optimum model. The integral roles o

optimum model. The integral roles of design sketching
are well documented in the literature (e.g., Anning 1997;
Song and Agogino 2004; Tversky and Suwa 2009). For
example, Song and Agogino’s (2004) research with
undergraduate engineering students indicated that the
volume of total sketches and the number of 3-D
sketches had an increasingly positive effect on design
outcomes. Given that the activities we implement in the
elementary school require students to draw their designs,
this process is a key component of our framework.
Research on young students’ design sketching in engineering
activities is in its infancy (e.g., Portsmore 2010;
Portsmore et al. 2012). Although research studies addressing
children’s engagement with design technology
(e.g., MacDonald and Gustafson 2004) provide some insights
into their abilities, the findings have been mixed.
For example, some studies have questioned whether children
should even be engaged in design drawing as they
would rather experiment with materials instead (e.g.,
Welch and Lim 2000). Other research (e.g., MacDonald
and Gustafson 2004) has even suggested that it is unnatural
for young students to develop designs until their
drawing skills are more developed. In contrast, there is research
demonstrating how young learners can create designs
that resemble their final products (e.g., Fleer 2000)
and can engage in planning processes in which design
sketching is a key component (e.g., Portsmore et al. 2012).
These inconclusive findings highlight the need for further
research on young students’ design sketching as a key
component of engineering-based problem solving.
We regard the comprehensive roles of design sketching,
as identified by Song and Agogino (2004), to be pertinent
to our work with young students. Specifically, a design
sketch includes all forms of displayed representations,
where the main features of an object or situation are conveyed
in efforts to “give external definition to an imagined,
or only half-imagined, suggestion for a design form” (p. 1).
Such representations enable new ideas to be readily “tried
out” on paper and can be subsequently re-examined and
revised at a later point. Furthermore, students’ design
sketches serve to store possible solutions and can reveal
whether constraints and criteria are likely to be met.
Through their initial sketches, students can generate new
ideas, develop conceptual STEM understanding, and
transform their sketches into a 3-D model. On model
testing, initial design sketches can be modified and
transformed into improved models.
An important feature of the present problem was students’
evaluation, documentation, and sharing of their
initial designs including their transformation into 3-D
models. These processes provide opportunities for students
to reveal the extent to which they identify, understand,
and link core concepts and principles within and
across the STEM disciplines (Lachapelle and Cunningham

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปแบบที่เหมาะสม บทบาทสำคัญของการออกแบบร่างมีไว้ดีในวรรณคดี (เช่น Anning 1997เพลงและ Agogino 2004 ผลงานและ 2009 สุวะ) สำหรับตัวอย่าง เพลงและของ Agogino (2004) การวิจัยด้วยเรียนวิศวกรรมศาสตร์ระบุว่า การรวมร่างและจำนวนของ 3-Dร่างได้ออกแบบผลบวกมากขึ้นผลลัพธ์ที่ ระบุว่ากิจกรรมที่เราใช้ในการโรงเรียนประถมศึกษาต้องการออกแบบ นักเรียนกระบวนการนี้เป็นส่วนประกอบหลักของกรอบงานของเราวิจัยออกแบบของนักเรียนหนุ่มร่างวิศวกรรมกิจกรรมที่อยู่ในวัยเด็ก (เช่น Portsmore 2010Portsmore et al. 2012) แม้ว่าการศึกษาวิจัยอยู่เด็กมีส่วนร่วมกับการออกแบบเทคโนโลยี(เช่น แมคโดนัลด์และ Gustafson 2004) ให้ข้อมูลเชิงลึกบางอย่างในความสามารถ ผลการวิจัยมีการผสมเช่น บางการศึกษาได้สอบถามว่า เด็กแม้แต่ควรมีส่วนร่วมในการออกแบบวาดภาพนั้นต้องการทดลองใช้วัสดุแทน (เช่นWelch และ Lim 2000) งานวิจัยอื่น ๆ (เช่น แมคโดนัลด์และ Gustafson 2004) ได้แนะนำแม้ว่า จะผิดธรรมชาติสำหรับนักพัฒนาออกแบบจนถึงการยิ่งมีพัฒนาทักษะการวาดรูป คมชัด มีงานวิจัยแสดงให้เห็นว่าเด็กสามารถสร้างการออกแบบที่มีลักษณะของผลิตภัณฑ์สุดท้าย (เช่น Fleer 2000)และสามารถมีส่วนร่วมในการวางแผนกระบวนการในการออกแบบที่ร่างเป็นองค์ประกอบหลัก (เช่น Portsmore et al. 2012)ประเด็นเหล่านี้พิสูจน์ไม่ได้เน้นความต้องการเพิ่มเติมงานวิจัยด้านการออกแบบของนักเรียนหนุ่มร่างเป็นคีย์ส่วนประกอบของการแก้ปัญหาพื้นฐานทางวิศวกรรมเราถือว่ามีบทบาทครอบคลุมการออกแบบร่างระบุว่าเพลงและ Agogino (2004), จะเกี่ยวข้องเป็นการทำงานของเรากับเด็กนักเรียน เฉพาะ การออกแบบร่างมีทุกรูปแบบแสดงแทนซึ่งลักษณะของวัตถุหรือสถานการณ์จะถูกส่งในความพยายาม "ให้นิยามภายนอกเรื่องสมมติหรือเฉพาะครึ่งคิด ข้อเสนอแนะสำหรับการออกแบบฟอร์ม" (p. 1)แทนดังกล่าวให้ความคิดใหม่ที่จะพร้อม "พยายามออก"บนกระดาษ และสามารถถูกต่อการตรวจสอบ และปรับปรุงในภายหลัง นอกจากนี้ นักออกแบบภาพร่างในการจัดเก็บได้ และสามารถเปิดเผยไม่ว่าข้อจำกัดและเงื่อนไขน่าจะพบผ่านการวาดเบื้องต้น นักเรียนสามารถสร้างใหม่พัฒนาความคิด ความเข้าใจต้นกำเนิดแนวคิด และแปลงร่างของพวกเขาลงในรูปแบบ 3-D ในรูปแบบภาพสเก็ตช์การออกแบบการทดสอบ เริ่มต้นสามารถปรับเปลี่ยน และกลายเป็นรุ่นปรับปรุงคุณลักษณะสำคัญของปัญหาปัจจุบันเป็นนักศึกษาประเมินผล เอกสารประกอบ และการแบ่งปันของพวกเขาเริ่มต้นออกแบบรวมถึงการเปลี่ยนแปลงใน 3-Dรุ่น กระบวนการเหล่านี้ให้โอกาสสำหรับนักเรียนเพื่อแสดงขอบเขตที่ระบุ เข้าใจและเชื่อมโยงแนวคิดหลักและหลักการภายใน และแขนงลำต้น (Lachapelle และคันนิงแฮม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบที่เหมาะสม บทบาทสำคัญของร่างการออกแบบที่
มีเอกสารดีในวรรณคดี (เช่น Anning 1997;
เพลงและการ Agogino 2004 Tversky และ Suwa 2009) สำหรับ
ตัวอย่างเช่นเพลงและการ Agogino ของ (2004) การวิจัยกับ
นักศึกษาระดับปริญญาตรีวิศวกรรมชี้ให้เห็นว่า
ปริมาณการสเก็ตช์รวมและจำนวน 3 มิติ
ภาพวาดมีผลในเชิงบวกมากขึ้นเกี่ยวกับการออกแบบ
ผล ระบุว่ากิจกรรมที่เราดำเนินการใน
โรงเรียนประถมศึกษาต้องการให้นักเรียนวาดการออกแบบของพวกเขา
กระบวนการนี้เป็นองค์ประกอบสำคัญของเรากรอบ.
งานวิจัยเกี่ยวกับการออกแบบนักศึกษาหนุ่ม 'ร่างในงานวิศวกรรม
กิจกรรมที่อยู่ในวัยเด็กของตน (เช่น Portsmore 2010
Portsmore et al, . 2012) ถึงแม้ว่าการศึกษาวิจัยที่อยู่ใน
การมีส่วนร่วมของเด็กที่มีเทคโนโลยีการออกแบบ
(เช่น MacDonald และกุสตาฟ 2004) ให้ข้อมูลเชิงลึกบางส่วน
ลงไปในความสามารถของพวกเขาผลการวิจัยที่ได้รับการผสม.
ตัวอย่างเช่นการศึกษาบางคนได้ถามว่าเด็ก
ควรได้รับการมีส่วนร่วมในการวาดภาพการออกแบบที่พวกเขา
จะค่อนข้าง การทดสอบด้วยวัสดุแทน (เช่น
เวลช์และ Lim 2000) งานวิจัยอื่น ๆ (เช่น MacDonald
และกุสตาฟ 2004) ได้แนะนำแม้กระทั่งว่ามันเป็นธรรมชาติ
สำหรับเยาวชนนักเรียนนักศึกษาในการพัฒนาการออกแบบของพวกเขาจน
ทักษะการวาดภาพที่มีการพัฒนามากขึ้น ในทางตรงกันข้ามมีการวิจัย
แสดงให้เห็นว่าผู้เรียนเล็กสามารถสร้างการออกแบบ
ที่มีลักษณะผลิตภัณฑ์ของตนสุดท้าย (เช่นยั่วเย้า 2000)
และสามารถมีส่วนร่วมในกระบวนการวางแผนที่ออกแบบ
ร่างเป็นองค์ประกอบสำคัญ (เช่น Portsmore et al. 2012).
เหล่านี้สรุปไม่ได้ ผลการวิจัยที่เน้นความจำเป็นในการเพิ่มเติม
การวิจัยเกี่ยวกับการออกแบบนักศึกษาหนุ่ม 'ร่างเป็นคีย์
องค์ประกอบของปัญหาทางวิศวกรรมตามแก้.
เราเกี่ยวกับบทบาทที่ครอบคลุมของร่างการออกแบบ
ที่ระบุไว้โดยเพลงและการ Agogino (2004) ที่จะเกี่ยวข้อง
กับการทำงานของเราด้วย นักศึกษาหนุ่ม โดยเฉพาะการออกแบบ
ร่างรวมถึงทุกรูปแบบของการแสดงแสดง
ที่คุณสมบัติหลักของวัตถุหรือสถานการณ์จะถูกลำเลียง
ในความพยายามที่จะ "ให้คำนิยามภายนอกไปสู่การคิด
หรือเพียงครึ่งคิดข้อเสนอแนะสำหรับรูปแบบการออกแบบ" (พี. 1 ).
การแสดงดังกล่าวช่วยให้ความคิดใหม่ที่จะได้อย่างง่ายดาย "พยายาม
ออก" บนกระดาษและสามารถต่อมาตรวจสอบอีกครั้งและ
แก้ไขในภายหลัง นอกจากนี้นักเรียนออกแบบ
ภาพวาดทำหน้าที่ในการจัดเก็บการแก้ปัญหาที่เป็นไปได้และสามารถที่จะเปิดเผย
ว่าข้อ จำกัด และเกณฑ์มีแนวโน้มที่จะได้พบกับ.
ผ่านการสเก็ตช์แรกของพวกเขานักเรียนสามารถสร้างใหม่
ความคิดพัฒนาความเข้าใจต้นกำเนิดความคิดและ
การแปลงภาพร่างของพวกเขาในรูปแบบ 3 มิติ . ในรูปแบบ
การทดสอบการสเก็ตช์การออกแบบเบื้องต้นสามารถแก้ไขได้และ
กลายเป็นรูปแบบที่ดีขึ้น.
คุณลักษณะที่สำคัญของปัญหานี้คือนักเรียน
ประเมินเอกสารและใช้งานร่วมกันของ
การออกแบบเริ่มต้นรวมทั้งการเปลี่ยนแปลงของพวกเขาเป็น 3-D
รุ่น กระบวนการเหล่านี้ให้โอกาสสำหรับนักเรียน
ที่จะเปิดเผยขอบเขตที่พวกเขาระบุเข้าใจ
และแนวคิดการเชื่อมโยงหลักและหลักการภายในและ
ข้ามสาขาก้าน (Lachapelle และคันนิงแฮม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบจำลองที่เหมาะสม บทบาทหนึ่งของการออกแบบภาพร่างมีเอกสารดีในวรรณคดี ( เช่นหนึ่งปี 1997 ;เพลง agogino 2004 และ 2009 ; tversky สึวะ ) สำหรับตัวอย่างเพลงและ agogino ( 2004 ) การวิจัยกับนักศึกษาระดับปริญญาตรีวิศวกรรม พบว่าเสียงของร่างรวมและจำนวน 3 มิติภาพร่างมีผลบวกมากขึ้นในการออกแบบผลลัพธ์ ระบุว่ากิจกรรมที่เราใช้ในโรงเรียนมีนักเรียนวาดการออกแบบของพวกเขากระบวนการนี้เป็นองค์ประกอบสำคัญของกรอบของเราการวิจัยของนักศึกษาหนุ่มร่างการออกแบบวิศวกรรมกิจกรรมในวัยเด็ก เช่น portsmore 2010portsmore et al . 2012 ) แม้ว่าการศึกษาวิจัยการลูกหมั้นกับการออกแบบเทคโนโลยี( เช่น แม็คโดนัล และ กุสตาฟ พ.ศ. 2547 ) ให้ข้อมูลเชิงลึกบางอย่างในความสามารถของตนเอง , การค้นพบได้รับการผสมตัวอย่างเช่น บางการศึกษาได้ถามว่าเด็กจะหมั้นในการออกแบบพวกเขาจะทดลองกับวัสดุแทน ( เช่นเวลซ์ และ ลิม 2000 ) งานวิจัยอื่น ๆ ( เช่น แม็คโดนัลกุสตาฟและ 2004 ) ได้ชี้ให้เห็นว่าแม้มันเป็นวิกฤตสำหรับน้องๆ ที่จะพัฒนารูปแบบจนพวกเขาทักษะการวาดภาพที่พัฒนามากขึ้น ในทางตรงกันข้าม มีการวิจัยแสดงให้เห็นว่า ผู้เรียนยังสามารถสร้างการออกแบบที่คล้ายกับผลิตภัณฑ์สุดท้ายของพวกเขา ( เช่น fleer 2000 )และสามารถมีส่วนร่วมในกระบวนการวางแผน ซึ่งในการออกแบบวาดรูปเป็นองค์ประกอบสำคัญ เช่น portsmore et al . 2012 )ข้อมูลไม่ชัดเจนเหล่านี้เน้นความต้องการเพิ่มเติมการวิจัยของนักศึกษาหนุ่มออกแบบวาดรูป เป็นกุญแจองค์ประกอบของวิศวกรรมที่ใช้ในการแก้ปัญหาเราพิจารณาบทบาทครอบคลุมการออกแบบร่างตามที่ระบุโดยเพลงและ agogino ( 2004 ) , เป็น เกี่ยวข้องงานของเรากับนักเรียนหนุ่ม โดยเฉพาะการออกแบบรวมถึงทุกรูปแบบของภาพแสดงแทนที่คุณสมบัติหลักของวัตถุหรือสถานการณ์จะถ่ายทอดในความพยายามที่จะ " ให้ความหมายภายนอก เป็นจินตนาการหรือเพียงครึ่งคิดข้อเสนอแนะในการออกแบบฟอร์ม " ( หน้า 1 )เช่นการแสดงให้ความคิดใหม่จะพร้อม " พยายาม" ในกระดาษ และสามารถจะตรวจสอบ และต่อมาแก้ไขที่จุดภายหลัง นอกจากนี้การออกแบบของนักศึกษาภาพร่างให้เก็บโซลูชั่นที่เป็นไปได้และสามารถเปิดเผยไม่ว่าจะเป็นข้อจำกัด และเงื่อนไขมีแนวโน้มที่จะพบผ่านร่างแรกของพวกเขา นักเรียนสามารถสร้างใหม่ความคิด พัฒนาความเข้าใจแนวคิดและลำต้น ,แปลงร่างเป็น 3 มิติแบบ ในรูปแบบการทดสอบ ภาพร่างการออกแบบเบื้องต้นสามารถแก้ไข และแปลงเป็นรุ่นปรับปรุงคุณสมบัติที่สำคัญของปัญหาปัจจุบันของนักเรียนการประเมินเอกสาร และร่วมกันของพวกเขาการออกแบบเบื้องต้นรวมทั้งการเปลี่ยนแปลงใน 3 มิติรุ่น กระบวนการเหล่านี้ เปิดโอกาสให้นักเรียนเพื่อแสดงขอบเขตที่พวกเขาระบุ เข้าใจและเชื่อมโยงแนวคิดหลักและหลักการ ภายใน และในลำต้นและสาขา ( lachapelle คันนิงแฮม