Paul the Apostle used the term εὐαγ

Paul the Apostle used the term εὐαγγέλιον (gospel) when he reminded the people of the church at Corinth "of the gospel I preached to you".[8] The earliest extant use of "gospel" to denote a particular genre of literature dates to the 2nd century. Justin Martyr (c. 155) in the Apology wrote of "...the apostles, in the memoirs composed by them, which are called Gospels".[9]

More generally, gospels compose a genre of early Christian writings.[10] Gospels that did not become canonical also circulated in Early Christianity. Many, such as the work known today as Gospel of Thomas, lack the narrative framework typical of a gospel.[11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปาโลอัครทูตใช้εὐαγγέλιονระยะ (กิตติคุณ) เมื่อเขาเตือนคนของคริสตจักรในเมืองโครินธ์ "ของพระกิตติคุณที่ฉันประกาศให้คุณ" [8] การแรกสุดยังหลงเหลืออยู่ใช้ "กิตติคุณ" เพื่อแสดงเฉพาะประเภทของวรรณคดีวันที่ไปในศตวรรษที่ 2 เขียน Justin Martyr)(ราวค.ศ. 155) ในการขอโทษ "... อัครสาวกล่วง ในชุดจดหมายเหตุโดยพวกเขา ซึ่งเรียกว่าพระวรสาร" [9]โดยทั่วไป พระวรสารเขียนประเภทของคริสเตียนช่วงต้น [10] พระวรสารที่ไม่กลายเป็นมาตรฐานยังเข็งในศาสนาคริสต์ยุคแรก กรอบงานการเล่าเรื่องของพระกิตติคุณขาดหลาย เช่นงานที่รู้จักกันวันนี้เป็นกิตติคุณของโทมัส [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พอลสาวกใช้εὐαγγέλιονสั้น (พระกิตติคุณ) เมื่อเขาเตือนคนของคริสตจักรที่เมืองโครินธ์ "ของพระกิตติคุณฉันเทศน์เพื่อคุณ". [8] การใช้งานที่ยังหลงเหลืออยู่ที่เก่าแก่ที่สุดของ "พระกิตติคุณ" เพื่อแสดงถึงประเภทโดยเฉพาะอย่างยิ่งวันวรรณคดีศตวรรษที่ 2 จัสตินพลีชีพ (ค. 155) ในขอโทษเขียน " ... อัครสาวกในบันทึกประกอบด้วยโดยพวกเขาซึ่งเรียกว่าพระวรสาร". [9]

โดยทั่วไปพระวรสารแต่งประเภทของงานเขียนที่นับถือศาสนาคริสต์ในช่วงต้น. [10] พระวรสารที่ไม่ได้เป็นที่ยอมรับยังหมุนเวียนในต้นคริสต์ เป็นจำนวนมากเช่นงานที่เป็นที่รู้จักกันในวันนี้เป็นพระวรสารนักบุญโทมัสขาดกรอบการเล่าเรื่องตามแบบฉบับของพระกิตติคุณ. [11]