The individual control of the appro

The individual control of the approximately 50 distinct tail mus-cles in teleost fishes offers tremendous capacity to modulate theshape of the tail fin during both steady swimming and maneuver-ing (Flammang and Lauder, 2008, 2009). The m. flexor dorsalis andm. flexor ventralis swing the lobes of the tail laterally and inde-pendent of each other. The large m. hypochordalis longitudinalisinserts onto the dorsal-most caudal fin rays and rotates them lat-erally separately from the rest of the tail (Lauder, 1982; Flammangand Lauder, 2008), causing the dorsal edge of the tail to lead thetail beat and producing lift (Tytell, 2006; Flammang et al., 2011b;Esposito et al., 2012). The m. interradialis permits each fin ray tomove individually and manipulate both the surface area and theoverall three-dimensional conformation of the fin shape. Not onlyare all of these intrinsic caudal muscles activated independently ofeach other and of the myomeres, but their activity patterns exhibitrecruitment patterns that vary with speed and swimming activitydifferent from those observed in trunk muscles. In the trunk mus-cles of fishes, the red (slow oxidative) and white (fast glycolytic)muscle fibers are regionalized, i.e. separated from one anotherwith the red fiber type condensed near the midline of a myomere.However, in the tail, developmental studies suggest that the redand white muscle fibers are more mixed (i.e. not regionalized)within a single muscle (Kimelman and Griffin, 2000). Recordings ofthe electrical activation of the intrinsic muscles demonstrate con-tinuous recruitment within a single muscle as swimming speedincreases (Flammang and Lauder, 2008), which is also suggestiveof a mixed fiber-type muscle in which red and then white fibersmight be recruited within the same muscle (Fig. 6). The regionaliza-tion of the red and white muscles of the trunk has made it possibleto determine that the red fiber-type muscle is inactive at higherspeeds (Jayne and Lauder, 1995); however, the non-regionalizednature of the caudal muscles has made it difficult to determinewhich motor units of which fiber types are active at a given time.Functionally, the mixed fiber composition ensures that the intrin-sic caudal muscles will be active and control the tail regardless ofspeed.5. Functional

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การควบคุมแต่ละของการกดปุ่มประมาณ 50 หางแตก mus-cles ในปลา teleost มีความจุมหาศาลเพื่อปรับ theshape ของครีบหางในระหว่างว่ายน้ำนิ่งและเก่งกาจ-ing (Flammang และเต้ลอร์เดอร์ 2008, 2009) Andm dorsalis เมตรเนื้อเฟลกเซอร์ เนื้อเฟลกเซอร์ ventralis สวิงกลีบหางแบนข้าง และจี้ เงิน inde กัน Longitudinalisinserts hypochordalis m. ขนาดใหญ่บนหลังสุดจางรังสี และหมุนได้ลาดเพื่อแยกต่างหากจากส่วนเหลือของหาง (เต้ลอร์เดอร์ 1982 Flammangand เต้ลอร์เดอร์ 2008), สาเหตุขอบหลังของหางนำจังหวะ thetail และผลิตลิฟต์ (Tytell, 2006 Flammang et al. 2011b Esposito et al. 2012) M. interradialis อนุญาต tomove เรย์แต่ละครีบมีเอกลักษณ์ และจัดการทั้งพื้นที่ผิวและ theoverall โครงสร้างสามมิติของรูปร่างของครีบ ไม่ onlyare ทั้งหมดนี้ intrinsic ครีบกล้ามเนื้อทำงานอย่างอิสระ ofeach อื่น ๆ และ myomeres การ แต่รูปแบบของกิจกรรม exhibitrecruitment ลวดลายที่แตกต่างกันกับความเร็วและว่ายน้ำ activitydifferent จากที่สังเกตในกล้ามเนื้อของลำต้น ใน mus-cles ลำตัวของปลา สีแดง (ช้าออกซิเดชัน) และสีขาว (fast glycolytic) ของกล้ามเนื้อเส้นใยจะมี เช่นแยกออกจากชนิดไฟเบอร์สีแดงแบบยใกล้เส้นแบ่งของการ myomere anotherwith หนึ่ง อย่างไรก็ตาม ในหาง พัฒนาการศึกษาแนะนำว่า เส้นใยกล้ามเนื้อ redand ขาวขึ้นผสมกัน (เช่นไม่มี) ภายในกล้ามเนื้อครั้งเดียว (Kimelman และกริฟฟอน 2000) บันทึกของการทำงานของกล้ามเนื้อไฟฟ้าสาธิต con tinuous สรรหาภายในกล้ามเนื้อครั้งเดียวเป็นว่ายน้ำ speedincreases (Flammang และเต้ลอร์เดอร์ 2008), ซึ่งเป็น suggestiveof ชนิดที่ผสมเส้นใยกล้ามเนื้อในซึ่ง fibersmight สีแดง และสีขาวจากนั้นคัดเลือกภายในกล้ามเนื้อเดียวกัน (6 รูป) Regionaliza-ทางการค้าของสีแดง และสีขาวกล้ามเนื้อของลำต้นทำให้มัน possibleto กำหนดว่า ชนิดแดงเส้นใยกล้ามเนื้อไม่ทำงานที่ higherspeeds (จตุพลและเต้ลอร์เดอร์ 1995); อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ regionalizednature ของกล้ามเนื้อครีบทำให้มันยาก determinewhich หน่วยมอเตอร์ซึ่งชนิดของไฟเบอร์อยู่ในช่วงเวลา หน้าที่ องค์ประกอบผสมใยใจว่า ซิก intrin ครีบกล้ามเนื้อจะทำงานอยู่ และควบคุม ofspeed.5 คำนึงของหาง ทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การควบคุมของแต่ละที่แตกต่างกันประมาณ 50 หาง Mus-Cles ในปลา teleost มีกำลังการผลิตอย่างมากเพื่อปรับ theshape ครีบหางระหว่างทั้งสองว่ายน้ำที่มั่นคงและการจัดทำไอเอ็นจี (Flammang และอเดอร์, 2008, 2009) เมตร กล้ามเนื้อ dorsalis andm ventralis กล้ามเนื้อก้อนแกว่งหางด้านข้างและดัชนีคำศัพท์-จี้ของแต่ละอื่น ๆ เมตรขนาดใหญ่ hypochordalis longitudinalisinserts บนหลังสุดหางรังสีครีบและหมุนพวกเขาลาดพร้าว-erally แยกต่างหากจากส่วนที่เหลือของหาง (อเดอร์ 1982; Flammangand Lauder, 2008) ที่ก่อให้เกิดขอบหลังของหางจะนำไปสู่จังหวะ thetail และผลิต lift (Tytell 2006; Flammang, et al, 2011b;.. Esposito et al, 2012) เมตร interradialis อนุญาตให้แต่ละ ray ครีบให้เดินเป็นรายบุคคลและจัดการทั้งพื้นที่ผิวและ theoverall โครงสร้างสามมิติของรูปทรงครีบ ไม่ onlyare ทั้งหมดของกล้ามเนื้อเหล่านี้หางที่แท้จริงเปิดใช้งานอย่างเป็นอิสระ ofeach อื่น ๆ และของ myomeres แต่รูปแบบกิจกรรมของพวกเขารูปแบบที่แตกต่างกันไป exhibitrecruitment ที่มีความเร็วและ activitydifferent ว่ายน้ำจากผู้ที่ตั้งข้อสังเกตในกล้ามเนื้อลำตัว ในลำต้น Mus-Cles ของปลาสีแดง (oxidative ช้า) และสีขาว (glycolytic เร็ว) เส้นใยกล้ามเนื้อมีการภูมิภาคคั่นเช่นจากหนึ่ง anotherwith ประเภทเส้นใยสีแดงข้นใกล้เส้นแบ่งของ myomere.However ที่หางพัฒนาการ การศึกษาชี้ให้เห็นว่า redand เส้นใยกล้ามเนื้อขาวผสมมากขึ้น (เช่นไม่ภูมิภาค) ภายในกล้ามเนื้อเดียว (Kimelman และกริฟฟิ, 2000) บันทึก ofthe ยืนยันการใช้งานไฟฟ้าของกล้ามเนื้อภายในแสดงให้เห็นถึงการรับสมัคร Con-tinuous ภายในกล้ามเนื้อเดียว speedincreases ว่ายน้ำ (Flammang และอเดอร์, 2008) ซึ่งเป็นที่ suggestiveof กล้ามเนื้อเส้นใยชนิดผสมที่ fibersmight สีแดงและสีขาวจากนั้นได้รับการคัดเลือกภายในกล้ามเนื้อเดียวกัน (รูปที่. 6) regionaliza-การของกล้ามเนื้อแดงและสีขาวของลำต้นได้ทำให้มัน possibleto ตรวจสอบว่ากล้ามเนื้อเส้นใยชนิดสีแดงที่ไม่ได้ใช้งาน higherspeeds (ยน์และอเดอร์, 1995); แต่ไม่ใช่ regionalizednature ของกล้ามเนื้อหางได้ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะ determinewhich หน่วยมอเตอร์ประเภทเส้นใยมีการใช้งานที่ time.Functionally กำหนดองค์ประกอบใยผสมเพื่อให้แน่ใจว่า intrin-sic กล้ามเนื้อหางจะใช้งานและควบคุมหาง โดยไม่คำนึงถึง ofspeed.5 การทำงาน regionaliza-การของกล้ามเนื้อแดงและสีขาวของลำต้นได้ทำให้มัน possibleto ตรวจสอบว่ากล้ามเนื้อเส้นใยชนิดสีแดงที่ไม่ได้ใช้งาน higherspeeds (ยน์และอเดอร์, 1995); แต่ไม่ใช่ regionalizednature ของกล้ามเนื้อหางได้ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะ determinewhich หน่วยมอเตอร์ประเภทเส้นใยมีการใช้งานที่ time.Functionally กำหนดองค์ประกอบใยผสมเพื่อให้แน่ใจว่า intrin-sic กล้ามเนื้อหางจะใช้งานและควบคุมหาง โดยไม่คำนึงถึง ofspeed.5 การทำงาน regionaliza-การของกล้ามเนื้อแดงและสีขาวของลำต้นได้ทำให้มัน possibleto ตรวจสอบว่ากล้ามเนื้อเส้นใยชนิดสีแดงที่ไม่ได้ใช้งาน higherspeeds (ยน์และอเดอร์, 1995); แต่ไม่ใช่ regionalizednature ของกล้ามเนื้อหางได้ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะ determinewhich หน่วยมอเตอร์ประเภทเส้นใยมีการใช้งานที่ time.Functionally กำหนดองค์ประกอบใยผสมเพื่อให้แน่ใจว่า intrin-sic กล้ามเนื้อหางจะใช้งานและควบคุมหาง โดยไม่คำนึงถึง ofspeed.5 การทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บุคคลควบคุมประมาณ 50 ที่แตกต่างกันใน teleost หางมุส cles ปลามีความจุมหาศาลเพื่อปรับรูปร่างของครีบหาง ทั้งในระหว่างมั่นคงว่ายและการซ้อมรบไอเอ็นจี ( flammang และ ลอเดอร์ , 2008 , 2009 ) เมตร และขณะในการบำรุงรักษา . กล้ามเนื้อเฟลกเซอร์ ventralis แกว่งปลายของหางแนวนอน และยังจี้ของแต่ละอื่น ๆ ขนาดใหญ่ เมตร hypochordalis longitudinalisinserts บนกระโดงหาง ครีบแสงและหมุนพวกเขาส่วนใหญ่ลาด erally แยกต่างหากจากส่วนที่เหลือของหาง ( ลอเดอร์ , 1982 ; flammangand ลอเดอร์ , 2551 ) ทำให้ขอบด้านข้างของหางนำ thetail ตีและการผลิตลิฟท์ ( tytell , 2006 ; flammang et al . , 2011b Esposito et al ; . 2555 ) เมตร interradialis ใบอนุญาตแต่ละฟินเรย์ tomove เป็นรายบุคคลและจัดการทั้งพื้นที่ผิว และถึงสามมิติโครงสร้างของครีบรูปทรง ไม่ onlyare ทั้งหมดเหล่านี้ภายในกล้ามเนื้อทำงานอย่างอิสระของแต่ละอื่น ๆและระดับของ myomeres แต่รูปแบบกิจกรรม exhibitrecruitment รูปแบบที่แตกต่างกันกับความเร็ว และว่าย activitydifferent จากที่พบในกล้ามเนื้อลำตัว ท้ายรถมุส cles ปลาสีแดงช้า ( ออกซิเดชัน ) และสีขาว ( เร็ว glycolytic ) เส้นใยกล้ามเนื้อจะ regionalized คือแยกจากหนึ่ง anotherwith ไฟเบอร์แดงชนิดข้นใกล้ midline ของไมโอเมียร์ อย่างไรก็ตาม ในหาง ศึกษาการพัฒนา พบว่า redand เส้นใยกล้ามเนื้อสีขาวผสมเพิ่มเติม ( เช่น ไม่ regionalized ) กล้ามเนื้อภายในเดี่ยว คิเมลแมน และกริฟฟิน , 2000 ) บันทึกของการกระตุ้นไฟฟ้าของกล้ามเนื้อภายใน แสดงให้เห็นถึงคอน รับการสรรหาภายในกล้ามเนื้อเดียวว่าย speedincreases ( flammang และ ลอเดอร์ , 2551 ) ซึ่งเป็น suggestiveof ผสมประเภทของเส้นใยกล้ามเนื้อในที่สีแดง แล้ว fibersmight สีขาวได้รับการคัดเลือกภายในกล้ามเนื้อเดียวกัน ( ภาพที่ 6 ) การ regionaliza tion ของกล้ามเนื้อสีแดงและสีขาวของรถ ทำให้มัน possibleto ตรวจสอบว่าเส้นใยแดงชนิดกล้ามเนื้อไม่ได้ใช้งานที่ higherspeeds ( เจย์น และ ลอเดอร์ , 1995 ) ; อย่างไรก็ตาม , ไม่ regionalizednature ของกล้ามเนื้อที่หาง ทำให้ยากที่จะ determinewhich หน่วยมอเตอร์ชนิดไฟเบอร์ มีการใช้งานที่ง่าย ให้เวลา , องค์ประกอบเส้นใยผสม ยืนยันว่า intrin SIC หาง กล้ามเนื้อจะใช้งานและควบคุมหางไม่ ofspeed 5 . ทํางาน