- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Previous Next Chapter--------------
Previous Next Chapter
--------------------------------------------------------------------------------
Book 9, His Fame Shakes the World – Chapter 30, Delia’s Protector
Master Longhaus could clearly tell that his disciple cared about Linley so much that she had lost her wits.
“Delia, it is fine. Don’t worry!” Linley laughed. Linley felt very moved at Delia’s obvious concern.
“Okay.” Delia nodded.
However, Delia was still worried. After all, the person dueling with Linley was reputedly the most powerful Saint alive; the Monolithic Sword Saint, Haydson.
Longhaus looked at Linley, then at Delia. Laughing, he said, “It’s been quite a while since you two classmates have met with each other. I won’t disturb you. Let me go for a walk. The two of you can have a nice chat. I imagine, after ten years, you have many things to say to each other.”
Delia cast a grateful glance at her teacher.
Clearly, Master Longhaus was giving her a chance to have some alone time with Linley.
As he spoke, Master Longhaus led his Worldbear away from that courtyard, leaving behind only Linley, Delia, Bebe, and Haeru.
Delia lowered her head, continuing to stroke Bebe’s fur. She was waiting for Linley to speak.
A beautiful woman, petting an adorable pet. This was a soul-stirring image…but Linley only felt awkward. If he was facing a Saint, Linley wouldn’t feel any fear at all, but facing Delia, Linley felt very complicated.
The female of his age group whom he was most familiar with was definitely Delia.
After all, they grew up together.
Linley wasn’t a dummy. He knew how Delia felt…and this was why Linley felt so awkward. Especially now that he was alone with her.
“These past few years, have you been well?” After a long silence, Linley finally managed to force out this rather blunt and graceless phrase.
Delia raised her head, glancing at Linley. She actually let out a chuckle. “Linley, you are already a Saint-level expert. Since when have you become so shy? I’ve been fairly well these years. With my clan and my teacher backing me up, who would dare to mistreat me?”
After hearing Delia’s words, Linley felt slightly more relaxed.
“What have you been up to these years?” Delia said softly.
“Not too much.” Linley seemed to once again think back to what had happened ten years ago. Ten years ago, after learning of his father’s death, he had given up everything and set his mind upon avenging his father.
He had walked farther and farther along the road to revenge, and in the end he had indeed killed Clayde. But due to the encirclement and battle with those six Special Executors of the Radiant Church, in the end, his most dearly beloved Grandpa Doehring had sacrificed his soul for him…
Three years of painstaking training in the Mountain Range of Magical Beasts, six years of quiet meditation in the O’Brien Empire.
That battle with Stehle, that battle with those six Angels, that sparring match with McKenzie…one scene after another appeared in his mind. As they did, without holding anything back, Linley began to tell Delia what had happened.
Delia stopped petting Bebe, intently listening to every single word Linley said.
Right now, Linley spoke in a very calm, simple manner, as though he were very relaxed. But Delia could totally imagine what Linley’s past ten years of life had been like. After finishing speaking, Linley couldn’t help but sigh repeatedly.
“Linley.” Delia suddenly reached out to take Linley by the hand, gripping it tightly!
Linley raised his head to stare at Delia in surprise. Delia was staring at him. “Linley, don’t let your life be so exhausting. You’ve done very well already.”
Delia’s hands were rather cold.
But Linley could feel the beat of Delia’s heart through her tight grip. It was beating very quietly. Linley felt a surge of warmth in his own heart, slowly thawing a small part of his frozen heart.
“Thank you.” Linley said softly.
“Don’t say thank you to me.” Delia shook her head, her scorching gaze on Linley’s face.
The air between the two of them grew warm. For some reason, Linley felt himself grow a bit muddle-headed. Scenes of himself and Alice would drift to his mind, but then they would be replaced by that kiss he had shared that night with Delia. His heartbeat sped up as well. Linley actually was growing a bit frantic.
“Bebe.” Linley looked at Bebe, then looked at Delia. “Delia, do you know how powerful Bebe has gotten?” Under that sort of atmosphere, the only thing the panicking Linley could do was immediately change the topic.
Linley didn’t know what he might end up doing if that atmosphere continued.
Thus, Linley decided to simply change the topic.
Delia secretly sighed to herself. She was skilled in negotiations, and thus she naturally was a student of psychology as well. When she had been at the Ernst Institute, she had already begun studying psychology. In fact, the reason she started psychology was to better understand Linley.
Delia understood Linley very well.
Delia knew that, after having experienced what he had with Alice, although Linley had seemingly already forgotten about her, in truth…the after-effects of that relationship were not something which Linley could simply forget about as easily as that.
First love was actually very fragile.
Especially for a stubborn person such as Linley. Once he truly loved someone, then he would place an even higher value on that first love than normal people. The failure of that first love would unconsciously cause Linley to have somewhat of a phobia towards love.
Even if other females tried to approach him, Linley would naturally recoil.
Delia understood that a layer of ice had already covered Linley’s heart. If one wished to melt that layer of ice, one couldn’t be too hasty. It would have to be melted one step at a time.
Delia deeply loved Linley, and in her heart, she felt pain on Linley’s behalf.
Linley had suffered so much. One loved one after another had left him. True, he was extremely accomplished, having become a peak-stage Saint at the age of twenty seven. But how much bitterness and suffering had occurred on the path he had taken?
Delia truly didn’t wish for Linley to continue exhausting himself. For Linley’s sake, Delia had already made up her mind to spend as much time as would be needed. As long as she could help Linley be a bit more relaxed and a bit happier, she would be very satisfied.
--------------------------------------------------------------------------------
Book 9, His Fame Shakes the World – Chapter 30, Delia’s Protector
Master Longhaus could clearly tell that his disciple cared about Linley so much that she had lost her wits.
“Delia, it is fine. Don’t worry!” Linley laughed. Linley felt very moved at Delia’s obvious concern.
“Okay.” Delia nodded.
However, Delia was still worried. After all, the person dueling with Linley was reputedly the most powerful Saint alive; the Monolithic Sword Saint, Haydson.
Longhaus looked at Linley, then at Delia. Laughing, he said, “It’s been quite a while since you two classmates have met with each other. I won’t disturb you. Let me go for a walk. The two of you can have a nice chat. I imagine, after ten years, you have many things to say to each other.”
Delia cast a grateful glance at her teacher.
Clearly, Master Longhaus was giving her a chance to have some alone time with Linley.
As he spoke, Master Longhaus led his Worldbear away from that courtyard, leaving behind only Linley, Delia, Bebe, and Haeru.
Delia lowered her head, continuing to stroke Bebe’s fur. She was waiting for Linley to speak.
A beautiful woman, petting an adorable pet. This was a soul-stirring image…but Linley only felt awkward. If he was facing a Saint, Linley wouldn’t feel any fear at all, but facing Delia, Linley felt very complicated.
The female of his age group whom he was most familiar with was definitely Delia.
After all, they grew up together.
Linley wasn’t a dummy. He knew how Delia felt…and this was why Linley felt so awkward. Especially now that he was alone with her.
“These past few years, have you been well?” After a long silence, Linley finally managed to force out this rather blunt and graceless phrase.
Delia raised her head, glancing at Linley. She actually let out a chuckle. “Linley, you are already a Saint-level expert. Since when have you become so shy? I’ve been fairly well these years. With my clan and my teacher backing me up, who would dare to mistreat me?”
After hearing Delia’s words, Linley felt slightly more relaxed.
“What have you been up to these years?” Delia said softly.
“Not too much.” Linley seemed to once again think back to what had happened ten years ago. Ten years ago, after learning of his father’s death, he had given up everything and set his mind upon avenging his father.
He had walked farther and farther along the road to revenge, and in the end he had indeed killed Clayde. But due to the encirclement and battle with those six Special Executors of the Radiant Church, in the end, his most dearly beloved Grandpa Doehring had sacrificed his soul for him…
Three years of painstaking training in the Mountain Range of Magical Beasts, six years of quiet meditation in the O’Brien Empire.
That battle with Stehle, that battle with those six Angels, that sparring match with McKenzie…one scene after another appeared in his mind. As they did, without holding anything back, Linley began to tell Delia what had happened.
Delia stopped petting Bebe, intently listening to every single word Linley said.
Right now, Linley spoke in a very calm, simple manner, as though he were very relaxed. But Delia could totally imagine what Linley’s past ten years of life had been like. After finishing speaking, Linley couldn’t help but sigh repeatedly.
“Linley.” Delia suddenly reached out to take Linley by the hand, gripping it tightly!
Linley raised his head to stare at Delia in surprise. Delia was staring at him. “Linley, don’t let your life be so exhausting. You’ve done very well already.”
Delia’s hands were rather cold.
But Linley could feel the beat of Delia’s heart through her tight grip. It was beating very quietly. Linley felt a surge of warmth in his own heart, slowly thawing a small part of his frozen heart.
“Thank you.” Linley said softly.
“Don’t say thank you to me.” Delia shook her head, her scorching gaze on Linley’s face.
The air between the two of them grew warm. For some reason, Linley felt himself grow a bit muddle-headed. Scenes of himself and Alice would drift to his mind, but then they would be replaced by that kiss he had shared that night with Delia. His heartbeat sped up as well. Linley actually was growing a bit frantic.
“Bebe.” Linley looked at Bebe, then looked at Delia. “Delia, do you know how powerful Bebe has gotten?” Under that sort of atmosphere, the only thing the panicking Linley could do was immediately change the topic.
Linley didn’t know what he might end up doing if that atmosphere continued.
Thus, Linley decided to simply change the topic.
Delia secretly sighed to herself. She was skilled in negotiations, and thus she naturally was a student of psychology as well. When she had been at the Ernst Institute, she had already begun studying psychology. In fact, the reason she started psychology was to better understand Linley.
Delia understood Linley very well.
Delia knew that, after having experienced what he had with Alice, although Linley had seemingly already forgotten about her, in truth…the after-effects of that relationship were not something which Linley could simply forget about as easily as that.
First love was actually very fragile.
Especially for a stubborn person such as Linley. Once he truly loved someone, then he would place an even higher value on that first love than normal people. The failure of that first love would unconsciously cause Linley to have somewhat of a phobia towards love.
Even if other females tried to approach him, Linley would naturally recoil.
Delia understood that a layer of ice had already covered Linley’s heart. If one wished to melt that layer of ice, one couldn’t be too hasty. It would have to be melted one step at a time.
Delia deeply loved Linley, and in her heart, she felt pain on Linley’s behalf.
Linley had suffered so much. One loved one after another had left him. True, he was extremely accomplished, having become a peak-stage Saint at the age of twenty seven. But how much bitterness and suffering had occurred on the path he had taken?
Delia truly didn’t wish for Linley to continue exhausting himself. For Linley’s sake, Delia had already made up her mind to spend as much time as would be needed. As long as she could help Linley be a bit more relaxed and a bit happier, she would be very satisfied.
0/5000
บทก่อนหน้าถัดไป-------------------------------------------------------------------------------- จอง 9 ชื่อเสียงของเขาสั่นโลก – 30 บท ป้องกันของ DeliaLonghaus หลักชัดเจนบอกว่า สาวกของเขาห่วง Linley มากว่า เธอได้สูญเสียปัญญาของเธอ"Delia ได้ดี ไม่ต้องกังวล" Linley หัวเราะ Linley รู้สึกย้ายมากที่กังวลชัดเจนของ Delia"ดี" Delia พยักหน้าอย่างไรก็ตาม Delia ได้ยังกังวล หลังจากที่ทุก บุคคลที่สุด dueling กับ Linley ถูกลดเซนต์มีประสิทธิภาพที่สุดที่มีชีวิตอยู่ เสาหินดาบเซนต์ HaydsonLonghaus ดูที่ Linley แล้วที่ Delia หัวเราะ เขากล่าวว่า "มันถูกมากในขณะนับตั้งแต่คุณมลทั้งสองได้พบกัน ฉันจะไม่รบกวนคุณ ผมไปเดินเล่น คุณสองได้พูดคุยดี ฉันจินตนาการ หลังจากสิบปี คุณมีสิ่งที่จะพูดกัน"Delia ทอดสายตาครูของเธอขอบคุณเห็นได้ชัด Longhaus หลักได้ให้เธอโอกาสที่จะมีบางเวลาเดียวกับ Linleyเป็นพูด หลัก Longhaus นำ Worldbear ของเขาอยู่ที่โรงแรมคอร์ทยาร์ด ออกหลังเพียง Linley, Delia แจ็คกี้ และ HaeruDelia ลดลงศีรษะของเธอ ต่อไปโรคหลอดเลือดสมองขนของแจ็คกี้ เธอไม่รอ Linley พูดบุษบง petting สัตว์เลี้ยงน่ารัก นี้เป็นภาพเร้าจิตใจ... แต่ Linley เท่านั้นรู้สึกตกใจ ถ้าเขาไม่หันหน้าไปทางนักบุญ Linley จะไม่รู้สึกกลัวใด ๆ เลย แต่หันหน้าไปทาง Delia, Linley รู้สึกยุ่งยากมากหญิงกลุ่มอายุของเขาที่เขาคุ้นเคยมากที่สุดกับแนะ Deliaหลังจากที่ทุก พวกเขาเติบโตกันLinley ไม่เป็นหุ่น เขารู้วิธี Delia รู้สึก... และนี้คือเหตุผล Linley รู้สึกตกใจมาก โดยเฉพาะตอนที่เขาเป็นคนเดียวกับเธอ"เหล่านี้ไม่กี่ปีที่ผ่านมา คุณได้ดีหรือไม่" หลังจากเงียบยาว Linley สุดท้ายจัดการบังคับออกวลีนี้ค่อนข้างทื่อ และ gracelessDelia ยกหัวของเธอ ทิวทัศน์ที่ Linley เธอจริงให้ออกเป็น chuckle "Linley คุณได้แล้วเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับเซนต์ นับตั้งแต่เมื่อคุณกลายเป็นขี้อายดังนั้น ฉันได้รับค่อนข้างดีปีนี้ ตระกูลของฉันและครูของฉันฉันสำรอง ที่จะกล้าที่จะ mistreat ฉัน"หลังจากได้ยินคำของ Delia, Linley รู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อย"อะไรมาถึงปีนี้" Delia พูดเบา ๆ"ไม่มากเกินไป" Linley ประจักษ์ อีกครั้งคิดว่า กลับไปว่าได้เกิดอะไรขึ้นเมื่อสิบปีที่ผ่านมา สิบปีที่ผ่านมา หลังจากเรียนรู้ความตายของบิดาของเขา เขามีกำหนดค่าทุกอย่าง และตั้งจิตใจของเขาเมื่อ avenging บิดาเขาก็เดินไกลออกไป และไกลออกไปตามถนนเพื่อแก้แค้น และในสุด เขาได้จริง ๆ ฆ่า Clayde แต่ encirclement และต่อสู้กับเหล่า Executors พิเศษหกของโบสถ์เรเดียนท์ ในสุด Doehring ปู่ของเขารักมากที่สุดลองได้เสียสละชีวิตของเขาเขา...ปี 3 ฝึกอบรมรอบคอบในเทือกเขาของขลังสัตว์ หกปีของการปฏิบัติธรรมที่เงียบสงบในจักรวรรดิโอไบรอันThat battle with Stehle, that battle with those six Angels, that sparring match with McKenzie…one scene after another appeared in his mind. As they did, without holding anything back, Linley began to tell Delia what had happened.Delia stopped petting Bebe, intently listening to every single word Linley said.Right now, Linley spoke in a very calm, simple manner, as though he were very relaxed. But Delia could totally imagine what Linley’s past ten years of life had been like. After finishing speaking, Linley couldn’t help but sigh repeatedly.“Linley.” Delia suddenly reached out to take Linley by the hand, gripping it tightly!Linley raised his head to stare at Delia in surprise. Delia was staring at him. “Linley, don’t let your life be so exhausting. You’ve done very well already.”Delia’s hands were rather cold.But Linley could feel the beat of Delia’s heart through her tight grip. It was beating very quietly. Linley felt a surge of warmth in his own heart, slowly thawing a small part of his frozen heart.“Thank you.” Linley said softly.“Don’t say thank you to me.” Delia shook her head, her scorching gaze on Linley’s face.The air between the two of them grew warm. For some reason, Linley felt himself grow a bit muddle-headed. Scenes of himself and Alice would drift to his mind, but then they would be replaced by that kiss he had shared that night with Delia. His heartbeat sped up as well. Linley actually was growing a bit frantic.“Bebe.” Linley looked at Bebe, then looked at Delia. “Delia, do you know how powerful Bebe has gotten?” Under that sort of atmosphere, the only thing the panicking Linley could do was immediately change the topic.Linley didn’t know what he might end up doing if that atmosphere continued.Thus, Linley decided to simply change the topic.Delia secretly sighed to herself. She was skilled in negotiations, and thus she naturally was a student of psychology as well. When she had been at the Ernst Institute, she had already begun studying psychology. In fact, the reason she started psychology was to better understand Linley.Delia understood Linley very well.Delia knew that, after having experienced what he had with Alice, although Linley had seemingly already forgotten about her, in truth…the after-effects of that relationship were not something which Linley could simply forget about as easily as that.First love was actually very fragile.Especially for a stubborn person such as Linley. Once he truly loved someone, then he would place an even higher value on that first love than normal people. The failure of that first love would unconsciously cause Linley to have somewhat of a phobia towards love.Even if other females tried to approach him, Linley would naturally recoil.Delia understood that a layer of ice had already covered Linley’s heart. If one wished to melt that layer of ice, one couldn’t be too hasty. It would have to be melted one step at a time.Delia deeply loved Linley, and in her heart, she felt pain on Linley’s behalf.Linley had suffered so much. One loved one after another had left him. True, he was extremely accomplished, having become a peak-stage Saint at the age of twenty seven. But how much bitterness and suffering had occurred on the path he had taken?Delia truly didn’t wish for Linley to continue exhausting himself. For Linley’s sake, Delia had already made up her mind to spend as much time as would be needed. As long as she could help Linley be a bit more relaxed and a bit happier, she would be very satisfied.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ก่อนหน้าบทต่อไป
-------------------------------------------------------------------------------- เล่ม 9 , ชื่อเสียงของเขาสั่นบทที่–โลก 30 , ดีเลียเป็นผู้พิทักษ์
อาจารย์ longhaus ชัดเจนสามารถบอกได้ว่าเขาเป็นลูกศิษย์เป็นห่วง Linley มากที่เธอได้สูญเสียเธอเลย
" เดเลีย ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง " ลินลี่ย์หัวเราะ ลินลีย์รู้สึกสั่นสะเทือน เดเลียก็เป็นห่วง
" โอเค" เดเลียพยักหน้า
อย่างไรก็ตาม เดเลียก็ยังเป็นกังวลอยู่ หลังจากที่ทุก , คนดวลกับ ลินเลย์กำลังโด่งดังมากที่สุดที่มีประสิทธิภาพนักบุญมีชีวิตอยู่ ; เสาหินนักบุญดาบ haydson
longhaus มองลินเลย์ แล้ว ที่ ดีเลีย หัวเราะ , เขากล่าวว่า , " นานแล้วนะคุณเพื่อนร่วมชั้นสองคนได้เจอกัน ผมจะไม่รบกวนคุณ ให้ฉันออกไปเดินเล่น คุณทั้งสองสามารถมีการสนทนาที่ดีผมจินตนาการ หลังจากนั้น 10 ปี เธอมีหลายเรื่องที่จะพูดกับแต่ละอื่น ๆ "
ดีเลียหล่อมองเธอ ขอบคุณครู อาจารย์ longhaus
อย่างชัดเจน ทำให้เธอมีโอกาสได้อยู่ตามลำพังกับ Linley
อย่างที่เขาพูด อาจารย์ longhaus LED worldbear ของเขาออกไปจากสนาม เหลือทิ้งไว้เพียง Linley ดีเลีย เบเบ้ , และ haeru
ดีเลียลดหัวของเธออย่างต่อเนื่องจังหวะ bebe ขนเธอรอ Linley พูด
ผู้หญิงสวย ลูบคลำเป็นสัตว์เลี้ยงที่น่ารัก นี้เป็นวิญญาณกวนภาพ . . . . . . . แต่ Linley เพียงรู้สึกกระอักกระอ่วน ถ้าเขาหันนักบุญ ลินลีย์ ไม่ได้รู้สึกกลัวเลย แต่เจอดีเลีย ลินลีย์รู้สึกซับซ้อนมาก
หญิงของเขาอายุที่เขาคุ้นเคยกับมันแน่นอนดีเลีย
หลังจากที่ทั้งหมดที่พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน
Linley ไม่ใช่หุ่น
-------------------------------------------------------------------------------- เล่ม 9 , ชื่อเสียงของเขาสั่นบทที่–โลก 30 , ดีเลียเป็นผู้พิทักษ์
อาจารย์ longhaus ชัดเจนสามารถบอกได้ว่าเขาเป็นลูกศิษย์เป็นห่วง Linley มากที่เธอได้สูญเสียเธอเลย
" เดเลีย ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง " ลินลี่ย์หัวเราะ ลินลีย์รู้สึกสั่นสะเทือน เดเลียก็เป็นห่วง
" โอเค" เดเลียพยักหน้า
อย่างไรก็ตาม เดเลียก็ยังเป็นกังวลอยู่ หลังจากที่ทุก , คนดวลกับ ลินเลย์กำลังโด่งดังมากที่สุดที่มีประสิทธิภาพนักบุญมีชีวิตอยู่ ; เสาหินนักบุญดาบ haydson
longhaus มองลินเลย์ แล้ว ที่ ดีเลีย หัวเราะ , เขากล่าวว่า , " นานแล้วนะคุณเพื่อนร่วมชั้นสองคนได้เจอกัน ผมจะไม่รบกวนคุณ ให้ฉันออกไปเดินเล่น คุณทั้งสองสามารถมีการสนทนาที่ดีผมจินตนาการ หลังจากนั้น 10 ปี เธอมีหลายเรื่องที่จะพูดกับแต่ละอื่น ๆ "
ดีเลียหล่อมองเธอ ขอบคุณครู อาจารย์ longhaus
อย่างชัดเจน ทำให้เธอมีโอกาสได้อยู่ตามลำพังกับ Linley
อย่างที่เขาพูด อาจารย์ longhaus LED worldbear ของเขาออกไปจากสนาม เหลือทิ้งไว้เพียง Linley ดีเลีย เบเบ้ , และ haeru
ดีเลียลดหัวของเธออย่างต่อเนื่องจังหวะ bebe ขนเธอรอ Linley พูด
ผู้หญิงสวย ลูบคลำเป็นสัตว์เลี้ยงที่น่ารัก นี้เป็นวิญญาณกวนภาพ . . . . . . . แต่ Linley เพียงรู้สึกกระอักกระอ่วน ถ้าเขาหันนักบุญ ลินลีย์ ไม่ได้รู้สึกกลัวเลย แต่เจอดีเลีย ลินลีย์รู้สึกซับซ้อนมาก
หญิงของเขาอายุที่เขาคุ้นเคยกับมันแน่นอนดีเลีย
หลังจากที่ทั้งหมดที่พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน
Linley ไม่ใช่หุ่น
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ปวดหัว
- He tasted the soup
- เรากำลังรอการตอบกลับของคุณสำหรับแผนออเดอ
- ใครบางคนรอคุณอยู่
- Gyu Tan
- ลูกสาวของพี่ชายพ่อ
- stand beside me
- มีความสุขมากๆ
- Each reqitred document must be at least
- Due to fixed deposit 6 month account num
- , while a maximum activity enhancement o
- ฉันไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอกและฉันได้บอกก
- ฉันขอโทษ ฉันไม่เห็นว่าสินค้าต้องรวมค่าขน
- Rather
- I want to see you nakad
- Now, it can promote that content to thou
- Now u still do cars? Here one BMW 7 seri
- ฉันเรียน วันพุธ-พฤหัสบดี
- ฉันไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอกและฉันได้บอกก
- ผมต้องขอบคุณเธอมาก ที่ไม่โกรธ และไม่เกลี
- Amazon-Fulfilled Inventory Learn more Si
- ลงนามรับค่าเช่าบ้าน ในเดือนที่คุณยังไม่ไ
- Can you like with Me a sex
- อย่างไรก็ตามมีค่าใช้จ่ายในการจัดทำคำฟ้อง
