mean level of Hg (0.029 mg/kg) was

mean level of Hg (0.029 mg/kg) was observed in parsley. Spinach had the highest mean level of Pb (0.056 mg/kg). Similarly, previous study also revealed the high Cd in parsley and Pb in Spinach (Arora et al., 2008).

Except the species of the vegetable, other factors may also affect the heavy metal accumulation. Uptake of Pb is regulated by pH, particle size and cation exchange capacity of soil as well as by root exudation and other physio-chemical parameters (Lokeshwari &

Chandrappa, 2006). Cd is a mobile element, easily absorbed by roots and transported to shoots where it is uniformly distributed in plant (Sekara Poniedzialeek, Ciura, & Jedrszczyk, 2005). Apart from the industrial contamination, phosphoric fertilizer is the main source of Cd in agricultural soils (Demirezen & Aksoy, 2006). Generally, the absorption of Hg in plants occurs via the atmosphere (Schwesig & Krebs, 2003).

3.2. Exposure assessment

Based on the data of food consumption survey (ZJFDA, 2008), the estimated vegetable intake was 273.3 g/day/person. The average and P97.5 heavy metal levels were respectively used to present the common and high exposure. As shown in Table 3, the mean daily intakes of As, Cd, Hg and Pb by vegetables were
0.04, 0.07, 0.01 and 0.11 mg/kg bw/day. The high exposure of As,
Cd, Hg and Pb were 0.71, 1.48, 0.14 and 1.27 mg/kg bw/day. Our mean exposure data of As and Pb was lower than those report in Turkey (Bagdatlioglu, Nergiz, & Ergonul, 2010; Demirezen & Aksoy, 2006), but little higher than in Greece and Egypt (Radwan & Salama, 2006; Stalikas, Mantalovas, & Pilidis, 1997). Noticeably, the P97.5 exposure levels of heavy metals were close to those reported in polluted areas (Fu et al., 2008; Zhuang et al., 2009).
For the health of the consumers, the World Health Organi- zation (JECFA, 2010a, 2010b) established the provisional tolerable weekly intake (PT WI) of 21 mg/kg bw (equivalent to 3 mg/kg bw/ day) for As and 1 mg/kg bw for Hg, provisional tolerable monthly intake (PTMI) of 25 mg/kg bw for Cd. European Food Safety Au- thority (EFSA, 2010) set the tolerable daily intake of 1.5 mg/kg bw/ day for Pb. To appraise the health risk associated with these metals, the health hazard indexes (HIs) were calculated by dividing daily intake of heavy metals by their reference doses. HI is usually adopted to assess the health risk to hazard materials in foods (Chen et al., 2011; Osman, Al-Humaid, AI-Rehiayani, & AI- Redhaiman, 2011). An HI more than 1 is considered as not safe for human health (USEPA, 2002). As shown in Table 3, at the mean level, the HIs were all less than 1. The mean exposure values only accounted for 1e10% of the reference doses. It indi- cated that there was low health risk to common heavy metal exposure by intake of vegetables. However, at the P97.5 level, the HI of Cd (1.85) were more than 1.
The results showed that Cd was the major component contributing to the potential health risk, in agreement with the assessments in Nanning, China (Cui et al., 2004) and in Boola- roo, Australian (Kachenko & Singh, 2006). The main contribu- tors of Cd in vegetables were rape, spinach and celery. The HI of As is the lowest, which may be resulted by the high tolerance dose.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายถึงระดับของ Hg (0.029 mg/kg) ถูกพบในผักชีฝรั่ง ผักโขมมี Pb (0.056 mg/kg) หมายถึงระดับสูงสุด ในทำนองเดียวกัน การศึกษาก่อนหน้านี้ยังเปิดเผยซีดีสูงในผักชีฝรั่งและ Pb ในผักโขม (แร et al., 2008) ยกเว้นพันธุ์ผัก อื่น ๆ ปัจจัยอาจส่งผลต่อการสะสมโลหะหนัก ของ Pb จะควบคุม pH ขนาดอนุภาค และ cation exchange กำลังของดินที่ เป็นราก exudation และอื่น ๆ พารามิเตอร์ physio เคมี (Lokeshwari & Chandrappa, 2006) ซีดีเป็นองค์ประกอบมือถือ ดูดซึม โดยรากได้ง่าย และขนส่งไปถ่ายภาพที่มันสม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียงกระจายในพืช (Sekara Poniedzialeek, Ciura, & Jedrszczyk, 2005) จากการปนเปื้อนอุตสาหกรรม ปุ๋ย phosphoric เป็นแหล่งหลักของซีดีในดินเนื้อปูนเกษตร (Demirezen & Aksoy, 2006) ทั่วไป การดูดซึมของ Hg ในพืชเกิดขึ้นผ่านบรรยากาศ (Schwesig & เครบส์ 2003)3.2 รับการประเมินตามข้อมูลของการสำรวจการบริโภคอาหาร (ZJFDA, 2008), การบริโภคผักโดยประมาณถูก 273.3 g/วัน/คน ตามลำดับค่าเฉลี่ยและระดับ P97.5 โลหะหนักถูกใช้ในการนำเสนอความเสี่ยงสูง และทั่วไป เป็นที่แสดงในตาราง 3 ภาคต่อวันเฉลี่ยของ ซีดี Hg และ Pb โดยผัก0.04, 0.07, 0.01 และ 0.11 mg/kg bw/วัน ความเสี่ยงสูงของเป็นซีดี Hg และ Pb ได้ 0.71, 1.48, 0.14 และ 1.27 mg/kg bw/วัน ข้อมูลหมายถึงแสงของเป็นและ Pb ต่ำกว่ารายงานเหล่านั้นในประเทศตุรกี (Bagdatlioglu, Nergiz, & Ergonul, 2010 Demirezen & Aksoy, 2006), แต่น้อยสูงกว่าในประเทศกรีซและอียิปต์ (Radwan & Salama, 2006 Stalikas, Mantalovas, & Pilidis, 1997) อย่างเห็นได้ชัด ระดับแสง P97.5 ของโลหะหนักใกล้กับที่รายงานในพื้นที่เสีย (ฟู et al., 2008 จ้วง et al., 2009)เพื่อสุขภาพของผู้บริโภค การ Organi สุขภาพโลก - ความ (JECFA, 2010a, 2010b) ก่อตั้งการสำรอง tolerable สัปดาห์บริโภค (PT WI) ของ 21 mg/kg bw (เท่ากับ 3 mg/kg bw วัน) สำหรับเป็น และ 1 mg/kg bw ใน Hg สำรอง tolerable เดือนบริโภค (PTMI) ของ 25 mg/kg bw สำหรับ Cd. ยุโรปอาหารปลอดภัย Au - thority (EFSA , 2010) ตั้งการบริโภคประจำวัน tolerable ของ 1.5 mg/kg bw / วันสำหรับ Pb พิจารณาความเสี่ยงสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับโลหะเหล่านี้ อันตรายสุขภาพ ดัชนี (ของเขา) ถูกคำนวณ โดยการหารทุกวันปริมาณของโลหะหนักโดยปริมาณอ้างอิงของพวกเขา ไฮ มักนำมาใช้ในการประเมินความเสี่ยงสุขภาพวัสดุอันตรายในอาหาร (Chen et al., 2011 Osman อัล Humaid ไอ Rehiayani และ AI - Redhaiman, 2011) HI มากกว่า 1 ถือว่าเป็นการไม่ปลอดภัยสำหรับสุขภาพของมนุษย์ (USEPA, 2002) ดังแสดงในตาราง 3 ระดับเฉลี่ย พระได้ทั้งหมดน้อยกว่า 1 ค่าแสงเฉลี่ยเท่าคิดเป็น 1e10% ของปริมาณอ้างอิง เรื่องที่มีความเสี่ยงต่ำสุขภาพการสัมผัสโลหะหนักทั่วไปโดยบริโภคผัก cated indi อย่างไรก็ตาม ในระดับ P97.5, HI ของซีดี (1.85) ได้มากกว่า 1ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า ซีดีมีองค์ประกอบสำคัญที่เอื้อต่อการเกิดสุขภาพความเสี่ยง ยังคงประเมิน ในหนานหนิง จีน (Cui et al., 2004) และ ใน Boola-อุป กร ออสเตรเลีย (Kachenko & สิงห์ 2006) หลัก contribu-tors ซีดีในผักถูกข่มขืน ผักโขม และขึ้นฉ่าย HI ของเป็นสุด ซึ่งอาจเป็นผลมาจากยาอดทนสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมายถึงระดับของปรอท (0.029 mg / kg) พบว่าในผักชีฝรั่ง ผักโขมมีระดับเฉลี่ยสูงสุดของตะกั่ว (0.056 mg / kg) ในทำนองเดียวกันการศึกษาก่อนหน้านี้ยังพบแผ่นซีดีที่สูงในผักชีฝรั่งและตะกั่วในผักโขม (Arora et al., 2008). ยกเว้นสายพันธุ์ของพืชที่ปัจจัยอื่น ๆ ที่อาจมีผลต่อการสะสมของโลหะหนัก การดูดซึมของตะกั่วจะถูกควบคุมโดยค่า pH ขนาดอนุภาคและความสามารถในการแลกเปลี่ยนประจุบวกของดินเช่นเดียวกับ exudation รากและพารามิเตอร์ออกกำลังเคมีอื่น ๆ (Lokeshwari และChandrappa 2006) Cd เป็นองค์ประกอบมือถือดูดซึมได้ง่ายรากและเคลื่อนย้ายไปหน่อซึ่งจะมีการกระจายอย่างสม่ำเสมอในโรงงาน (Sekara Poniedzialeek, Ciura และ Jedrszczyk 2005) นอกเหนือจากการปนเปื้อนอุตสาหกรรมปุ๋ยฟอสฟอรัสเป็นแหล่งที่มาหลักของแคดเมียมในดินการเกษตร (Demirezen และ Aksoy 2006) โดยทั่วไปแล้วการดูดซึมของปรอทในพืชเกิดขึ้นผ่านชั้นบรรยากาศ (Schwesig และ Krebs, 2003). 3.2 ประเมินการรับสัมผัสจากข้อมูลการสำรวจการบริโภคอาหาร (ZJFDA, 2008) การบริโภคผักเป็นประมาณ 273.3 กรัม / วัน / คน ค่าเฉลี่ยและระดับ P97.5 โลหะหนักถูกนำมาใช้ตามลำดับที่จะนำเสนอการเปิดรับทั่วไปและสูง ดังแสดงในตารางที่ 3 การบริโภคในชีวิตประจำวันในขณะที่ค่าเฉลี่ยของแคดเมียมปรอทและตะกั่วจากผักเป็น0.04, 0.07, 0.01 และ 0.11 mg / kg bw / วัน ความเสี่ยงสูงของการเป็น, แคดเมียมปรอทและตะกั่วได้ 0.71, 1.48, 0.14 และ 1.27 mg / kg bw / วัน ข้อมูลการเปิดรับแสงเฉลี่ยของเราในฐานะที่เป็นและตะกั่วต่ำกว่ารายงานผู้ที่อยู่ในตุรกี (Bagdatlioglu, Nergiz และ Ergonul 2010; Demirezen และ Aksoy 2006) แต่สูงกว่าเล็กน้อยในกรีซและอียิปต์ (Radwan และซาลา, 2006; Stalikas, Mantalovas และ Pilidis, 1997) อย่างเห็นได้ชัดในระดับการสัมผัส P97.5 ของโลหะหนักได้ใกล้เคียงกับผู้ที่มีการรายงานในพื้นที่ปนเปื้อน (Fu et al, 2008;.. จ้วง et al, 2009). เพื่อสุขภาพของผู้บริโภคที่อนามัยโลก Organi-zation (JECFA , 2010a, 2010b) ที่จัดตั้งขึ้นชั่วคราวบริโภครายสัปดาห์พอประมาณ (PT WI) 21 mg / kg bw (เทียบเท่า 3 mg / kg bw / วัน) ในฐานะที่เป็น 1 mg / kg bw สำหรับปรอทบริโภครายเดือนชั่วคราวพอประมาณ (PTMI) 25 mg / kg bw สำหรับซีดี ความปลอดภัยอาหารยุโรปแบบอัตโนมัติ thority (EFSA 2010) ตั้งค่าการบริโภคประจำวันพอประมาณ 1.5 mg / kg bw / วันตะกั่ว การประเมินความเสี่ยงต่อสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับโลหะเหล่านี้ดัชนีอันตรายต่อสุขภาพ (ของเขา) จะถูกคำนวณโดยการหารการบริโภคประจำวันของโลหะหนักโดยปริมาณการอ้างอิงของพวกเขา HI มักจะถูกนำมาใช้ในการประเมินความเสี่ยงต่อสุขภาพที่จะวัสดุที่เป็นอันตรายในอาหาร (Chen et al, 2011;. ออส, อัลฮูเหม็ด, ไอ Rehiayani และ AI- Redhaiman 2011) HI มากกว่า 1 ถือเป็นไม่ปลอดภัยสำหรับสุขภาพของมนุษย์ (USEPA, 2002) ดังแสดงในตารางที่ 3 ที่ระดับเฉลี่ยที่เขามีทั้งหมดน้อยกว่า 1 หมายความว่าค่าการเปิดรับเพียงคิด 1e10% ของปริมาณการอ้างอิง มัน cated บอกสิ่งนั่นมีความเสี่ยงต่อสุขภาพในระดับต่ำการสัมผัสโลหะหนักที่พบบ่อยจากการบริโภคผัก อย่างไรก็ตามในระดับ P97.5 ที่ฮาวายของ Cd (1.85) มีมากกว่า 1 ผลการวิจัยพบว่าซีดีเป็นองค์ประกอบสำคัญที่เอื้อต่อความเสี่ยงด้านสุขภาพมีศักยภาพในข้อตกลงกับการประเมินผลในหนานหนิงประเทศจีน (Cui et al, ., 2004) และรู้ Boola-, ออสเตรเลีย (Kachenko และซิงห์, 2006) tors contribu- หลักของแคดเมียมในผักถูกข่มขืนผักขม, และผักชีฝรั่ง ไฮ ณ เป็นที่สุดซึ่งอาจจะส่งผลโดยปริมาณความอดทนสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายถึงระดับของปรอท ( 0.029 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ) พบในผักชีฝรั่ง ผักโขม มีค่าเฉลี่ยระดับของตะกั่ว ( 0.056 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ) นอกจากนี้การศึกษายังพบซีดีสูงในผักชีฝรั่งและตะกั่วในผักโขม ( Arora et al . , 2008 ) .

ยกเว้นชนิดของพืช ปัจจัยอื่นที่อาจจะมีผลต่อการสะสมของโลหะหนัก การดูดซึมของตะกั่วถูกควบคุมโดยค่าพีเอชขนาดของอนุภาคและการแลกเปลี่ยนประจุบวกของดิน รวมทั้งโดย exudation รากและพารามิเตอร์ทางเคมีธรรมชาติอื่น ๆ ( lokeshwari &

chandrappa , 2006 ) ซีดีเป็นองค์ประกอบโทรศัพท์มือถือ ดูดซึมได้ง่ายโดยรากและหน่อที่ส่งไปมันเป็นจุดกระจายในพืช ( sekara poniedzialeek ciura & , , jedrszczyk , 2005 ) นอกจากมลภาวะอุตสาหกรรมจำหน่ายปุ๋ยเป็นแหล่งหลักของแคดเมียมในดินเกษตร ( demirezen & aksoy , 2006 ) โดยทั่วไปการดูดซึมของปรอทในพืชเกิดขึ้นผ่านบรรยากาศ ( schwesig &ปู , 2003 ) .

. . การประเมินการได้รับ

ตามข้อมูลการบริโภคอาหารของการสำรวจ ( zjfda , 2008 ) , ( ผักบริโภคคือ 273.3 กรัม / วัน / คน ค่าเฉลี่ย และ p97 .5 ระดับของโลหะหนักตามลำดับใช้ปัจจุบันทั่วไป และความเสี่ยงสูง ดังแสดงในตารางที่ 3 , หมายถึงทุกวัน คนเป็น ซีดี ปรอทและตะกั่ว โดยผัก
0.04 0.07 0.01 และ 0.11 มิลลิกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน ความเสี่ยงสูง ,
ซีดี , ปรอทและตะกั่ว 0.71 , 1.48 , 0.14 และ 1.27 มิลลิกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน ของเราหมายถึงการข้อมูลและตะกั่วต่ำกว่ารายงานในตุรกี ( bagdatlioglu nergiz , ,& ergonul , 2010 ; demirezen & aksoy , 2006 ) แต่เล็กน้อยสูงกว่าในกรีซและอียิปต์ ( ยัง&ปลอดภัย , 2006 ; stalikas mantalovas & , , pilidis , 1997 ) ชัด , p97.5 ระดับความเสี่ยงของโลหะหนักใกล้เคียงกับที่รายงานในพื้นที่ที่เสีย ( Fu et al . , 2008 ; จ้วง et al . , 2009 ) .
สำหรับสุขภาพของผู้บริโภค , สุขภาพโลก Organi - รับรองเอกสาร ( jecfa 2010a , ,2010b ) ก่อตั้งชั่วคราวพอดูได้รายสัปดาห์การบริโภค ( PT WI ) 21 มิลลิกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม ( เท่ากับ 1 มิลลิกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน ) และ 1 mg / kg BW สำหรับปรอทเฉพาะกาลได้รายเดือนการบริโภค ( ptmi ) 25 มิลลิกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม สำหรับซีดี ความปลอดภัยอาหารยุโรป ( AU - thority efsa 2010 ) การตั้งค่าการบริโภคประจำวันได้ 1.5 มก. / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน และตะกั่ว เพื่อประเมินความเสี่ยงด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับโลหะเหล่านี้อันตรายสุขภาพดัชนี ( ของเขา ) ถูกคำนวณโดยการหารการบริโภคประจำวันของโลหะหนักปริมาณการอ้างอิงของพวกเขา สวัสดี มักนำมาใช้เพื่อประเมินความเสี่ยงสุขภาพวัสดุอันตรายในอาหาร ( Chen et al . , 2011 ; อุสมาน อัล humaid ไอ rehiayani & , ไอ - redhaiman , 2011 ) เป็นไงมากกว่า 1 ถือว่าไม่ปลอดภัยต่อสุขภาพมนุษย์ ( กำหนด , 2002 ) ดังแสดงใน ตารางที่ 3 ที่ระดับค่าเฉลี่ยของเขาทั้งหมดน้อยกว่า 1 ซึ่งหมายถึงการเปิดรับค่าเพียงคิด 1e10 % ของปริมาณอ้างอิง . มันอินดี - ตั้งอยู่ มีความเสี่ยงต่ำเพื่อสุขภาพทั่วไป โลหะหนัก โดยการรับประทานผัก อย่างไรก็ตาม ในระดับ p97.5 , ไฮของ CD ( 1.85 ) มากกว่า 1
พบว่า CD เป็นองค์ประกอบหลัก ทำให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นในข้อตกลงกับการประเมินใน Nanning จีน ( ชเว et al . , 2004 ) และใน boola - รู ออสเตรเลีย ( kachenko &ซิงห์ , 2006 ) หลัก contribu - ทอร์สแคดเมียมในผักถูกข่มขืน , ผักขมและผักชีฝรั่ง สวัสดีของเป็นที่สุด ซึ่งอาจเป็นผลจากยา
ความอดทนสูง