A study of factors determining traf

A study of factors determining traffic accidents among students in Songkhla Province was aimed; to compare
the foundation of driving behavior of the students who have incurred traffic accidents and those who have not had any
traffic accidents;to find the discrimination function coefficients of the foundation of driving behavior and incidences of
traffic accidents;and to predict the grouping of subjects using the classification functions of the subjects foundation of
driving behavior. The nature of the investigation is a correlation study. The samples for the study were 949 students from
educational institutions in Songkhla. The instrument used in the study consisted of a test on the subjects knowledge and
understanding of traffic rules and driving experience, and a set of questionnaire asking affective domain in driving and
accident preventive behavior. The results of the study revealed the following:
The foundation of driving behavior of the students who have incurred traffic accidents and those who have not
showed a significant difference on all variables involved. There was a statistical significance in the discriminant
correlations between the foundation of driving behavior and the incidences of traffic accident,i.e.knowledge and
understanding of traffic rules,affective domain in driving, and driving experience. There was no statistical significance in
the discriminant correlation between the accident preventive behavior and incidences of traffic accidents.The grouping
of the subjects can be predicted by the classification functions at 69.55 %.
Suggestions were made for further study. It was recommended that an instrument was developed for more
accurate measurement of the foundation of driving behavior in order to classify the group which was prone to
incidence of traffic accidents. Further investigation should be made also on non-student population.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาปัจจัยกำหนดอุบัติเหตุจราจรในนักเรียนในจังหวัดสงขลามีวัตถุประสงค์ การเปรียบเทียบรากฐานของพฤติกรรมของนักเรียนที่มีเกิดอุบัติเหตุจราจรและผู้ที่ไม่เคยมี การขับรถอุบัติเหตุทางจราจร หาสัมประสิทธิ์ฟังก์ชันพื้นฐานของการขับขี่ลักษณะการทำงานและ incidences ของการแบ่งแยกอุบัติเหตุ จราจรและ จะทำนายกลุ่มของเรื่องที่ใช้ฟังก์ชันการจัดประเภทของวิชารากฐานของขับรถทำงาน ลักษณะของการสอบสวนเป็นการศึกษาความสัมพันธ์ ตัวอย่างในการศึกษามีนักเรียนที่ 949 จากสถาบันการศึกษาในสงขลา เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วยการทดสอบความรู้วิชา และทำความเข้าใจเกี่ยวกับกฎจราจรขับขี่ประสบการณ์ และชุดของแบบสอบถามถามโดเมนผลในการขับขี่ และพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุ ผลการศึกษาเปิดเผยต่อไปนี้:รากฐานของพฤติกรรมของนักเรียนที่มีเกิดอุบัติเหตุจราจรและผู้ที่ไม่ได้ ขับรถเห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในตัวแปรทั้งหมดเกี่ยวข้องกัน มีนัยสำคัญทางสถิติในการ discriminantความสัมพันธ์ระหว่างพื้นฐานของพฤติกรรมการขับขี่และ incidences ของ accident,i.e.knowledge จราจร และทำความเข้าใจกฎจราจร โดเมนผลในการขับขี่ และประสบการณ์การขับรถ มีความสำคัญทางสถิติในความสัมพันธ์ discriminant ระหว่างพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุและ incidences อุบัติเหตุจราจร การจัดกลุ่มเรื่องสามารถจะคาดการณ์ โดยฟังก์ชันประเภท 69.55%คำแนะนำได้ทำการศึกษาเพิ่มเติม มันถูกแนะนำว่า เครื่องมือที่ได้รับการพัฒนาเพิ่มเติมประเมินความถูกต้องของการขับขี่ลักษณะการทำงานเพื่อจัดประเภทกลุ่มที่มีแนวโน้มที่จะการเกิดอุบัติเหตุจราจร สอบสวนเพิ่มเติมควรจะทำยังไม่ใช่นักเรียนประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาปัจจัยที่กำหนดอุบัติเหตุจราจรในหมู่นักเรียนในจังหวัดสงขลามีวัตถุประสงค์; เพื่อเปรียบเทียบรากฐานของพฤติกรรมการขับรถของนักเรียนที่ได้เกิดขึ้นจากการเกิดอุบัติเหตุการจราจรและผู้ที่ไม่ได้มีการใด ๆ ที่เกิดอุบัติเหตุการจราจรที่จะหาค่าสัมประสิทธิ์ฟังก์ชั่นการเลือกปฏิบัติของมูลนิธิในการขับขี่พฤติกรรมและอุบัติการณ์ของการเกิดอุบัติเหตุการจราจรและการคาดการณ์การจัดกลุ่มของอาสาสมัครโดยใช้ฟังก์ชั่นการจัดหมวดหมู่ของมูลนิธิเรื่องของพฤติกรรมการขับรถ ธรรมชาติของการสอบสวนคือการศึกษาความสัมพันธ์ กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาครั้งนี้มีนักศึกษาจาก 949 สถาบันการศึกษาในจังหวัดสงขลา เครื่องมือใช้ในการศึกษาประกอบด้วยการทดสอบความรู้วิชาและความเข้าใจเกี่ยวกับกฎจราจรและประสบการณ์การขับรถและชุดของแบบสอบถามเจตคติในการขับขี่และพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุ ผลการศึกษาแสดงให้เห็นต่อไปนี้: รากฐานของพฤติกรรมการขับรถของนักเรียนที่ได้เกิดขึ้นจากการเกิดอุบัติเหตุการจราจรและผู้ที่ยังไม่พบว่ามีความแตกต่างกับตัวแปรทุกคนที่เกี่ยวข้อง มีนัยสำคัญทางสถิติในจำแนกเป็นความสัมพันธ์ระหว่างการวางรากฐานของพฤติกรรมการขับรถและอุบัติการณ์ของการเกิดอุบัติเหตุจราจร ieknowledge และความเข้าใจเกี่ยวกับกฎจราจรโดเมนอารมณ์ในการขับขี่และประสบการณ์การขับรถ ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติในความสัมพันธ์จำแนกระหว่างการเกิดอุบัติเหตุและพฤติกรรมการป้องกันอุบัติการณ์ของการจัดกลุ่ม accidents.The จราจรของอาสาสมัครที่สามารถคาดการณ์โดยฟังก์ชั่นการจัดหมวดหมู่ที่69.55%. ข้อเสนอแนะที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับการศึกษาต่อ มันได้รับการแนะนำว่าเป็นเครื่องมือที่ได้รับการพัฒนามากขึ้นสำหรับการวัดที่ถูกต้องของการวางรากฐานของพฤติกรรมการขับรถเพื่อที่จะจำแนกกลุ่มซึ่งเป็นแนวโน้มที่จะอุบัติการณ์ของการเกิดอุบัติเหตุการจราจร ตรวจสอบต่อไปควรจะทำยังเกี่ยวกับประชากรที่ไม่ใช่นักศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศึกษาปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเกิดอุบัติเหตุจราจรของนักศึกษาในจังหวัดสงขลา มีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบ
รากฐานของพฤติกรรมการขับขี่ของนักเรียนที่เกิดอุบัติเหตุจราจร และ ผู้ ที่ ไม่ มี
อุบัติเหตุจราจร การค้นหาจำแนกฟังก์ชันสัมประสิทธิ์ของรากฐานของพฤติกรรมการขับขี่ และอุบัติการณ์ของการเกิดอุบัติเหตุจราจร
;และทำนายการจัดกลุ่มของวิชาโดยใช้การจำแนกหน้าที่ของมูลนิธิการวิจัย
ขับรถพฤติกรรม ธรรมชาติของการสอบสวนคือการศึกษาความสัมพันธ์ . จำนวน 949 คน จาก
สถาบันการศึกษาในจังหวัดสงขลา เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ประกอบด้วย แบบทดสอบ วิชาความรู้
ความเข้าใจในกฎจราจรและการขับขี่ และชุด แบบสอบถามเจตคติในการขับรถ และพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุ ผลการวิจัยสรุปได้ดังต่อไปนี้ :
รากฐานของพฤติกรรมการขับขี่ของนักเรียนที่เกิดอุบัติเหตุจราจร และผู้ที่ยังไม่ได้
พบว่ามีความแตกต่างกันในตัวแปรที่เกี่ยวข้องมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในกลุ่ม
ระหว่างรากฐานของพฤติกรรมการขับขี่และอุบัติการณ์ของการเกิดอุบัติเหตุจราจร , i.e.knowledge และ
ความเข้าใจในกฎจราจรด้านจิตพิสัยในการขับรถ และการขับรถประสบการณ์ ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติใน
ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมและระดับการป้องกันอุบัติเหตุอุบัติการณ์ของการเกิดอุบัติเหตุจราจร การจัดกลุ่ม
วิชาที่สามารถคาดการณ์ได้โดยการจัดหมวดหมู่ฟังก์ชันที่ 69.55 %
คำแนะนำสำหรับการศึกษาต่อ จึงเป็นเครื่องมือที่พัฒนาขึ้นเพื่อเพิ่มเติม
การวัดของรากฐานของพฤติกรรมการขับขี่ เพื่อจำแนกกลุ่มซึ่งมักจะ
อุบัติการณ์ของอุบัติเหตุจราจรที่ถูกต้อง การสอบสวนเพิ่มเติม ควรทำในประชากรนักเรียนไม่