Table 2 shows the proportion of res

Table 2 shows the proportion of respiratory symptoms reported by the rice mill workers and controls. A signifi-cantly greater proportion of the rice mill workers complained of phlegm (40.8 %), dyspnea (44.2 %), chest tightness (26.7 %), cough (21.7 %), and nose irritation(27.5 %).
Table 3 shows the proportion of respiratory symptoms reported by the rice mill workers by duration of employment. Respiratory symptoms were higher in workers with duration of employment longer than 20 years, when compared with the other two groups; whereas, workers with a work history ranging from 10 to 19 years in the industries appeared to be less symptomatic compared with the groups with work history10 years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 2 แสดงสัดส่วนของอาการทางเดินหายใจที่รายงาน โดยคนงานโรงสีข้าวและการควบคุม สัดส่วนมากพลาดหรือผู้ปฏิบัติงานโรงสีข้าวของเสมหะ (40.8%), dyspnea (44.2%) ความหนาแน่นหน้าอก (26.7%), ไอ (21.7%), และจมูก irritation(27.5 %)ตารางที่ 3 แสดงสัดส่วนของอาการทางเดินหายใจที่รายงาน โดยผู้ปฏิบัติงานที่โรงสีข้าวตามระยะเวลาการจ้างงาน อาการระบบทางเดินหายใจสูงกว่าแรงงานที่มีระยะเวลาการจ้างงานเกินกว่า 20 ปี เมื่อเทียบกับสองกลุ่มอื่น ๆ ขณะ คน มีประวัติทำงานตั้งแต่ 10-19 ปีในอุตสาหกรรมที่ดูเหมือนจะ เป็นอาการน้อย เมื่อเทียบกับกลุ่มที่มีงาน history10 ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นสัดส่วนของอาการระบบทางเดินหายใจที่รายงานโดยคนงานโรงสีข้าวและการควบคุม สัดส่วนคัญ-อย่างมีมากขึ้นของคนงานโรงสีข้าวบ่นเสมหะ (40.8%) หายใจลำบาก (44.2%) ความหนาแน่นหน้าอก (26.7%) ไอ (21.7%) และการระคายเคืองจมูก (27.5%).
ตารางที่ 3 แสดงให้เห็นถึง สัดส่วนของอาการระบบทางเดินหายใจที่รายงานโดยคนงานโรงสีข้าวโดยระยะเวลาของการจ้างงาน อาการระบบทางเดินหายใจสูงขึ้นในคนงานที่มีระยะเวลาของการจ้างงานนานกว่า 20 ปีเมื่อเทียบกับอีกสองกลุ่ม; ในขณะที่แรงงานที่มีประวัติการทำงานตั้งแต่ 10-19 ปีในอุตสาหกรรมที่ดูเหมือนจะมีอาการน้อยกว่าเมื่อเทียบกับกลุ่มที่มีประวัติการทำงาน 10 ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 2 แสดงสัดส่วนของอาการทางระบบหายใจที่รายงานโดยโรงสีคนงานและการควบคุม มีสัดส่วนมากกว่า signifi ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อของโรงสีคนงานบ่นว่าเสมหะ ( ร้อยละ 40.8 , หอบเหนื่อย ( 44.2 % ) , ความหนาแน่นหน้าอก ( 26.7% ) ไอ ( ร้อยละ 21.7 ) และระคายเคืองจมูก ( ร้อยละ 27.5 )ตารางที่ 3 แสดงสัดส่วนของอาการทางระบบหายใจที่รายงานโดยโรงสีคนงาน โดยระยะเวลาของการจ้างงาน อาการทางเดินหายใจสูงขึ้นในการจ้างงานแรงงานมีระยะเวลานานกว่า 20 ปี เมื่อเทียบกับอีกสองกลุ่ม ขณะที่ แรงงานกับงานประวัติศาสตร์ตั้งแต่ 10 ถึง 19 ปี ในอุตสาหกรรม ดูเหมือนจะมีอาการน้อยกว่า เมื่อเทียบกับปี history10 กลุ่มงาน