show that there are large differenc

show that there are large differences in fate between the two chemicals and between the two lakes. The chemicals display differences in fate, mainly because of their differences in degradation half lives and their air–water partition coefficients (KAW). Volatilization is much more significant for D5 which has a KAW 105 times that of PCB-180. Both substances have large KOCs, thus they tend to associate with suspended matter in the water column and are subject to appreciable sedimentation. The mass distributions between water and sediment (which are independent of emission rates) of the two chemicals in Lake Pepin are similar. In contrast, in Lake Ontario 42% of the D5 partitions to sediment compared to 99% of the PCB. An interesting and at first counterintuitive observation is that the residence times of the less persistent D5 is similar in Lake Pepin (103 d) to that in Lake Ontario (124 d). The reason for this is that in the shallower Lake Pepin there is faster sediment deposition of D5 of 40 kg year−1 compared to 3 kg year−1 in Lake Ontario, resulting in a higher fraction of the chemical mass in the sediment. The overall residence time is a function of the half lives in water and sediment and the relative mass distributions as influenced by the sediment water partition coefficients, the relative volumes or depths and by the rates of other loss processes such as volatilization. The slow degradation rate of PCB-180 results in residence times of about a year in Lake Pepin and about 20 years in Lake Ontario.

The key output quantities are regarded as the relative steady state masses in water and sediment and their respective residence times or persistence. These residence times not only express the potential of the chemicals to establish high concentrations, but they also indicate the time that would be required for substantial elimination of the substances from the aquatic ecosystems. For a more rigorous evaluation of remediation response times a Level IV model is required. The model also explains the cause of these differences by quantifying the relative magnitudes of the various contributory processes by advection from water (outflow), from sediments (burial), degrading reactions in water and sediment and volatilization. A significant mass transfer rate as revealed by the model may indicate a need to obtain a more accurate estimate of the corresponding rate coefficient. Also of interest are the relative fugacities in water and sediment since these can provide insights into bioaccumulation in pelagic and benthic organisms and may justify the application of more detailed food web models.

In conclusion, the environmental fate of these two substances in the two lakes is a complex function of physical chemical properties and the relative dimensions and hydrology of the two lakes. Insights into the key differences in fate are best obtained by comparing the relative chemical masses in the water and sediment as well as their relative equilibrium status as indicated by the ratios of sediment and water fugacities. A mass balance model is essential for elucidating the effects of these parameters, for identifying the most significant fate processes and for providing a visual depiction of the key fate processes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงว่า มีความแตกต่างใหญ่ในชะตากรรม ระหว่างสารเคมีสอง และ ระหว่างสองทะเลสาบ สารเคมีที่แสดงความแตกต่างในชะตากรรม ส่วนใหญ่เนื่องจากความแตกต่างของพวกเขาลดครึ่งชีวิตและค่าสัมประสิทธิ์ของพาร์ติชันอากาศ – น้ำ (คอกวาง) Volatilization มีความสำคัญมากสำหรับ D5 ซึ่งมีคอกวางเป็นเวลา 105 ของ PCB-180 ทั้งสารที่มีขนาดใหญ่ KOCs ดังนั้นพวกเขามักจะ เชื่อมโยงกับเรื่องระงับในคอลัมน์น้ำ และอาจมีการตกตะกอนเห็น การกระจายมวลระหว่างน้ำและตะกอน (ซึ่งจะขึ้นอยู่กับอัตราการปล่อยก๊าซ) ของสารเคมีสองในทะเลสาบ Pepin จะคล้ายกัน ในทางตรงกันข้าม ในทะเลสาบออนตาริโอ 42% กั้น D5 ให้ตะกอนเมื่อเทียบกับ 99% ของ PCB น่าสนใจ และที่ สังเกต counterintuitive คือเวลาพำนักของ D5 แบบน้อยคล้ายเล Pepin (103 d) ที่ในทะเลสาบออนตารินี (124 d) เหตุผลคือใน Pepin เลเด็กเล็ก ๆ สามารถ มีสะสมตะกอนเร็วของ D5 ของ year−1 40 กิโลกรัมเปรียบเทียบกับ year−1 3 กก.ในทะเลสาบออนตาริโอ ในส่วนของมวลสารเคมีในตะกอนสูง อาศัยเวลาโดยรวมเป็นฟังก์ชันของครึ่งชีวิตในน้ำ และตะกอน และการกระจายมวลที่ญาติเป็นอิทธิพล โดยสัมประสิทธิ์การพาร์ติชันน้ำตะกอน ปริมาณสัมพัทธ์ หรือความลึก และอัตราของกระบวนการสูญเสียอื่น ๆ เช่น volatilization อัตราการสลายตัวช้าของ PCB-180 ผลในเรสซิเดนซ์เกี่ยวกับปี Pepin เล และประมาณ 20 ปีในทะเลสาบออนตาริโอปริมาณผลผลิตที่สำคัญถือเป็นฝูงญาติท่อนในน้ำ และตะกอน และผู้อาศัยแต่ละครั้ง หรือคงอยู่ เวลาอาศัยเหล่านี้ไม่เพียงแต่แสดงศักยภาพของสารเคมีในการสร้างความเข้มข้นสูง แต่พวกเขายังแสดงเวลาที่จะต้องตัดออกพบของสารจากระบบนิเวศน้ำ การประเมินอย่างเข้มงวดมากขึ้นเพื่อตอบสนองเวลา แบบระดับ IV จำเป็น แบบนี้ยังอธิบายสาเหตุของความแตกต่างเหล่านี้ โดย quantifying magnitudes ญาติ contributory กระบวนต่าง ๆ โดย advection จากน้ำ (กระแส), ตะกอน (ฝังศพ), ลดปฏิกิริยาในน้ำ และตะกอน volatilization มีอัตราการถ่ายโอนมวลสำคัญเปิดเผยรุ่นอาจระบุความจำเป็นเพื่อขอรับการประเมินความถูกต้องมากขึ้นของสัมประสิทธิ์อัตราที่สอดคล้องกัน นอกจากนี้ยัง น่าสนใจอยู่ fugacities ญาติในน้ำและตะกอนเนื่องจากเหล่านี้สามารถให้ลึก bioaccumulation ในชีวิตเกี่ยวกับ และธรรมชาติ และสามารถจัดการแอพลิเคชันเว็บอาหารรุ่นรายละเอียดเพิ่มเติมเบียดเบียน ชะตากรรมสิ่งแวดล้อมของสารเหล่านี้สองในทะเลสาบสองเป็นฟังก์ชันที่ซับซ้อนของคุณสมบัติทางกายภาพเคมี และมิติสัมพันธ์และอุทกวิทยาของทะเลสาบสอง เจาะลึกความแตกต่างสำคัญในชะตากรรมส่วนได้จะได้รับ โดยการเปรียบเทียบมวลชนสัมพันธ์เคมีในน้ำ และตะกอน รวมทั้งสถานะสมดุลสัมพันธ์ตามที่ระบุ โดยอัตราส่วนของตะกอนและน้ำ fugacities แบบดุลมวลเป็นสิ่งจำเป็น สำหรับ elucidating ผลของพารามิเตอร์เหล่านี้ ระบุชะตากรรมกระบวนการที่สำคัญ และให้การแสดงให้เห็นภาพของชะตากรรมที่สำคัญกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แสดงให้เห็นว่ามีความแตกต่างขนาดใหญ่ในชะตากรรมระหว่างสองและสารเคมีระหว่างสองทะเลสาบ สารเคมีที่จอแสดงผลความแตกต่างในชะตากรรมส่วนใหญ่เป็นเพราะความแตกต่างของพวกเขาในการย่อยสลายครึ่งชีวิตและค่าสัมประสิทธิ์พาร์ทิชันอากาศน้ำของพวกเขา (KAW) การระเหยมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ D5 ซึ่งมี KAW 105 เท่าของ PCB-180 สารทั้งสองมี KOCs ขนาดใหญ่จึงมีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงกับเรื่องที่ลอยอยู่ในน้ำคอลัมน์และอาจมีการตกตะกอนเห็น การกระจายมวลระหว่างน้ำและตะกอน (ซึ่งมีความเป็นอิสระของอัตราการปล่อยก๊าซเรือนกระจก) ของทั้งสองสารเคมีในทะเลสาบที่นั้นมีความคล้ายคลึง ในทางตรงกันข้ามในทะเลสาบออนตาริ 42% ของพาร์ทิชัน D5 ที่ตะกอนเมื่อเทียบกับ 99% ของแผ่น PCB ที่น่าสนใจและที่สังเกต counterintuitive แรกก็คือว่าเวลาที่พำนักของถาวรน้อย D5 จะคล้ายกันในทะเลสาบ Pepin (103 ง) ว่าในทะเลสาบออนตาริ (124 วัน) เหตุผลนี้ที่อยู่ในทะเลสาบตื้นที่นั้นมีการสะสมตะกอนที่เร็วขึ้นของ D5 40 กก. ปี 1 เมื่อเทียบกับ 3 กิโลกรัมปีที่ 1 ในออนตาริทะเลสาบที่เกิดในส่วนที่สูงขึ้นของมวลสารเคมีในตะกอน เวลาที่อยู่อาศัยโดยรวมเป็นหน้าที่ของครึ่งชีวิตในน้ำและตะกอนและการกระจายมวลญาติเป็นผลมาจากค่าสัมประสิทธิ์พาร์ทิชันน้ำตะกอนปริมาณญาติหรือความลึกและอัตราการสูญเสียของกระบวนการอื่น ๆ เช่นการระเหย อัตราการย่อยสลายช้าของ PCB-180 ผลในช่วงเวลาที่พำนักของประมาณปีในทะเลสาบ Pepin และประมาณ 20 ปีในทะเลสาบออนตาริ. ปริมาณการส่งออกที่สำคัญได้รับการยกย่องให้เป็นฝูงมั่นคงของรัฐญาติในน้ำและตะกอนดินและเวลาที่อยู่อาศัยของตนหรือติดตา . ที่อยู่อาศัยครั้งเหล่านี้ไม่เพียงแสดงศักยภาพของสารเคมีในการสร้างความเข้มข้นสูง แต่พวกเขายังระบุเวลาที่จะต้องออกไปที่สำคัญของสารจากระบบนิเวศทางน้ำ สำหรับการประเมินผลที่เข้มงวดมากขึ้นของเวลาการตอบสนองการฟื้นฟูระดับรูปแบบที่สี่จะต้อง รุ่นยังได้อธิบายถึงสาเหตุของความแตกต่างเหล่านี้โดยการเชิงปริมาณขนาดญาติของกระบวนการต่างๆที่สนับสนุนโดยการพาจากน้ำ (การไหลออก) จากตะกอน (ที่ฝังศพ) ปฏิกิริยาย่อยสลายในน้ำและตะกอนดินและระเหย อัตราการถ่ายโอนมวลสำคัญเช่นการเปิดเผยโดยรูปแบบอาจบ่งบอกถึงความต้องการที่จะได้รับการประมาณการที่ถูกต้องมากขึ้นของอัตราค่าสัมประสิทธิ์ที่สอดคล้องกัน ที่น่าสนใจเป็น fugacities ญาติในน้ำและตะกอนตั้งแต่เหล่านี้สามารถให้ข้อมูลเชิงลึกในการสะสมทางชีวภาพในสิ่งมีชีวิตทะเลและสัตว์หน้าดินและอาจปรับประยุกต์ใช้แบบจำลองสายใยอาหารที่มีรายละเอียดมากขึ้น. โดยสรุปชะตากรรมด้านสิ่งแวดล้อมของสารทั้งสองในสองทะเลสาบเป็น ฟังก์ชั่นที่ซับซ้อนของคุณสมบัติทางเคมีกายภาพและมิติสัมพันธ์และอุทกวิทยาของทั้งสองทะเลสาบ ข้อมูลเชิงลึกในความแตกต่างที่สำคัญในชะตากรรมจะได้รับสิ่งที่ดีที่สุดโดยการเปรียบเทียบมวลญาติสารเคมีในน้ำและตะกอนรวมทั้งสถานะสมดุลญาติของพวกเขาตามที่ระบุโดยอัตราส่วนของตะกอนและ fugacities น้ำ รูปแบบสมดุลมวลเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับแจ่มชัดผลกระทบของพารามิเตอร์เหล่านี้สำหรับการระบุกระบวนการชะตากรรมที่สำคัญที่สุดและให้ภาพที่มองเห็นของชะตากรรมกระบวนการที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสดงให้เห็นว่ามีความแตกต่างขนาดใหญ่ในชะตาเคมีและระหว่างสองทะเลสาบ สารเคมีที่แสดงความแตกต่างในโชคชะตา ส่วนใหญ่เป็นเพราะความแตกต่างของพวกเขาในการย่อยสลายครึ่งชีวิตของน้ำอากาศและค่าสัมประสิทธิ์การแบ่งละลาย ( ค่ะ ) ตากสมองเป็นมากขึ้นที่สำคัญสำหรับ D5 ซึ่งมีข่า 105 ครั้ง ที่ pcb-180 . สารทั้งสองมี kocs ขนาดใหญ่ดังนั้นพวกเขามีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงกับสารแขวนลอยในน้ำ และมีการเห็นคุณค่าการตกตะกอน มวลการกระจายระหว่างน้ำและตะกอนดิน ( ซึ่งเป็นอิสระของอัตราการปล่อย ) ของทั้งสองสารเคมีในทะเลสาบแปงจะคล้ายกัน ในทางตรงกันข้าม , ในทะเลสาบออนตาริ 42% ของ D5 พาร์ตะกอนเมื่อเทียบกับ 99% ของ PCBที่น่าสนใจและในการสังเกต counterintuitive คือพักเวลาของ D5 ถาวรน้อยคล้ายทะเลสาบแปง ( 3 D ) ในทะเลสาบออนตาริ ( บางทีม ) เหตุผลนี้ก็คือว่าในทะเลสาบตื้นแปง มีการทับถมของตะกอนเร็ว D5 40 กิโลกรัม ปี− 1 เทียบกับ 3 กก. ปี− 1 ในทะเลสาบออนทาริโอซึ่งในส่วนที่สูงขึ้นของมวลทางเคมีในดินตะกอน เวลาที่อยู่อาศัยโดยรวมเป็นฟังก์ชันของครึ่งหนึ่งอาศัยอยู่ในน้ำและตะกอนดิน และการกระจายมวลสัมพัทธ์เป็นอิทธิพลจากตะกอนน้ำ ฉากกั้นห้อง สัมประสิทธิ์สัมพันธ์ ) หรือความลึกและอัตราการสูญเสียของกระบวนการอื่น ๆเช่น การระเหย .ลดอัตราการย่อยสลายของ pcb-180 ผลลัพธ์ในที่พักเวลาประมาณ 1 ปี ในทะเลสาบแปงและประมาณ 20 ปีในทะเลสาบออนตาริ ปริมาณผลผลิตที่สำคัญ

ถือว่าเป็นญาติที่สภาวะคงตัวในน้ำและดินตะกอน และฝูงของตนที่พักเวลาหรือความอดทน ครั้ง เรสซิเดนซ์ เหล่านี้ไม่เพียง แต่แสดงศักยภาพของสารเคมีเพื่อสร้างความเข้มข้นสูงแต่พวกเขายังระบุเวลาที่จะต้องใช้สำหรับการขจัดรูปธรรมของสารที่ได้จากระบบนิเวศทางน้ำ สำหรับการประเมินที่เข้มงวดมากขึ้นของการตอบสนองครั้งระดับ IV แบบที่ถูกต้อง รูปแบบจะอธิบายสาเหตุของความแตกต่างเหล่านี้ตามปริมาณขนาดสัมพัทธ์ของต่าง ๆเสริมกระบวนการพัดพาจากน้ำ ( 15 )จากตะกอน ( งานศพ ) ทำให้ปฏิกิริยาในน้ำและตะกอนดิน และระเหย . สถิติอัตราการถ่ายเทมวลพบว่าโดยรูปแบบอาจบ่งบอกถึงความต้องการที่จะได้รับการประเมินที่ถูกต้องมากขึ้นของอัตราที่สอดคล้องกันของยังสนใจอยู่ fugacities ญาติในน้ำและดินตะกอนตั้งแต่เหล่านี้สามารถให้ข้อมูลเชิงลึกในการสะสมในทะเลและชีวิตสัตว์ และอาจปรับใช้รูปแบบเว็บอาหารรายละเอียดเพิ่มเติม

สรุปสิ่งแวดล้อม โชคชะตาของทั้งสองสารในทะเลสาบทั้งสองแห่งเป็นฟังก์ชันที่ซับซ้อน คุณสมบัติทางกายภาพ เคมี และขนาดสัมพัทธ์และอุทกวิทยาของ 2 ทะเลสาบข้อมูลเชิงลึกในความแตกต่างสำคัญในโชคชะตาที่ดีที่สุดได้โดยการเปรียบเทียบมวลสัมพัทธ์เคมีในน้ำและตะกอนดิน รวมทั้งญาติของพวกเขาสมดุลสถานะที่แสดงโดยอัตราส่วนของน้ำและตะกอนดิน fugacities . เป็นแบบจำลองดุลยภาพมวลเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการศึกษาผลของพารามิเตอร์เหล่านี้สำหรับการกำหนดชะตากรรมที่สำคัญที่สุดกระบวนการและให้ภาพที่มองเห็นจากกระบวนการโชคชะตา คีย์