EducationIntervention and treatment

Education
Intervention and treatment of PPMD requires education and screening.
Communities, as well as individuals, must be educated in regard to risk factors,
symptoms, and etiology of PPMD. Education about PPMD begins with
awareness. This can be possible through prenatal classes, physician offices, health
clinics, and media blitzes. Education is provided on two levels, with the
individual and her community and the health care professional.
Community education can be accomplished by newspaper articles,
women’s health newsletters, and community lectures (Straub et al., 1998).
Ugarriza (2002) suggests emphasizing the roles of family members in helping
new mothers gain rest and support. Baker et al. (2002) recommend including
family members or significant others in the educational process. They also state
that education regarding PPMD should be a routine part of every patient’s
antepartum care.
Research has shown that education reduces the incidence of PPMD and
lowers screening scores. Seeman (2001) found that no women enrolled in the
course, Survival Skills for New Moms, developed postpartum depression
compared to 33% in the control group who did not attend the class but did
develop depression. Findings of a study in Taiwan among 500 women who were screened for postpartum depression indicated that informational support about
PPMD given to women may contribute to lower scores on screening than those
who did not receive the informational support (Heh & Fu, 2003).
Some states have taken the initiative to provide resources for those
diagnosed with a PPMD. The state of Texas, through the passage of House Bill
341 in 2003, requires physicians, midwives, hospitals, and birthing centers to
provide pregnant patients with a PPMD resource list. This should be documented
in the patient chart (Texas Department of Health, 2003). The Texas Department of
Mental Health (TDMH ) (2003) provides healthcare providers and families with
tips on dealing with depression. Through its website, TDMH suggests that when
working with a depressed family member or friend it is important to keep routines
as normal as possible even if the family member does not want to participate in
the routine. TDMH goes on to recommend that family members become role
models by seeking help if experiencing any mental problems and joining a
support group in order to talk with others experiencing the same problems.
Healthcare providers require more in depth knowledge relating to the
screening, identification, and interventions of PPMD. Recognition of symptoms
and intervention early in the pregnancy may improve postpartum outcomes. In
order for this to occur, professional organizations such as the American Medical
Association and the American Nurses Association must take a proactive step in
setting guidelines and standards for practice relating to early identification and
implementation of care in postpartum mood disorders. Screening of only those
women who present with symptoms may leave many undiagnosed and untreated.
It is recommended that all women be provided information regarding PPMD in
the third trimester of pregnancy and sooner if at risk (ACOG and AAP, 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาแทรกแซงและรักษา PPMD ต้องศึกษา และตรวจคัดกรองต้องศึกษาชุมชน เป็นบุคคล เรื่องปัจจัยเสี่ยงอาการ และวิชาการ PPMD ศึกษาเกี่ยวกับ PPMD ที่เริ่มต้นด้วยรับรู้ สามารถได้เรียนก่อนคลอด สุขภาพ สำนักงานแพทย์คลินิก และ blitzes สื่อ ศึกษาไว้ในระดับที่สอง มีการบุคคล และชุมชนของเธอ และผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพการศึกษาชุมชนสามารถดำเนินได้ โดยบทความในหนังสือพิมพ์ผู้หญิงสุขภาพจดหมายข่าว และชุมชนบรรยาย (Straub et al., 1998)แนะนำ Ugarriza (2002) เน้นบทบาทของครอบครัวในการช่วยแม่ใหม่ได้รับส่วนที่เหลือและสนับสนุน ขอแนะนำเบเกอร์ et al. (2002) รวมทั้งสมาชิกในครอบครัว หรือสำคัญอื่น ๆ ในการศึกษา พวกเขายังรัฐศึกษาเกี่ยวกับ PPMD ที่ควรส่วนหนึ่งตามปกติของผู้ป่วยทุกantepartum ดูแลงานวิจัยได้แสดงให้เห็นว่า การศึกษาช่วยลด PPMD และตรวจคะแนนลด Seeman (2001) พบว่า ผู้หญิงที่ไม่ลงทะเบียนในการภาวะซึมเศร้าหลังคลอดพัฒนาหลักสูตร ทักษะการอยู่รอดสำหรับ Moms ใหม่เมื่อเทียบกับ 33% ในกลุ่มควบคุมที่ไม่สนใจเรียน แต่ไม่ได้พัฒนาภาวะซึมเศร้า ผลการวิจัยของการศึกษาในไต้หวันระหว่างผู้หญิง 500 ถูกฉายสำหรับภาวะซึมเศร้าหลังคลอดแสดงที่สนับสนุนให้ข้อมูลเกี่ยวกับPPMD ที่ให้ผู้หญิงอาจนำไปสู่ลดคะแนนตรวจกว่าที่ไม่ได้รับการสนับสนุนข้อมูล (Heh และ Fu, 2003)บางรัฐได้ริเริ่มเพื่อให้ทรัพยากรเหล่านั้นการวินิจฉัย ด้วย PPMD ที่รัฐเท็กซัส ผ่านทางรายการบ้าน341 ใน 2003 ต้องการแพทย์ midwives โรงพยาบาล ศูนย์ birthingมีผู้ป่วยตั้งครรภ์ PPMD ทรัพยากรรายการ นี้ควรจัดในแผนภูมิผู้ป่วย (เท็กซัสกรมสุขภาพ 2003) ภาครัฐเทกซัสจิตที่สุขภาพ (TDMH) (2003) ให้บริการดูแลสุขภาพและครอบครัวด้วยเคล็ดลับในการจัดการกับภาวะซึมเศร้า ผ่านเว็บไซต์ของ TDMH แนะนำว่า เมื่อทำงานกับสมาชิกคนในครอบครัวหรือเพื่อนก็เก็บตามปกติเป็นปกติที่สุดแม้ว่าสมาชิกในครอบครัวไม่ต้องการมีส่วนร่วมในขั้นตอนการ TDMH ไปแนะนำให้ สมาชิกในครอบครัวกลายเป็น บทบาทรูปแบบ โดยหาความช่วยเหลือถ้ามีปัญหาทางจิต และเข้าร่วมการสนับสนุนกลุ่มเพื่อพูดคุยกับผู้อื่นที่ประสบปัญหาเดียวกันผู้ให้บริการสุขภาพต้องเพิ่มเติมในความรู้ลึกที่เกี่ยวข้องกับการคัดกรอง รหัส และการแทรกแซงของ PPMD การรับรู้อาการและแทรกแซงในช่วงตั้งครรภ์อาจช่วยปรับปรุงผลที่ได้หลังคลอด ในสั่งนี้เกิดขึ้น องค์กรระดับมืออาชีพเช่นอเมริกันแพทย์สมาคมและสมาคมพยาบาลอเมริกาต้องใช้ขั้นตอนเชิงรุกในกำหนดแนวทางและมาตรฐานสำหรับการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับรหัสเริ่มต้น และการปฏิบัติดูแลในโรคอารมณ์หลังคลอด คัดเฉพาะผู้หญิงที่มีอาการอาจทำให้หลาย undiagnosed และไม่ถูกรักษาขอแนะนำว่า ผู้หญิงทุกคนจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับ PPMD ในไตรมาสที่ 3 ของการตั้งครรภ์ และเร็วถ้าเสี่ยง (ACOG และ AAP, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาการแทรกแซงและการรักษา PPMD ต้องมีการศึกษาและการตรวจคัดกรอง. ชุมชนเช่นเดียวกับบุคคลที่ต้องได้รับการศึกษาในเรื่องปัจจัยเสี่ยงอาการและสาเหตุของ PPMD การศึกษาเกี่ยวกับการ PPMD เริ่มต้นด้วยการสร้างความตระหนัก นี้สามารถเป็นไปได้ผ่านชั้นเรียนก่อนคลอดสำนักงานแพทย์สุขภาพคลินิกและ blitzes สื่อ การศึกษาอยู่ในระดับที่สองกับแต่ละบุคคลและชุมชนของเธอและการดูแลสุขภาพมืออาชีพ. การศึกษาชุมชนสามารถทำได้โดยบทความในหนังสือพิมพ์จดหมายข่าวสุขภาพของสตรีและการบรรยายชุมชน (Straub et al., 1998). Ugarriza (2002) แสดงให้เห็นเน้น บทบาทของสมาชิกในครอบครัวในการช่วยแม่ใหม่ได้รับส่วนที่เหลือและการสนับสนุน เบเคอร์และอัล (2002) แนะนำรวมทั้งสมาชิกในครอบครัวหรือคนอื่นๆ ที่สำคัญในขั้นตอนการศึกษา พวกเขายังระบุว่าการศึกษาเกี่ยวกับการ PPMD ควรจะเป็นส่วนกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยทุกคนดูแลantepartum. มีงานวิจัยที่แสดงให้เห็นว่าการศึกษาจะช่วยลดอุบัติการณ์ของ PPMD และลดคะแนนการตรวจคัดกรอง Seeman (2001) พบว่าผู้หญิงไม่ลงทะเบียนเรียนในหลักสูตรทักษะการอยู่รอดสำหรับคุณแม่ใหม่, การพัฒนาภาวะซึมเศร้าหลังคลอดเมื่อเทียบกับ 33% ในกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้เข้าเรียน แต่ไม่พัฒนาภาวะซึมเศร้า ผลการศึกษาในไต้หวันในหมู่ 500 ผู้หญิงที่ถูกคัดกรองภาวะซึมเศร้าหลังคลอดชี้ให้เห็นว่าการสนับสนุนด้านข้อมูลเกี่ยวกับPPMD มอบให้กับผู้หญิงที่อาจนำไปสู่คะแนนที่ลดลงในการตรวจคัดกรองกว่าผู้ที่ไม่ได้รับการสนับสนุนในการให้ข้อมูล(Heh & Fu, 2003). ในบางรัฐ มีความคิดริเริ่มที่จะให้ทรัพยากรสำหรับผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยที่มีPPMD รัฐเท็กซัผ่านทางเดินของบ้านบิล341 ในปี 2003 ต้องใช้แพทย์ผดุงครรภ์โรงพยาบาลและศูนย์การคลอดที่จะให้ผู้ป่วยตั้งครรภ์ที่มีรายชื่อทรัพยากรPPMD นี้ควรจะบันทึกไว้ในแผนภูมิของผู้ป่วย (เท็กซักรมอนามัย, 2003) เท็กซัสของกรมสุขภาพจิต (TDMH) (2003) ให้ผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพและครอบครัวที่มีเคล็ดลับในการจัดการกับภาวะซึมเศร้า ผ่านทางเว็บไซต์ของ TDMH แสดงให้เห็นว่าเมื่อทำงานร่วมกับสมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อนมีความสุขก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้การปฏิบัติตามปกติที่เป็นไปได้แม้ว่าสมาชิกในครอบครัวไม่ต้องการที่จะมีส่วนร่วมในงานประจำ TDMH ไปแนะนำให้สมาชิกในครอบครัวกลายเป็นบทบาทรุ่นโดยการแสวงหาความช่วยเหลือหากประสบปัญหาทางจิตและการเข้าร่วมกลุ่มสนับสนุนเพื่อที่จะพูดคุยกับคนอื่นๆ ที่ประสบปัญหาเดียวกัน. บุคลากรทางการแพทย์จำเป็นต้องมีความรู้เชิงลึกเกี่ยวกับการตรวจคัดกรองประชาชนและการแทรกแซงของ PPMD การรับรู้ของอาการและการแทรกแซงในการตั้งครรภ์อาจปรับปรุงผลหลังคลอด ในการสั่งซื้อสำหรับการเกิดขึ้นองค์กรวิชาชีพเช่นแพทย์อเมริกันและสมาคมสมาคมพยาบาลอเมริกันต้องใช้ขั้นตอนเชิงรุกในการตั้งค่าแนวทางและมาตรฐานการปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องกับตัวแรกและการดำเนินงานในการรักษาความผิดปกติของอารมณ์หลังคลอด คัดเลือกเฉพาะผู้ที่ผู้หญิงที่นำเสนอมีอาการอาจจะออกจากหลาย undiagnosed และได้รับการรักษา. ขอแนะนำให้ผู้หญิงทุกคนจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับการ PPMD ในไตรมาสที่สามของการตั้งครรภ์และเร็วกว่านั้นหากมีความเสี่ยง(ACOG และ AAP, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาการแทรกแซงและการรักษา ppmd

ต้องมีการศึกษา และคัดกรอง ชุมชน ตลอดจนบุคคล จะต้องมีการศึกษาในเรื่องปัจจัยเสี่ยง ,
อาการและสาเหตุของ ppmd . การศึกษาเกี่ยวกับ ppmd เริ่มต้นด้วย
ความตระหนัก นี้สามารถเป็นไปได้ผ่านชั้นเรียน prenatal แพทย์สำนักงาน คลินิกสุขภาพ
และสื่อ blitzes . จัดให้มีการศึกษาในระดับสอง กับ
บุคคลและชุมชนของเธอ และมืออาชีพด้านการดูแลสุขภาพ .
การศึกษาชุมชนสามารถทำได้โดยหนังสือพิมพ์
ผู้หญิงข่าวสุขภาพ การบรรยายและชุมชน ( สเตราพ์ et al . , 1998 ) .
ugarriza ( 2002 ) ชี้ให้เห็นเน้นบทบาทของสมาชิกครอบครัวในการช่วยเหลือและสนับสนุน
มารดาใหม่ได้ . Baker et al . ( 2002 ) รวมทั้ง
แนะนำสมาชิกในครอบครัวหรือพบผู้อื่นในกระบวนการศึกษา พวกเขายังรัฐ
ที่ศึกษาเกี่ยวกับ ppmd ควรเป็นส่วนหนึ่งของการดูแลก่อนคลอดตามปกติของผู้ป่วยทุกคน
.
การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าการศึกษาจะช่วยลดอุบัติการณ์ของ ppmd
ลดคะแนนและคัดกรอง ซีเมิ่น ( 2001 ) พบว่า ผู้หญิงที่ไม่มีเรียน
หลักสูตรทักษะการอยู่รอดสำหรับ Moms ใหม่พัฒนาภาวะซึมเศร้าหลังคลอด
เมื่อเทียบกับ 33% ในกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้เข้าเรียนแต่ทำ
พัฒนาภาวะซึมเศร้า ผลของการศึกษาในไต้หวันใน 500 คนที่คัดกรองภาวะซึมเศร้าหลังคลอด พบว่า สนับสนุนข้อมูลเกี่ยวกับ
ppmd ให้ผู้หญิงอาจช่วยลดคะแนนในการคัดเลือกกว่า
ที่ไม่ได้รับการสนับสนุนด้านข้อมูล ( เอ๊ะ&ฟู
, 2003 )บางรัฐได้เอาความคิดริเริ่มที่จะให้ทรัพยากรเหล่านั้น
วินิจฉัย ด้วย ppmd . รัฐของเท็กซัส ผ่านทางเดินของบ้านบิล
341 ในปี 2003 ต้องใช้แพทย์ ผดุงครรภ์ โรงพยาบาลและศูนย์คลอด

ให้ผู้ป่วยตั้งครรภ์ที่มี ppmd ทรัพยากรรายการ นี้ควรจะจัด
ในแผนภูมิผู้ป่วย ( กรมอนามัย , Texas 2003 ) เท็กซัสกรม
สุขภาพจิต ( tdmh ) ( 2546 ) มีผู้ให้บริการการดูแลสุขภาพและครอบครัวด้วย
เคล็ดลับในการจัดการกับภาวะซึมเศร้า ผ่านทางเว็บไซต์ของตน tdmh แสดงให้เห็นว่าเมื่อ
ทำงานด้วยคับ สมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อนมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะให้กิจวัตร
เป็นปกติเป็นไปได้ แม้ว่าสมาชิกในครอบครัวไม่ต้องการมีส่วนร่วมใน
ตามปกติ tdmh ไปแนะนำให้สมาชิกในครอบครัวกลายเป็นบทบาท
รุ่นโดยการแสวงหาความช่วยเหลือหากปัญหาใด ๆและปัญหาสุขภาพจิตเข้าร่วม
สนับสนุนกลุ่มเพื่อพูดคุยกับคนอื่น ๆที่ประสบปัญหาเดียวกัน .
สุขภาพผู้ให้บริการต้องเพิ่มเติมในความรู้เชิงลึกที่เกี่ยวข้องกับ
การระบุและการแทรกแซงของ ppmd . การรับรู้อาการ
และการแทรกแซงในช่วงต้นการตั้งครรภ์อาจปรับปรุงผลลัพธ์หลังคลอด ใน
เพื่อให้สิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้องค์กรวิชาชีพเช่นสมาคมการแพทย์อเมริกัน
และสมาคมพยาบาลต้องใช้ขั้นตอนเชิงรุกในการกำหนดแนวทางและมาตรฐานการปฏิบัติ

ใช้กับตัวแรกและดูแลอารมณ์หลังคลอดผิดปกติ การตรวจคัดกรองเฉพาะ
ผู้หญิงที่ปัจจุบันกับอาการไปได้หลาย undiagnosed และดิบ
ขอแนะนำให้ผู้หญิงทุกคนจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับ ppmd ใน
3 ไตรมาสของการตั้งครรภ์และเร็ว ถ้าเสี่ยง ( acog กับ AAP , 2002 )