Failed systemBut most importantly,

Failed system
But most importantly, Asian societies are beginning to realize that the current global economic capitalist system has utterly failed to bring achievements in all terms. Now burdened with having to pay for the activities of unscrupulous speculators and additionally suffering from free-market-oriented structural adjustment programmes imposed by the International Monetary Fund (IMF), people are losing faith in a globalized economy. Some experts even go so far as to say that free trade and investment liberalization is 'yesterday's story'. Malaysia in particular has recently taken decisive steps to shut itself off from global markets by strictly controlling foreign capital flows.
Asian governments are now likely to move towards greater self-reliance as they are pressured by people of all walks of life to look into economic strategies that are chiefly based on domestic financial resources and the domestic market. This involves the strengthening of the agricultural sector and local industries to protect people's livelihoods in the first place. Forces still seeking to further prop up economically risky service industries such as tourism are likely to be weakened.
Moreover, the crisis has also created considerable public debate about the impacts of global culture and lifestyle, including the issues of consumerism and the wasteful and unproductive use of resources. In several Asian countries - such as Korea, Thailand and Malaysia - outbound tourism is now being discouraged as it is seen as conspicuous consumption that has contributed to the negative balance of payments.
The issues of democracy and human rights are also gaining momentum in the region. As never before, people are making use of their civil rights and call for transparency and democratic procedures to phase out corruption and harmful government policies and development plans. The growing opposition of Thai environmentalists and villagers to the move of the government to open up protected areas for 'mass ecotourism' is just one example.
All in all, I believe, the current Asian crisis, which is likely to become a global crisis, poses a fundamental challenge - and an important opportunity - to re-evaluate the issues of globalization, sustainable development and tourism. As Asian societies begin to acknowledge that rapid economic growth under global regimes has devastating effects on people's lives and the environment, we may find that a stringent regulation of tourism, which involves a stricter limitation of tourist numbers and a halt to the unlimited spatial expansion of tourism, is better than further promoting tourism growth and hoping that this growth can be handled with 'good management', education of tourists, etc. What the current crisis really appears to confirm is - what many tourism critics have been saying all along - the global tourism industry just cannot be propelled towards sustainability under the conventional economic and political structures. That means, efforts to implement social and environmental agendas and sustainable tourism are unlikely to progress unless profound structural changes take place in the global system. (Third World Resurgence No. 103, March 1999)
Anita Pleumarom coordinates the Bangkok-based Tourism Investigation & Monitoring Team (t.i.m.-team) and publishes New Frontiers - a bimonthly newsletter on tourism, development and environment issues in the Mekong region - with support from TWN.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล้มเหลวในระบบ
แต่สำคัญ สังคมเอเชียจะเริ่มตระหนักว่า ที่ปัจจุบันระบบเศรษฐกิจทั่วโลกทุนเพราะไม่สามารถนำความสำเร็จในทั้งหมด ตอนนี้ เป็นภาระกับการชำระค่าจ้างสำหรับกิจกรรมของนักเก็งกำไรที่ไร้ยางอายและนอกจากนี้ทุกข์ทรมานจากโปรแกรมฟรีตลาดมุ่งเน้นการปรับปรุงโครงสร้างที่กำหนดโดยนานาชาติเงินกองทุน (IMF), คนมีการสูญเสียความเชื่อในการโลกาภิวัตน์ ผู้เชี่ยวชาญบางแม้ไปจนถึงพูดการค้าเสรี และเปิดเสรีการลงทุนคือ 'เรื่องราวของเมื่อวาน' มาเลเซียโดยเฉพาะได้เมื่อเร็ว ๆ นี้ดำเนินการขั้นตอนเด็ดขาดต้องปิดตัวเองจากตลาดโลก โดยการควบคุมกระแสเงินทุนต่างประเทศ
รัฐบาลเอเชียก็น่าจะย้ายไปพึ่งพาตนเองมากกว่าที่พวกเขาจะกดดันคนของชีวิตให้ดูในกลยุทธ์ทางเศรษฐกิจซึ่งส่วนใหญ่ใช้ทรัพยากรทางการเงินในประเทศและตลาดภายในประเทศ นี้เกี่ยวข้องกับการเข้มแข็งของภาคเกษตรกรรมและอุตสาหกรรมภายในเพื่อปกป้องวิถีชีวิตของคนในสถานที่แรก กองกำลังที่ยังคง แสวงหาเพิ่มเติม คางอุตสาหกรรมบริการที่มีความเสี่ยงทางเศรษฐกิจเช่นการท่องเที่ยวมีแนวโน้มที่จะลดลง
นอกจากนี้ ยังสร้างวิกฤตอภิปรายสาธารณะจำนวนมากเกี่ยวกับผลกระทบของวัฒนธรรมสากลและชีวิต รวมถึงปัญหาของบริโภคนิยม และ wasteful และก่อใช้ทรัพยากร ในหลายประเทศในเอเชีย - เช่นประเทศเกาหลี ไทยและมาเลเซีย - ท่องเที่ยวขาออกคือตอนนี้ย่อท้อเพราะถือเป็นการบริโภคจับตาที่มีส่วนกับการชำระเงินของยอดดุลติดลบ
ปัญหาของประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชนยังจะได้รับโมเมนตัมในภูมิภาค เคยมีมาก่อน คนจะทำให้ใช้สิทธิพลเมือง และเรียกร้องความโปร่งใสและกระบวนการประชาธิปไตยเพื่อความเสียหาย และอันตรายต่อรัฐบาลนโยบาย และแผนการพัฒนาระยะ การต่อต้านเติบโต environmentalists ไทยและชาวบ้านย้ายของรัฐบาลที่จะต้องเปิดพื้นที่ป้องกันสำหรับ 'ท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์โดยรวม' เป็นอย่างเดียว
ทั้งหมดในทุก ผม วิกฤตเอเชียในปัจจุบัน ซึ่งจะกลายเป็น วิกฤตโลก ซึ่งทำให้เกิดความท้าทายพื้นฐาน - และโอกาสเป็นสำคัญ - การประเมินปัญหาโลกาภิวัตน์ การพัฒนาที่ยั่งยืน และการท่องเที่ยว เป็นสังคมเอเชียเริ่มยอมรับว่า เจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วภายใต้ระบอบโลกได้ทำลายล้างผลในชีวิตของผู้คนและสิ่งแวดล้อม เราอาจพบว่ากฎระเบียบที่เข้มงวดของการท่องเที่ยว ที่เกี่ยวข้องกับข้อจำกัดที่เข้มงวดของตัวเลขนักท่องเที่ยวและการหยุดชะงักการขยายพื้นที่ไม่จำกัดการท่องเที่ยว จะดีกว่าการส่งเสริมการท่องเที่ยวเติบโตต่อไป และหวังว่า เติบโตนี้สามารถจัดการกับ 'ดีจัดการ' การศึกษาของนักท่องเที่ยว ฯลฯ จริง ๆ ปรากฏว่าวิกฤตการณ์ที่ยืนยันได้ - ท่องเที่ยวอะไรมากนักวิจารณ์ได้ถูกพูดตลอด - อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวระดับโลกเพียงไม่สามารถจากต่อความยั่งยืนภายใต้โครงสร้างเศรษฐกิจ และการเมืองธรรมดา หมายความว่า ความพยายามที่จะใช้วาระทางสังคม และสิ่งแวดล้อมและการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนน่าจะดำเนินการยกเว้นการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างลึกซึ้งเกิดขึ้นในระบบสากลได้ (โลกที่สามรีเซอร์เจนซ์หมายเลข 103, 1999 มีนาคม)
อนิตา&ท่องเที่ยวตรวจสอบพิกัดกรุงเทพใช้ Pleumarom ตรวจสอบทีม (ทีม t.i.m.) และประกาศขอบเขตใหม่ - ข่าวสาร bimonthly ในท่องเที่ยว ปัญหาการพัฒนาและสภาพแวดล้อมในภูมิภาคแม่น้ำโขง - ด้วยการสนับสนุนจากเตียงแฝดจำนวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบล้มเหลว
แต่ที่สำคัญที่สุดสังคมเอเชียจะเริ่มตระหนักว่าระบบทุนนิยมของเศรษฐกิจโลกในปัจจุบันมีความล้มเหลวอย่างเต็มที่ที่จะนำความสำเร็จในแง่ทั้งหมด ตอนนี้ภาระกับต้องจ่ายสำหรับกิจกรรมของนักเก็งกำไรไร้ยางอายและนอกจากนี้ความทุกข์ทรมานจากฟรีตลาดที่มุ่งเน้นโปรแกรมการปรับโครงสร้างที่กำหนดโดยกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) คนมีการสูญเสียความเชื่อมั่นในเศรษฐกิจยุคโลกาภิวัตน์ ผู้เชี่ยวชาญบางคนไปไกลที่สุดเท่าที่จะบอกว่าการค้าเสรีและการเปิดเสรีการลงทุนเป็นเรื่องของเมื่อวานนี้ ' มาเลเซียโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ได้ดำเนินการเมื่อเร็ว ๆ นี้ขั้นตอนการตัดสินใจที่จะปิดตัวเองออกจากตลาดทั่วโลกโดยเงินทุนต่างประเทศในการควบคุมอย่างเคร่งครัดไหล
รัฐบาลเอเชียขณะนี้มีแนวโน้มที่จะย้ายไปทางมากขึ้นพึ่งตนเองตามที่พวกเขาจะถูกกดดันจากผู้คนทุกเพศทุกวัยที่จะดูเป็นกลยุทธ์ทางเศรษฐกิจ ที่ส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับทรัพยากรทางการเงินในประเทศและตลาดในประเทศ นี้เกี่ยวข้องกับการเสริมสร้างความเข้มแข็งของภาคเกษตรและอุตสาหกรรมในท้องถิ่นที่จะปกป้องวิถีชีวิตของผู้คนในสถานที่แรก กองทัพยังคงมองหาเพื่อประคับประคองอุตสาหกรรมบริการมีความเสี่ยงทางเศรษฐกิจเช่นการท่องเที่ยวมีแนวโน้มที่จะลดลง
นอกจากนี้วิกฤตยังสร้างการอภิปรายสาธารณะเกี่ยวกับผลกระทบที่สำคัญของวัฒนธรรมทั่วโลกและการดำเนินชีวิตรวมทั้งปัญหาของการบริโภคและการใช้งานที่สิ้นเปลืองและไม่ก่อผล ของทรัพยากร ในหลายประเทศในเอเชีย - เช่นเกาหลี, ไทยและมาเลเซีย - การท่องเที่ยวขาออกขณะนี้กำลังหมดกำลังใจที่จะถูกมองว่าเป็นที่จับตาการบริโภคได้มีส่วนร่วมในการลบความสมดุลของการชำระเงิน
ปัญหาของประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชนยังดึงดูดโมเมนตัมในภูมิภาค . ไม่เคยมาก่อนคนที่มีการใช้สิทธิของพวกเขาและเรียกร้องให้มีความโปร่งใสและกระบวนการประชาธิปไตยที่จะออกมาในช่วงการทุจริตและนโยบายของรัฐบาลที่เป็นอันตรายและแผนพัฒนา ความขัดแย้งที่เพิ่มขึ้นของสิ่งแวดล้อมไทยและชาวบ้านที่จะย้ายของรัฐบาลที่จะเปิดพื้นที่คุ้มครองสำหรับ 'การท่องเที่ยวเชิงนิเวศมวล' เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่ง
ในทั้งหมดผมเชื่อว่าวิกฤติเอเชียในปัจจุบันซึ่งมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นวิกฤตระดับโลก ท้าทายพื้นฐาน - และโอกาสสำคัญ - เพื่อประเมินอีกครั้งปัญหาของโลกาภิวัตน์การพัฒนาอย่างยั่งยืนและการท่องเที่ยว ในขณะที่สังคมเอเชียเริ่มที่จะยอมรับว่าการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วภายใต้การปกครองของโลกมีผลกระทบต่อชีวิตของผู้คนและสภาพแวดล้อมที่เราอาจจะพบว่ากฎระเบียบที่เข้มงวดของการท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับข้อ จำกัด ที่เข้มงวดของตัวเลขนักท่องเที่ยวและหยุดการขยายตัวของพื้นที่ไม่ จำกัด การท่องเที่ยวจะดีกว่าการส่งเสริมการเจริญเติบโตต่อไปการท่องเที่ยวและหวังว่าการเติบโตนี้สามารถจัดการกับการจัดการที่ดีการศึกษาของนักท่องเที่ยวและอื่น ๆ สิ่งที่วิกฤตในปัจจุบันจริงๆจะปรากฏขึ้นเพื่อยืนยันการเป็น - สิ่งที่นักวิจารณ์การท่องเที่ยวจำนวนมากได้รับการพูดมาตลอด - อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวทั่วโลกเพียงไม่สามารถขับเคลื่อนไปสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนภายใต้โครงสร้างทางเศรษฐกิจและการเมืองแบบเดิม ซึ่งหมายความว่ามีความพยายามที่จะใช้วาระทางสังคมและสิ่งแวดล้อมและการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนไม่น่าจะมีความคืบหน้าเว้นแต่การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่ลึกซึ้งเกิดขึ้นในระบบโลก (โลกที่สามฟื้นฟูฉบับที่ 103 มีนาคม 1999)
อานิต้า Pleumarom พิกัดกรุงเทพฯท่องเที่ยวและทีมสืบสวนตรวจสอบ (tim ทีม) และเผยแพร่พรมแดนใหม่ - จดหมายข่าวซึ่งในการท่องเที่ยวการพัฒนาและสิ่งแวดล้อมปัญหาในภูมิภาคลุ่มน้ำโขง - ด้วยการสนับสนุน จาก TWN

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบล้มเหลว
แต่ที่สำคัญที่สุด สังคมเอเชียก็เริ่มตระหนักว่าในปัจจุบันของเศรษฐกิจโลกทุนนิยมระบบได้ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงที่จะนำความสำเร็จในทุกเงื่อนไข ตอนนี้หนักใจกับการต้องจ่ายสำหรับกิจกรรมของนักเก็งกำไร และนอกจากนี้ ทุกข์จากหลอกฟรี ตลาดที่มุ่งเน้นการปรับโครงสร้างโปรแกรมที่กำหนดโดยกองทุนการเงินระหว่างประเทศ ( ไอเอ็มเอฟ )ผู้คนสูญเสียศรัทธาในยุคโลกาภิวัตน์เศรษฐกิจ ผู้เชี่ยวชาญบางคนแม้จะไปเท่าที่จะกล่าวว่า การเปิดเสรีการค้าและการลงทุนฟรี ' เรื่องราวของเมื่อวาน โดยเฉพาะมาเลเซียเพิ่งถ่ายขั้นแตกหักเพื่อปิดตัวเองออกจากตลาดทั่วโลก โดยการควบคุมเงินทุนต่างประเทศ
รัฐบาลในเอเชียขณะนี้มีแนวโน้มที่จะย้ายไปสู่การพึ่งตนเองเท่าที่พวกเขาจะกดดันคนทั้งหมดเดินของชีวิตที่จะมองเข้าไปในกลยุทธ์ทางเศรษฐกิจที่สำคัญบนพื้นฐานของทรัพยากรทางการเงินในประเทศ และตลาดในประเทศ นี้เกี่ยวข้องกับการสร้างความเข้มแข็งของภาคเกษตรกรรมและอุตสาหกรรมท้องถิ่นเพื่อปกป้องวิถีชีวิตของผู้คนในสถานที่แรกทหารก็ต้องการเพิ่มเติมสนับสนุนอุตสาหกรรมบริการความเสี่ยงทางเศรษฐกิจ เช่น การท่องเที่ยว มีแนวโน้มที่จะลดลง
นอกจากนี้ วิกฤติก็ยังสร้างการอภิปรายสาธารณะมากเกี่ยวกับผลกระทบของวัฒนธรรมโลกและวิถีชีวิต รวมทั้งปัญหาของลัทธิบริโภคนิยม และการใช้ และไม่สิ้นเปลืองทรัพยากร หลายประเทศในเอเชีย เช่น เกาหลีไทย - มาเลเซียการท่องเที่ยวขาออก ตอนนี้ท้อเป็นเห็นเป็นบริโภคจับตาว่ามีส่วนต่อความสมดุลเชิงลบของการชำระเงิน
เรื่องประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชนยังดึงดูดโมเมนตัมในภูมิภาค อย่างไม่เคยมีมาก่อนคน มีการใช้สิทธิ และเรียกพลเมืองของพวกเขา เพื่อความโปร่งใส และกระบวนการประชาธิปไตยที่จะเฟสออก การทุจริตและนโยบายรัฐบาลที่เป็นอันตรายและการพัฒนาแผน การต่อต้านของคนไทยอนุรักษ์และชาวบ้านให้ย้ายของรัฐบาลที่จะเปิดพื้นที่เพื่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ' มวล ' เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่ง
ทั้งหมดนี้ ผมเชื่อว่าวิกฤตเอเชียปัจจุบันซึ่งมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นวิกฤตทั่วโลก , ท่าพื้นฐานความท้าทายและโอกาสสำคัญที่จะ re - ประเมินประเด็นโลกาภิวัตน์ การพัฒนาอย่างยั่งยืน และการท่องเที่ยว เป็นสังคมเอเชียเริ่มยอมรับว่า การเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว ภายใต้ระบบสากล มีผลร้ายแรงต่อชีวิตของผู้คนและสภาพแวดล้อม เราอาจพบว่ากฎระเบียบที่เข้มงวดของการท่องเที่ยวซึ่งเกี่ยวข้องกับข้อ จำกัด ที่เข้มงวดของตัวเลขนักท่องเที่ยว และหยุดการขยายพื้นที่ไม่ จำกัด ของการท่องเที่ยว ดีกว่าต่อไปส่งเสริมการเจริญเติบโตของการท่องเที่ยว และหวังว่าการเติบโตนี้สามารถจัดการกับการจัดการ ' ' ดี , การศึกษาของนักท่องเที่ยว ฯลฯเกิดวิกฤตจริงๆ ดูเหมือนจะยืนยันว่าสิ่งที่นักวิจารณ์การท่องเที่ยวหลายคนพูดมาตลอด - อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวระดับโลก ก็ไม่อาจจะขับเคลื่อนไปสู่ความยั่งยืนภายใต้ปกติโครงสร้างทางเศรษฐกิจและการเมือง . นั่นหมายความว่าความพยายามที่จะใช้วาระทางสังคม สิ่งแวดล้อม และการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน ไม่มีความคืบหน้า เว้นแต่การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่ลึกซึ้งขึ้นในระบบสากล ( โลกที่สามการฟื้นตัว ฉบับที่ 103 , มีนาคม 1999 )
แอนนิต้า pleumarom พิกัดกรุงเทพมหานครการท่องเที่ยว&ทีม ( ทีมสืบสวนตรวจสอบจาก t.i.m. - ) และเผยแพร่จดหมายข่าวทุกสองสัปดาห์ในพรมแดนใหม่ - การท่องเที่ยวการพัฒนาและปัญหาสิ่งแวดล้อมในภูมิภาคลุ่มน้ำโขงด้วยการสนับสนุนจาก T-Virus .