Early definitions[edit]The "most co

Early definitions[edit]

The "most common definition of meritocracy conceptualizes merit in terms of tested competency and ability, and most likely, as measured by IQ or standardized achievement tests."[2] In government or other administration systems, meritocracy, in an administrative sense, is a system of government or other administration (such as business administration) wherein appointments and responsibilities are assigned to individuals based upon their "merits", namely intelligence, credentials, and education, determined through evaluations or examinations.[3]

Supporters of meritocracies do not necessarily agree on the nature of "merit", however, they do tend to agree that "merit" itself should be a primary consideration during evaluation.

In a more general sense, meritocracy can refer to any form of government based on achievement. Like "utilitarian" and "pragmatic", the word "meritocratic" has also developed a broader definition, and may be used to refer to any government run by "a ruling or influential class of educated or able people." [4]

This is in contrast to the term originally coined by Michael Young in 1958, who critically defined it as a system where "merit is equated with intelligence-plus-effort, its possessors are identified at an early age and selected for appropriate intensive education, and there is an obsession with quantification, test-scoring, and qualifications." [5]

Meritocracy in its wider sense, may be any general act of judgment upon the basis of various demonstrated merits; such acts frequently are described in sociology and psychology. Thus, the merits may extend beyond intelligence and education to any mental or physical talent or to work ethic.

In rhetoric, the demonstration of one's merit regarding mastery of a particular subject is an essential task most directly related to the Aristotelian term Ethos. The equivalent Aristotelian conception of meritocracy is based upon aristocratic or oligarchical structures, rather than in the context of the modern state.[6][7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนกำหนด [แก้ไข] "ข้อกำหนดทั่วไปของคุณธรรมนิยม conceptualizes บุญทดสอบสมรรถนะและความสามารถ และคล้าย วัดโดย IQ การมาตรฐานการทดสอบ"[2] ในรัฐบาลหรือระบบอื่น ๆ จัดการ คุณธรรมนิยม ในการจัดการ เป็นระบบของรัฐบาลหรือการจัดการอื่น ๆ (เช่นบริหารธุรกิจ) นั้นการนัดหมาย และกำหนดให้กับบุคคลตามของ "บุญ" คือปัญญา ข้อมูล และการ ศึกษา กำหนดผ่านการประเมินหรือตรวจสอบความรับผิดชอบ[3]

หัวใจของ meritocracies ไม่จำเป็นต้องยอมรับธรรมชาติของ "บุญ" แต่ พวกเขามักจะยอมรับว่า "บุญ" นั้นควรจะพิจารณาหลักในระหว่างประเมินได้

ในความรู้สึกทั่วไป คุณธรรมนิยมสามารถอ้างอิงถึงรูปแบบใด ๆ ของรัฐบาลขึ้นอยู่กับความสำเร็จได้ เช่น "เป็นประโยชน์" และ "ปฏิบัติ" คำว่า "meritocratic" ยังได้พัฒนานิยามที่กว้างขึ้น และอาจใช้เพื่อหมายถึงรัฐใด ๆ โดย "การปกครอง หรือมีอิทธิพลชนชั้นศึกษา หรือสามารถ" [4]

นี้จะตรงข้ามกับคำเดิม จังหวะ โดย Michael Young ใน 1958 ที่เหลือกำหนดเป็นระบบที่ "บุญเป็น equated กับความพยายามบวกปัญญา possessors ที่ระบุตั้งแต่เด็ก และสำหรับการศึกษาแบบเร่งรัดที่เหมาะสม และมีการครอบงำ ด้วยนับ คะแนนทดสอบ และคุณสมบัติ" [5]

คุณธรรมนิยมในความรู้สึกกว้างขึ้น อาจเป็นสิ่งทั่วไปพิพากษาตามพื้นฐานของบุญสาธิตต่าง ๆ กระทำดังกล่าวมักอธิบายในสังคมวิทยาและจิตวิทยา ดังนั้น บุญอาจขยายเกินปัญญาและศึกษาความสามารถพิเศษใด ๆ ทางกายภาพ หรือจิตใจ หรือการทำงานจริยธรรมการ

ในสำนวน สาธิตบุญหนึ่งเกี่ยวกับการเป็นครูของกลุ่มเป็นงานสำคัญที่สุดตรงกับเงื่อนไขของ Aristotelian ปัด ความคิด Aristotelian เทียบเท่าของคุณธรรมนิยมอยู่ ตามโครงสร้างรูป หรือ oligarchical แทน ในบริบทของรัฐสมัยใหม่[6][7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำจำกัดความต้น [แก้ไข] "ความหมายที่พบมากที่สุดของเทียม conceptualizes บุญในแง่ของความสามารถและความสามารถในการทดสอบและมีแนวโน้มมากที่สุดที่วัดจากการทดสอบไอคิวหรือความสำเร็จที่ได้มาตรฐาน". [2] ในรัฐบาลหรือระบบการบริหารอื่น ๆ เทียมใน ความรู้สึกในการบริหารเป็นระบบของรัฐบาลหรือการบริหารอื่น ๆ (เช่นการบริหารจัดการธุรกิจ) ในประเด็นการนัดหมายและความรับผิดชอบที่ได้รับมอบหมายให้บุคคลที่อยู่บนพื้นฐานของ "บุญ" ของพวกเขาคือหน่วยสืบราชการลับข้อมูลประจำตัวและการศึกษาการพิจารณาผ่านการประเมินผลหรือการสอบ [3]. ผู้สนับสนุน ของ meritocracies ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับธรรมชาติของ "บุญ" แต่พวกเขามีแนวโน้มที่จะยอมรับว่า "บุญ" ตัวเองควรจะพิจารณาเบื้องต้นในระหว่างการประเมินในความหมายทั่วไปมากขึ้นเทียมสามารถดูรูปแบบใด ๆ ของรัฐบาลอยู่บนพื้นฐานของ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เช่น "ประโยชน์" และ "ปฏิบัติ" คำว่า "ให้รางวัล" ยังได้พัฒนาความหมายที่กว้างและอาจถูกนำมาใช้เพื่ออ้างถึงรัฐบาลใด ๆ ที่ดำเนินการโดย "ปกครองหรือผู้มีอิทธิพลระดับชั้นของคนมีการศึกษาหรือไม่สามารถ". [4] นี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับคำประกาศเกียรติคุณโดยไมเคิลหนุ่มในปี 1958 ที่กำหนดไว้อย่างเป็นระบบที่มี "บุญบรรจุด้วยปัญญาบวกความพยายาม, ทรัพย์สมบัติที่ได้รับการระบุในวัยเด็กและเลือกที่เหมาะสมมาก การศึกษาและมีความหลงใหลที่มีปริมาณการทดสอบคะแนนและคุณสมบัติ ". [5] เทียมในความหมายที่กว้างขึ้นของมันอาจจะมีการกระทำใด ๆ โดยทั่วไปของการตัดสินเมื่อพื้นฐานของการแสดงให้เห็นถึงประโยชน์ต่างๆนั้น การกระทำดังกล่าวมักจะมีคำอธิบายในสังคมวิทยาและจิตวิทยา ดังนั้นบุญอาจขยายเกินปัญญาและการศึกษาให้กับความสามารถทางจิตหรือทางกายภาพหรือจรรยาบรรณในการทำงานในสำนวนการสาธิตการหนึ่งของบุญที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ของเรื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นงานที่สำคัญที่สุดที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับ Ethos ระยะอริสโตเติ้ คิดอริสโตเติ้เทียบเท่าเทียมจะขึ้นอยู่กับลักษณะของชนชั้นสูงหรือ oligarchical โครงสร้างมากกว่าในบริบทของรัฐสมัยใหม่. [6] [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรกความหมาย [ แก้ไข ]

" คำนิยามที่พบบ่อยที่สุดของธรรมาธิปไตย conceptualizes บุญในแง่ของการทดสอบสมรรถนะและความสามารถ และมากที่สุด การวัดไอคิว หรือ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนตามมาตรฐาน " [ 2 ] ในรัฐบาลหรือระบบบริหารอื่นๆ ธรรมาธิปไตย ในความรู้สึก ในการบริหารเป็นระบบการบริหารงานของรัฐบาล หรืออื่น ๆ ( เช่น บริหารธุรกิจ ซึ่งการนัดหมายและความรับผิดชอบที่มอบหมายให้บุคคลตาม " บุญ " คือปัญญา ข้อมูล และการศึกษาที่กำหนดผ่านการประเมินหรือการสอบ [ 3 ]

สนับสนุน meritocracies ไม่จําเป็นต้องตกลงในลักษณะของ " บุญ " อย่างไรก็ตาม ,พวกเขามักจะยอมรับว่า " บุญ " นั้นควรพิจารณาหลักในการประเมิน

ในความรู้สึกทั่วไปมากขึ้น ธรรมาธิปไตย หมายถึง รูปแบบใด ๆของรัฐบาลตามผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ชอบ " ประโยชน์ " และ " ปฏิบัติ " คำว่า " ซึ่งประสบสำเร็จด้วยตนเอง " ยังได้พัฒนาความละเอียดถูกและอาจถูกใช้เพื่ออ้างถึงใด ๆรัฐบาลบริหารโดย " ปกครองหรือห้องที่มีอิทธิพลของการศึกษา หรือได้คน . " [ 4 ]

นี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับระยะเวลาแต่เดิมสร้างโดยไมเคิลยังในปี 1958 ที่วิกฤตที่กำหนดไว้เป็นระบบที่ " บุญเป็น equated กับสติปัญญา บวกกับความพยายาม possessors เป็น ระบุที่อายุต้นและเลือกที่เหมาะสมอย่างเข้มข้น การศึกษาและมีความหลงใหลที่มีปริมาณการทดสอบการให้คะแนนและคุณสมบัติ . " [ 5 ]

ธรรมาธิปไตยในความรู้สึกที่กว้างขึ้น อาจเป็นทั่วไปทำในการตัดสินใจบนพื้นฐานของต่าง ๆแสดงให้เห็นถึงประโยชน์ ; การกระทำแบบนั้นบ่อยจะอธิบายในสังคมวิทยาและจิตวิทยา ดังนั้น จึงอาจจะขยายเกินสติปัญญาและการศึกษาใด ๆ ความสามารถทางจิตหรือทางกายภาพหรือสังคม

ในวาทศิลป์การสาธิตของบุญ เรื่องการเรียนรู้เรื่องใดเรื่องหนึ่งเป็นการสรุปงานมากที่สุดโดยตรงเกี่ยวข้องกับอริสโตเติลเทอม ethos เทียบเท่ากับความคิดของอริสโตเติลธรรมาธิปไตยจะขึ้นอยู่กับโครงสร้างของชนชั้นสูงหรือ oligarchical มากกว่าในบริบทของรัฐสมัยใหม่ [ 6 ] [ 7 ]