The International Phonetic Alphabet

The International Phonetic Alphabet (unofficially—though commonly—abbreviated IPA)[note 1] is an alphabetic system of phonetic notation based primarily on the Latin alphabet. It was devised by the International Phonetic Association as a standardized representation of the sounds of oral language.[1] The IPA is used by lexicographers, foreign language students and teachers, linguists, speech-language pathologists, singers, actors, constructed language creators, and translators.[2][3]

The IPA is designed to represent only those qualities of speech that are part of oral language: phones, phonemes, intonation, and the separation of words and syllables.[1] To represent additional qualities of speech, such as tooth gnashing, lisping, and sounds made with a cleft palate, an extended set of symbols called the Extensions to the International Phonetic Alphabet may be used.[2]

IPA symbols are composed of one or more elements of two basic types, letters and diacritics. For example, the sound of the English letter ⟨t⟩ may be transcribed in IPA with a single letter, [t], or with a letter plus diacritics, [t̺ʰ], depending on how precise one wishes to be.[note 2] Often, slashes are used to signal broad or phonemic transcription; thus, /t/ is less specific than, and could refer to, either [t̺ʰ] or [t], depending on the context and language.

Occasionally letters or diacritics are added, removed, or modified by the International Phonetic Association. As of the most recent change in 2005,[4] there are 107 letters, 52 diacritics, and four prosodic marks in the IPA. These are shown in the current IPA chart, posted below in this article and at the website of the IPA

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัทอักษรสากล (ปรำ — แม้ว่าโดยทั่วไปซึ่งย่อว่า IPA) [note 1] เป็นระบบตัวอักษรของเครื่องหมายการออกเสียงหลักในอักษรละติ มันถูกคิดค้น โดยสมาคมนานาชาติการออกเสียงเป็นการแสดงมาตรฐานของเสียงของภาษาพูด [1 IPA]ถูกใช้ โดย lexicographers เรียนภาษาต่างประเทศ และครู นักแปล พูดพูด นักร้อง นักแสดง ผู้สร้างภาษาประดิษฐ์ และนักแปล [2] [3]IPA ถูกออกแบบมาเพื่อเป็นตัวแทนเท่านั้นคุณภาพของเสียงที่เป็นส่วนหนึ่งของภาษาพูด: โทรศัพท์มือถือ phonemes โทนเสียง และการแยกคำและพยางค์ [1] เพื่อแสดงคุณสมบัติเพิ่มเติมของคำพูด เช่นฟูมฟัน lisping และเสียงที่ทำเป็นเพดาน อาจใช้ชุดของสัญลักษณ์ที่เรียกว่าส่วนขยายของการสัทอักษรสากล [2]สัญลักษณ์ IPA จะประกอบด้วยองค์ประกอบ หนึ่งของสองชนิดพื้นฐาน ตัวอักษรและอักขระพิเศษ ตัว เสียงของ ⟨t⟩ จดหมายภาษาอังกฤษอาจให้ทับศัพท์ใน IPA แบบเดี่ยวตัว อักษร, [t], หรือตัวอักษรพร้อมเสียง, [t̺ʰ], ขึ้นอยู่กับวิธี แม่นยำหนึ่งปรารถนาจะได้ [note 2] มักจะ ใช้เครื่องหมายทับสัญญาณกว้าง หรือสัทศาสตร์ให้ถอดรหัส ดังนั้น /t/ เฉพาะน้อยกว่า และไม่สามารถอ้างอิง [t̺ʰ] หรือ [t], ขึ้นอยู่กับบริบทและภาษาบางครั้งตัวอักษรหรืออักขระพิเศษเพิ่ม ลบ หรือแก้ไข โดยสมาคมการออกเสียงระหว่างประเทศ ณวันที่เปลี่ยนแปลงล่าสุดในปี 2005, [4] มี 107 ตัวอักษร อักขระพิเศษ 52 และเครื่องหมาย prosodic สี่ใน IPA เหล่านี้จะแสดงในปัจจุบัน IPA แผนภูมิ โพสต์ด้านล่าง ในบทความนี้ และ ที่เว็บไซต์ของ IPA

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัทอักษรสากล (อย่างไม่เป็นทางการแม้ว่าบ่อยย่อ IPA) [note 1] เป็นระบบตามตัวอักษรของโน้ตออกเสียงบนพื้นฐานของตัวอักษรละติน มันถูกคิดค้นโดยสมาคมสัทอักษรสากลเป็นตัวแทนมาตรฐานของเสียงของภาษาในช่องปาก. [1] IPA จะถูกใช้โดย lexicographers นักเรียนและครูผู้สอนภาษาต่างประเทศนักภาษาศาสตร์นักพยาธิวิทยาพูดภาษานักร้อง, นักแสดง, ผู้สร้างภาษาสร้าง และนักแปล [2] [3]. IPA ถูกออกแบบมาเพื่อเป็นตัวแทนเพียงคุณภาพเหล่านั้นในการพูดที่เป็นส่วนหนึ่งของภาษาในช่องปาก:. โทรศัพท์หน่วยเสียงน้ำเสียงและการแยกของคำและพยางค์ [1] เพื่อเป็นตัวแทนคุณภาพเพิ่มเติมในการพูด เช่น gnashing ฟัน lisping และเสียงทำด้วยปากแหว่ง, ชุดขยายของสัญลักษณ์ที่เรียกว่าส่วนขยายเพื่อสัทอักษรสากลอาจจะใช้. [2] สัญลักษณ์ IPA จะประกอบด้วยองค์ประกอบหนึ่งหรือสองประเภทขั้นพื้นฐาน ตัวอักษรและกำกับ ยกตัวอย่างเช่นเสียงของตัวอักษรภาษาอังกฤษ⟨t⟩อาจจะคัดลอกใน IPA ด้วยตัวอักษรเดียว [t] หรือด้วยตัวอักษรบวกกำกับ [T] ขึ้นอยู่กับวิธีที่แม่นยำใครอยากจะเป็น. [หมายเหตุ 2] บ่อยครั้งที่ทับจะใช้ในการส่งสัญญาณการถอดรหัสกว้างหรือสัทศาสตร์; ดังนั้น / T / น้อยกว่าที่เฉพาะเจาะจงและอาจจะหมายถึงทั้ง [T] หรือ [t] ขึ้นอยู่กับบริบทและภาษา. เป็นครั้งคราวหรือตัวอักษรกำกับที่มีการเพิ่มลบหรือแก้ไขโดยสมาคมสัทอักษรสากล ในฐานะของการเปลี่ยนแปลงล่าสุดในปี 2005 [4] มี 107 ตัวอักษร 52 กำกับและสี่เครื่องหมายฉันทลักษณ์ใน IPA เหล่านี้จะถูกแสดงไว้ในตาราง IPA ปัจจุบันโพสต์ด้านล่างในบทความนี้และที่เว็บไซต์ของ IPA