The Physiological Effects of Binaur

The Physiological Effects of Binaural Beats and Meditative Musical Stimulation

Heinrich Wilhelm Dove is credited with discovering binaural beats in 1839 and the topic has been scarcely studied since that time (Wahbeh, Calabrese, Zwickey, & Zajdel, 2007). A binaural beat is the presence of two separate auditory tones with equal amplitudes and slightly differing frequencies. Each differing frequency, measured in Hertz (Hz), is presented to the listener’s ears and the brain interprets both sounds as one, thus, creating the perceived beat (Goodin, Ciorciari, Baker, Carry, Harper, & Kaufman, 2012). For example, if a frequency of 400 Hz is heard in one ear and 420 Hz is heard in the other, the two sounds have a binaural beat of 20Hz. The corresponding 20 Hz produces a third beat; the binaural beat. It is interpreted by the brain as an additional note or tone in the set. The beat, itself, is illusory (Goodin et al., 2012). The three stipulations concerning a binaural beat being heard are that both frequencies must be under 1000 Hz, no more than 30 Hz apart, and the listener must hear the beats through headphones or specifically placed speakers in a room, though evidence suggests that headphones produce more satisfactory results (Lavallee, Koren, & Persinger, 2011). Binaural beats are heard by the human ear at various wavelengths and include delta, theta, gamma, epsilon, and alpha waves (Awada, 2012). In addition, various studies (Lane, Kasian, Owens, & Marsh, 1998; Wahbeh et al., 2007) performed tests to measure the effects of binaural beats on motor function and reaction time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลทางสรีรวิทยาของ Binaural เต้นและสมาธิดนตรีกระตุ้นนกพิราบวิลเฮล์มไฮน์เป็นเครดิตกับค้นพบ binaural เต้นในปี 1839 และหัวข้อได้รับการศึกษาแทบเวลา (Wahbeh, Calabrese, Zwickey, & Zajdel, 2007) การเต้น binaural คือ การปรากฏตัวของสองโทนเสียงแยกช่วงเท่ากับความถี่ที่แตกต่างกันเล็กน้อย แต่ละความถี่ที่แตกต่างกัน วัดเป็นเฮิรตซ์ (Hz), จะนำเสนอให้การฟังของหู และสมองแปลเสียงทั้งสองเป็นหนึ่ง ดังนั้น การสร้างจังหวะรับรู้ (Goodin, Ciorciari เบเกอร์ พกพา ฮาร์เปอร์ และ Kaufman, 2012) ตัวอย่างเช่น ถ้าได้ยินความถี่ 400 Hz ในหูข้างหนึ่ง และได้ยินในอีก 420 Hz สองเสียงมีการเต้น binaural ของ 20Hz ผลผลิต 20 Hz ที่สอดคล้องกันที่สามชนะ การตี binaural มันถูกตีความ โดยสมองเป็นหมายเหตุเพิ่มเติมหรือเสียงในชุด จังหวะ ตัวเอง เป็นจริง (Goodin et al. 2012) สามข้อกำหนดเกี่ยวกับการ binaural ชนะการได้ยินที่ความถี่ทั้งสองต้องมีเกิน 1000 Hz ไม่มีกันมากกว่า 30 Hz และการฟังต้องได้ยินเต้นผ่านหู หรือวางลำโพงโดยเฉพาะในห้องพัก แม้ว่าหลักฐานแสดงให้เห็นว่า หูฟังที่ให้ผลลัพธ์ที่น่าพอใจ (ราคา Koren, & Persinger, 2011) Binaural เต้นได้ยิน โดยหูของมนุษย์ที่ความยาวคลื่นต่าง ๆ และรวมถึงเดลต้า ที แกมมา เอปไซลอน และคลื่นอัลฟา (Awada, 2012) นอกจากนี้ ต่าง ๆ ศึกษา (เลน Kasian บร็อก และ มาร์ช 1998 Wahbeh et al. 2007) ทำการทดสอบเพื่อวัดผลกระทบของ binaural เต้นงานของมอเตอร์และเวลาปฏิกิริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบทางสรีรวิทยาของ binaural เต้นและดนตรีเข้าฌานกระตุ้นเฮ็นวิลเฮล์นกพิราบจะให้เครดิตกับการค้นพบ binaural เต้นในปี 1839 ในหัวข้อได้รับการศึกษาแทบตั้งแต่เวลานั้น (Wahbeh, แปลกปลอม Zwickey และ Zajdel 2007) จังหวะ binaural คือการปรากฏตัวของทั้งสองเสียงหูแยกต่างหากที่มีช่วงกว้างของคลื่นความถี่ที่เท่าเทียมกันและแตกต่างกันเล็กน้อย แต่ละความถี่ที่แตกต่างกันวัดในเฮิรตซ์ (Hz) จะนำเสนอให้หูของผู้ฟังและสมองตีความทั้งเสียงเป็นหนึ่งดังนั้นการสร้างการรับรู้จังหวะ (Goodin, Ciorciari ขนมปัง Carry ฮาร์เปอร์ & ลิตร, 2012) ตัวอย่างเช่นถ้าความถี่ 400 Hz จะได้ยินในหูข้างหนึ่งและ 420 Hz ก็ได้ยินอยู่ในที่อื่น ๆ ทั้งสองเสียงที่มีการตี binaural ของ 20Hz ที่สอดคล้องกัน 20 Hz ผลิตจังหวะที่สาม จังหวะ binaural มันถูกตีความโดยสมองเป็นบันทึกเพิ่มเติมหรือเสียงในชุด ตีตัวเองเป็นเหลวไหล (Goodin et al., 2012) สามข้อกำหนดเกี่ยวกับตี binaural ถูกได้ยินว่าทั้งความถี่ที่ต้องอยู่ภายใต้ 1,000 เฮิรตซ์ไม่เกิน 30 เฮิร์ตซ์ออกจากกันและผู้ฟังจะต้องได้ยินเสียงเต้นผ่านหูฟังหรือลำโพงวางไว้โดยเฉพาะในห้องที่มี แต่หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าหูฟังผลิตมากขึ้น ผลที่น่าพอใจ (Lavallee, โคเรนและ Persinger 2011) binaural เต้นจะได้ยินจากหูของมนุษย์ในช่วงความยาวคลื่นต่างๆและรวมถึง Delta, Theta แกมมา Epsilon และคลื่นอัลฟา (Awada 2012) นอกจากนี้การศึกษาต่างๆ (Lane, เกษียร, Owens และมาร์ช 1998. Wahbeh et al, 2007) ดำเนินการทดสอบเพื่อวัดผลกระทบของ binaural เต้นต่อการทำงานของมอเตอร์และเวลาการเกิดปฏิกิริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลทางสรีรวิทยาของการทำสมาธิ binaural เต้นและการดนตรีนกพิราบ Heinrich Wilhelm เป็นเครดิตกับการค้นพบ binaural ใน 1839 และหัวข้อที่ได้รับแทบจะไม่เรียนตั้งแต่เวลา ( wahbeh Calabrese , zwickey , และ zajdel , 2007 ) เต้น binaural เป็นตนที่แยกต่างหากสองหูแว่วเสียงกับแรงบิดเท่ากัน และความถี่ที่แตกต่างกันเล็กน้อย . แต่ละคนต่างกัน ความถี่ วัดในเฮิรตซ์ ( Hz ) ที่แสดงถึงหูของผู้ฟังและสมองแปลทั้งเสียงหนึ่ง ดังนั้น การสร้างการรับรู้ ( ciorciari กูดินตี , ขนมปัง , พก , Harper & คอฟแมน , 2012 ) ตัวอย่างเช่น ถ้า 400 Hz จะได้ยินในหูข้างหนึ่งและ 420 Hz จะได้ยินในอื่น ๆ สองเสียงต้องตี binaural ของ 20Hz . ที่ 20 Hz ผลิตชนะสาม ; ชนะ binaural . เป็นการตีความโดยสมองเป็นการเพิ่มหมายเหตุหรือเสียงในชุด จังหวะนั้นเอง เป็นสิ่งจอมปลอม ( กูดิน et al . , 2012 ) สามข้อกําหนดเกี่ยวกับตี binaural การได้ยินที่ความถี่ 1 , 000 Hz ทั้งสองจะต้องอยู่ภายใต้ ไม่เกิน 30 Hz ต่างหาก และผู้ฟังต้องฟังผ่านหูฟังหรือลำโพงเต้นโดยเฉพาะอยู่ในห้อง แต่หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าหูฟังให้ผลลัพธ์เป็นที่น่าพอใจมากขึ้น ( lavallee Koren , และ persinger , 2011 ) เต้น binaural ได้ยินด้วยหูมนุษย์ที่ความยาวคลื่นต่างๆ และรวมถึง Delta , Theta , แกมมา , เอปไซลอนและคลื่นอัลฟา ( awada , 2012 ) นอกจากนี้ การศึกษาต่างๆ ( เลน kasian Owens & , มาร์ช , 1998 ; wahbeh et al . , 2007 ) ดำเนินการทดสอบเพื่อวัดผลกระทบของการเต้น binaural ในการเคลื่อนไหวและเวลาปฏิกิริยา