HR Magazine, which is a practitione

HR Magazine, which is a practitioner publication, includes a small minority of academic authors (about 6%) and a vast majority of practitioner readers (i.e., more than 80% of practitioners noted they “usually” or “always” read HR Magazine; Rynes et al., 2002). In contrast, in the present study, we found that a small minority of JAP and PPsych authors are non academics and the proportion of practitioner authors has decreased consistently over the years. Rynes et al. (2002) found that less than 1% of practitioners reported that they “usually” read JAP and PPsych. Moreover, a scale designed to measure how frequently respondents read each publication included the following anchors: 1 (never), 2 (rarely), 3 (sometimes), 4 (usually), and 5 (always). JAP received a mean rating of 1.19 and PPsych received a mean rating of 1.22. In general, therefore, academics tend to write in and read academic publications, and practitioners tend to write in and read practitioner publications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิตยสาร HR ซึ่งเป็นผู้ประกอบการสิ่งพิมพ์ รวมถึงชนกลุ่มน้อยขนาดเล็กของผู้เขียนศึกษา (ประมาณ 6%) และส่วนใหญ่ผู้ประกอบการอ่าน (เช่น กว่า 80% ของผู้ตั้งข้อสังเกตว่า "ปกติ" หรือ "เสมอ" อ่านนิตยสาร HR Rynes et al., 2002) ในทางตรงกันข้าม ในการศึกษาปัจจุบัน เราพบว่า ชนกลุ่มน้อยขนาดเล็กของ JAP และ PPsych ผู้เขียนไม่ใช่นักวิชาการ และสัดส่วนของผู้เขียนผู้ประกอบการได้ลดลงอย่างต่อเนื่องกว่าปี Rynes et al. (2002) พบว่า น้อยกว่า 1% ของผู้รายงาน "ว่า พวกเขามัก" อ่าน JAP และ PPsych นอกจากนี้ ขนาดที่ออกแบบมาเพื่อวัดถี่ผู้ตอบอ่านละโฆษณารวมจุดยึดต่อไปนี้: 1 (ไม่เคย), 2 (ไม่ค่อย), 3 (บางครั้ง), 4 (ปกติ), และ 5 (เสมอ) JAP ได้รับคะแนนเฉลี่ย 1.19 และ PPsych ได้รับคะแนนเฉลี่ย 1.22 ทั่วไป ดังนั้น นักวิชาการมักจะ เขียน และอ่านสิ่งพิมพ์วิชาการ และผู้มักจะ เขียน และอ่านสิ่งที่ผู้ประกอบการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

HR นิตยสารที่เป็นสิ่งพิมพ์ประกอบการรวมถึงชนกลุ่มน้อยขนาดเล็กของผู้เขียนทางวิชาการ (ประมาณ 6%) และส่วนใหญ่ของผู้อ่านประกอบการ (เช่นมากกว่า 80% ของผู้ปฏิบัติงานที่พวกเขากล่าว "ปกติ" หรือ "เสมอ" อ่านนิตยสาร HR; Rynes et al,., 2002) ในทางตรงกันข้ามในการศึกษาปัจจุบันเราพบว่าชนกลุ่มน้อยขนาดเล็กของ JAP และ PPsych ผู้เขียนเป็นนักวิชาการที่ไม่และสัดส่วนของผู้ประกอบการได้ลดลงอย่างต่อเนื่องในช่วงหลายปี Rynes ตอัล (2002) พบว่าน้อยกว่า 1% ของผู้ปฏิบัติงานรายงานว่าพวกเขา "มักจะ" อ่าน JAP และ PPsych นอกจากนี้ระดับการออกแบบมาเพื่อวัดว่าผู้ตอบแบบสอบถามมักอ่านแต่ละสิ่งพิมพ์รวมโยงต่อไปนี้: 1 (ไม่เคย), 2 (ไม่ค่อย), 3 (บางครั้ง), 4 (มักจะ) และ 5 (เสมอ) JAP ที่ได้รับคะแนนเฉลี่ยของ 1.19 และ PPsych รับคะแนนเฉลี่ย 1.22 โดยทั่วไปดังนั้นนักวิชาการมักจะเขียนและอ่านสิ่งพิมพ์ทางวิชาการและผู้ปฏิบัติงานมักจะเขียนและอ่านเอกสารประกอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

HR Magazine ซึ่งเป็นสิ่งพิมพ์ที่เป็นผู้ปฏิบัติ รวมถึงชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆของผู้เขียนวิชาการ ( 6% ) และส่วนใหญ่ของผู้อ่าน ) ( เช่น มากกว่า 80% ของผู้สังเกตพวกเขา " ปกติ " หรือ " เสมอ " อ่าน HR นิตยสาร ; rynes et al . , 2002 ) ในทางตรงกันข้าม ในการศึกษาครั้งนี้เราพบว่าชนกลุ่มน้อยขนาดเล็กของญี่ปุ่น และผู้เขียน ppsych เป็นนักวิชาการที่ไม่ใช่ และสัดส่วนของผู้เขียน ) ได้ลดลงอย่างต่อเนื่องมาหลายปี rynes et al . ( 2002 ) พบว่า น้อยกว่า 1% ของผู้ปฏิบัติงานรายงานว่าพวกเขา " มักจะ " อ่านยุ่น และ ppsych . นอกจากนี้ ระดับที่ออกแบบมาเพื่อวัดความถี่ผู้ตอบอ่านแต่ละสิ่งพิมพ์รวมเบรก ดังต่อไปนี้1 ( ไม่เคย ) , 2 ( ไม่ค่อย ) , 3 ( บางครั้ง ) , 4 ( ปกติ ) และ 5 ( เสมอ ) ยุ่นได้รับค่าเฉลี่ยของ 10 ppsych และได้รับค่าเฉลี่ยของ 1.22 . โดยทั่วไป ดังนั้น นักวิชาการมักจะเขียนและอ่านผลงานทางวิชาการ และผู้ปฏิบัติงานมักจะเขียนและอ่านผู้ประกอบการสิ่งพิมพ์