวคำถามสมมุติให้ความเต็มใจที่จะจ่ายจำนวนเงินที่ได้รับการสำรวจ
บ่อยเทคนิคในวรรณกรรมเรื่อง คุณค่าของชีวิต การศึกษาดังกล่าว
มักจะจัดเป็น Contingent Valuation surveysor ระบุการตั้งค่า ,
ในที่พวกเขาแสวงหาข้อมูลเกี่ยวกับการตัดสินใจของผู้ตอบแบบสอบถามระบุสถานการณ์สมมติ
( เห็นโจนส์ ลี ปี 1989 และ viscusi 1992 )หลักฐานสำรวจมีประโยชน์มากที่สุดในการจัดการกับปัญหาที่ไม่สามารถประเมิน
โดยใช้ข้อมูลตลาด อย่างไร ตัวอย่างเช่น ทำคนเสียชีวิต fromcancer เปรียบเทียบค่า
withacute อุบัติเหตุเสียชีวิต ? จะคน
จะสนใจในการซื้อชดเชยความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมาน และทำเช่นดอกเบี้ย
แตกต่างกันตามลักษณะของอุบัติเหตุ วิธีการสำรวจข้อมูลเชิงลึกที่อาจจะให้ผลใน
ปัญหาเหล่านี้