The experiences are typically brief

The experiences are typically brief,lasting seconds to minutes, silent and may be confined to a particular area within the patient’s visual field. The second syndrome is derived from a different palette.
Here the hallucinations range from isolated animals and figures (often familiar and without the bizarre costumes and hats
of the first grouping), through extracampine hallucinations (‘feeling’ rather than ‘seeing’ an object, typically a person watching you), to multi-modality hallucinations (e.g. hearing the hallucinations talking or feeling them crawl up one’s arm) and complex delusional explanations for the experiences (e.g. the neighbour’s children have stolen a key to the house and wander in and out uninvited). The experiences may be brief but can last for hours or even days. Table 1 summaries key phenomenological points to help discriminate the two syndromes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสบการณ์มีโดยทั่วไปโดยย่อ วินาที นาทีเงียบยาวนาน และอาจจำกัดพื้นที่เฉพาะภายในเขต visual ของผู้ป่วย กลุ่มที่สองได้จากสีที่แตกต่างกัน ที่นี่เห็นภาพหลอนตั้งแต่แยกสัตว์และตัวเลข (มักจะคุ้นเคย และไม่ มีเครื่องแต่งกายที่แปลกประหลาดและหมวกของแรกกลุ่ม), ผ่าน extracampine เห็นภาพหลอน ('รู้สึก' แทนที่ 'เห็น' วัตถุ โดยทั่วไปผู้ชมคุณ), เห็นภาพหลอน modality หลาย (เช่นเห็นภาพหลอนพูดคุยได้ยินหรือความรู้สึกที่พวกเขาตระเวนขึ้นสุดแขน) และคำอธิบายไร้ซับซ้อนสำหรับประสบการณ์ (เช่นของเพื่อนบ้านได้ถูกขโมยคีย์ไปยังบ้าน และเร่ uninvited ออก) ประสบการณ์อาจจะสั้น ๆ แต่สามารถสุดท้ายสำหรับชั่วโมง หรือแม้แต่วัน ตารางที่ 1 สรุปคีย์คะแนน phenomenological ช่วยเหยียดแสงศตวรรษที่สอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประสบการณ์ที่มีช่วงสั้น ๆ โดยทั่วไปแล้ววินาทีที่ยั่งยืนให้กับนาทีเงียบและอาจจะถูกคุมขังในพื้นที่เฉพาะภายในเขตการมองเห็นของผู้ป่วย ซินโดรมที่สองมาจากจานสีที่แตกต่างกัน.
นี่คือภาพหลอนช่วงจากสัตว์ที่แยกและตัวเลข
(มักคุ้นเคยและไม่มีเครื่องแต่งกายที่แปลกประหลาดและหมวกของกลุ่มแรก) ผ่านภาพหลอน extracampine ('ความรู้สึก' มากกว่า 'เห็น' วัตถุ มักจะเป็นคนที่ดูคุณ) เพื่อหลอนหลายกิริยา (เช่นการได้ยินภาพหลอนพูดหรือความรู้สึกพวกเขารวบรวมข้อมูลขึ้นแขนของคน) และคำอธิบายประสาทหลอนที่ซับซ้อนสำหรับประสบการณ์ (เช่นเด็กเพื่อนบ้านได้ถูกขโมยกุญแจสำคัญในการบ้านและเดินเข้าและออก ไม่ได้รับเชิญ) ประสบการณ์อาจจะสั้น ๆ แต่สามารถสุดท้ายสำหรับชั่วโมงหรือแม้กระทั่งวัน ตารางที่ 1 สรุปจุดปรากฏการณ์ที่สำคัญที่จะช่วยให้เห็นความแตกต่างของทั้งสองกลุ่มอาการของโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสบการณ์มักจะสั้น ถึงวินาทีเป็นนาที เงียบ และอาจถูกกักขังอยู่ในพื้นที่เฉพาะภายในลานสายตาของผู้ป่วย โรคที่สองได้มาจากจานที่แตกต่างกัน
นี่ประสาทหลอนช่วงจากแยกสัตว์และตัวเลขที่มักจะคุ้นเคยและไม่มีเครื่องแต่งกายแปลกประหลาดและหมวก
ของกลุ่มแรก )ผ่าน extracampine ภาพหลอน ( 'feeling ' มากกว่า ' เห็น ' วัตถุมักจะเป็นคนเฝ้าดูเธอ ) ไปหลายกิริยาประสาทหลอน ( เช่นการได้ยินการเห็นภาพหลอน พูดคุย หรือสัมผัสพวกเขาคลานขึ้นแขนของตน ) และคำอธิบายที่ซับซ้อนสำหรับประสบการณ์ประสาทหลอน ( เช่นเด็กของตนได้ขโมยกุญแจบ้านและเดินในและ ออกไปโดยไม่ได้รับเชิญ )ประสบการณ์อาจจะสั้น แต่สามารถสุดท้ายสำหรับชั่วโมงหรือวัน ตารางที่ 1 สรุปคีย์ Phenomenological จุดช่วยแยกแยะสองแสง