The first thing Bernadette saw when

The first thing Bernadette saw when she woke up was the looks from the vulgar-looking men.

「Looks like you’ve finally woken up, Sister-chan.」

The leader came up and out from among the men.
His height was tall but since he looked weaker than the surrounding men, he was probably something like an employer.

Stretched out with both hands and feet bound, Bernadette looked up so as to glare at that man.

「……This is the worst awakening that I’ve ever had up until now.」
「Well, good for you.」

The man that showed a nasty smile put out some kind of signal with his hand.
When he did, a jangling noise sounded, Bernadette’s arms slowly raised, and she became suspended in midair.

「I can’t really say that this is a very good hobby.」

Several men started to smirk from Bernadette’s anguished expression from the rope eating into her hands and from how she tried to firmly conduct herself.

「っ……The ones that kidnapped the Centaurs and the people of this town were you people, right!?」

An unpleasant feeling like bugs crawling ran down her spine from the men’s eyes. The men’s glaring eyes didn’t see her as a single human being, but as a woman meant to be an outlet for their lust. Having experienced being exposed to those kinds of eyes many times, Bernadette felt that it would be a poor plan to keep silent and asked that to buy some time.

「That’s correct. We can make a profit from Beastmen brats after all.」
「! ……The reason you kidnapped those pure children was……for money? ……Do you people not have the thing called shame!?」

Enraged by the man’s words, Bernadette, the glint in her eyes becoming sharp, shouted as if to roar.

「Doing something like this……I’m sure you people will never be forgiven. ……No, as an agent of divine punishment, I, will not allow this!!」

The words of blame that Bernadette threw out. The men’s attitude changed from those words. The faces that expressed smirking smiles hardened, and next, anger appeared.
That was natural. Being told this by someone whose hands and feet were bound, unable to do anything, and who was in a low standpoint, probably anyone would think 「She’s getting cocky」.

The men then looked like they were going to attack her at any moment but,

「You scumbags……Don’t be getting excited.」

they kept silent from a single man’s words.

「This woman, is my guest.」

It was the man who was wearing a black robe since the beginning, the magician that defeated Bernadette.
The men that were the kidnappers all meekly obeyed this man who gave off a bloodlust that prickled the skin.

「……What’s the reason for why you abducted me?」
「Kukaka……Don’t lose your temper like that. I didn’t have any thought of anything like taking and eating you. I’m just having you take the role of bait for a bit.」

When the male magician took out a large staff that was about his height from inside his robe, he pushed that up against Bernadette’s abdomen, and slowly moved it upwards.
From her naval, pushing up her breasts, the place it finally arrived at was her head.

「It’s the first reunion after three years. It’ll be a touching reunion, don’t cha think?」

Inside the robe, the pair of eyes that were a deeper, darkish crimson than the color of blood were gazing at someone that wasn’t Bernadette.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งแรกที่เห็นแดตเมื่อเธอตื่นขึ้นมาได้ดูจากคนดูหยาบคาย「Looks เหมือนคุณก็ได้ตื่นขึ้น น้องจันทร์. ร้านอาหารนำมาขึ้น และออกจากบรรดาผู้ชายความสูงของเขาสูง แต่เนื่องจากเขาดูแข็งแกร่งกว่าคนรอบข้าง เขาอาจจะเหมือนนายจ้างยืดออกทั้งมือและเท้าผูก แดตมองขึ้นเพื่อให้แสงสะท้อนที่ผู้ชายคนนั้น「…… นี้คือการตื่นที่แย่ที่สุดที่ฉันเคยมีจนถึงปัจจุบันนี้ร้านอาหาร「Well ดีสำหรับคุณด้วยร้านอาหารคนที่แสดงให้เห็นรอยยิ้มที่น่ารังเกียจใส่ออกบางชนิดของสัญญาณด้วยมือของเขาเมื่อเขา ฟังเสียง jangling แขนของแดตยกช้า และเธอก็ลอยอยู่ในอากาศ「I ไม่บอกว่า นี่เป็นงานอดิเรกดีจริง ๆ . ร้านอาหารหลายคนเริ่มยิ้มจากของแดต anguished นิพจน์ จากเชือกที่กินเข้าไปในมือของเธอ และว่าเธอพยายามทำตัวเองให้แน่น「っ... คนที่ลักพาตัว Centaurs และคนของเมืองนี้ ถูกคุณคน ขวา 」ความรู้สึกที่ไม่พึงประสงค์เช่นบักตระเวนวิ่งลงกระดูกสันหลังของเธอจากสายตาของผู้ชาย ผู้ชายตาแจ๋ไม่เห็นเธอ เป็นมนุษย์เดียว แต่ เป็นผู้หญิงหมายถึงการเป็นเต้าเสียบสำหรับเพศของพวกเขา มีประสบการณ์สัมผัสกับชนิดของสายตาหลายครั้ง แดตรู้สึกว่า จะเป็นแผนดีเงียบ และถามที่ซื้อเวลา「That ของถูกต้อง เราสามารถทำกำไรจากการช้อปปิ้งของฉัน Beastmen หลังจากนั้นร้านอาหาร「! …… เหตุผลคุณทำการลักพาตัวเด็กผู้บริสุทธิ์ถูก...คุ้มหรือไม่ …… คนที่คุณไม่มีสิ่งเรียกว่าความอัปยศ 」ผล โดยคำชาย แดต ประกายในดวงตาของเธอกลายเป็นคม ตะโกนว่า ร้อง「Doing อะไรเช่นนี้... ผมมั่นใจว่า คนที่คุณจะไม่ได้รับการอภัย …… ไม่มี เป็นตัวแทนของพระเจ้าลงโทษ,,จะไม่อนุญาตให้นี้!! 」คำตำหนิที่แดตโยนออก ทัศนคติของคนที่เปลี่ยนจากคำเหล่านั้น ใบหน้าที่แสดงรอยยิ้ม smirking แข็ง และถัดไป การปรากฏตัวของความโกรธที่เป็นธรรมชาติ การบอกนี้ โดยคนที่มีมือและเท้าถูกผูก ไม่ต้องทำอะไร และที่ในมุมมองต่ำ อาจคนคิด cocky」 รับของ 「Sheคนแล้วดูเหมือนพวกเขาจะโจมตีเธอตลอดเวลาแต่「You scumbags ... ไม่มีการตื่นเต้นร้านอาหารพวกเขาเก็บไว้เงียบจากคำของคนเดียว「This ผู้หญิง เป็นแขกของฉัน. ร้านอาหารก็คนที่ใส่เสื้อคลุมสีดำตั้งแต่ต้น นักเล่นกลที่แพ้แดตคนที่ลักพาตัวการทั้งหมดก็เชื่อฟังคนนี้ให้ปิด bloodlust ที่ prickled ผิว「…… เหตุผลทำไมคุณลักพาตัวฉันคืออะไร? ร้านอาหาร「Kukaka ... ไม่เสียอารมณ์เช่นนั้น ผมไม่ได้มีความคิดใด ๆ ของอะไรเช่นถ่าย และกินคุณ ฉันเพียงแค่มีคุณใช้บทบาทของเหยื่อสำหรับบิต. ร้านอาหารเมื่อนักเล่นกลชายเอาออกพนักงานขนาดใหญ่ที่เกี่ยวกับความสูงของเขาจากภายในเสื้อคลุมของเขา เขาผลักที่ขึ้นกับท้องของแดต และค่อย ๆ ย้ายขึ้นไปจากเธอ ที่กองทัพเรือ กดอัพหน้าอกของเธอ มันถึงที่สุดที่เป็นหัวหน้าของเธอ「It ของการชุมนุมครั้งแรกหลังจากสามปี มันจะเป็นการชุมนุมที่ทิ้ง ไม่คิดว่าชะอำ? ร้านอาหารภายในเสื้อคลุม คู่ของดวงตาลึก darkish สีแดงมากกว่าสีของเลือดที่ ถูกชมที่ใครบางคนที่ไม่ได้แดต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งแรกที่เห็นเมื่อเธอตื่นขึ้นมา เบอร์นาเดตต์ คือดูจากที่มองหาผู้ชาย「ดูเหมือนว่าในที่สุดเธอก็ตื่น น้องชาน 」หัวหน้าเดินมาออกมาจากท่ามกลางมนุษย์ความสูงของเขาก็สูงแต่เนื่องจากเขาดูอ่อนแอกว่าคนรอบข้าง เขาอาจเป็นบางอย่าง เช่น นายจ้างขึงกับมือและเท้าทั้งสองข้างถูกมัด เบอร์นาเด็ตต์เงยหน้าเพื่อจ้องผู้ชายคนนั้น「 . . . . . . . นี่เป็นสิ่งที่แย่ที่สุดที่ผมเคยตื่นจนถึงตอนนี้ 」「ดีสำหรับคุณ 」ผู้ชายที่แสดงรอยยิ้มน่ารังเกียจใส่ออกบางชนิดของสัญญาณด้วยมือของเขาเมื่อเขาทำ เป็น jangling เสียงฟังดู เบอร์นาเด็ตต์ค่อยๆยกแขน และเธอก็ถูกแขวนไว้กลางอากาศ「ฉันบอกไม่ได้จริงๆว่า นี่เป็นงานอดิเรกที่ดีมาก 」หลายๆคนเริ่มที่จะเยาะเย้ยจากเบอร์นาเดตต์ทรมานการแสดงออกจากเชือกกินอาหารในมือของเธอและเธอพยายามแล้วที่จะให้ดำเนินการเอง. . . . . . 「っคนที่ลักพาตัว เซ็นทอร์ และผู้คนในเมืองนี้ เป็นคน คุณขวา ? 」ความรู้สึกที่ไม่พึงประสงค์ เช่น แมลงคลานหนีลงกระดูกสันหลังของเธอจากผู้ชายสิ ผู้ชายจ้องตาฉันไม่เห็นเธอเป็นเดียวของมนุษย์ แต่เป็นผู้หญิงควรจะเป็นเต้าเสียบสำหรับความปรารถนาของพวกเขา ที่มีการสัมผัสกับชนิดของตาหลายครั้ง เบอร์นาเด็ตต์ รู้สึกว่ามันจะเป็นแผนไม่ดี เก็บเงียบ และถามว่า จะซื้อบ้าง「ถูกต้อง เราสามารถทำกำไรจาก beastmen เลว」หลังจากทั้งหมด「 ! . . . . . . . เหตุผลที่คุณลักพาตัวเด็กที่บริสุทธิ์ . . . . . . เงิน . . . . . . . คุณคนไม่มีสิ่งที่เรียกว่าอัปยศ ! ? 」โมโหด้วยคำพูดของผู้ชาย , เบอร์นาเด็ตต์ , แววตาของเธอกลายเป็นคมตะโกนราวกับจะแผดเสียง「ทำสิ่งที่ชอบ . . . . . . . นี้ฉันแน่ใจว่าคุณจะไม่ได้รับการให้อภัย . . . . . . . ไม่ เป็นตัวแทนของการลงโทษจากฉัน จะไม่อนุญาตให้ ! 」คำพูดของโทษที่เบอร์นาเด็ตต์โยนออก ผู้ชายท่าทางเปลี่ยนจากคำเหล่านั้น ใบหน้าที่แสดงออก smirking ยิ้มแข็งต่อไป ความโกรธที่ปรากฏนั่นคือธรรมชาติ ถูกบอกโดยคนที่มือและเท้าถูกผูกไว้ ที่ไม่สามารถทำอะไรได้ และคนที่ยืนต่ำ คงไม่มีใครคิดว่า「เธอเริ่ม」อวดดีผู้ชายก็เหมือนพวกเขากำลังจะโจมตีเธอในขณะใด ๆแต่「คุณมอมแมม . . . . . . . ไม่ต้องตื่นเต้น 」พวกเขาเก็บเงียบจากประโยคเดียวของมนุษย์「คนนี้เป็นแขกของฉัน 」มันคือชายที่สวมเสื้อคลุมสีดำ ตั้งแต่เริ่มต้น นักมายากลที่แพ้เบอร์นาเด็ตต์ผู้ชายที่ถูกลักพาตัวทั้งหมดยอมเชื่อฟังคนที่กระหายเลือดที่หนามให้ปิดผิว「 . . . . . . . อะไรคือเหตุผลที่คุณลักพาตัวฉัน 」「 kukaka . . . . . . . อย่าอารมณ์เสียแบบนี้ ผมไม่ได้มีความคิดอะไรแบบนี้จะกินคุณ ฉันมีเพียงคุณใช้บทบาทของเหยื่อนิดหน่อย 」เมื่อนักมายากลชาย เอาพนักงานขนาดใหญ่ที่เกี่ยวกับความสูงของเขาจากภายในเสื้อคลุมของเขา เขาผลักมันขึ้นกับเบอร์นาเดตต์ หน้าท้อง แล้วค่อยๆ ขยับมันขึ้นจากกองทัพเรือผลักดันขึ้นหน้าอก ที่ในที่สุดมันก็มาถึง คือ หัว「เป็นครั้งแรกที่สังสรรค์ หลังจากสามปี มันเป็นสัมผัสรุ่นไม่ชาเหรอ ? 」ภายในเสื้อคลุม ดวงตาคู่นี้ที่เป็นลึกสีแดงเข้มอ่ํากว่าสีของเลือด กำลังมองใครบางคนที่ไม่ใช่เบอร์นาเด็ตต์