When you ask serious questions you

When you ask serious questions you have to see other persons eyes. Eyes tell if the answer is true or not or almost true.
When you visit me next spring... I will get all the answers I need. Then I make final desicion. Not before.
What I ask you now is irrelevant. You can answer anything. Just like I can. I am not saying you are. I am not saying I am.
All I care about now is that you are there and I can write to you every day. Of course there is many things I would like to do for you but cannot.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อคุณถามคำถามอย่างจริงจังคุณต้องดูสายตาของบุคคลอื่น ตาบอกได้ว่าคำตอบที่เป็นจริงหรือไม่จริงหรือเกือบ.
เมื่อคุณเยี่ยมชมฉันฤดูใบไม้ผลิต่อไป ... ฉันจะได้คำตอบทั้งหมดที่ฉันต้องการ แล้วฉันจะทำให้ desicion สุดท้าย ไม่ก่อน.
สิ่งที่ฉันขอให้คุณในขณะนี้เป็นที่ไม่เกี่ยวข้อง คุณสามารถตอบอะไร เช่นเดียวกับที่ฉันสามารถ ฉันไม่ได้บอกว่าคุณเป็น ฉันไม่ได้บอกฉัน.
ทั้งหมดที่ฉันดูแลเกี่ยวกับในขณะนี้คือการที่คุณมีและฉันจะเขียนถึงคุณทุกวัน แน่นอนมีหลายสิ่งที่ฉันต้องการจะทำเพื่อคุณ แต่ไม่สามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อคุณถามคำถามอย่างจริงจัง คุณต้องเห็นสายตาคนอื่น ตาบอกว่า คำตอบเป็นจริง หรือไม่ หรือเกือบจะเป็นจริง
เมื่อคุณเยี่ยมชมฉันฤดูใบไม้ผลิถัดไป... ฉันจะได้รับคำตอบทั้งหมดที่ต้องการ จาก นั้นทำการตัดสินใจขั้นสุดท้าย ไม่ก่อน
อะไรผมถามตอนนี้มีความเกี่ยวข้องกัน คุณสามารถตอบคำถามอะไร เหมือนได้ ผมไม่ว่า คุณจะ ผมไม่ว่า ผม
ทั้งหมดที่ผมสนใจตอนนี้คือคุณมี และสามารถเขียนให้คุณทุกวัน แน่นอนว่ามีหลายสิ่งที่ฉันอยากทำให้คุณ แต่ไม่สามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อคุณตั้งคำถามอย่างจริงจังคุณจะต้องเห็นสายตาคนอื่นๆ ตาบอกหากคำตอบคือจริงหรือไม่หรือเกือบจะเป็นจริง.
เมื่อคุณเข้าเยี่ยมชมผมถัดไปฤดูใบไม้ผลิ ฉันจะได้รับคำตอบทั้งหมดที่จะต้องใช้ จากนั้นผมทำให้ desicion สุดท้าย ไม่ได้ก่อน.
สิ่งที่ผมถามคุณแล้วไม่มี คุณสามารถตอบอะไร เหมือนกับผมสามารถ ฉันไม่ได้ว่าคุณได้รับ ฉันไม่ได้ว่า" I am .
ทั้งหมดผมให้ความสำคัญกับวันนี้เป็นที่คุณอยู่ที่นั่นและผมสามารถเขียนจดหมายถึงคุณทุกวัน แน่นอนว่ามีอยู่หลายสิ่งหลายอย่างผมอยากจะทำให้คุณได้แต่ไม่สามารถ