This experiment was designed to eva

This experiment was designed to evaluate the effects of two
carriers (RCC and peat2), either alone or in combination with
B. amyloliquefaciens QL-18, on the survival of R. solanacearum QLRs1115
in soil. Plastic bottles were used as vessels, and the soil
used in the experiment was collected from a tomato field in the
town of Qilin. The soil was air-dried and sieved through a 1-mm
silver sieve. Six treatments were included: (1) in CK, the soil was
not amended with a carrier or B. amyloliquefaciens QL-18; (2) in
RCC, the soil was amended with RCC but not B. amyloliquefaciens
QL-18; (3) in peat2, the soil was amended with peat2 without
B. amyloliquefaciens QL-18; (4) in QL-18, the soil was inoculated
with a B. amyloliquefaciens QL-18 suspension without a carrier
amendment; (5) in RCC þ QL-18, the soil was amended with both
RCC and the B. amyloliquefaciens QL-18 suspension; and (6) in
peat þ QL-18, the soil was amended with both peat2 and the
B. amyloliquefaciens QL-18 suspension. For each treatment, the
carrier was mixed to homogeneity with 300 g of soil at a ratio of
1:100 (w/w). Ten milliliters of a B. amyloliquefaciens QL-18 suspension
(3.0  109 CFU mL
1 in 0.01 mol L
1 phosphate buffer, as
determined by the plate count method with LB medium) was
mixed with the soil in each microcosm according to the experimental
design. All treatments were inoculated with 10 mL of a QLRs1115
suspension (4.2  109 CFU mL
1 in 0.01 mol L
1 phosphate
buffer, as determined by the plate count method with CPG medium).
The water content of the soil was adjusted to 35% with
sterilized water. The microcosms were maintained at 25 C in a
dark chamber. Each treatment consisted of three replicates (three
bottles), and the soil was periodically sampled from each bottle.
The number of viable cells of R. solanacearum QL-Rs1115 and
B. amyloliquefaciens QL-18 in the soil was estimated by plating 10-
fold serial dilutions on a modified semi-selective medium, South
Africa (SMSA-E) (French et al., 1995) and salt-V8 plates,
respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทดลองนี้ออกแบบมาเพื่อประเมินผลของทั้งสองสายการบิน (RCC และ peat2), แบบคนเดียว หรือร่วมกับB. amyloliquefaciens QL-18 การอยู่รอดของ R. solanacearum QLRs1115ในดิน ขวดพลาสติกถูกใช้เป็นเรือ และดินใช้ในการทดสอบถูกรวบรวมจากเขตข้อมูลมะเขือเทศในการเมืองมั่น ดิน air-dried และแหลกลาญผ่าน 1-มม.ตะแกรงสีเงิน ทรีทเมนท์หกถูกรวม: (1) ใน CK ดินถูกไม่เปลี่ยนแปลงกับผู้ให้บริการหรือ B. amyloliquefaciens QL-18 (2) ในRCC ดินถูกแก้ไข ด้วย RCC แต่ไม่ B. amyloliquefaciensQL-18 (3) ใน peat2 ดินถูกแก้ไข ด้วย peat2 โดยไม่ต้องB. amyloliquefaciens QL-18 (4) inoculated ดินใน QL-18กับ amyloliquefaciens B. QL-18 ระงับ โดยไม่มีผู้ให้บริการแก้ไขเพิ่มเติม (5) ใน RCC þ QL-18 ดินถูกแก้ไขพร้อมทั้งRCC และ amyloliquefaciens B. ระงับ QL-18 และ (6) ในþพรุ QL-18 ดินถูกแก้ไขพร้อมทั้ง peat2 และB. amyloliquefaciens ระงับ QL-18 สำหรับแต่ละการรักษา การผู้ให้บริการถูกผสมกับรอยดินในอัตราส่วน 300 กรัม1: 100 (w/w) 10 มิลลิลิตรของ amyloliquefaciens B. ระงับ QL-18(3.0 109 โยง mL 1 ใน 0.01 โมล L 1 ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ เป็นกำหนดวิธีนับจานมีปานกลาง LB) ถูกผสมกับดินในแต่ละพิภพเล็ก ๆ ตามที่ทดลองการออกแบบ ทั้งหมดมี inoculated กับ QLRs1115 เป็น 10 มล.ระบบกันสะเทือน (4.2 109 โยง mL 1 ใน 0.01 โมลฟอสเฟต L 1บัฟเฟอร์ ตามวิธีนับจานมี CPG กลางกำหนด)ของดินเปลี่ยนไป 35%น้ำผ่านการฆ่าเชื้อ Microcosms ยังคงไว้ที่ 25 C ในการห้องมืด การรักษาแต่ละประกอบด้วยเหมือนกับสาม (สามขวด), และดินเป็นระยะ ๆ ตัวอย่างจากขวดละจำนวนของเซลล์ทำงานได้ของ R. solanacearum QL Rs1115 และB. amyloliquefaciens QL-18 ในดินประมาณ โดยชุบ 10-พับ dilutions ประจำในการแก้ไขตัวเลือกกึ่งกลาง ใต้แอฟริกา (SMSA-E) (ฝรั่งเศส et al. 1995) และ แผ่นเกลือ V8ตามลาดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองนี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อประเมินผลกระทบของทั้งสอง
สายการบิน (RCC และ peat2) เพียงอย่างเดียวหรือร่วมกับ
บี amyloliquefaciens QL-18 ในการอยู่รอดของอาร์ solanacearum QLRs1115
ในดิน ขวดพลาสติกถูกนำมาใช้เป็นเรือและดิน
ที่ใช้ในการทดลองที่ถูกเก็บรวบรวมจากสนามมะเขือเทศใน
เมือง Qilin ดินถูกอากาศแห้งและร่อนผ่าน 1 มม
ตะแกรงสีเงิน หกการรักษาถูกรวม: (1) ใน CK ดินก็
ไม่ได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมกับผู้ให้บริการหรือ B. amyloliquefaciens QL-18; (2) ใน
RCC ดินถูกแก้ไขด้วย RCC แต่ไม่ B. amyloliquefaciens
QL-18; (3) ใน peat2 ดินถูกแก้ไขโดยไม่ต้องมี peat2
บี amyloliquefaciens QL-18; (4) ใน QL-18, ดินถูกเชื้อ
ด้วย B. amyloliquefaciens QL-18 โดยไม่ต้องระงับการให้บริการ
การแก้ไข; (5) ใน RCC Þ QL-18, ดินถูกแก้ไขที่มีทั้ง
RCC และ B. amyloliquefaciens QL-18 ระงับ; และ (6) ใน
พรุÞ QL-18, ดินถูกแก้ไขที่มีทั้ง peat2 และ
บี amyloliquefaciens QL-18 การระงับ สำหรับการรักษาในแต่ละครั้งที่
ผู้ให้บริการจะได้รับการผสมเป็นเนื้อเดียวกันกับ 300 กรัมของดินในอัตราส่วนของ
1: 100 (w / w) สิบมิลลิลิตรของ B. amyloliquefaciens QL-18 การระงับ
(3.0? 109 CFU มล 1 ใน 0.01 mol L? 1 ฟอสเฟตบัฟเฟอร์เป็น
กำหนดโดยแผ่นวิธีการนับที่มีขนาดกลางปอนด์) ได้รับการ
ผสมกับดินในแต่ละพิภพตาม การทดลอง
การออกแบบ การรักษาทั้งหมดถูกเชื้อด้วย 10 มลของ QLRs1115
ระงับ (4.2? 109 CFU มล 1 ใน 0.01 mol L? 1 ฟอสเฟต
บัฟเฟอร์ที่กำหนดโดยแผ่นวิธีการนับที่มีขนาดกลาง CPG).
ปริมาณน้ำของดินมีการปรับถึง 35 % กับ
น้ำฆ่าเชื้อ จุลภาคได้รับการดูแลที่ 25 C ใน
ห้องมืด การรักษาแต่ละประกอบด้วยสามซ้ำ (สาม
ขวด) และดินเป็นตัวอย่างเป็นระยะ ๆ จากแต่ละขวด.
จำนวนของเซลล์ทำงานได้ของอาร์ QL-solanacearum Rs1115 และ
บี amyloliquefaciens QL-18 ในดินได้รับการประเมินโดยการชุบ 10-
พับเจือจางอนุกรมบนแก้ไขกึ่งเลือกขนาดกลาง, เซาท์
แอฟริกา (SMSA-E) (ฝรั่งเศส et al., 1995) และเกลือ-V8 จาน,
ตามลำดับ