The following tables provide recomm

The following tables provide recommendations
for specific diseases/syndromes and pathogens. The
tables have been drafted considering a combination
of factors, including expected pathogens, expected
susceptibility patterns and typical patient factors.
The recommended doses for antimicrobial agents
used in equine medicine are listed in Table 10.2.
The scientific quality of the literature on which these
tables are based is highly variable, as there is a general
paucity of well-controlled studies on antimicrobial
efficacy in horses. Many antimicrobial recommendations,
particularly multiple drug combinations, have
been passed down through the literature but are not
based on any objective data. A common example of
this is the combination of penicillin, gentamicin and
metronidazole, which is sometimes used for the treatment
of life-threatening conditions such as pleuropneumonia
and peritonitis. This triple antimicrobial
combination is considered the most broad-spectrum
coverage possible for equine pathogens, with the
exception of resistant organisms and Mycoplasma spp.
However, this triple combination tends to be employed
based on fears of missing a pathogen involved, economic
value of the horse or lack of knowledge about
the disease. The combination of a β-lactam with an
aminogylcoside is a very broad-spectrum combination
for sensitive organisms. However, some anaerobes,
notably some strains of Clostridium and Bacteroides
are not affected by β-lactams. Metronidazole treatment
improves anaerobic coverage with better
pharmacodynamic and pharmacokinetic characteristics
for long-acting penetration into difficult to reach
body sites. Nevertheless, most infections in horses are
caused by aerobic Gram-positive and Gram-negative
bacteria, and thus this triple antimicrobial combination
does not represent improved coverage. In fact,
it is possible that the more antimicrobial treatments
that disrupt the intestinal anaerobic population, the
more likely the horse could develop antimicrobialassociated
colitis. Thus, it would be more prudent to
put thought and effort into finding the cause(s) and
choose antimicrobials with better pharmacodynamic
and pharmacokinetic characteristics against Grampositive
and Gram-negative infections. Equine anaerobic
infections in most cases are more likely associated
with mixed chronic infections (e.g. >5 days) in body
sites that can develop into low oxygen tension sites
(e.g. pleura, peritoneum, deep wounds).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางต่อไปนี้ให้คำแนะนำเฉพาะโรค/แสงศตวรรษและโรค ที่มีการร่างตารางพิจารณารวมกันปัจจัย รวมทั้งโรคที่คาดไว้ คาดไว้รูปแบบภูมิไวรับและปัจจัยที่ผู้ป่วยทั่วไปปริมาณแนะนำสำหรับตัวแทนจุลินทรีย์ใช้ในการเพาะพันธุ์ยาแสดงไว้ในตารางที่ 10.2คุณภาพวิทยาศาสตร์ของวรรณคดีด้านใดใช้ตารางเป็นตัวแปรสูง มีทั่วไปpaucity ของจุลินทรีย์การควบคุมห้องศึกษาประสิทธิภาพในม้า คำแนะนำจุลินทรีย์จำนวนมากหลายโดยเฉพาะยาชุด มีการทอดผ่านวรรณกรรมแต่จะไม่ตามข้อมูลวัตถุประสงค์ ตัวอย่างทั่วไปของนี้เป็นการรวมกันของยาเพนนิซิลลิน gentamicin และmetronidazole ซึ่งบางครั้งใช้ในการรักษาเงื่อนไขที่คุกคามชีวิตเช่น pleuropneumoniaและ peritonitis ทริปเปิลนี้จุลินทรีย์ชุดถือว่า broad-spectrum ที่สุดความคุ้มครองที่สามารถเพาะพันธุ์โรค มีการข้อยกเว้นของสิ่งมีชีวิตที่ทนและโอ Mycoplasmaอย่างไรก็ตาม ชุดที่สามนี้มีแนวโน้มที่จะจ้างขึ้นอยู่กับความกลัวของขาดการศึกษาที่เกี่ยวข้อง เศรษฐกิจค่าของม้าหรือขาดความรู้เกี่ยวกับโรค การรวมกันของβ-lactam ด้วยการaminogylcoside เป็นชุด broad-spectrum มากสำหรับชีวิตสำคัญ อย่างไรก็ตาม บาง anaerobesยวดบางสายพันธุ์ของเชื้อ Clostridium และ Bacteroidesจะไม่มีผลกระทบ โดยβ-lactams รักษา metronidazoleเพิ่มความครอบคลุมไม่ใช้ ด้วยดีกว่าลักษณะ pharmacodynamic และ pharmacokineticสำหรับทำหน้าที่ยาวเจาะเข้ายากถึงเว็บไซต์ของร่างกาย อย่างไรก็ตาม การติดเชื้อในม้าส่วนใหญ่มีเกิดจากการเต้นแอโรบิกแบคทีเรียแกรมบวก และแบคทีเรียแกรมลบแบคทีเรีย และชุดจุลินทรีย์นี้สามแสดงถึงความครอบคลุมดี อันที่จริงเป็นไปได้ที่การรักษาจุลินทรีย์มากที่รบกวนลำไส้ประชากรรวมชนิดไร้อากาศ การว่าม้าสามารถพัฒนา antimicrobialassociatedcolitis ดังนั้น มันจะระมัดระวังให้มากขึ้นใส่ความคิดและความพยายามในการค้นหา cause(s) และเลือก antimicrobials ด้วยดี pharmacodynamicและลักษณะ pharmacokinetic กับ Grampositiveและเชื้อแบคทีเรียแกรมลบ เพาะพันธุ์ไม่ใช้ออกซิเจนการติดเชื้อส่วนใหญ่จะมีแนวโน้มมากขึ้นมีการติดเชื้อเรื้อรังผสม (เช่น > 5 วัน) ในร่างกายเว็บไซต์ที่สามารถพัฒนาเป็นเว็บไซต์แรงออกซิเจนต่ำ(เช่น pleura, peritoneum บาดแผลลึก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางต่อไปนี้ให้คำแนะนำสำหรับโรคที่เฉพาะเจาะจง / กลุ่มอาการของโรคและเชื้อโรค ตารางได้รับการร่างพิจารณาการรวมกันของปัจจัยรวมทั้งเชื้อโรคคาดว่าคาดว่ารูปแบบความอ่อนแอและปัจจัยที่ผู้ป่วยทั่วไป. ปริมาณแนะนำสำหรับยาต้านจุลชีพที่ใช้ในการแพทย์ม้ามีการระบุไว้ในตารางที่ 10.2. ที่มีคุณภาพทางวิทยาศาสตร์ของวรรณกรรมที่เหล่าตารางที่ใช้เป็นตัวแปรตามที่มีทั่วไปยากจนของการศึกษามีการควบคุมยาต้านจุลชีพในการรับรู้ความสามารถในม้า คำแนะนำยาต้านจุลชีพหลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งยาเสพติดรวมกันหลายได้รับการผ่านลงผ่านวรรณกรรมแต่ไม่ขึ้นอยู่กับข้อมูลวัตถุประสงค์ใด ๆ ร่วมเป็นตัวอย่างของเรื่องนี้คือการรวมกันของยาปฏิชีวนะ gentamicin และ metronidazole ซึ่งบางครั้งใช้สำหรับการรักษาของเงื่อนไขที่คุกคามชีวิตเช่นหุ้มปอดอักเสบและเยื่อบุช่องท้อง ยาต้านจุลชีพนี้สามรวมกันถือเป็นที่สุดในวงกว้างสเปกตรัมความคุ้มครองเป็นไปได้สำหรับเชื้อโรคม้าที่มีข้อยกเว้นของสิ่งมีชีวิตทนและMycoplasma spp. แต่นี้ผสมสามมีแนวโน้มที่จะได้รับการว่าจ้างขึ้นอยู่กับความกลัวที่เกี่ยวข้องกับการหายไปเชื้อโรคเศรษฐกิจมูลค่าของม้าหรือขาดความรู้เกี่ยวกับโรค การรวมกันของβ-lactam กับaminogylcoside เป็นอย่างมากในวงกว้างสเปกตรัมรวมกันสำหรับสิ่งมีชีวิตที่มีความสำคัญ อย่างไรก็ตาม anaerobes บางสะดุดตาบางสายพันธุ์ของเชื้อClostridium และ Bacteroides จะไม่ได้รับผลกระทบจากβ-lactams การรักษา Metronidazole ช่วยเพิ่มความคุ้มครองที่ดีขึ้นแบบไม่ใช้ออกซิเจนที่มีลักษณะเภสัชและยาสำหรับการเจาะที่ออกฤทธิ์ยาวเป็นเรื่องยากที่จะเข้าถึงเว็บไซต์ร่างกาย อย่างไรก็ตามการติดเชื้อมากที่สุดในม้าที่เกิดจากแอโรบิกแกรมบวกและแกรมลบแบคทีเรียและทำให้การรวมกันนี้ยาต้านจุลชีพที่สามไม่ได้เป็นตัวแทนของความคุ้มครองที่ดีขึ้น ในความเป็นจริงมันเป็นไปได้ว่าการรักษาด้วยยาต้านจุลชีพอื่น ๆ ที่ส่งผลกระทบต่อประชากรไม่ใช้ออกซิเจนในลำไส้ที่มีโอกาสมากขึ้นม้าสามารถพัฒนา antimicrobialassociated ลำไส้ใหญ่ ดังนั้นจึงจะต้องระมัดระวังมากขึ้นในการใส่ความคิดและความพยายามในการหาสาเหตุ (s) และเลือกยาต้านจุลชีพที่มีเภสัชดีขึ้นลักษณะและเภสัชกับแกรมบวกและการติดเชื้อแกรมลบ แบบไม่ใช้ออกซิเจนม้าติดเชื้อในกรณีส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องมีโอกาสมากขึ้นมีการติดเชื้อเรื้อรังผสม(เช่น> 5 วัน) ในร่างกายของเว็บไซต์ที่สามารถพัฒนาเป็นเว็บไซต์ตึงเครียดออกซิเจนต่ำ(เช่นเยื่อหุ้มปอด, เยื่อบุช่องท้องแผลลึก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางต่อไปนี้ให้คำแนะนำ
สำหรับกลุ่มอาการโรค / ที่เฉพาะเจาะจงและเชื้อโรค
โต๊ะมีร่างพิจารณารวมกัน
ของปัจจัยรวมทั้งคาดว่าเชื้อโรคโดยใช้รูปแบบและปัจจัยที่คาดว่า

แนะนำคนไข้ทั่วไป ยาสำหรับยาต้านจุลชีพที่ใช้ในยา
ม้าอยู่ในตารางที่ 10.2
คุณภาพทางวิทยาศาสตร์ของวรรณกรรม ที่ตารางเหล่านี้
อยู่เป็นตัวแปรอย่างมาก เป็นการทั่วไป
ความขัดสนของดีควบคุมการศึกษาจุลชีพ
ประสิทธิภาพในม้า แนะนำการผสมยาโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลายหลาย
,
ถูกส่งลงมาผ่านวรรณกรรม แต่ไม่ได้
โดยมีข้อมูล ตัวอย่างทั่วไปของ
นี้คือการรวมกันของยาเจนตาไมซินและ
, เมโทรนิดาโซล ซึ่งบางครั้งใช้ในการรักษาสภาพที่คุกคามชีวิตเช่นพลูโระนิวโม

แล้วเสียอีก การต้านจุลชีพ
นี้สามถือเป็นที่สุดในวงกว้างครอบคลุมที่สุดม้า

เชื้อโรคด้วยข้อยกเว้นของสิ่งมีชีวิตทนและ Mycoplasma spp .
อย่างไรก็ตามชุดนี้สามมีแนวโน้มที่จะใช้
ตามความกลัวที่หายไปเชื้อโรคที่เกี่ยวข้อง มูลค่าทางเศรษฐกิจของม้าหรือขาด

ความรู้เกี่ยวกับโรค การรวมกันของบีตา - lactam ด้วย

รวมกันมาก อะมิโนกลัยโคไซด์เป็นสเปกตรัมสำหรับสิ่งมีชีวิตที่บอบบาง อย่างไรก็ตาม มีหลักวิชา
ยวด , บางสายพันธุ์และ Clostridium bacteroides
จะไม่ได้รับผลกระทบจากบีตา - lactams .การเพิ่มความครอบคลุมแอโรโซล

เภสัชพลศาสตร์เภสัชดีกว่าและลักษณะ
สำหรับยาวสอดใส่เข้าไปในยากที่จะเข้าถึง
เว็บไซต์ ของร่างกาย แต่ส่วนใหญ่ที่ติดเชื้อในม้า
เกิดจากแอโรบิกแบคทีเรียแกรมบวกและแกรมลบ
และดังนั้นนี้สามรวมกันต้าน
ไม่ได้แสดงการปรับปรุงความคุ้มครอง
ในความเป็นจริงมันเป็นไปได้ที่การรักษายาต้านจุลชีพมากขึ้น
ที่ทำลายประชากรไร้ลำไส้
มีแนวโน้มม้าสามารถพัฒนา antimicrobialassociated
colitis . ดังนั้นมันจะฉลาดมากขึ้น

ใส่คิดและความพยายามในการค้นหาสาเหตุ ( s ) และเลือกยาที่มีทัศนคติที่ดี


กับแกรมบวกและลักษณะทางเภสัชจลนศาสตร์และเชื้อกรัมลบ ม้าบำบัด
เชื้อในกรณีส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อเรื้อรัง
ผสม ( เช่น > 5 วัน ) ในเว็บไซต์ของร่างกายที่สามารถพัฒนาเป็นเว็บไซต์

แรงออกซิเจนต่ำ ( เช่นเยื่อหุ้มปอดเยื่อบุช่องท้อง แผลลึก )