Aren't there children whispering, l

Aren't there children whispering, laughing, running in there?

Or am I going mad? And then the moment came，when the children could not stay quiet．

There was wild laughing and shouting，and the door was thrown open．

A boy ran out, a tall, healthy, handsome boy, straight into the man's arms．

Mr Craven stared into the boy's laughing eyes．

Who What? Who? he cried．

Colin had not planned to meet his father like this．

But perhaps this was the best way, to come running out with his cousin and his friend．

Father, he said.

I'm Colin．You can't believe it!

I can't believe it myself．It was the garden, and Mary and Dickon and the magic,

that made me well．We've kept it a secret up to now．Aren't you happy, Father?

I'm going to live for ever and ever and ever!

Mr Craven put his hands on the boy's shoulders．

For a moment he could not speak．

Take me into the garden, my boy, he said at last. and tell me all about it.

And in the secret garden, where the roses were at their best,

and the butterflies were flying from flower to flower in the summer sunshine,

they told Colin's father their story．

Sometimes he laughed and sometimes he cried, but most of the time he just looked,

unbelieving, into the handsome face of the son that he had almost forgotten．

Now, said Colin at the end.

it isn't a secret any more．I'll never use the wheelchair again．

I'm going to walk back with you, Fatherto the house.

And so, that afternoon, Mrs Medlock, Martha,

and the other servants had the greatest shock of their lives．

Through the gardens towards the house came Mr Craven,

looking happier than they had ever seen him．And by his side,

with his shoulders straight, his head held high and a smile on his lips,

walked young Colin!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีเด็กวิสเปอริ่ง หัวเราะ รันมี?

หรือฉันจะบ้าหรือไม่ แล้ว came，when ขณะนี้เด็กสามารถพัก quiet．

มีป่าหัวเราะ และ shouting，and ประตูเกิดขึ้น open．

เด็กผู้ชายวิ่งออก ความสูง อาหารเสริมเพื่อสุขภาพ หล่อเด็ก ตรงเข้า arms． ของคน

นาย Craven เริ่มเป็นเด็กผู้ชายใน laughing eyes．

ที่อะไร ใคร เขา cried．

โคลินไม่มีแผนการบิดาเช่น this．

แต่ทีนี้ดีสุด ทำงานมาออกกับลูกพี่ลูกน้องของเขาและเขา friend．

พ่อ เขากล่าวว่า ได้

ฉัน Colin．You ไม่เชื่อ!

ผมไม่เชื่อว่า myself．It เป็น การ์ และ Mary และ Dickon และ มหัศจรรย์,

ที่ทำให้ฉัน well．We ได้เก็บมันเป็นความลับถึง now．Aren ทีคุณมีความสุขพ่อ?

ฉันจะอยู่เคยตัว และเคย และเคย!

นาย Craven ใส่มือของเด็กชาย shoulders．

ครู่ เขาอาจไม่ speak．

พาฉันเข้าไปในสวน เด็กผู้ชายของฉัน เขากล่าวว่า ในที่สุดได้ และบอกฉันเกี่ยวกับมัน

และ ใน สวนลับ ที่กุหลาบได้ที่ดีสุด,

และผีเสื้อบินจากดอกไม้ดอกแดดร้อน,

เขาบอกของโคลินบิดาของพวกเขา story．

บางครั้งเขาหัวเราะ และบางครั้งเขาก็ร้อง แต่ส่วนใหญ่เวลาเขาเพียง ดู,

ไม่ เข้าใบหน้าหล่อของบุตรว่า เขาเกือบ forgotten．

ตอนนี้ กล่าวว่า โคลินที่สิ้นสุด

มันไม่เป็นความลับ more．I ใด ๆ จะไม่ได้ใช้ again． รถเข็น

ฉันจะเดินไปกับคุณ Fatherto บ้าน

และ อื่น ๆ ที่บ่าย นางเม็ดล็อคมาร์ธา,

และข้าราชการอื่น ๆ ได้ช็อคมากที่สุดของพวกเขา lives．

ผ่านสวนไปทางบ้านมานาย Craven,

กำลังมีความสุขกว่าที่เคยเห็น him．And ริมเขา,

กับไหล่ของเขาตรง ศีรษะของเขาขึ้นสูงและรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา,

เดินโคลินหนุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ได้มีเด็กกระซิบหัวเราะทำงานในมี? หรือฉันจะบ้า? และแล้วช่วงเวลาที่มาเมื่อเด็กไม่สามารถอยู่เงียบสงบมีป่าหัวเราะและตะโกนได้และประตูถูกโยนเปิดเด็กวิ่งออกไปสูงสุขภาพดีหนุ่มหล่อตรงเข้าไปในอ้อมแขนของชายคนนั้นนายขี้ขลาดจ้อง เข้าไปในดวงตาหัวเราะของเด็กใครอะไร? ใคร? เขาร้องโคลินไม่ได้วางแผนที่จะตอบสนองความต้องการของพ่อของเขาเช่นนี้แต่บางทีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะมาวิ่งออกมากับญาติและเพื่อนของเขาของเขาพ่อเขากล่าวว่าฉัน Colin.You ไม่สามารถเชื่อว่ามัน! ฉันไม่สามารถเชื่อว่ามัน myself.It เป็นสวนและแมรี่และ Dickon และเวทมนตร์ที่ทำให้ฉัน well.We've เก็บไว้เป็นความลับถึง now.Aren't คุณมีความสุขพ่อ? ฉันจะไป มีชีวิตอยู่ตลอดกาลและตลอดไปและตลอดไป! นายขี้ขลาดใส่มือของเขาบนไหล่ของเด็กสำหรับช่วงเวลาที่เขาไม่สามารถพูดพาฉันเข้าไปในสวนเด็กของฉันเขากล่าวว่าที่ผ่านมา และบอกฉันเกี่ยวกับมันและในสวนลับที่ดอกกุหลาบเป็นที่ที่ดีที่สุด, และผีเสื้อที่บินจากดอกไม้ดอกไม้ในแสงแดดฤดูร้อนที่พวกเขาบอกพ่อของโคลินเรื่องราวของพวกเขาบางครั้งเขาหัวเราะและบางครั้งเขาร้องไห้ แต่ส่วนมากของเวลาที่เขาเพียงแค่มองที่ไม่เชื่อในใบหน้าหล่อเหลาของลูกชายที่เขาเกือบลืมตอนนี้โคลินกล่าวในตอนท้ายมันจะไม่เป็นความลับ more.I'll ใด ๆ ที่ไม่เคยใช้รถเข็นอีกครั้งฉันจะเดินกลับมาพร้อมกับคุณ Fatherto บ้านดังนั้นในบ่ายวันนั้นนางเมดล็อคมาร์ธาและคนอื่น ๆ ที่มีช็อตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิตของพวกเขาผ่านสวนไปที่บ้านมานายขี้ขลาดมองความสุขมากกว่า ที่พวกเขาเคยเห็น him.And โดยด้านข้างของเขากับไหล่ของเขาตรงหัวของเขาจัดขึ้นที่สูงและรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา, เดินหนุ่มโคลิน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีเด็กกระซิบ , หัวเราะ , วิ่งอยู่ในนั้น

หรือจะให้ฉันบ้า ? และก็มาถึง เมื่อเด็กไม่สามารถอยู่เงียบๆ

มีป่าหัวเราะ และตะโกน แล้วประตูก็ถูกเปิดออก

เด็กวิ่งออกมา , สูง , สุขภาพ , หนุ่มหล่อๆ ตรงชายแขน

นายคราเวนจ้องเด็กขำตา

ใคร ? อะไร ? ใคร ?

เขาร้องไห้คอลินได้วางแผนที่จะเจอพ่อแบบนี้

แต่บางทีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดเพื่อวิ่งออกมากับญาติของเขาและเพื่อน

พ่อ , เขากล่าวว่า .

ผมคอลลิน เธอไม่อยากจะเชื่อเลย

ผมไม่อยากจะเชื่อเลย มันสวน และแมรี่ และดิกค่อนและมายากล

ที่ให้ฉัน ด้วย เราก็เก็บมันไว้เป็นความลับนะ คุณมีความสุขใช่ไหมพ่อ ?

ผมจะอยู่เป็นนิตย์ และเคย

นายขี้ขลาดใส่มือของเขาบนไหล่ของบอย

สักพัก เขาอาจไม่พูด

พาผมเข้าสวน พ่อหนุ่ม กล่าวในที่สุด และบอกฉันเกี่ยวกับมัน .

และสวนลับที่ดอกกุหลาบที่ดีที่สุด

และผีเสื้อบินจากดอกไม้ในแสงแดดฤดูร้อน

เค้าบอกพ่อโคลิน

เป็นเรื่องของพวกเขาบางครั้ง เขาหัวเราะ และบางครั้งเขาก็ร้องไห้ แต่ส่วนใหญ่แล้วเขาก็มอง

ไม่เชื่อในใบหน้าหล่อเหลาของลูกชายที่เขาเกือบจะลืมไปแล้ว

ตอนนี้กล่าวว่าโคลินตอนจบ

มันไม่ใช่ความลับอีกต่อไปแล้ว ฉันจะไม่ใช้รถเข็นอีก

ฉันกำลังจะเดินกลับกับคุณ fatherto บ้าน

และ บ่าย ว่าคุณนาย Medlock มาร์ธา

, ,และข้าราชการอื่นๆ มีช็อกที่สุดในชีวิต

ผ่านสวนข้างบ้านมา นายขี้ขลาด

ดูมีความสุขมากกว่า , พวกเขาเคยเห็นเขา และข้างกายของเขา

กับบ่าตรงหัวขึ้นสูงและรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา

เดินเด็กคอลลิน