known as reinforcement learning (Ho

known as reinforcement learning (Holroyd and Coles,
2002; Thorndike and Bruce, 1911), may be particularly
valuable in the first two decades of life, affording the
naïve developing child an effective method of identifying
advantageous behaviours and discerning when and
how learned actions should be adapted for changing contexts.
Indeed, impaired reinforcement learning has been
implicated in the pathology of several neurodevelopmental
disorders, including Tourette syndrome and ADHD
(Marsh et al., 2004; Sagvolden et al., 2005), although
the precise deficits in these conditions are unclear. A
thorough understanding of the typical development of
reinforcement learning may help clarify these deficits,
but few studies have examined this aspect of cognitive
development

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นการเสริมสร้างการเรียนรู้ (Holroyd และท่อง2002 Thorndike และบรูซ 1911), อาจโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีคุณค่าในสองทศวรรษแรกของชีวิต ซาวน่าขำน่าพัฒนาเด็กวิธีการมีประสิทธิภาพในการระบุประโยชน์พฤติกรรมและเมื่อฉลาด และวิธีการดำเนินการเรียนรู้ควรดัดแปลงการเปลี่ยนบริบทการแน่นอน มีการเรียนรู้เสริมสร้างความเกี่ยวข้องในการพยาธิวิทยาของ neurodevelopmental หลายความผิดปกติ กลุ่มอาการ Tourette และภาระผูกพัน(Marsh et al., 2004 Sagvolden et al., 2005), แม้ว่าขาดดุลชัดเจนในเงื่อนไขเหล่านี้ได้ชัดเจน Aการพัฒนาโดยทั่วไปเข้าใจในเนื้อเรียนเสริมอาจช่วยชี้แจงเหล่านี้ขาดดุลการคลังแต่บางการศึกษาได้ตรวจสอบด้านนี้รับรู้พัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่รู้จักกันในการเรียนรู้เสริม (Holroyd และโคลส์,
2002; Thorndike และบรูซ, 1911) อาจจะเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ที่มีคุณค่าในช่วงสองทศวรรษแรกของชีวิตเจตนารมณ์
พัฒนาเด็กไร้เดียงสาวิธีที่มีประสิทธิภาพในการระบุ
พฤติกรรมที่ได้เปรียบและฉลาดเมื่อใดและ
วิธีการเรียนรู้การกระทำที่ควร นำมาปรับเปลี่ยนบริบท.
อันที่จริงการเรียนรู้การเสริมแรงที่มีความบกพร่องได้รับการ
ที่เกี่ยวข้องในพยาธิสภาพของระบบประสาทหลาย
ความผิดปกติรวมถึงกลุ่มอาการของโรคสมาธิสั้นและเรตส์
(มาร์ช et al, 2004;.. Sagvolden et al, 2005) แม้ว่า
การขาดดุลที่แม่นยำในเงื่อนไขเหล่านี้ มีความชัดเจน
ความเข้าใจอย่างละเอียดของการพัฒนาโดยทั่วไปของ
การเรียนรู้การเสริมแรงอาจช่วยชี้แจงการขาดดุลเหล่านี้
แต่การศึกษาไม่กี่มีการตรวจสอบทุกแง่มุมขององค์ความรู้นี้
การพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียกว่าการเรียนรู้แบบเสริมกำลัง ( holroyd และโคล
2002 ; ทอร์นไดค์ และ บรูซ ใน 1911 ) , อาจจะโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ที่มีคุณค่าในสองทศวรรษแรกของชีวิตทำให้
na ไตได้เด็กพัฒนาวิธีที่มีประสิทธิภาพของการระบุพฤติกรรมที่ฉลาดและมีประโยชน์และเมื่อ

วิธีการเรียนรู้การกระทำที่ควรปรับปรุงเปลี่ยนแปลงบริบท .
แน่นอน , เรียนเสริมที่บกพร่องถูก
เกี่ยวข้องกับโรคหลาย neurodevelopmental
ความผิดปกติรวมถึงโรคประสาทและโรค
( Marsh et al . , 2004 ; sagvolden et al . , 2005 ) , แม้ว่า
ขาดดุลแม่นยำในเงื่อนไขเหล่านี้ได้ชัดเจน a
ความเข้าใจอย่างละเอียดของการพัฒนาโดยทั่วไปของ
เสริมการเรียนรู้อาจช่วยชี้แจงการขาดดุลเหล่านี้
แต่การศึกษาน้อยมีพัฒนาการด้านสติปัญญา
ตรวจด้านนี้