In 1897, J.J. Thomson discovered th

In 1897, J.J. Thomson discovered the electron by experimenting with a Crookes, or cathode ray, tube. He demonstrated that cathode rays were negatively charged. In addition, he also studied positively charged particles in neon gas. Thomson realized that the accepted model of an atom did not account for negatively or positively charged particles. Therefore, he proposed a model of the atom which he likened to plum pudding. The negative electrons represented the raisins in the pudding and the dough contained the positive charge. Thomson's model of the atom did explain some of the electrical properties of the atom due to the electrons, but failed to recognize the positive charges in the atom as particles.

In 1911, Ernest Rutherford, a former student of J.J. Thomson, proved Thomson's plum pudding structure incorrect. Rutherford with the assistance of Ernest Marsden and Hans Geiger performed a series of experiments using alpha particles. Rutherford aimed alpha particles at solid substances such as gold foil and recorded the location of the alpha particle "strikes" on a fluorescent screen as they passed through the foil. To the experimenters’ amazement, although most of the alpha particles passed unaffected through the gold foil as expected, a small number of particles were deflected at an angle, and a few ricocheted straight back. Rutherford concluded that the atom consisted of a small, dense, positively charged nucleus in the center of the atom with negatively charged electrons surrounding it. The discovery of the nucleus is considered to be Rutherford's greatest scientific work.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1897, j.j. ในทอมค้นพบอิเล็กตรอนที่ โดยทดลองกับหลอด Crookes หรือแคโทด เขาแสดงว่า รังสีแคโทดก็คิดค่าส่ง นอกจากนี้ เขายังเรียนบวก charged อนุภาคในก๊าซนีออน ทอมรู้ว่า รูปแบบที่ยอมรับของอะตอมไม่ใช่แอคเคาท์สำหรับอนุภาคที่คิดค่าธรรมเนียมในเชิงลบ หรือเชิงบวก ดังนั้น เขาเสนอแบบจำลองของอะตอมซึ่งเขา likened ให้อะตอม อิเล็กตรอนลบแทนลูกเกดในการพุดดิ้ง และแป้งที่ประกอบด้วยค่าเป็นบวก แบบจำลองอะตอมของทอมได้อธิบายบางส่วนของคุณสมบัติทางไฟฟ้าของอะตอมเนื่องจากอิเล็กตรอน แต่ไม่สามารถระบุค่าบวกในอะตอมที่เป็นอนุภาคพ.ศ. 2454 เออร์เนสต์รูเทอร์ฟอร์ด นักเรียนเก่าของ j.j. ในทอม พิสูจน์โครงสร้างอะตอมของทอมสันถูกต้อง รูเทอร์ฟอร์ด ด้วยความช่วยเหลือของเออร์เนสต์มาร์สเดนและฮันส์ Geiger ทำชุดทดลองใช้อนุภาคแอลฟา รูเทอร์ฟอร์ดมุ่งอนุภาคอัลฟาที่สารเป็นของแข็งเช่นทองคำเปลว และบันทึกตำแหน่งของอนุภาคแอลฟา "นัดหยุดงาน" บนหน้าจอเรืองแสงที่จะผ่านฟอยล์ เพื่อความประหลาดใจของ experimenters ถึงแม้ว่าอนุภาคแอลฟาส่วนใหญ่ผ่านผลกระทบผ่านทองคำเปลวตาม จำนวนอนุภาคขนาดเล็กได้ deflected ที่มุม และหลังตรง ricocheted กี่ รูเทอร์ฟอร์ดสรุปว่า อะตอมประกอบด้วยนิวเคลียสที่เล็ก หนาแน่น การคิดค่าธรรมเนียมบวกของอะตอมกับอิเล็กตรอนที่อยู่โดยรอบส่งชำระ การค้นพบนิวเคลียสที่ถือเป็นงานทางวิทยาศาสตร์มากที่สุดของรูเทอร์ฟอร์ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1897 เจเจทอมสันค้นพบอิเล็กตรอนโดยทดลองกับ Crookes หรือรังสีแคโทดหลอด เขาแสดงให้เห็นว่ารังสีแคโทดถูกประจุลบ นอกจากนี้เขายังศึกษาอนุภาคที่มีประจุบวกในก๊าซนีออน ทอมสันตระหนักว่ารูปแบบที่ได้รับการยอมรับของอะตอมไม่ได้บัญชีสำหรับอนุภาคลบหรือประจุบวก ดังนั้นเขาเสนอรูปแบบของอะตอมที่เขาเอาไปเปรียบกับพุดดิ้งพลัม อิเล็กตรอนเชิงลบเป็นตัวแทนของลูกในพุดดิ้งและแป้งที่มีประจุบวก รูปแบบของทอมสันของอะตอมได้อธิบายบางส่วนของคุณสมบัติทางไฟฟ้าของอะตอมเนื่องจากอิเล็กตรอน แต่ล้มเหลวที่จะรับรู้ค่าใช้จ่ายในเชิงบวกในอะตอมเป็นอนุภาค. ในปี 1911 เออร์เนสรัทเธอร์อดีตนักศึกษาของเจเจทอมสันได้รับการพิสูจน์พุดดิ้งพลัมทอมสัน โครงสร้างที่ไม่ถูกต้อง รัทเธอร์ด้วยความช่วยเหลือของเออร์เนสและฮันส์ Marsden วัดดำเนินการชุดของการทดลองโดยใช้อนุภาคแอลฟา รัทเธอร์ที่มุ่งอนุภาคแอลฟาที่สารที่เป็นของแข็งเช่นฟอยล์สีทองและบันทึกสถานที่ตั้งของอนุภาคอัลฟา "นัด" บนหน้าจอเรืองแสงที่พวกเขาผ่านฟอยล์ ท่ามกลางความประหลาดใจขัดเคือง 'ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ของอนุภาคอัลฟาที่ผ่านมาได้รับผลกระทบผ่านฟอยล์สีทองคาดว่าจะเป็นจำนวนน้อยของอนุภาคที่ถูกหักเหที่มุมและไม่กี่แฉลบตรงกลับ รัทเธอร์ได้ข้อสรุปว่าอะตอมประกอบด้วยขนาดเล็กหนาแน่นนิวเคลียสมีประจุบวกในใจกลางของอะตอมที่มีอิเล็กตรอนประจุลบรอบมัน การค้นพบของนิวเคลียสจะถือเป็นงานทางวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของรัทเธอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ เจเจ ทอมสันค้นพบอิเล็กตรอนโดยการทดสอบกับครูค หรือแคโทดเรย์ , หลอด เขาพบว่า รังสีแคโทดเป็นประจุลบ นอกจากนี้ เขายังศึกษาอนุภาคประจุบวกใน นีออน ก๊าซ ทอมสันได้ตระหนักว่ายอมรับรูปแบบของอะตอมไม่บัญชีสำหรับลบหรือประจุบวก อนุภาค ดังนั้นเขาได้เสนอแบบจำลองของอะตอม ซึ่งเขาเปรียบกับพลัมพุดดิ้ง อิเล็กตรอนลบแทนลูกเกดในพุดดิ้ง และแป้งมีประจุบวก แบบจำลองของอะตอมของทอมสันได้อธิบายบางส่วนของสมบัติทางไฟฟ้าของอะตอมเนื่องจากอิเล็กตรอน แต่ล้มเหลวในการรับรู้ค่าใช้จ่ายในเชิงบวกในอะตอมเป็นอนุภาค .

1911 Ernest Rutherford ,อดีตลูกศิษย์ของ เจ เจ ทอมสัน พิสูจน์ของทอมสันพุดดิ้งพลัมโครงสร้างที่ไม่ถูกต้อง รัทเทอร์ฟอร์ดด้วยความช่วยเหลือของเออร์เนสต์มาร์สเดน และ ฮันส์ ไกเกอร์ดำเนินการชุดของการทดลองโดยใช้อนุภาคแอลฟา รัทเทอร์ฟอร์ดมุ่งอนุภาคแอลฟาที่สารของแข็ง เช่น ทองคําเปลว และบันทึกตำแหน่งของอนุภาคแอลฟา " นัด " บนหน้าจอเรืองแสง ตามที่พวกเขาผ่านฟอยล์ให้ผู้ทดลอง ' ประหลาดใจ ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ของอนุภาคแอลฟาผ่านผลกระทบผ่านฟอยล์ทองเป็นที่คาดหวังเป็นจำนวนเล็ก ๆของอนุภาคถูกเบี่ยงเบนเป็นมุมและไม่กี่เด้งกลับทันที รัทเธอร์ฟอร์ดพบว่า อะตอมประกอบด้วยนิวเคลียสขนาดเล็กหนาแน่นประจุบวกในศูนย์กลางของอะตอมที่มีประจุลบหรืออิเล็กตรอนที่อยู่โดยรอบการค้นพบนิวเคลียสถือเป็นงานวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด Rutherford .