established to ensure its obligatio

established to ensure its obligations were fulfilled. Later, the Thai government intention to
collect an extra profit from a multiple exchange rate led to rice premiums becoming an
important source of government revenue between 1955 to the early 1960s (see Ingram, 1971).
In short, between the 1950s and 1990s, the major structural changes in the economic
structure gradually took place. The agricultural share has been considerably declining instead
of being important to the growth of the economy. The share of agriculture in value added
declined from 24.8 per cent in 1975 to only 16.0 per cent in 1989. With impressive growth
rates, the manufacturing sector experienced some structural changes over two decades (1960-
1980). Import substituting industries in food processing (Food, Beverages, Tobacco, and
Snuff) did succeed in the early 1960s to 1970s, but food processing as a single major
contributor to the value added of manufacturing declined from 34.6 per cent in 1960 to 20.1
per cent in 1978. In addition, several new manufactured products emerged, for instance,
tapioca processing, canned food, animal feed, dairy products, etc., while textiles, paper and
paper products, rubber products and chemical products became more important. The
structure of the manufacturing sectors was slightly changed in 1985 when food products no
longer dominated the sector.7 By 1985, the shares of food products, textiles, wearing apparel,
beverages, transport equipment, tobacco, non metallic mineral products and petroleum
products were 15.4, 14.9, 11.4, 8.1, 7.4, 5.6, 6.0, and 4.1 per cent, respectively.
Nevertheless, the agricultural growth rate in Thailand has performed well compared
to other lower middle income countries. However, this has been made possible by expanding
cultivated areas at the expense of national forest land. This issue will be discussed at length
later. Thailand did not participate in the Green Revolution by adopting high-yield rice
varieties such as IR.-8 (Setboonsarng and Evenson, 1991). Moreover, Thailand has typically

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อตั้งขึ้นเพื่อให้มีดำเนินการตามภาระผูกพัน ภายหลัง ความตั้งใจของรัฐบาลไทยเพื่อรวบรวมเป็นกำไรเพิ่มเติมจากอัตราแลกเปลี่ยนหลายนำกับข้าวค่าจ้างพิเศษที่เป็นการแหล่งสำคัญของรายได้รัฐบาลระหว่าง 1955 ถึงปี 1960 ก่อน (ดูอิงแกรม 1971)ในระยะสั้น ระหว่างช่วงทศวรรษ 1950 และทศวรรษที่ 1990 โครงสร้างหลักในการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจโครงสร้างค่อย ๆ เอาสถาน หุ้นเกษตรได้ถูกมากลดลงแทนที่สำคัญการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจ ส่วนแบ่งของเกษตรในการเพิ่มมูลค่าปฏิเสธจากร้อยละ 24.8 ในปี 1975 เพื่อเพียง 16.0 เปอร์เซ็นต์ในปี 1989 มีการเจริญเติบโตที่น่าประทับใจอัตรา ภาคการผลิตมีประสบการณ์เปลี่ยนแปลงโครงสร้างกว่าสองทศวรรษ (1960-1980) การนำเข้าแทนการอุตสาหกรรมในการแปรรูปอาหาร (อาหาร เครื่องดื่ม ยา สูบ และSnuff) ได้ประสบความสำเร็จใน 1960s จะ แต่อาหารที่แปรรูปเป็นวิชาเดียวในมูลค่าเพิ่มของการผลิตลดลงจากร้อยละ 34.6 ใน 1960-20.1ร้อยละต่ออธิบดี นอกจากนี้ หลายผลิตภัณฑ์ใหม่ที่ผลิตเกิด เช่นมันสำปะหลังแปรรูป อาหารกระป๋อง สัตว์เลี้ยง ผลิตภัณฑ์นม ฯลฯ ในขณะที่สิ่งทอ กระดาษ และผลิตภัณฑ์กระดาษ ผลิตภัณฑ์ยาง และผลิตภัณฑ์เคมีเป็นสำคัญ ที่โครงสร้างของภาคการผลิตเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในปี 1985 เมื่อผลิตภัณฑ์อาหารไม่อีกต่อไปครอบงำ sector.7 โดย 1985 ผลิตภัณฑ์อาหาร สิ่งทอ เครื่องแต่ง กาย หุ้นเครื่องดื่ม อุปกรณ์ขนส่ง ยาสูบ ผลิตภัณฑ์โลหะไม่ใช่แร่ และปิโตรเลียมผลิตภัณฑ์ได้ 15.4, 14.9, 11.4, 8.1, 7.4, 5.6, 6.0 และร้อย ละ 4.1 ตามลำดับอย่างไรก็ตาม อัตราการเติบโตด้านการเกษตรในประเทศไทยได้ทำการเปรียบเทียบกันประเทศรายได้ปานกลางอื่น ๆ ต่ำกว่า อย่างไรก็ตาม นี้ทำได้ โดยการขยายพื้นที่ปลูกป่าแห่งชาติที่ดินค่าใช้จ่าย ปัญหานี้จะได้กล่าวถึงยาวภายหลัง ไทยไม่ได้มีส่วนร่วมในการปฏิวัติสีเขียว โดยใช้ข้าวผลผลิตสูงพันธุ์เช่นใด-8 (Setboonsarng และ Evenson, 1991) นอกจากนี้ ไทยได้ปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จัดตั้งขึ้นเพื่อให้แน่ใจว่าภาระหน้าที่ของตนได้รับการเติมเต็ม ต่อมาความตั้งใจของรัฐบาลไทยที่จะเก็บกำไรพิเศษจากอัตราแลกเปลี่ยนที่หลายนำไปสู่การพรีเมี่ยมข้าวกลายเป็นแหล่งสำคัญของรายได้ของรัฐบาลระหว่าง1955 ถึงต้นปี 1960 (ดูอินแกรม, 1971). ในระยะสั้นระหว่างปี 1950 และปี 1990 ที่ การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่สำคัญในทางเศรษฐกิจโครงสร้างค่อยๆเกิดขึ้น ส่วนแบ่งทางการเกษตรได้รับการลดลงอย่างมากแทนของการเป็นสิ่งสำคัญในการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจ ส่วนแบ่งของการเกษตรในมูลค่าเพิ่มลดลงจากร้อยละ 24.8 ในปี 1975 เหลือเพียงร้อยละ 16.0 ในปี 1989 กับการเจริญเติบโตที่น่าประทับใจอัตราภาคการผลิตที่มีประสบการณ์บางอย่างเปลี่ยนแปลงโครงสร้างกว่าสองทศวรรษ(1960- 1980) นำเข้าแทนอุตสาหกรรมในการแปรรูปอาหาร (อาหารเครื่องดื่มและยาสูบและยานัตถุ์) ไม่ประสบความสำเร็จในต้นปี 1960 เพื่อ 1970 แต่การแปรรูปอาหารเป็นหลักเดียวร่วมกับมูลค่าเพิ่มของการผลิตลดลงจากร้อยละ 34.6 ใน 1960-20.1 ร้อยละ ในปี 1978 นอกจากนี้ยังมีสินค้าที่ผลิตใหม่ ๆ โผล่ออกมาเช่นการประมวลผลมันสำปะหลังอาหารกระป๋องอาหารสัตว์ผลิตภัณฑ์นมและอื่นๆ ในขณะที่สิ่งทอ, กระดาษและผลิตภัณฑ์กระดาษผลิตภัณฑ์ยางและผลิตภัณฑ์เคมีกลายเป็นความสำคัญมากขึ้น โครงสร้างของภาคการผลิตที่มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในปี 1985 เมื่อผลิตภัณฑ์อาหารที่ไม่มีความโดดเด่นอีกต่อไปsector.7 โดยปี 1985 หุ้นของผลิตภัณฑ์อาหาร, สิ่งทอ, เครื่องแต่งกาย, เครื่องดื่มอุปกรณ์การขนส่งยาสูบผลิตภัณฑ์ที่ไม่ใช่แร่โลหะและปิโตรเลียมผลิตภัณฑ์ได้15.4, 14.9, 11.4, 8.1, 7.4, 5.6, 6.0 และร้อยละ 4.1 ตามลำดับ. แต่อัตราการเจริญเติบโตทางการเกษตรในประเทศไทยได้มีการดำเนินการได้ดีเมื่อเทียบกับที่ลดลงประเทศอื่น ๆ มีรายได้ปานกลาง แต่นี้ได้ทำไปโดยการขยายพื้นที่เพาะปลูกที่ค่าใช้จ่ายของที่ดินป่าสงวนแห่งชาติ ปัญหานี้จะได้รับการกล่าวถึงในระยะต่อมา ประเทศไทยไม่ได้มีส่วนร่วมในการปฏิวัติสีเขียวโดยการให้ผลตอบแทนสูงข้าวพันธุ์เช่น IR. -8 (Setboonsarng และ Evenson, 1991) นอกจากนี้ประเทศไทยมีมักจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อตั้งขึ้นเพื่อให้แน่ใจว่าพันธกรณี ถูกเติมเต็ม ต่อมา รัฐบาลมีความตั้งใจที่จะ
เก็บกำไรพิเศษจากอัตราแลกเปลี่ยนหลายนำเบี้ยข้าวกลายเป็นแหล่งสำคัญของรายได้ของรัฐบาลระหว่าง
1955 ถึงช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 ( เห็นแกรม , 1971 ) .
สั้นๆ ระหว่างปี 1950 และปี 1990 , การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่สำคัญในโครงสร้างทางเศรษฐกิจ
ค่อยๆเกิดขึ้น .การแลกเปลี่ยนทางการเกษตรได้รับมากลดลงแทน
ที่สำคัญต่อการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจ ในส่วนของการเกษตรในการเพิ่มมูลค่า ลดลงจากร้อยละ 24.8
1975 เพียงร้อยละ 16.0 ใน 1989 ด้วยอัตราการเติบโตที่น่าประทับใจ
, ภาคการผลิตมีประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างมากกว่าสองทศวรรษ ( 2503 -
1980 ) นำเข้าแทนอุตสาหกรรมอาหาร ( อาหารเครื่องดื่ม บุหรี่
ยานัตถุ์ ) ประสบความสำเร็จในช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 ถึง 1970 แต่อาหารแปรรูปเป็นเอกเดี่ยว
การสนับสนุนเพื่อเพิ่มมูลค่าการผลิตลดลงจากร้อยละ 34.6 ใน 1960 20.1
เปอร์เซ็นต์ในปี 1978 นอกจากนี้ สินค้าที่ผลิตออกมาใหม่หลายตัวอย่างเช่น
การประมวลผลอาหาร , อาหารสัตว์ , นม ฯลฯ ในขณะที่สิ่งทอกระดาษและ
กระป๋องมันสําปะหลังผลิตภัณฑ์กระดาษ ยาง และผลิตภัณฑ์เคมี ผลิตภัณฑ์เป็นสำคัญมากกว่า
โครงสร้างของภาคการผลิตเพิ่มขึ้นเปลี่ยนไปในปี 1985 เมื่อผลิตภัณฑ์อาหารไม่
ยาวครอบงำภาค 7 โดยปี 1985 , หุ้นของผลิตภัณฑ์อาหาร สิ่งทอ สวมเครื่องแต่งกาย
เครื่องดื่ม , อุปกรณ์การขนส่ง , ยาสูบ , ผลิตภัณฑ์จากแร่ที่ไม่ใช่โลหะและผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียม
เป็น 15.4 พันล้าน , ภาค , 8.1 , 7.4 , 5.6 ,6.0 และ 4.1 เปอร์เซ็นต์ , ตามลำดับ .
แต่อัตราการเจริญเติบโตทางการเกษตรในประเทศไทยมีประสิทธิภาพดีเมื่อเทียบกับอื่น ๆ
รายได้กลางประเทศ อย่างไรก็ตาม นี้ได้ถูกทำให้เป็นไปได้โดยการขยายพื้นที่ปลูก
ที่ค่าใช้จ่ายของที่ดินป่าสงวนแห่งชาติ ปัญหานี้จะกล่าวถึงในความยาว
ทีหลัง ไทยไม่ได้มีส่วนร่วมในการปฏิวัติสีเขียว โดยการใช้ข้าว
สูงนานาเช่น IR - 8 ( ว. และ เอวินสัน , 1991 ) นอกจากนี้ประเทศไทยได้โดยทั่วไป