According to the UNWTO's definition

According to the UNWTO's definition, ecotourism refers to forms of tourism which have the following characteristics:

1.All nature-based forms of tourism in which the main motivation of the tourists is the observation and appreciation of nature as well as the traditional cultures prevailing in natural areas.
2.It contains educational and interpretation features.
3.It is generally, but not exclusively organised by specialised tour operators for small groups. Service provider partners at the destinations tend to be small, locally owned businesses.
4.It minimises negative impacts upon the natural and socio-cultural environment.
5.It supports the maintenance of natural areas which are used as ecotourism attractions by:
-Generating economic benefits for host communities, organisations and authorities managing natural areas with conservation purposes;
-Providing alternative employment and income opportunities for local communities;
-Increasing awareness towards the conservation of natural and cultural assets, both among locals and tourists.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามคำนิยามของ UNWTO ท่องเที่ยวเชิงนิเวศหมายถึงรูปแบบของการท่องเที่ยวที่มีลักษณะต่อไปนี้:1.แบบฟอร์มทั้งหมดธรรมชาติบนท่องเที่ยวซึ่งแรงจูงใจหลักของนักท่องเที่ยวจะสังเกตและซาบซึ้งธรรมชาติตลอดจนวัฒนธรรมดั้งเดิมที่ขึ้นในพื้นที่ธรรมชาติ2.ประกอบด้วยการศึกษาและตีความ3.โดยทั่วไป แต่ไม่เฉพาะบท โดยสถานที่ท่องเที่ยวพิเศษสำหรับกลุ่มเล็ก ๆ คู่ค้าผู้ให้บริการในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีแนวโน้มที่มีขนาดเล็ก เป็นเจ้าของธุรกิจในท้องถิ่น4.มัน minimises ผลกระทบลบตามสภาพแวดล้อมธรรมชาติ และสังคมวัฒนธรรม5.สนับสนุนการบำรุงรักษาพื้นที่ธรรมชาติซึ่งใช้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์โดย:-สร้างผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจสำหรับโฮสต์ชุมชน องค์กร และหน่วยงานการจัดการทางธรรมชาติอนุรักษ์วัตถุประสงค์-ให้ทำงานอื่นและรายได้โอกาสสำหรับชุมชน-เพิ่มความตระหนักต่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ และวัฒนธรรมสินทรัพย์ ทั้งชาวบ้านและนักท่องเที่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามความหมายของ UNWTO, การท่องเที่ยวเชิงนิเวศหมายถึงรูปแบบของการท่องเที่ยวที่มีลักษณะดังต่อไป1.All ธรรมชาติตามรูปแบบของการท่องเที่ยวซึ่งเป็นแรงจูงใจหลักของนักท่องเที่ยวคือการสังเกตและการแข็งค่าของธรรมชาติเช่นเดียวกับวัฒนธรรมแบบดั้งเดิมที่เกิดขึ้นใน พื้นที่ธรรมชาติ. 2.It มีคุณสมบัติการศึกษาและการตีความ. 3.It โดยทั่วไป แต่ไม่ได้จัดโดยเฉพาะผู้ประกอบการท่องเที่ยวเฉพาะสำหรับกลุ่มเล็ก ๆ พันธมิตรผู้ให้บริการในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีแนวโน้มที่จะมีขนาดเล็กและธุรกิจที่เป็นเจ้าของประเทศ. 4.It ช่วยลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติและทางสังคมและวัฒนธรรม. 5.It สนับสนุนการบำรุงรักษาพื้นที่ธรรมชาติซึ่งจะใช้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดย: -Generating เศรษฐกิจ ผลประโยชน์ให้กับชุมชนองค์กรและหน่วยงานการจัดการพื้นที่ธรรมชาติที่มีวัตถุประสงค์เพื่อการอนุรักษ์-Providing การจ้างงานทางเลือกและโอกาสรายได้ให้กับชุมชนท้องถิ่นรับรู้เพิ่มมากขึ้นต่อการอนุรักษ์ของสินทรัพย์ทางธรรมชาติและวัฒนธรรมทั้งในหมู่ชาวบ้านและนักท่องเที่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามคำนิยามขององค์การ , การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ หมายถึง รูปแบบของการท่องเที่ยว ซึ่งมีลักษณะดังต่อไปนี้ 1 . ธรรมชาติ

ตามรูปแบบของการท่องเที่ยว ซึ่งหลักแรงจูงใจของนักท่องเที่ยวคือ การสังเกตและความชื่นชมธรรมชาติเช่นเดียวกับแบบดั้งเดิมวัฒนธรรมที่แพร่หลายในพื้นที่ธรรมชาติ .
2.it มีคุณสมบัติทางการศึกษาและตีความ
3.it คือ โดยทั่วไปแต่ไม่เฉพาะจัดโดยเฉพาะผู้ประกอบการทัวร์กลุ่มเล็ก ๆ ผู้ให้บริการคู่ค้าในสถานที่มักจะเป็นธุรกิจขนาดเล็ก ที่เป็นเจ้าของประเทศ .
4.it ช่วยลดผลกระทบที่มีต่อสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติและสังคมและวัฒนธรรม .
5.it สนับสนุนการบำรุงรักษาของพื้นที่ธรรมชาติที่ใช้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดย :
- สร้างผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจสำหรับชุมชนโฮสต์องค์กรและหน่วยงานในการจัดการพื้นที่อนุรักษ์ธรรมชาติด้วยวัตถุประสงค์ ;
- การให้การจ้างงานและรายได้ทางเลือกเพื่อชุมชน ;
- เพิ่มความตระหนักต่อการอนุรักษ์ทรัพย์สินทางวัฒนธรรมและธรรมชาติ ทั้งของชาวบ้านและนักท่องเที่ยว