Most Newton scholars hold that in d

Most Newton scholars hold that in denying that gravitational attraction could be
exercised by material things, he meant to imply that it was immediately produced by divine
action.9 Alternative interpretations are that he thought gravity to be due to the action of
other spiritual agents carrying out God’s purposes, or to God’s directly adding attractive
power to material things that are themselves incapable of exercising it.10 (Newton’s
speculations about explaining gravitational attraction through an ether do not contradict
any of these interpretations. In accordance with his conception of the basic nature of matter
quoted above, he thought of this ether as being composed of separate particles, for which
the problem of explaining action at a distance would still arise.) Any one of these interpretations
serves to explain Newton’s contention that God is not only the creator of the
universe––the conclusion of his argument from design––but also its governor, continually
involved in regulating its activity. Newton’s ‘general laws’, then, are laws in a real sense;
they are conceived and enforced by the lawgiver of the universe, God.
Newton’s followers expressed this view in more explicit ways. William Whiston, who
succeeded Newton as Lucasian professor of mathematics at Cambridge, asserted:
‘Tis now evident, that Gravity the most mechanical affection of Bodies, and which
seems most natural, depends entirely on the constant and efficacious, and, if you will,
the supernatural and miraculous influence of Almighty God … I do not know
whether the falling of a Stone to Earth ought not more truly to be esteemed a
supernatural Effect, or a Miracle, that what we with the greatest surprise should so
stile, its remaining pendulous in the Open Air: since the former requires an active
influence in the First Cause, while the latter supposes non-annihilation only.
(Whiston 1708, p. 284.)
Samuel Clarke, writing in consultation with Newton, defended Newton’s view of gravity
against Leibniz’s objection that it required constant miraculous intervention by God, by
claiming that direct divine interventions in the world are only miraculous if they produce
an unusual result; ‘Natural and Supernatural are nothing at all different with regard to God,
but distinctions merely in Our conceptions of things. To cause the Sun [or Earth] to move
regularly, is a thing we call Natural; to stop its Motion for a Day, we call supernatural: But
the One is the Effect of no greater Power than the other: nor is the One, with respect to
God, more or less natural or Supernatural than the other.’ (Clarke 1978, p. 362.)
Newton’s opposition to Aristotelian metaphysics thus did not involve his offering an
evidently superior alternative.11 The success his views achieved is no doubt due in part to
the enormous prestige that attached to his thought, in virtue of his great achievements. But
it was also connected to the achievements themselves. One connection has been noted
above; the great power of his theory made it possible for scientists to devote themselves
wholly to ‘normal science’––to developing and expanding a theoretical conception of the
world, without worrying about the metaphysical issues it raises. Another connection is to
his methodological separation between a scientific account of phenomena and a metaphysical
account of the underpinnings of those phenomena. The existence of this
separation is contestable; one can argue that science in fact involves an implicit metaphysical
picture of the world, and that scientists thus necessarily operate with such a
picture when they are doing science, even if the metaphysics to which they assent
philosophically is a quite different one. But the idea of such a separation was undoubtedly
valuable for scientific advance. It meant that scientists could offer a justification for proceeding
with their investigations without concerning themselves with the metaphysical
issues involved in them, and thus without having their scientific work obstructed by
struggles with metaphysical issues. (This approach to science was itself dependent upon
the emergence of normal science as a full-time occupation, since revolutionary scientific
developments, in physics at least, usually require some reflection on metaphysical issues;
thus Einstein’s early work on relativity was influenced by his reading of Hume and Ernst
Mach.12)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิวตันนักวิชาการส่วนมากถือที่ในการปฏิเสธการเดินทางความโน้มถ่วงอาจจะสิทธิ โดยสิ่งของวัตถุ เขาหมายถึง นัยว่า มันได้ทันทีผลิตไวน์action.9 อื่นตีความได้ว่า เขาคิดว่า แรงโน้มถ่วงเนื่องจากการดำเนินการให้อื่น ๆ ตัวแทนจิตวิญญาณโดยวัตถุประสงค์ของพระเจ้า หรือ กับพระโดยตรงเพิ่มน่าสนใจพลังงานวัสดุสิ่งที่ตัวเองหมันออกกำลังกาย it.10 (นิวตันไม่ได้ขัดแย้งกับ speculations เกี่ยวกับการอธิบายความโน้มถ่วงเที่ยวผ่านอีเทอร์เป็นใด ๆ เหล่านี้ตีความ ตามความคิดของเขาของธรรมชาติพื้นฐานของเรื่องเสนอราคาเหนือ เขาคิดนี้อีเทอร์เป็นอนุภาคแยก การประกอบที่ปัญหาอธิบายระยะไกลจะยังคงเกิดขึ้น) หนึ่งตีความเหล่านี้ทำหน้าที่อธิบายช่วงชิงงานบนของนิวตันที่พระเจ้าไม่ใช่เฉพาะผู้สร้างจักรวาล – –บทสรุปของอาร์กิวเมนต์ของเขาจากการออกแบบ-- แต่ยังเป็นผู้ว่า อย่างต่อเนื่องเกี่ยวข้องในการควบคุมกิจกรรมของ ของนิวตัน 'ทั่วไปกฎหมาย' แล้ว เป็นกฎหมายในความรู้สึกที่แท้จริงพวกเขาจะรู้สึก และบังคับใช้ โดย lawgiver ของจักรวาล พระลูกศิษย์ของนิวตันแสดงมุมมองนี้ในรูปแบบที่ชัดเจนมากขึ้น William Whiston ที่สำเร็จนิวตันเป็นศาสตราจารย์ Lucasian ของคณิตศาสตร์ที่เคมบริดจ์ คน:' ตอนนี้เห็นได้ชัด มอก.แรงโน้มถ่วงที่จิตกลมากที่สุดของร่างกาย และที่ดูเหมือนธรรมชาติมากที่สุด การคง และ บ็อช และ ถ้าคุณ จะอิทธิพลเหนือธรรมชาติ และอัศจรรย์ของพระเจ้าผู้ทรงอำนาจ... ฉันไม่รู้ว่าการลงของหินดินควรไม่มากขึ้นอย่างแท้จริงเพื่อเป็นยกย่องการลักษณะพิเศษเหนือธรรมชาติ หรือมิราเคิล ว่าอะไรเรา ด้วยแปลกใจมากที่สุดควรให้stile ของเหลือ pendulous ในบรรยากาศเปิดโล่ง: เนื่องจากอดีตที่ต้องใช้งานอยู่มีผลในครั้งแรก ในขณะที่หลัง supposes ไม่ใช่ทำลายล้างเท่านั้น(Whiston 1708, p. 284)Samuel คลาร์ก เขียนหารือกับนิวตัน ปกป้องมุมมองของนิวตันของแรงโน้มถ่วงกับมรดกของ Leibniz ที่ต้องแทรกแซงอัศจรรย์คงพระเจ้า โดยอ้างงานวิจัยพระเจ้าโดยตรงในโลกมีเฉพาะอัศจรรย์ถ้าผลิตมีผลผิดปกติ ' ธรรมชาติและเรื่องเหนือธรรมชาติอะไรต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับพระเจ้าแต่ข้อแตกต่างใน conceptions ของเราสิ่งที่เพียง ทำซัน [หรือโลก] เมื่อต้องการย้ายเป็นประจำ เป็นสิ่งเราเรียกธรรมชาติ หยุดการเคลื่อนไหวของวัน เราเรียกเหนือธรรมชาติ: แต่เป็นผลของการไม่มีพลังงานมากขึ้นกว่าอื่น ๆ: หรือจะได้ มี respectพระเจ้า น้อยธรรมชาติ หรือเหนือธรรมชาติกว่าอีก ' (คลาร์ก 1978, p. 362)ฝ่ายค้านของนิวตันกับอภิปรัชญา Aristotelian จึงไม่ได้เกี่ยวของเขาจึงมีอย่างเห็นได้ชัด alternative.11 เหนือกว่าความสำเร็จที่ได้รับมุมมองของเขาที่มีข้อสงสัยในส่วนศักดิ์ศรีมหาศาลที่แนบกับความคิดของเขา in virtue of ความสำเร็จของเขามาก แต่มันยังถูกเชื่อมต่ออยู่กับความสำเร็จตัวเอง หนึ่งการเชื่อมต่อมีการตั้งข้อสังเกตข้างบน อำนาจของทฤษฎีของเขาทำนักวิทยาศาสตร์จะอุทิศตัวเองทั้งหมดเพื่อ 'วิทยาศาสตร์ปกติ' – – เพื่อพัฒนา และขยายความคิดทฤษฎีของการโลก โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการขัดแย้งปัญหามันยก เชื่อมอีกเขาแยก methodological ระหว่างบัญชีวิทยาศาสตร์ของปรากฏการณ์และความขัดแย้งบัญชีของ underpinnings ของปรากฏการณ์เหล่านั้น การดำรงอยู่นี้แยกเป็น contestable หนึ่งสามารถโต้แย้งว่า วิทยาศาสตร์ในความเป็นจริงเกี่ยวข้องกับการมีนัยขัดแย้งรูปภาพของโลก และที่นักวิทยาศาสตร์จึงจำเป็นต้องใช้เช่นการรูปภาพเมื่อพวกเขาทำวิทยาศาสตร์ แม้อภิปรัชญาที่จะอนุมัติphilosophically เป็นหนึ่งแตกต่าง แต่ความคิดของการแยกดังกล่าวก็ไม่ต้องสงสัยมีคุณค่าสำหรับล่วงหน้าทางวิทยาศาสตร์ หมายความว่า นักวิทยาศาสตร์สามารถให้เหตุผลสำหรับการดำเนินการต่อมีการสอบสวนโดยไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองมีการขัดแย้งปัญหาที่เกี่ยวข้องได้ และไม่ถูกกีดขวางโดยงานวิทยาศาสตร์ต่อสู้กับปัญหาขัดแย้ง (วิธีนี้วิทยาศาสตร์ถูกตัวเองขึ้นการเกิดขึ้นของวิทยาศาสตร์ปกติเป็นการประกอบอาชีพเต็มเวลา ตั้งแต่การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์พัฒนา ในฟิสิกส์น้อย มักจะต้องสะท้อนบางประเด็นขัดแย้งดังนั้น งานแรก ๆ ของไอน์สในทฤษฎีสัมพัทธภาพได้รับอิทธิพลจากเขาอ่านของฮูมและเอิร์นสท์Mach.12)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิวตันนักวิชาการส่วนใหญ่ถือได้ว่าในการปฏิเสธว่าแรงดึงดูดอาจจะมีการ
ออกกำลังกายด้วยสิ่งวัสดุที่เขาหมายจะบ่งบอกว่ามันถูกผลิตได้ทันทีโดยพระเจ้า
action.9 การตีความทางเลือกจะว่าเขาคิดว่าแรงโน้มถ่วงเพื่อจะเป็นเพราะการกระทำของ
ตัวแทนจิตวิญญาณอื่น ๆ ที่ดำเนินการ พระประสงค์ของพระเจ้าหรือพระเจ้าโดยตรงเพิ่มเสน่ห์
อำนาจที่จะวัสดุสิ่งที่ตัวเองไม่สามารถออกกำลังกาย it.10 (นิวตัน
การคาดเดาเกี่ยวกับการอธิบายความโน้มถ่วงผ่านอีเทอร์ไม่ขัดแย้ง
ใด ๆ ของการตีความเหล่านี้. ตามความคิดของเขาที่มีลักษณะพื้นฐานของ เรื่อง
ที่ยกมาข้างต้นเขาคิดว่าอีเทอร์นี้ว่าเป็นประกอบด้วยอนุภาคที่แยกต่างหากซึ่ง
ปัญหาของการอธิบายการกระทำที่จะยังคงที่ระยะห่างที่เกิดขึ้น.) คนใดคนหนึ่งของการตีความเหล่านี้
ทำหน้าที่ในการอธิบายการต่อสู้ของนิวตันว่าพระเจ้าไม่ได้เป็นเพียงผู้สร้าง
จักรวาล - บทสรุปของการโต้แย้งของเขาจากการออกแบบ - แต่ยังผู้ว่าราชการจังหวัดของตนอย่างต่อเนื่อง
มีส่วนร่วมในการควบคุมกิจกรรมของ ของนิวตัน 'กฎหมายทั่วไปแล้วกฎหมายในความรู้สึกที่แท้จริง;
. พวกเขาจะคิดและบังคับใช้โดยบัญญัติกฎหมายของจักรวาลพระเจ้า
สาวกของนิวตันแสดงมุมมองในรูปแบบที่ชัดเจนมากขึ้นนี้ วิลเลียม Whiston ที่
ประสบความสำเร็จของนิวตันเป็นอาจารย์ Lucasian ของคณิตศาสตร์ที่เคมบริดจ์ซึ่งถูกกล่าวหา:
พ่อเห็นได้ชัดในขณะนี้ว่าแรงโน้มถ่วงความรักกลส่วนใหญ่ของดวงดาวและที่
ดูเหมือนว่าธรรมชาติส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับอย่างต่อเนื่องและมีประสิทธิภาพและถ้าคุณจะ
อิทธิพลเหนือธรรมชาติและมหัศจรรย์ของพระเจ้า ... ผมไม่ทราบ
ว่าจะลดลงของหินไปยังโลกไม่ควรมากขึ้นอย่างยิ่งที่ได้รับความนิยม
เหนือธรรมชาติผลกระทบหรือมิราเคิล, ว่าสิ่งที่เรากับความประหลาดใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดดังนั้นควร
รั้ว, เหลือห้อย ในอากาศเปิดบริการ: ตั้งแต่อดีตต้องใช้งาน
. มีอิทธิพลในสาเหตุแรกในขณะที่หลังซึมที่ไม่ทำลายล้างเท่านั้น
(. Whiston 1708, หน้า 284)
ซามูเอลคล๊าร์คเขียนในการปรึกษาหารือกับนิวตันได้รับการปกป้องมุมมองของนิวตันของแรงโน้มถ่วง
กับ การคัดค้านของ Leibniz ว่ามันจำเป็นต้องแทรกแซงค่าคงที่ที่น่าอัศจรรย์จากพระเจ้าโดย
อ้างว่าแทรกแซงโดยตรงในโลกมีเพียงปาฏิหาริย์ถ้าพวกเขาผลิต
ผลที่ผิดปกติ; 'ธรรมชาติและอภินิหารเป็นอะไรที่แตกต่างกันทั้งหมดเกี่ยวกับพระเจ้า
แต่เพียงความแตกต่างในความคิดของเราในสิ่งที่ ที่จะทำให้เกิดดวงอาทิตย์ [หรือโลก] ที่จะย้าย
อย่างสม่ำเสมอเป็นสิ่งที่เราเรียกว่าธรรมชาติ; ที่จะหยุดการเคลื่อนไหวของมันในวันที่เราเรียกเหนือธรรมชาติ: แต่
หนึ่งคือผลกระทบจากการไม่มีพลังงานมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ : ไม่เป็นหนึ่งด้วยความเคารพ
. พระเจ้ามากกว่าหรือน้อยกว่าธรรมชาติหรืออภินิหารกว่าที่อื่น ๆ ' (คล๊าร์ค 1978 พี. 362)
ฝ่ายค้านของนิวตันที่จะอภิธรรมอริสโตเติ้จึงไม่เกี่ยวข้องกับเขาเสนอ
ที่เหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด alternative.11 ความสำเร็จมุมมองของเขาประสบความสำเร็จก็คือไม่ต้องสงสัยเลยเนื่องจากในส่วนของ
ศักดิ์ศรีมหาศาลที่ยึดติดอยู่กับความคิดของเขาในคุณความดีของ ความสำเร็จที่ดีของเขา แต่
มันก็ยังเชื่อมต่อกับความสำเร็จของตัวเอง หนึ่งการเชื่อมต่อที่ได้รับการตั้งข้อสังเกต
ข้างต้น พลังอันยิ่งใหญ่ของทฤษฎีของเขาทำให้มันเป็นไปได้สำหรับนักวิทยาศาสตร์ที่จะอุทิศตัวเอง
ทั้งหมดเพื่อ 'วิทยาศาสตร์ปกติ' - เพื่อพัฒนาและขยายความคิดทฤษฎีของ
โลกโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับปัญหาเลื่อนลอยมันก็เกิด การเชื่อมต่อก็คือการ
แยกวิธีการของเขาระหว่างบัญชีของปรากฏการณ์ทางวิทยาศาสตร์และเลื่อนลอย
บัญชีของหนุนหลังของปรากฏการณ์เหล่านั้น การดำรงอยู่ของนี้
แยกเป็นโต้แย้ง; หนึ่งสามารถยืนยันว่าในความเป็นจริงทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการเลื่อนลอยนัย
ภาพของโลกและที่นักวิทยาศาสตร์จึงจำเป็นต้องดำเนินการด้วยเช่น
ภาพเมื่อพวกเขากำลังทำวิทยาศาสตร์แม้ว่าอภิปรัชญาที่พวกเขายินยอม
เป็นปรัชญาที่แตกต่างกันอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ความคิดของการแยกดังกล่าวก็ไม่ต้องสงสัย
ที่มีคุณค่าสำหรับล่วงหน้าทางวิทยาศาสตร์ มันหมายความว่านักวิทยาศาสตร์สามารถให้เหตุผลสำหรับการดำเนินการ
กับการสืบสวนของพวกเขาโดยไม่เกี่ยวกับตัวเองด้วยเลื่อนลอย
ประเด็นที่เกี่ยวกับพวกเขาและทำให้โดยไม่ต้องทำงานทางวิทยาศาสตร์ของพวกเขาบดบังด้วย
การต่อสู้กับปัญหาที่เลื่อนลอย (วิธีการทางวิทยาศาสตร์นี้เป็นตัวเองขึ้นอยู่กับ
การเกิดขึ้นของวิทยาศาสตร์ปกติเป็นอาชีพเต็มเวลาตั้งแต่ทางวิทยาศาสตร์การปฏิวัติ
การพัฒนาในสาขาฟิสิกส์อย่างน้อยมักจะต้องสะท้อนให้เห็นถึงบางส่วนในประเด็นที่เลื่อนลอย;
ดังนั้นงานแรกของ Einstein ในความสัมพันธ์ได้รับอิทธิพลจากการอ่านของเขา ของฮูมและเอิร์นส์
Mach.12)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิวตัน นักวิชาการส่วนใหญ่ถือในการปฏิเสธว่าดึงดูดโน้มถ่วงอาจ
ใช้วัสดุสิ่ง เขาตั้งใจที่จะบ่งบอกว่ามันได้ทันที ผลิตโดยเทพ
ปฏิบัติการ 9 การตีความทางเลือกที่เขาคิดว่าแรงโน้มถ่วงเกิดจากการกระทำของตัวแทนอื่น ๆตามวัตถุประสงค์
มโนมัยของพระเจ้าหรือพระเจ้าได้โดยตรง เพิ่มเสน่ห์
อำนาจสิ่งที่วัสดุที่ตัวเองไม่สามารถออกกำลังกาย it.10 (
นิวตัน speculations เกี่ยวกับการอธิบายดึงดูดโน้มถ่วงผ่านอีเทอร์ไม่ขัดแย้งกับการตีความ
ใด ๆของเหล่านี้ ตามความคิดของเขา ธรรมชาติพื้นฐานของเรื่อง
ยกมาข้างต้น เขานึกถึงอีเทอร์เป็นประกอบด้วยอนุภาคที่แยกต่างหากซึ่ง
ปัญหาของการอธิบายการกระทำที่ไกลจะยังคงเกิดขึ้น . ) ใด ๆ หนึ่งเหล่านี้ตีความ
บริการอธิบายของนิวตันการต่อสู้ที่พระเจ้าไม่ได้เป็นผู้สร้างของจักรวาล
––บทสรุปของการโต้เถียงของเขาจากการออกแบบ––แต่ยังเป็นราชการอย่างต่อเนื่องการมีส่วนร่วมในการควบคุมกิจกรรมของ
. ของนิวตัน ' ทั่วไปของกฎหมาย แล้วกฎหมายในความรู้สึกที่แท้จริง ;
พวกเขาจะรู้สึกและบังคับใช้โดยบัญญัติกฎหมายของจักรวาลที่พระเจ้า .
ของนิวตันผู้ติดตามแสดงมุมมองนี้ในมากขึ้นอย่างชัดเจน วิธี วิลเลียม Whiston ที่
สำเร็จ lucasian นิวตันเป็นศาสตราจารย์คณิตศาสตร์ใน Cambridge , กล่าวหา :
' Tis ปรากฏชัดแล้วว่าแรงโน้มถ่วงความรักกลมากที่สุดของร่างกายและที่
ดูเหมือนธรรมชาติมากที่สุด ขึ้นอยู่กับค่าคงที่และประสิทธิภาพ และถ้าคุณจะ ,
อัศจรรย์เหนือธรรมชาติ และอิทธิพลของพระเจ้า . . . . . . . ไม่รู้ว่าตก
จากหินเพื่อแผ่นดินไม่ควรอย่างแท้จริงมากขึ้นเป็นที่นิยมผล
เหนือธรรมชาติ หรือปาฏิหาริย์ สิ่งที่เราแปลกใจที่สุดกับควรดังนั้น
stile , ที่เหลือแกว่งไปมาในอากาศเปิด ตั้งแต่ อดีตต้องใช้อิทธิพลปราดเปรียว
ในสาเหตุแรกในขณะที่หลังเงินเฟ้อไม่ใช่การทำลายล้างเท่านั้น .
( Whiston 1708 , หน้า 284 )
ซามูเอลคลาร์ก , เขียนในการปรึกษาหารือกับนิวตันนิวตันของแรงโน้มถ่วง , ปกป้องวิว
กับโจทย์ที่มันต้องการการแทรกแซงของไลบ์นิซมหัศจรรย์อย่างต่อเนื่องโดยพระเจ้าโดยตรง (
อ้างว่าศักดิ์สิทธิ์ในโลกเท่านั้นหากพวกเขาผลิต
มหัศจรรย์ ผลปกติ' ธรรมชาติและเหนือธรรมชาติ ไม่มีอะไรที่แตกต่างกับเรื่องพระเจ้า แต่ความแตกต่างในแนวความคิดของเรา

. . ทำให้ดวงอาทิตย์ [ โลก ] ย้าย
เป็นประจำ เป็นสิ่งที่เราเรียกธรรมชาติ เพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของวัน เราเรียกว่า เหนือธรรมชาติ แต่
หนึ่งคือผลของพลังงานยิ่งไปกว่าอื่น ๆหรือเป็นหนึ่ง ด้วยความเคารพ
พระเจ้ามากกว่าหรือน้อยกว่าธรรมชาติหรือเหนือกว่าที่อื่น ๆ . " ( คลาร์ก 2521 , หน้า 362 )
ของนิวตันการต่อต้านของอริสโตเติลอภิปรัชญาจึงไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขาเสนอว่า ความสำเร็จที่เหนือกว่า
alternative.11 มุมมองของเขาได้รับคือไม่ต้องสงสัยเนื่องจากในส่วน
ศักดิ์ศรีมหาศาลที่แนบมากับความคิดของเขาในนามของผลงานที่ดี ของเขา แต่
มันยังเชื่อมต่อกับผลงานตัวเอง หนึ่งการเชื่อมต่อถูกสังเกต
ข้างบน พลังอันยิ่งใหญ่ของทฤษฎีของเขาทำให้มันเป็นไปได้สำหรับนักวิทยาศาสตร์ที่จะอุทิศตัวเอง
––ทั้งหมด ' วิทยาศาสตร์ ' ปกติที่จะพัฒนาและขยายแนวความคิดเชิงทฤษฎีของ
โลกโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับปัญหาทางอภิปรัชญาก็เพิ่ม การเชื่อมต่ออื่น

ของเขาในการแยกระหว่างบัญชีทางวิทยาศาสตร์ของปรากฏการณ์และบัญชีเลื่อนลอย
ของ underpinnings ของปรากฏการณ์ดังกล่าว การดำรงอยู่ของการแยกนี้จะ contestable
; หนึ่งสามารถโต้เถียงว่า วิทยาศาสตร์ในความเป็นจริงที่เกี่ยวข้องกับการแยกทางอภิปรัชญา
รูปของโลกและนักวิทยาศาสตร์จึงต้องใช้ด้วยเช่น
ภาพเมื่อพวกเขากำลังทำวิทยาแม้ว่าอภิปรัชญา ซึ่งพวกเขาเห็นดีเห็นงาม
เยือกเย็นเป็นค่อนข้างแตกต่างกัน . แต่ความคิดดังกล่าวแยกเป็นไม่ต้องสงสัย
ที่มีคุณค่าเพื่อความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ มันหมายถึงว่า นักวิทยาศาสตร์ได้เสนอเหตุผลของการสอบสวนของพวกเขาโดยไม่ต้องเกี่ยวกับตัวเองด้วย

ประเด็นเกี่ยวข้องกับอภิปรัชญาในพวกเขาดังนั้นโดยไม่ต้องมีงานวิทยาศาสตร์ของพวกเขาขัดขวางโดย
ต่อสู้กับปัญหาทางอภิปรัชญา . ( วิธีการนี้ วิทยาศาสตร์คือตัวเองขึ้นอยู่กับ
การเกิดขึ้นของวิทยาศาสตร์เป็นปกติประจำอาชีพ ตั้งแต่การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์
การพัฒนาฟิสิกส์น้อย มักจะต้องมีการสะท้อนปัญหาอภิปรัชญา ;
ดังนั้น ไอน์สไตน์ในช่วงต้นของความสัมพันธ์ในการทำงานได้รับอิทธิพลจากการอ่านของฮูม Ernst Mach และ 12 )
.