Amphawa's is probably the most popu

Amphawa's is probably the most popular floating market among Thais from Bangkok. Amphawa floating market has gradually gained in popularity among foreigners as well, Unlike Tha Kha and many other floating markets,Amphawa is an afternoon market (no early am wake up!). There is undoubtedly a touristic element but, unlike Damnoen Saduak, here the tourists are mostly Thai and the foreign faces usually come with tour groups from Bangkok.
The market itself sits on the quaint Amphawa canal, part of a network of more than 300 canals jutting out of the adjacent Mae Khlong river. With elevated banks boasting teakwood heritage houses and canal-side seating,
One of the market’s main draws is its endless spread of khanom or Thai sweets/snacks, which the town is known for (there's even a "Thai dessert museum" nearby). Streams of people wander the banks stopping frequently to sit on benches and chow down on dried pork, sweet sticky rice grilled in bamboo and all manner of colourful treats made from rice flour, coconut, mung bean and more. On steps leading down to the water groups gather to buy whole steamed crabs, fried mackerel fish (also famous here) and som tam from sellers floating in their wooden sampans.
Boat trips to nearby temples are touted throughout the market and cost 50 baht a journey, though there is definitely enough to see without getting on the water. In the evenings boats take visitors to see the incredibly popular fireflies. The motorised tourist boats have unfortunately gotten a bit out of hand in recent years, making the market noisier than it used to be.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น่าจะของอัมพวาเป็นตลาดน้ำนิยมในหมู่คนไทยจากกรุงเทพมหานคร ตลาดน้ำอัมพวาค่อย ๆ ได้รับความนิยมในหมู่ชาวต่างชาติเป็นอย่างดี ซึ่งแตกต่างจากท่าคาและตลาดน้ำอื่น ๆ มากมาย อัมพวาเป็นตลาดยามบ่าย (ไม่ก่อน:ตื่นขึ้น) ไม่ต้องสงสัยมีองค์ประกอบของการท่องเที่ยว แต่ เหมือนดำเนินสะดวก ที่นี่นักท่องเที่ยวไทยส่วนใหญ่ และใบต่างประเทศมักกลุ่มทัวร์จากกรุงเทพตลาดนัดที่ตั้งอยู่บนคลองอัมพวาแปลก เป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายมากกว่า 300 คลองปูนที่อยู่ติดคลองแม่น้ำ ยกระดับธนาคารแห่งมรดกและนั่งเล่นริมคลองดึงหลักของตลาดมีหลากหลายขนอมหรือไทยขนม/ของขบเคี้ยว ซึ่งเป็นหนึ่งในเมืองสิ้นสุด (แม้จะมี "พิพิธภัณฑ์ขนมไทย" บริเวณใกล้เคียง) กระแสคนเดินที่ธนาคารหยุดมักจะนั่งบนม้านั่งและเชาว์ลงบนหมู หวานข้าวเหนียวย่างในไม้ไผ่ และลักษณะของสีสันขนมทำจากแป้งข้าวเจ้า มะพร้าว ถั่ว และอื่น ๆ ในขั้นตอนนำลงน้ำ กลุ่มรวบรวมซื้อปลา (ยังมีชื่อเสียงที่นี่) และส้มตำปูทั้งนึ่ง ปลาทูทอดจากผู้ขายที่ลอยอยู่ในเรือสำปั้นไม้ของพวกเขาท่องเที่ยวใกล้เคียงวัดจะ touted ทั่วตลาด และต้นทุน 50 บาท การเดินทาง แม้ว่าจะมีแน่นอนเพียงพอที่จะดูโดยไม่ได้รับน้ำ ในตอนเย็น เรือนำนักท่องเที่ยวดูหิ่งห้อยเป็นที่นิยม เรือท่องเที่ยวมอเตอร์มีอับอากาศบิตออกมือในปี ทำตลาด noisier กว่าที่ควรจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัมพวาของน่าจะเป็นตลาดน้ำที่นิยมมากที่สุดในหมู่คนไทยจากกรุงเทพฯ ตลาดน้ำอัมพวาได้รับความนิยมเรื่อย ๆ ในหมู่ชาวต่างชาติเป็นอย่างดีซึ่งแตกต่างจากท่าคาและอีกหลายตลาดน้ำอื่น ๆ อัมพวาเป็นตลาดช่วงบ่าย คือไม่ต้องสงสัยมีองค์ประกอบการท่องเที่ยว แต่แตกต่างดำเนินสะดวกที่นี่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะเป็นชาวไทยและต่างประเทศใบหน้ามามักจะมีกลุ่มทัวร์จากกรุงเทพฯ
ตลาดตัวเองนั่งอยู่บนคลองอัมพวาแปลกตาเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายกว่า กับธนาคารสูงโม้บ้านไม้สักมรดกทางวัฒนธรรมและที่นั่งคลองฝั่ง
หนึ่งของตลาด' S MAIN ลำธารของผู้คนเดินธนาคารหยุดบ่อยไปนั่งบนม้านั่งและ เกี่ยวกับขั้นตอนลงไปสู่กลุ่มน้ำรวมตัวกันเพื่อซื้อปูนึ่งทั้งปลาทูทอด
ล่องเรือไปยังวัดที่อยู่ใกล้เคียงได้รับการขนานนามว่าตลอดทั้งตลาดและเสียค่าใช้จ่าย ในตอนเย็นเรือพานักท่องเที่ยวที่จะเห็นหิ่งห้อยที่นิยมอย่างเหลือเชื่อ เรือท่องเที่ยวแข่งรถ แต่น่าเสียดายที่มีอากาศบิตออกจากมือในปีที่ผ่านมาทำให้ตลาดน่าดูกว่าที่เคยเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัมพวาเป็นตลาดน้ำอาจเป็นที่นิยมมากที่สุดในหมู่คนไทย จากกรุงเทพฯ ตลาดน้ำอัมพวาก็ค่อยๆได้รับความนิยมในหมู่ชาวต่างชาติเช่นกัน แตกต่างจากคาท่าและหลายอื่น ๆตลาดน้ําอัมพวาเป็นตลาดบ่าย ( ไม่เช้าก็ตื่น ! ) มีไม่ต้องสงสัยองค์ประกอบนักท่องเที่ยวแต่แตกต่างจากดำเนินสะดวก ที่นี่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เป็นคนไทยและใบหน้าต่างประเทศมักจะมากับกลุ่มทัวร์จากกรุงเทพฯตลาดเองอยู่ในคลองอัมพวาแปลกตา , ส่วนหนึ่งของเครือข่ายกว่า 300 คลองแม่กลองที่ยื่นออกมาของ อยู่ติดกับแม่น้ำ กับการยกระดับธนาคารโม้ไม้สักมรดกและคลองข้างที่นั่งหนึ่งของตลาดดึงหลักของมันกระจายไม่รู้จบของขนม หรือไทย ขนม / ของว่าง ซึ่งเมืองเป็นที่รู้จัก ( มีแม้กระทั่ง " พิพิธภัณฑ์ขนมไทยที่ใกล้เคียง ) กระแสของคนเดินธนาคารหยุดบ่อยไปนั่งบนม้านั่งและ Chow ลงบนหมูแห้ง ข้าวเหนียวหวานย่าง ไม้ไผ่ และลักษณะของขนมสีสันสวยงาม ทำจากแป้ง มะพร้าว ข้าว , ถั่วเขียว และ เพิ่มเติม ในขั้นตอนที่นำลงไปน้ำกลุ่มรวบรวมซื้อทั้งนึ่งปู ปลาทูทอด ปลา ( ยังมีชื่อเสียงที่นี่ ) และส้มตำจากผู้ขายลอยในไม้ sampans .ล่องเรือไปยังวัดใกล้เคียงเป็น touted ตลอดต้นทุนตลาด และ 50 บาท การเดินทาง แม้ว่ามีแน่นอนพอที่จะเห็นได้บนน้ำ ในตอนเย็น เรือพานักท่องเที่ยวไปดูหิ่งห้อยที่นิยมอย่างเหลือเชื่อ เรือนักท่องเที่ยวมอเตอร์มีโชคร้ายได้รับบิตของมือในปีที่ผ่านมา ทำให้ตลาด noisier กว่าที่เคยเป็น