discussion of fruits is based on Ra

discussion of fruits is based on Radford (1986) as these terms are in general use in most botany textbooks. Classification of fruits into the general grouping of simple, aggregate, multiple and accessory is based primarily on origin (i.e. number and location of carpels), texture (i.e. dry or fleshy), ability to spontaneously open at maturity (dehiscence) and fusion with extracarpellary parts. Placement of fruits into these groups is arbitrary, since a satisfactory method for fruit classification has yet to be developed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาของผลไม้จะขึ้นอยู่กับแรดฟอร์ด (1986) เป็นเงื่อนไขเหล่านี้โดยทั่วไป ใช้ในตำราพฤกษศาสตร์ส่วนใหญ่ ประเภทเครื่องประดับและผลไม้เข้าไปในกลุ่มทั่วไปของง่าย รวม หลายตั้งอยู่บนจุดเริ่มต้น (เช่นหมายเลขและตำแหน่งที่ตั้งของ carpels), พื้นผิว (เช่นแห้ง หรือ fleshy) ความสามารถในการเปิดที่ครบกำหนด (dehiscence) และผสมผสานกับส่วน extracarpellary ธรรมชาติเป็นหลัก วางผลไม้เป็นกลุ่มเหล่านี้ถูกกำหนด เนื่องจากวิธีการจัดผลไม้เป็นที่พอใจยังไม่ได้พัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายของผลไม้ที่อยู่บนพื้นฐานของแรดฟอร์ (1986) เป็นคำเหล่านี้อยู่ในการใช้งานทั่วไปในตำราพฤกษศาสตร์ที่สุด การจำแนกประเภทของผลไม้ลงไปในการจัดกลุ่มทั่วไปของง่ายรวมหลายและอุปกรณ์เสริมที่เป็นไปตามหลักที่มา (เช่นจำนวนและที่ตั้งของ carpels) เนื้อ (เช่นแห้งหรือเนื้อ) ความสามารถในการเป็นธรรมชาติเปิดที่ครบกําหนด (dehiscence) และฟิวชั่นกับ extracarpellary ชิ้นส่วน ตำแหน่งของผลไม้เข้าไปในกลุ่มคนเหล่านี้เป็นข้อเนื่องจากวิธีการที่น่าพอใจสำหรับการจำแนกประเภทผลไม้ที่ยังไม่ได้รับการพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายของผลไม้จากแรดฟอร์ด ( 1986 ) เป็นเงื่อนไขเหล่านี้อยู่ในการใช้งานทั่วไปในตำราพฤกษศาสตร์ที่สุด ประเภทของผลไม้ในกลุ่มทั่วไปของง่าย , รวม , และหลายอุปกรณ์เป็นไปตามหลักในประเทศ ( เช่นจำนวนและที่ตั้งของคาร์เพล ) , เนื้อ ( เช่นแห้งหรือสด ) , ความสามารถในการเป็นธรรมชาติเปิดที่วุฒิภาวะ ( แผลแยก ) และฟิวชั่นกับส่วน extracarpellary .การจัดวางของผลไม้ในกลุ่มเหล่านี้เป็นข้อตั้งแต่วิธีการที่น่าพอใจสำหรับประเภทผลไม้ที่ยังไม่ได้พัฒนา