“Fellow Daoist, we’ve been looking

“Fellow Daoist, we’ve been looking for you,” said another. “We never imagined that we would run into you here. Hahaha! If the Fellow Daoist has time, I will send someone to arrange a banquet. I am Lu Song 2 of the Violet Fate Sect. Please, allow me to treat you to a feast.”

Among the ten or more Violet Fate Sect disciples, these two had the highest Cultivation bases. They were at the eighth level of Qi Condensation. Faces filled with smiles, they hurried in front of Meng Hao, blocking his way. The spoke with utmost politeness, and when they approached, they saluted with clasped hands. When the State of Zhao disciples saw this happening; their faces filled with awe and veneration.

An almost imperceptible frown appeared on Meng Hao’s face, but quickly disappeared. He smiled, and returned a polite salute. He mumbled his name unclearly, although he knew that even though he didn’t say it clearly, these people could search him easily if they wanted to.

The State of Zhao Cultivators watched on in disbelief. Their heads spun as they watched the Violet Fate Sect disciples chatting in this way to Meng Hao.

This was especially true of Sun Hua, whose face went through a series of different expressions. He was insulted, of course, and watched Meng Hao with a look of disbelief.

He knew that the white-robed Cultivators were from the Violet Fate Sect in the Southern Domain. They were proud and arrogant, considering themselves to be unmatched in the world. And yet, they were incredibly polite to Meng Hao, and their eyes were filled with veneration.

Although he wasn’t quite sure what had just happened, cold sweat broke out on his forehead when he saw them being so polite. He realized that if he had made a move just now to test out the spear, he would most likely have lost a lot of face.

He wasn’t the only one who was shocked. Zhou Kai looked on, dumbfounded. Originally, he had regretted calling out Meng Hao’s name, but watching this scene unfold, his eyes filled with admiration.

“Elder Brother Meng really did deserve to be an Inner Sect disciple. It’s a good thing I gave him those Spirit Stones back then. The Sect was dissolved, and we were kicked away like stray dogs, but he’s still out stirring up trouble. And somehow he’s got the disciples from one of the great Sects of the Southern Domain to treat him so well.” Zhou Kai sighed inwardly.

Up in the Hundred Treasures Pavilion, Qiao Ling blinked a few times, watching in disbelief as the Violet Fate Sect disciples surrounded Meng Hao. When she saw him speaking calmly with them, she couldn’t forget what had happened moments ago between her and Meng Hao. Her interest in him was piqued even more.

“Elder Brother Meng,” said Qian Shuihen, shifting the conversation topic to the spear in Meng Hao’s hand. “Is this the treasured holy spear you used to rebuke the Demonic beasts on the treasure mountain?” He had looked the spear over just now, but it didn’t seem to have any extraordinary qualities. And yet he clearly remembered how Meng Hao had wielded it to bloody so many Demonic beasts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เพื่อนร่วม Daoist เราได้รับการมองหาคุณ" กล่าวอีก "เราไม่เคยคิดว่าเราจะวิ่งเข้ามาให้คุณที่นี่ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ! ถ้าเพื่อน Daoist มีเวลาผมจะส่งคนที่จะจัดงานเลี้ยง ผม Lu เพลงที่ 2 ของไวโอเล็ตโชคชะตานิกาย โปรดให้ฉันปฏิบัติต่อคุณไปในงานเลี้ยง. " ในบรรดาสาวกสิบหรือมากกว่าสีม่วงโชคชะตานิกายทั้งสองมีฐานการเพาะปลูกที่สูงที่สุด พวกเขาอยู่ในระดับที่แปดของฉีควบแน่น ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มของพวกเขารีบในด้านหน้าของเม้งเฮาปิดกั้นทางของเขา พูดด้วยความสุภาพสูงสุดและเมื่อพวกเขาเดินเข้ามาใกล้พวกเขาเคารพพนมมือ เมื่อรัฐสาวก Zhao เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความเลื่อมใส. ขมวดเกือบมองไม่เห็นปรากฏบนใบหน้าของเม้งเฮา แต่หายไปอย่างรวดเร็ว เขายิ้มและกลับถวายพระพรสุภาพ เขาพึมพำชื่อของเขาไม่ชัดเจนแม้ว่าเขาจะรู้ว่าแม้เขาจะไม่ได้พูดมันชัดเจนว่าคนเหล่านี้เขาสามารถค้นหาได้อย่างง่ายดายถ้าพวกเขาอยากจะ. รัฐ Zhao พรวนดูในในการปฏิเสธศรัทธา หัวของพวกเขาปั่นขณะที่พวกเขาเฝ้าดูเหล่าสาวกสีม่วงโชคชะตานิกายพูดคุยในลักษณะนี้จะเม้งเฮา. นี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่แท้จริงของดวงอาทิตย์หัวหินมีใบหน้าไปผ่านชุดของการแสดงออกที่แตกต่างกัน เขาได้รับการดูถูกของหลักสูตรและเฝ้าดูเม้งเฮากับรูปลักษณ์ของการปฏิเสธศรัทธาได้. เขารู้ว่าพรวนดินสีขาวเสื้อคลุมมาจากสีม่วงโชคชะตานิกายในโดเมนภาคใต้ พวกเขามีความภาคภูมิใจและหยิ่งพิจารณาตัวเองจะไม่มีที่เปรียบในโลก และยังพวกเขาได้อย่างไม่น่าเชื่อสุภาพกับเม้ง Hao และตาของเขาก็เต็มไปด้วยความเลื่อมใส. แม้ว่าเขาจะไม่ได้ค่อนข้างแน่ใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่เหงื่อเย็นโพล่งออกมาบนหน้าผากของเขาเมื่อเขาเห็นพวกเขาเป็นสุภาพดังนั้น เขาตระหนักว่าถ้าเขาทำไปเพียงแค่ตอนนี้เพื่อทดสอบหอกเขาส่วนใหญ่จะมีการสูญเสียจำนวนมากของใบหน้า. เขาไม่ได้เป็นคนเดียวที่ตกใจ โจวไก่มอง, ตะลึง แต่เดิมเขาเสียใจโทรออกชื่อเม้งเฮา แต่ดูฉากนี้แฉดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม. "บราเดอร์พี่เม้งจริงๆไม่สมควรที่จะเป็นสาวกนิกายภายใน มันเป็นสิ่งที่ดีที่ฉันให้เขาเหล่านั้นวิญญาณหินกลับมาแล้ว นิกายก็เลือนหายไปและเราถูกเตะออกไปเช่นสุนัขจรจัด แต่เขาก็ยังคงออกกวนขึ้นปัญหา และอย่างใดเขามีสาวกจากหนึ่งในนิกายที่ดีของโดเมนภาคใต้ที่จะปฏิบัติต่อเขาให้ดี. "โจวไก่ถอนหายใจในใจ. ขึ้นไปในแสนสมบัติพาวิลเลี่ยน, เฉียวหลิงกระพริบตาไม่กี่ครั้งดูเชื่อว่าเป็นสีม่วงโชคชะตานิกาย สาวกล้อมรอบเม้งเฮา เมื่อเธอเห็นเขาพูดอย่างใจเย็นกับพวกเธอไม่สามารถลืมสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผ่านมาระหว่างเธอกับเม้งเฮา เธอสนใจในตัวเขาได้รับการกระตุ้นมากยิ่งขึ้น. "บราเดอร์พี่เม้ง" Qian Shuihen กล่าวว่าขยับหัวข้อสนทนาเพื่อหอกในมือเม้งเฮาส์ "คือรักนี้หอกศักดิ์สิทธิ์ที่คุณใช้ในการตำหนิสัตว์ปีศาจบนภูเขาสมบัติหรือไม่" เขาได้มองหอกมากกว่าเพียงแค่ตอนนี้ แต่มันไม่ได้ดูเหมือนจะมีคุณสมบัติพิเศษใด ๆ และเขายังจำได้อย่างชัดเจนว่าเม้งเฮาได้กำมันเลือดสัตว์ปีศาจจำนวนมากดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เพื่อน daoist พวกเราตามหาคุณ " พูดอีก " เราไม่เคยคิดเลยว่าเราจะได้เจอคุณที่นี่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถ้าเพื่อน daoist มีเวลา ผมจะส่งคนไปจัดห้องจัดเลี้ยง ฉันคือลู่เพลงที่ 2 ของไวโอเล็ตโชคชะตานิกาย ได้โปรด ให้ฉันพาคุณไปเลี้ยง "ในสิบหรือมากกว่าม่วงโชคชะตานิกายสาวกทั้งสองมีค่าฐานการเพาะปลูก พวกเขาอยู่ในระดับที่ 8 ของฉีการควบแน่น ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม พวกเขารีบหน้าเมิ่งเฮ่า ปิดกั้นทางของเขา พูดด้วยความสุภาพ และเมื่อพวกเขาเข้าหา เขาประสานมือคำนับด้วย . เมื่อรัฐจ้าว สาวกได้เห็นเหตุการณ์นี้ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัวและความเคารพ .การขมวดคิ้วแทบจะมองไม่เห็น ปรากฏบนใบหน้าของ เมิ่งฮ่าว แต่รีบหายตัวไป เขายิ้มและก็ทักทายอย่างสุภาพ เขาพึมพำชื่อของเขา unclearly แม้จะรู้ว่า ถึงแม้เขาจะไม่ได้พูดชัดเจน คนเหล่านี้สามารถค้นหาได้ง่ายๆ หากพวกเขาต้องการรัฐจ้าวเกษตรกรดูในการปฏิเสธศรัทธา หัวเสาเข็มที่พวกเขาดูม่วงโชคชะตานิกายสาวกสนทนาในลักษณะนี้เพื่อ เมิ่งฮ่าวนี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของซุนฮั้ว ใครไปผ่านชุดของการแสดงออกที่แตกต่างกัน เขาถูกดูถูก และเฝ้าดู เมิ่งฮ่าวที่มีลักษณะของการปฏิเสธศรัทธาเขารู้ว่าสีขาว Robed cultivators มาจากฟ้าชะตานิกายในอาณาจักรใต้ พวกเขามีความภาคภูมิใจและหยิ่ง พิจารณาตัวเองจะไม่ตรงกันในโลก แต่เขาก็สุภาพมากชิ้น เมิ่งฮ่าว และนัยน์ตาของเขาก็เต็มไปด้วยความเคารพ .ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้ค่อนข้างแน่ใจว่าสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น เหงื่อไหลออกมาที่หน้าผากของเขา เมื่อเขาเห็นพวกเขาเป็นคนสุภาพมาก เขารู้ว่าถ้าเขาได้ย้ายตอนนี้ทดสอบหอก เขาน่าจะทำให้เสียหน้ามากเขาไม่ได้เป็นคนเดียวที่ตกใจ โจว ไคมอง อึ้ง . เดิมที เขาเสียใจที่เรียกชื่อ เมิ่งฮ่าว แต่ดูฉากนี้แฉ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม" พี่เม้งก็สมควรเป็นสาวกนิกายภายใน มันเป็นสิ่งที่ดี ฉันให้เขาเหล่านั้นหินวิญญาณกลับมา พรรคถูกยุบ และเราไล่ไปเหมือนสุนัขจรจัด แต่เขาก็ยังมาทำให้เดือดร้อน และเขามีสาวกจากหนึ่งในนิกายใหญ่ของโดเมนภาคใต้รักษาเขาได้ดี . " โจว ไคถอนหายใจอยู่ในใจในสมบัติแสนศาลา เชาหลิงกระพริบตาสองสามครั้ง ดูในการปฏิเสธศรัทธาเป็นสีม่วงโชคชะตานิกายสาวกแวดล้อม เมิ่งฮ่าว เมื่อเธอเห็นเขาพูดอย่างใจเย็นกับพวกเขา เธอไม่สามารถลืมสิ่งที่เกิดขึ้นช่วงเวลาที่ผ่านมาระหว่างเธอและเมิ่งเฮ่า เธอสนใจเขาก็ไม่พอใจมากขึ้น" พี่เม้ง " เฉียน shuihen ขยับสนทนาหัวข้อหอกในมือของเมิ่งเฮ่า . " นี้คือสมบัติศักดิ์สิทธิ์หอกเคยตักเตือนสัตว์ปีศาจบนภูเขาสมบัติ ? " เขาได้มองหอกมากกว่า แต่ตอนนี้ มันไม่ได้มีอะไรพิเศษ คุณภาพ แต่เขาจำไม่ได้ว่า เมิ่งฮ่าวได้ใช้มันให้เลือดสัตว์ปีศาจมากมาย