Janet met Bob on an underground tra

Janet met Bob on an underground train in London train in London. Janet was sitting next to Bob and suddenly she felt very sick. She stood up to get off at the next station. Bob looked at her and could see she was ill. He helped Janet to get off the train. But when she turned to say thank you to him, she was sick all over his shoes.

“I was really embarrassed, but he laughed,” said Janet. “He got a taxi for me and asked me for my phone number. He said he wanted to phone and see if I was OK.”

Bob phoned Janet the next day, and they went out for a meal. “It was a really romantic evening. I promised Bob that I wouldn’t be sick over him, and I wasn’t. Two years later we got married.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจเน็ตพบ Bob มีรถไฟใต้ดินในลอนดอนรถไฟในลอนดอน เจนั่งอยู่ติดกับ Bob และทันใดนั้นเธอรู้สึกป่วยมาก เธอยืนขึ้นให้ไปที่สถานีถัดไป Bob มองเธอ และเห็นเธอป่วย เขาช่วยเจจะไปรถไฟ แต่ เมื่อเธอหันไปบอกขอบคุณเขา เธอป่วยทั่วรองเท้าของเขา "ผมอายจริง ๆ แต่เขา หัวเราะ กล่าวว่า เจ "เขามีรถแท็กซี่ให้ฉัน และถามหมายเลขโทรศัพท์ของฉัน เขากล่าวว่า เขาอยากโทรศัพท์ และดูถ้าผม OK " Bob phoned เจวันถัดไป และพวกเขาออกไปหาอาหาร "ได้ตอนเย็นที่โรแมนติกจริง ๆ ฉันสัญญาว่า Bob ที่ ฉันไม่ได้ป่วยกว่าเขา และไม่ค่อย สองปีต่อมาเราได้แต่งงาน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจเน็ตได้พบกับบ๊อบบนรถไฟใต้ดินในกรุงลอนดอนรถไฟในกรุงลอนดอน เจเน็ตได้นั่งติดกับบ๊อบและก็เธอรู้สึกป่วยมาก เธอลุกขึ้นยืนเพื่อให้ได้ลงที่สถานีถัดไป บ๊อบมองที่เธอและจะได้เห็นเธอเป็นคนไม่ดี เขาช่วยเจเน็ตจะได้รับออกจากรถไฟ แต่เมื่อเธอหันไปบอกขอบคุณเขาเธอป่วยทั่วรองเท้าของเขา. "ผมก็อายจริงๆ แต่เขาหัวเราะ" เจเน็ตกล่าวว่า "เขาได้รถแท็กซี่สำหรับผมและถามผมสำหรับหมายเลขโทรศัพท์ของฉัน เขาบอกว่าเขาอยากจะโทรศัพท์และดูว่าผมก็ OK. "บ๊อบโทรเจเน็ตในวันถัดไปและพวกเขาก็ออกไปรับประทานอาหาร "มันเป็นจริงๆเย็นโรแมนติก ฉันสัญญาว่าบ๊อบผมจะไม่ป่วยมากกว่าเขาและฉันก็ไม่ได้ สองปีต่อมาเราได้แต่งงานกัน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจเน็ตเจอบ๊อบในรถไฟในรถไฟใต้ดินลอนดอนในลอนดอน เจเน็ต นั่งอยู่ข้างบ๊อบ ทันใดนั้นเธอรู้สึกไม่สบายมาก เธอลุกขึ้นเพื่อไปที่สถานีถัดไป บ๊อบมองเธอและเห็นเธอป่วย เขาช่วยเจเน็ท ลงจากรถไฟ แต่เมื่อเธอหันมากล่าวขอบคุณเขา เธอป่วยทั่วรองเท้าของเขา . . . . . .

" ฉันอายจริงๆ แต่เขาก็หัวเราะ กล่าวว่า เจเน็ต" เขามีแท็กซี่ให้ฉัน และถามฉันให้เบอร์โทรศัพท์ของฉัน เขาบอกว่าเขาต้องการโทรศัพท์ และดูว่า ไม่เป็นไรนะ "

บ๊อบโทรมา เจเน็ท วันถัดไป พวกเขาออกไปทานอาหาร " มันเป็นค่ำคืนที่โรแมนติกจริงๆ ผมสัญญาว่าผมจะไม่บ๊อบจะป่วยมากกว่าเขา และผมก็ไม่ได้เป็น สองปีต่อมาเราแต่งงาน .