As literature in §1 has shown, the

As literature in §1 has shown, the determination of the child’s general
development by means of phases whithin a stage theory is common practice.
The vast majority of research on musical development however, is generally
not dominated by stage theories. Many studies executed in the last decades
came down to attempts to give an global outline of parts of musical
development, answering questions such as: ‘at what age do different types of
musical behavior become apparent?’, or: ’when does a child start to react to
sound, when does it begin to sing, at what age might it show or reproduce
rhythms?’. Several studies have been conducted on the development of such
musical abilities, each from a specific view on what defines (and indicates)
musicality, as well on how it should be investigated. In doing so, some
researchers explored the relationship between children’s visual
representations of music and their emerging musicality (Bamberger, 1982),
as others looked into the development of singing and other spontaneous
musical utterances of young children, and used findings to suggest a general
theory of musical development (Davidson, McKernon & Gardner, 1981 as
cited in Hargreaves, 1986:52).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นวรรณกรรมในวรรค 1 ได้แสดงให้เห็นความมุ่งมั่นของเด็กทั่วไป
การพัฒนาโดยใช้วิธีการขั้นตอน whithin ทฤษฎีขั้นตอนเป็นเรื่องธรรมดา.
ส่วนใหญ่ของการวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาดนตรี แต่โดยทั่วไป
ไม่ครอบงำโดยทฤษฎีขั้นตอน การศึกษาหลายแห่งดำเนินการในทศวรรษที่ผ่านมา
ลงมาถึงความพยายามที่จะให้เค้าร่างของโลกส่วนของดนตรี
พัฒนาตอบคำถามเช่น 'ที่สิ่งที่อายุไม่แตกต่างกันของ
? พฤติกรรมดนตรีกลายเป็นชัดเจน 'หรือ' เริ่มเมื่อไหร่เด็ก เพื่อตอบสนองต่อ
เสียงเมื่อไม่ได้เริ่มต้นในการร้องเพลงในสิ่งที่อายุมันอาจจะแสดงหรือทำซ้ำ
จังหวะ? งานวิจัยหลายชิ้นที่ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับการพัฒนาเช่น
ความสามารถในการดนตรีแต่ละคนมาจากมุมมองที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับสิ่งที่กำหนด (และแสดง)
ละครเช่นเดียวกับว่ามันควรจะสอบสวน ในการทำเช่นบาง
นักวิจัยสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างภาพของเด็ก ๆ
การแสดงดนตรีและละครที่เกิดขึ้นใหม่ของพวกเขา (Bamberger, 1982)
ในขณะที่คนอื่น ๆ มองเข้าไปในการพัฒนาของการร้องเพลงและอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นเอง
ถ้อยคำดนตรีของเด็กเล็กและใช้ผลการวิจัยให้คำแนะนำทั่วไป
ทฤษฎี ของการพัฒนาดนตรี (เดวิดสัน McKernon และการ์ดเนอร์, ปี 1981 เป็น
ที่อ้างถึงในฮาร์กรีฟ, 1986: 52)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นวรรณคดีใน§ 1 ได้แสดงความมุ่งมั่นของการพัฒนาทั่วไป
ของเด็กโดยวิธีการขั้นตอนของขั้นตอนทฤษฎีเป็นปฏิบัติทั่วไป .
ส่วนใหญ่ของการวิจัยในการพัฒนาดนตรี อย่างไรก็ตาม โดยทั่วไป
ไม่ถูกครอบงำโดยทฤษฎีขั้นตอน หลายการศึกษาดำเนินการใน
ทศวรรษสุดท้ายลงมา พยายามให้เค้าร่างโลก ส่วนของการพัฒนาดนตรี
,ตอบคำถามเช่น : ' สิ่งที่อายุทำชนิดที่แตกต่างกันของพฤติกรรมดนตรีกลายเป็นชัดเจน ? ' หรือ ' เมื่อไหร่ที่เด็กเริ่มตอบโต้

เสียง เมื่อมันเริ่มที่จะร้องเพลงที่อายุมันอาจแสดงหรือทำซ้ำ
จังหวะ ? ' หลายการศึกษาที่ได้รับการดำเนินการในการพัฒนาเช่น
ดนตรีความสามารถแต่ละจากมุมมองเฉพาะในสิ่งที่กำหนด ( แสดงละคร )
,เหมือนกันว่ามันต้องมีการสอบสวน ในการทำเช่นนั้น นักวิจัยบางคน
สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างเด็กและเนื้อหาของเพลงของพวกเขาใหม่
และดนตรี ( แบมเบอร์เกอร์ , 1982 ) ,
เป็นคนอื่นมองในการพัฒนาการร้องและดนตรีอื่น ๆธรรมชาติ
คำพูดของเด็กหนุ่ม และใช้ข้อมูลเพื่อแนะนำทั่วไป
ทฤษฎีการพัฒนาดนตรี ( เดวิดสันmckernon &การ์ดเนอร์ , 1981 ที่อ้างถึงใน 1986:52 ฮาร์กรีฟส์
, )