ciated with insulin resistance, are

ciated with insulin resistance, are also predictive of hypertensive
pregnancy. A higher body mass index before pregnancy
or early in pregnancy is associated with increased risk
for both preeclampsia and gestational hypertension (17, 18,
21–23). Furthermore, greater gestational weight gain has also
predicted risk for preeclampsia (17) or gestational hypertension
(23), as has higher waist circumference (a measure of
central adiposity) between 6 and 16 wk (22). In contrast,
increased participation in leisure time physical activity in the
first 20 wk of pregnancy has been associated with reduced
risk (24). Although these observations are consistent with a
role for insulin resistance in hypertensive pregnancy, it is
also possible that other factors, such as diet composition, may
explain the observed associations.
Furthermore, some studies (16, 25) suggest that gestational
diabetes (which itself is associated with underlying insulin
resistance) is a risk factor for the development of hypertensive
pregnancy. This association persists even after adjusting
for obesity and maternal age (26).
Lipids. In women with established preeclampsia, triglyceride
(6, 13, 14) and free fatty acid levels (14, 27) have been reported
to be higher and high density lipoprotein cholesterol levels
lower (6, 14) than those in women with normotensive pregnancy.
Other investigators have documented these abnormalities
only in women with gestational hypertension (12).
Studies have reported an increased proportion of small dense
LDL particles in women with established preeclampsia (6, 7).
Similar to hyperinsulinemia, elevated total cholesterol levels
(18, 28) have been reported to antedate the development
of either preeclampsia or gestational hypertension. Elevated
triglyceride (29, 30) and free fatty acid levels (29) during
pregnancy have similarly preceded the development of preeclampsia
specifically, as have lower levels of high density
lipoprotein cholesterol (30).
Oxidized lipids may impair endothelial function directly
or indirectly by effects on prostaglandins, including increasing
synthesis of thromboxane and inhibiting synthesis of
prostacyclin (31). Increases in small dense LDL and triglycerides
may also contribute to impaired endothelial function.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ciated ดื้อต่ออินซูลิน เป็นระบบของความดันโลหิตสูงตั้งครรภ์ ดัชนีมวลกายสูงกว่าก่อนการตั้งครรภ์หรือช่วงครรภ์เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นpreeclampsia และความดันโลหิตสูงครรภ์ (17, 1821-23) นอกจากนี้ ยิ่งครรภ์น้ำหนักยังมีความเสี่ยงที่คาดการณ์สำหรับ preeclampsia (17) หรือความดันโลหิตสูงครรภ์(23), มีเส้นรอบวงเอวสูง (เป็นการวัดadiposity กลาง) ระหว่าง 6 และ 16 สัปดาห์ (22) ความเปรียบต่างเพิ่มการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายภาพเวลาพักผ่อนในตัวแรก 20 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์มีความเกี่ยวข้องกับลดลงความเสี่ยง (24) ข้อสังเกตเหล่านี้จะสอดคล้องกับการบทบาทความต้านทานอินซูลินในการตั้งครรภ์ความดันโลหิตสูง เป็นนอกจากนี้ยัง เป็นไปได้ที่อื่นปัจจัย เช่นองค์ประกอบอาหาร อาจอธิบายความสัมพันธ์ของการสังเกตนอกจากนี้ แนะนำที่ครรภ์บางการศึกษา (16, 25)โรคเบาหวาน (ซึ่งตัวเองไม่เกี่ยวข้องกับอินซูลินพื้นฐานความต้านทาน) เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับการพัฒนาของความดันโลหิตสูงตั้งครรภ์ ความสัมพันธ์นี้ยังคงอยู่หลังจากปรับโรคอ้วนและมารดาอายุ (26)ไขมัน ในผู้หญิงที่มีก่อตั้ง preeclampsia ไตรกลีเซอไรด์(6, 13, 14) และมีการรายงานระดับกรดไขมันฟรี (14, 27)ให้ ระดับคอเลสเตอรไลโปโปรตีนชนิดความหนาแน่นสูง และสูงล่าง (6, 14) ในหญิงตั้งครรภ์ normotensiveนักวิจัยอื่น ๆ ได้รับการบันทึกไว้ผิดปกติเหล่านี้เฉพาะในสตรีมีครรภ์ความดันโลหิตสูง (12)การศึกษารายงานสัดส่วนการเพิ่มขึ้นของขนาดเล็กหนาแน่นอนุภาค LDL ในผู้หญิงที่มีก่อตั้ง preeclampsia (6, 7)คล้ายกับ hyperinsulinemia ระดับคอเลสเตอรรวมสูง(18, 28) ได้รับรายงานจะ antedate การพัฒนาpreeclampsia หรือความดันโลหิตสูงครรภ์ ยกระดับไตรกลีเซอไรด์ (29, 30) และระดับกรดไขมันฟรี (29) ระหว่างตั้งครรภ์มีนำหน้าการพัฒนาของ preeclampsia ในทำนองเดียวกันโดยเฉพาะ ที่มีระดับต่ำของความหนาแน่นสูงไลโปโปรตีนโคเลสเตอร (30)ออกซิไดซ์ไขมันอาจทำฟังก์ชันพัฒนาการโดยตรงหรือโดยทางอ้อมผลกระทบ prostaglandins รวมทั้งเพิ่มการสังเคราะห์ thromboxane และยับยั้งการสังเคราะห์prostacyclin (31) ขนาดเล็กหนาแน่น LDL และไตรกลีเซอไรด์นอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่ฟังก์ชันพัฒนาการบกพร่อง