The chemical senses generally fall

The chemical senses generally fall into three categories:
chemesthesis (irritation and pain), olfaction (smell), and
gustation (taste). Traditionally, the emphasis in describing
responsiveness to chemical stimuli has been placed on taste
and smell. The reality is more complex. For example, the
sensory afferents for chemesthetic perception are in close
proximity with olfactory receptors in the nasal cavity and
with gustatory receptors in the oral cavity. Because external
chemical stimuli can be processed by multiple sensory systems,
there has been a great deal of confusion in the literature
on the importance of individual sensory modalities. Generally,
the principal mediating sensory modality may be related
to stimulus type, concentration, and presentation. However,
when perception of external chemical stimuli occurs via the
integrated perception across modalities, the combined perceptual
quality is commonly referred to as flavor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรู้สึกทางเคมีโดยทั่วไปตกอยู่ในสามประเภท:chemesthesis (การระคายเคืองและเจ็บปวด), กลิ่น (กลิ่น), และgustation (ชิม) ประเพณี เน้นในการอธิบายตอบสนองการกระตุ้นทางเคมีแล้วได้สัมผัสและกลิ่น ความจริงมีความซับซ้อน ตัวอย่างเช่น การafferents ประสาทสัมผัสการรับรู้ chemesthetic อยู่ในปิดใกล้เคียงกับกลิ่นในโพรงจมูก และด้วยตัวรับที่เขูมในช่องปาก เนื่องจากภายนอกสามารถประมวลผล โดยระบบประสาทสัมผัสที่หลากหลาย เคมีมีการจัดการดีของความสับสนในวรรณคดีความสำคัญของแต่ละประสาทสัมผัสรังสี โดยทั่วไปหลักการกิริยาประสาทสัมผัสเป็นสื่อกลางอาจเกี่ยวข้องการกระตุ้นชนิด ความเข้มข้น และงานนำเสนอ อย่างไรก็ตามเมื่อการรับรู้สิ่งเร้าภายนอกทางเคมีที่เกิดขึ้นผ่านการรวมรับรู้ข้ามรังสี การร่วมรับรู้คุณภาพจะนิยมเรียกว่ารสชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรู้สึกเคมีซึ่งมักจะตกอยู่ในสามประเภท:
chemesthesis (การระคายเคืองและอาการปวด) กลิ่น (กลิ่น) และ
gustation (รส) ตามเนื้อผ้าเน้นในการอธิบาย
การตอบสนองต่อสิ่งเร้าทางเคมีได้ถูกวางไว้ในรสชาติ
และกลิ่น ความจริงก็คือความซับซ้อนมากขึ้น ยกตัวอย่างเช่น
afferents ประสาทสัมผัสรับรู้ chemesthetic อยู่ในใกล้
บ้านใกล้เรือนเคียงกับรับกลิ่นในโพรงจมูกและ
กับตัวรับรสชาติในช่องปาก เพราะภายนอก
กระตุ้นสารเคมีที่สามารถประมวลผลโดยระบบประสาทสัมผัสหลาย
ได้มีการจัดการที่ดีของความสับสนในวรรณคดี
สำคัญของรังสีประสาทสัมผัสของแต่ละบุคคล โดยทั่วไป
หลักไกล่เกลี่ยกิริยาประสาทสัมผัสอาจจะเกี่ยวข้องกับ
สิ่งเร้าชนิดเข้มข้นและนำเสนอ อย่างไรก็ตาม
เมื่อการรับรู้ของสิ่งเร้าภายนอกเคมีเกิดขึ้นผ่าน
การรับรู้แบบบูรณาการทั่วรังสี, รวมการรับรู้
ที่มีคุณภาพเป็นที่เรียกกันทั่วไปว่ารสชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางประสาทสัมผัสโดยทั่วไปตกอยู่ในสามประเภท :chemesthesis ( ระคายเคืองและความเจ็บปวด ) กลิ่น ( กลิ่น ) , และกอทิก ( รสชาติ ) ซึ่งเน้นในการอธิบายการตอบสนองต่อสิ่งกระตุ้นทางเคมีได้ถูกวางไว้ในรสชาติและกลิ่น ในความเป็นจริงที่ซับซ้อนมากขึ้น ตัวอย่างเช่นafferents ประสาทสัมผัสสำหรับ chemesthetic รับรู้อยู่ในใกล้ความใกล้ชิดกับ olfactory receptors ในโพรงจมูกและกับการรับในช่องปาก เพราะภายนอกวิโลมสามารถประมวลผลโดยระบบสัมผัสหลายมีการจัดการที่ดีของความสับสนในวรรณคดีในส่วนของรูปแบบ และแต่ละ โดยทั่วไปหลักการไกล่เกลี่ยและกิริยาอาจเกี่ยวข้องประเภทของสิ่งเร้า ความเข้มข้น และการนำเสนอ อย่างไรก็ตามเมื่อการรับรู้สิ่งเร้าทางเคมีภายนอกเกิดขึ้น ผ่านทางแบบบูรณาการการรับรู้ใน modalities , รวมฯลฯคุณภาพมักเรียกว่ารส