Love's last urgency is earthand gri

Love's last urgency is earth
and grief is all gravity
and the long fall always
back to earliest hours
that exist nowhere
but in one's brain.
From the hard-packed
pile of old-mown grass,
from boredom, from pain,
a boy's random slash
unlocks a dark ardor
of angry bees
that link the trees
and block his way home.
I like to hold him holding me,
mystery mastering fear,
so young, standing unstung
under what survives of sky.
I learned too late how to live.
Child, teach me how to die.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เร่งด่วนสุดท้ายของความรักคือ โลกและความเศร้าโศกเป็นแรงโน้มถ่วงทั้งหมดและลองอยู่เสมอกลับไปยังเวลาที่เร็วที่สุดที่มีอยู่ไม่มีที่ไหนแต่ในหนึ่งสมองจากหนักบรรจุกองหญ้า mown เก่าจากความเบื่อ จากความเจ็บปวดทับสุ่มของเด็กปลดล็อก ardor สีเข้มผึ้งโกรธที่เชื่อมโยงต้นไม้และบล็อกเขาที่บ้านชอบเขาจับฉันเรียนรู้ความกลัว ลึกลับดังนั้น หนุ่ม ยืน unstungภายใต้สิ่ง survives ของฟ้าฉันเรียนรู้สายเกินไปรู้ที่จะอยู่เด็ก สอนฉันตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เร่งด่วนที่ผ่านมาความรักเป็นโลก
และความเศร้าโศกคือทั้งหมดที่แรงโน้มถ่วง
และฤดูใบไม้ร่วงยาวเสมอ
กลับไปชั่วโมงที่เก่าแก่ที่สุด
ที่มีอยู่ไม่มีที่ไหนเลย
แต่ในสมองของคน.
จากฮาร์ดบรรจุ
กองหญ้าเก่าตัด,
จากความเบื่อหน่ายจากความเจ็บปวด,
เฉือนสุ่มของเด็ก
เผย ความกระตือรือร้นที่มืด
ของผึ้งโกรธ
ที่เชื่อมโยงต้นไม้
และป้องกันทางกลับบ้าน.
ผมชอบที่จะถือเขาถือฉัน
ลึกลับปราบปรามกลัว
หนุ่มยืน unstung
ภายใต้สิ่งที่มีชีวิตอยู่ของท้องฟ้า.
ผมได้เรียนรู้วิธีการที่สายเกินไปที่จะมีชีวิตอยู่.
เด็กสอน ฉันว่าจะตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรักของความเร่งด่วน สุดท้ายคือโลก
และความเศร้าโศกเป็นแรงโน้มถ่วงและตกนานเสมอ

กลับมาเร็วชั่วโมง

แต่ที่มีอยู่ไม่มีที่ไหนเลยในหนึ่งสมอง บรรจุยาก

จากกองหญ้าโมนเก่า
จากความเบื่อหน่ายจากความเจ็บปวด

เด็กเป็นแบบล็อกมืดรุนแรงเฉือน

ของผึ้งโกรธโยงต้นไม้

และปิดกั้นทางกลับบ้านของเขา ฉันชอบถือเขาถือเรา

ดังนั้นลึกลับจึงกลัวหนุ่มยืนอยู่ unstung
ภายใต้สิ่งที่มีชีวิตอยู่ในท้องฟ้า .
ผมเรียนช้าไปจะอยู่ยังไง
เด็ก สอนฉันวิธีการตาย .