Stimulant medication, and in partic

Stimulant medication, and in particular methylphenidate, is a frequently
employed treatment for children with ADHD as its benefits and efficacy have
been demonstrated in more than 150 randomnized, controlled studies (Spencer,
Biederman, & Wilens, 2000). The American Academy of Child and Adolescent
Psychiatry (2002) has formulated clear-cut guidelines on how stimulant
medication should be administered in clinical practice. One recommendation
is to use standardized rating scales in order to gather information
on children’s ADHD symptoms before initiating stimulant treatment and after
each major dose adjustment. Although common psychopathology scales
such as the Conners (1997) and Achenbach (1991) questionnaires can be used
for this purpose, more specific DSM-based rating scales such as the ADHD
Rating Scale-IV (DuPaul, Power, Anastopoulos, & Reid, 1998) are preferred as
they specifically target on ADHD and hence are more sensitive to tap fluctuations
in symptom levels

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยากระตุ้น และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมธิลเฟนิเดต ได้บ่อยพนักงานบำบัดสำหรับเด็กที่มีภาระผูกพันเป็นผลประโยชน์และประสิทธิภาพของการแสดงในกว่า 150 randomnized ควบคุมศึกษา (สเปนเซอร์Biederman, & Wilens, 2000) สถาบันอเมริกันเด็กและวัยรุ่นจิตเวช (2002) มีสูตรที่แน่ชัดเป็นแนวทางปฏิบัติวิธีกระตุ้นควรบริหารยาในคลินิก คำแนะนำหนึ่งจะใช้ระดับคะแนนมาตรฐานเพื่อรวบรวมข้อมูลเด็กอาการภาระผูกพัน ก่อนเริ่มต้นรักษากระตุ้น และหลังปรับปรุงแต่ละพื้นที่ซึ่งมีทั้งหลักทาง ถึงแม้ว่าปรับขนาด psychopathology ทั่วไปเช่นสามารถใช้ Conners (1997) และแบบสอบถาม Achenbach (1991)สำหรับวัตถุประสงค์นี้ จัดอันดับตาม DSM เฉพาะจัดมาตราส่วนเช่นภาระผูกพันคะแนนสเกล-IV (DuPaul พลังงาน Anastopoulos, & Reid, 1998) จะต้องเป็นพวกเขาโดยเฉพาะเป้าหมายเกี่ยวกับภาระผูกพัน และดังนั้น จะมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงระดับอาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยากระตุ้นและใน methylphenidate
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นบ่อยการรักษาการจ้างงานสำหรับเด็กที่มีสมาธิสั้นเป็นผลประโยชน์ของตนและประสิทธิภาพได้รับการพิสูจน์ในกว่า
150 randomnized, การศึกษาควบคุม
(สเปนเซอร์เดอร์และWilens, 2000) สถาบันการศึกษาอเมริกันของเด็กและวัยรุ่นจิตเวช (2002) ได้กำหนดแนวทางที่ชัดเจนเกี่ยวกับวิธีการกระตุ้นการใช้ยาควรจะบริหารในการปฏิบัติทางคลินิก หนึ่งคำแนะนำคือการใช้เครื่องชั่งน้ำหนักคะแนนที่ได้มาตรฐานในการสั่งซื้อเพื่อรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับอาการสมาธิสั้นเด็กก่อนที่จะเริ่มการรักษากระตุ้นและหลังแต่ละปรับขนาดยาที่สำคัญ แม้ว่าเครื่องชั่งพยาธิวิทยาที่พบบ่อยเช่นคอนเนอร์ (1997) และ Achenbach (1991) แบบสอบถามสามารถนำมาใช้เพื่อการนี้มากขึ้นโดยเฉพาะเครื่องชั่งน้ำหนักคะแนน DSM-based เช่นสมาธิสั้นการจัดอันดับขนาด-IV (DuPaul พลังงาน Anastopoulos และเรด 1998 ) เป็นที่ต้องการเป็นพวกเขาเฉพาะเป้าหมายในสมาธิสั้นและด้วยเหตุนี้มีความไวต่อความผันผวนแตะระดับอาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยากระตุ้น และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมทิลเฟนิเดตเป็นบ่อย
ใช้รักษาเด็กมีอาการสมาธิสั้นเป็นประโยชน์และประสิทธิภาพมี
ถูกแสดงในกว่า 150 randomnized ควบคุมการศึกษา ( Spencer ,
biederman & wilens , 2000 ) โรงเรียนอเมริกันของจิตเวชเด็กและวัยรุ่น
( 2545 ) ได้กำหนดแนวทางที่ชัดเจนเกี่ยวกับวิธีการกระตุ้น
ยาควรจะใช้ในทางคลินิก หนึ่งแนะนำ
คือการใช้มาตรมาตรฐานเพื่อที่จะรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเด็ก ADHD อาการ

และกระตุ้นการรักษาก่อนที่จะเริ่มต้นหลังจากแต่ละสาขาการปรับขนาดยา . แม้ว่าเครื่องชั่งจิตพยาธิวิทยาทั่วไป
เช่น คอนเนอร์ส ( 1997 ) และแอ็กคินบัก ( 1991 ) แบบสอบถามสามารถใช้
สำหรับวัตถุประสงค์นี้เฉพาะส่วนที่ใช้ประเมินค่าเช่น ADHD
ระดับ IV ( dupaul , พลัง , anastopoulos & , รีด , 1998 ) ที่ต้องการเป็น
พวกเขาโดยเฉพาะเป้าหมายในอาการสมาธิสั้น และจึงมีความไวที่จะแตะในระดับความผันผวน
อาการ