Consequences of biodiversity loss (

Consequences of biodiversity loss (Part II)
a. Species richness: Most research has been done on the effects of species richness (that is, the number of species) on the functioning of ecosystems. Most of the research into the interrelationships between biodiversity and ecosystem functions has been done on plants, which affect soil processes, decomposition, water retention and many other ecosystem functions. Higher plant diversity does not appear to have any great effect on soil processes such as decomposition rates, but does affect productivity and enhances the stability of ecosystem processes. For example, in some, but not all, experimental systems, increasing plant diversity alone, or increasing the diversity of plants, herbivores, and decomposing organisms augments productivity (NPP). It has generally been found, at least in temperate grasslands, that areas with greater biodiversity have higher productivity. Plots with greater numbers of species had a greater above- and below-ground plant biomass, higher rates of nitrogen fixation, and retained nutrients better than plots with fewer species (Tilman et al., 2001a; Reich et al., 2001). On average, for a 50% reduction in biodiversity, there will be a 10% – 20% loss of productivity. The productivity of a monocrop field is less than half that of a highly diverse field (Tilman, 2000). In part this may be due to a greater loss of nutrients from fields with low diversity than from more diversified plots. A rich array of species of mycorrhizae also seems to have a positive effect on plant productivity. There are suggestions that loss of species richness may affect many ecosystem processes (nutrient cycling, increased uptake of carbon, and others) in addition to productivity. However, we have little evidence for this as yet, and there seems to be no straightforward relationship between species diversity and many other ecosystem functions.

b. Species composition: The array of species in an ecosystem (species composition) must also be important to its function. Certain species will have a greater influence than others, particularly if they are among those groups which capture and transfer energy or nutrients, or which affect environmental conditions regulating these processes. Hawaiian forests have been disrupted by the introduction of a nitrogen-fixing tree, Myrica faya, which has led to a great increase in nitrogen supply and altered greatly the properties of these forests. In another case in Hawaii, nonnative grasses were introduced to improve cattle grazing, but since these grasses are flammable, they have caused a 300-fold increase in fires in the forests into which they spread. Most woody plants are damaged or destroyed by fires, while grasses generally are not, since their deep root systems are maintained even when the superficial portions of the plant are lost. This in turn reduces evapotranspiration and rainfall. If tropical forest trees are removed and their place is taken by savannah grasses, the evapotranspiration which is so conspicuous a feature of tropical rainforests would be severely curtailed, decreasing rainfall (and eliminating the possibility of forest regeneration or even survival of remnants). There is some support for the idea that many species are “redundant”; that is, several species play equivalent roles in an ecosystem. Thus, one or more of these equivalent species could be lost without irretrievably damaging the ecosystem. But, in general, each loss of species will lead to impoverishment of the system. Davidson (2000) uses the metaphor of threads being pulled from a tapestry, until finally it becomes threadbare, and the grand design is lost.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบของการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ (Part II)a. สายพันธุ์ความร่ำรวย: ส่วนใหญ่มีงานวิจัยเกี่ยวกับผลกระทบของความเข้มข้นชนิด (นั่นคือ จำนวนของสายพันธุ์) การทำงานของระบบนิเวศ ส่วนใหญ่การวิจัยลงใน interrelationships ระหว่างความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศได้บนพืช ซึ่งมีผลต่อกระบวนการดิน ย่อยสลาย การกักเก็บน้ำ และหลายฟังก์ชั่นระบบนิเวศอื่น ๆ ความหลากหลายของพืชสูงขึ้นไม่ มีผลที่ดีในกระบวนการดินเช่นอัตราการสลายตัว แต่มีผลต่อประสิทธิภาพ และเสถียรภาพของกระบวนการระบบนิเวศ ตัวอย่าง ในบาง แต่ไม่ทั้ง หมด ทดลองระบบ คนเดียว ความหลากหลายของพืชที่เพิ่มขึ้น หรือเพิ่มความหลากหลายของพืช งอก และสิ่งมีชีวิตย่อยสลาย augments ประสิทธิภาพ (NPP) โดยทั่วไปมี น้อยในทุ่งหญ้าเขตอบอุ่น ว่า พื้นที่ที่ มีความหลากหลายทางชีวภาพมีประสิทธิภาพสูงขึ้น มีชีวมวลในโรงงานด้านบน และด้านล่างพื้นมากขึ้น สูงขึ้นอัตราการตรึงไนโตรเจน ผืนกับของสายพันธุ์ และสะสมสารอาหารดีกว่าผืนน้อยชนิด (Tilman et al. 2001a เบิร์ตรีค et al. 2001) เฉลี่ย ลด 50% ในความหลากหลายทางชีวภาพ จะมีการสูญเสีย 10% – 20% ของผลผลิต ผลผลิตของเขต monocrop เป็นน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเขตข้อมูลมีความหลากหลายสูง (Tilman, 2000) ในส่วนนี้อาจเป็น เพราะการสูญเสียสารอาหารจากเขตข้อมูลที่มีความหลากหลายต่ำยิ่งกว่ามากขึ้นจากหลากหลายแปลง หลากหลายสายพันธุ์ mycorrhizae ยังน่าจะ มีประโยชน์ต่อผลผลิตพืช มีข้อเสนอแนะว่า สูญเสียของสายพันธุ์ความอุดมสมบูรณ์อาจมีผลต่อระบบนิเวศหลายกระบวน (ขี่จักรยานธาตุอาหาร เพิ่มการดูดซึมของคาร์บอน และอื่น ๆ) นอกเหนือจากผลผลิต อย่างไรก็ตาม เรามีหลักฐานเพียงเล็กน้อยนี้เป็น และดูเหมือนจะ ไม่มีความสัมพันธ์ที่ตรงไปตรงมาระหว่างความหลากหลายของสายพันธุ์และหลายฟังก์ชั่นระบบนิเวศอื่น ๆ b. Species composition: The array of species in an ecosystem (species composition) must also be important to its function. Certain species will have a greater influence than others, particularly if they are among those groups which capture and transfer energy or nutrients, or which affect environmental conditions regulating these processes. Hawaiian forests have been disrupted by the introduction of a nitrogen-fixing tree, Myrica faya, which has led to a great increase in nitrogen supply and altered greatly the properties of these forests. In another case in Hawaii, nonnative grasses were introduced to improve cattle grazing, but since these grasses are flammable, they have caused a 300-fold increase in fires in the forests into which they spread. Most woody plants are damaged or destroyed by fires, while grasses generally are not, since their deep root systems are maintained even when the superficial portions of the plant are lost. This in turn reduces evapotranspiration and rainfall. If tropical forest trees are removed and their place is taken by savannah grasses, the evapotranspiration which is so conspicuous a feature of tropical rainforests would be severely curtailed, decreasing rainfall (and eliminating the possibility of forest regeneration or even survival of remnants). There is some support for the idea that many species are “redundant”; that is, several species play equivalent roles in an ecosystem. Thus, one or more of these equivalent species could be lost without irretrievably damaging the ecosystem. But, in general, each loss of species will lead to impoverishment of the system. Davidson (2000) uses the metaphor of threads being pulled from a tapestry, until finally it becomes threadbare, and the grand design is lost.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่ตามมาของการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ (Part II)
สปีชี่ร่ำรวย: งานวิจัยส่วนใหญ่ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับผลกระทบของสายพันธุ์ความร่ำรวย (นั่นคือจำนวนของสายพันธุ์) เกี่ยวกับการทำงานของระบบนิเวศ ส่วนใหญ่ของการวิจัยในความสัมพันธ์ระหว่างความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศของฟังก์ชั่นที่ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับพืชที่มีผลต่อกระบวนการดินสลายตัวการกักเก็บน้ำและการทำงานของระบบนิเวศอื่น ๆ อีกมากมาย หลากหลายของพืชที่สูงขึ้นไม่ได้ปรากฏว่ามีผลที่ดีใด ๆ ในกระบวนการของดินเช่นอัตราการสลายตัว แต่ไม่ส่งผลกระทบต่อการผลิตและเพิ่มความมั่นคงของระบบนิเวศกระบวนการ ยกตัวอย่างเช่นในบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมดระบบการทดลองเพิ่มขึ้นหลากหลายของพืชเพียงอย่างเดียวหรือเพิ่มความหลากหลายของพืชสัตว์กินพืชและสิ่งมีชีวิตที่เน่าเฟะ augments ผลผลิต (NPP) จะได้รับโดยทั่วไปพบว่าอย่างน้อยในทุ่งหญ้าพอสมควรว่าพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพมากขึ้นมีผลผลิตที่สูงขึ้น แปลงที่มีจำนวนมากของสายพันธุ์ที่มีข้างต้นและด้านล่างพื้นดินพืชชีวมวลมากขึ้นในอัตราที่สูงของการตรึงไนโตรเจนและสะสมสารอาหารที่ดีกว่าแปลงที่มีสายพันธุ์น้อยลง (Tilman, et al, 2001a;.. รีค, et al, 2001) โดยเฉลี่ยสำหรับการลดลง 50% ในความหลากหลายทางชีวภาพจะมี 10% - 20% การสูญเสียของการผลิต ผลผลิตของสนาม monocrop น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของสนามที่มีความหลากหลายสูง (Tilman, 2000) ในส่วนนี้อาจจะเกิดจากการสูญเสียมากขึ้นของสารอาหารจากเขตข้อมูลที่มีความหลากหลายต่ำกว่าจากแปลงที่หลากหลายมากขึ้น อาร์เรย์ที่อุดมไปด้วยของสายพันธุ์ของ mycorrhizae ยังดูเหมือนว่าจะมีผลกระทบในเชิงบวกต่อการผลิตพืช มีข้อเสนอแนะว่าการสูญเสียความอุดมสมบูรณ์ของสายพันธุ์ที่อาจส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศหลายกระบวนการ (จักรยานสารอาหาร, การดูดซึมที่เพิ่มขึ้นของคาร์บอนและอื่น ๆ ) นอกเหนือไปจากการผลิตเป็น แต่เรามีหลักฐานเพียงเล็กน้อยสำหรับเรื่องนี้เป็นยังและดูเหมือนว่าจะไม่มีความสัมพันธ์ตรงไปตรงมาระหว่างความหลากหลายชนิดและฟังก์ชั่นระบบนิเวศอื่น ๆ อีกมากมาย.

B องค์ประกอบชี่: อาร์เรย์ของสายพันธุ์ในระบบนิเวศ (องค์ประกอบชนิด) นอกจากนี้ยังต้องมีความสำคัญต่อการทำงานของ บางชนิดจะมีอิทธิพลมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาอยู่ในกลุ่มผู้ที่จับภาพและการถ่ายโอนพลังงานหรือสารอาหารหรือที่ส่งผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมการควบคุมกระบวนการเหล่านี้ ป่าฮาวายได้รับผลกระทบจากการแนะนำของต้นไม้ที่ตรึงไนโตรเจน, Myrica Faya ซึ่งได้นำไปสู่การเพิ่มขึ้นอย่างมากในการจัดหาก๊าซไนโตรเจนและการเปลี่ยนแปลงอย่างมากคุณสมบัติของป่าเหล่านี้ ในอีกกรณีหนึ่งในฮาวายหญ้า nonnative ถูกนำมาใช้ในการปรับปรุงการเลี้ยงสัตว์วัว แต่เนื่องจากหญ้าเหล่านี้เป็นไวไฟพวกเขาได้ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้น 300 เท่าในการเกิดเพลิงไหม้ในป่าเป็นที่ที่จะแพร่กระจาย ส่วนใหญ่ไม้ยืนต้นได้รับความเสียหายหรือถูกทำลายจากไฟในขณะที่หญ้าโดยทั่วไปจะไม่เนื่องจากระบบรากลึกของพวกเขาจะยังคงอยู่แม้เมื่อส่วนที่ตื้น ๆ ของพืชที่จะหายไป นี้จะช่วยลดการคายระเหยน้ำและปริมาณน้ำฝน ถ้าต้นไม้ป่าเขตร้อนจะถูกลบและสถานที่ของพวกเขาถูกครอบงำด้วยหญ้าสะวันนา, การคายระเหยซึ่งเป็นที่เห็นได้ชัดเจนดังนั้นคุณลักษณะของป่าฝนเขตร้อนจะรุนแรงลดลดลงปริมาณน้ำฝน (และการขจัดความเป็นไปได้ของการฟื้นฟูป่าไม้หรือแม้กระทั่งการอยู่รอดของเศษ) มีการสนับสนุนบางอย่างสำหรับความคิดที่ว่ามีหลายสายพันธุ์คือ "ซ้ำซ้อน" เป็น; ว่ามีหลายชนิดมีบทบาทเทียบเท่าในระบบนิเวศ ดังนั้นหนึ่งหรือมากกว่าของสายพันธุ์เทียบเท่าเหล่านี้อาจจะหายไปโดยไม่ต้องแก้ไขไม่ได้ทำลายระบบนิเวศ แต่โดยทั่วไปการสูญเสียของสายพันธุ์แต่ละคนจะนำไปสู่ความยากจนของระบบ เดวิดสัน (2000) ใช้คำอุปมาของหัวข้อที่ถูกดึงออกมาจากพรมที่จนในที่สุดก็กลายเป็นขุยและการออกแบบที่ยิ่งใหญ่จะหายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ ( ตอน 2 )1 . พันธุ์ความมั่งคั่ง : งานวิจัยส่วนใหญ่ได้รับการทำผลของความร่ำรวยของชนิด ( คือหมายเลขของชนิด ) ในการทำงานของระบบนิเวศวิทยา ส่วนใหญ่ของการวิจัยในความสัมพันธ์ระหว่างความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศที่ได้รับหน้าที่ทำในพืช ซึ่งมีผลต่อกระบวนการย่อยสลายในดิน , น้ำ และหลายฟังก์ชันระบบนิเวศอื่น ๆ ความหลากหลายของพืชที่สูงขึ้นไม่ได้ปรากฏ มีผลดีใด ๆบนดินกระบวนการเช่นอัตราการสลายตัว แต่ไม่ส่งผลกระทบต่อผลผลิตและช่วยเพิ่มเสถียรภาพของกระบวนการระบบ ตัวอย่างเช่น ในบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมด ทดลองระบบ เพิ่มความหลากหลายของพืชเพียงอย่างเดียว หรือการเพิ่มความหลากหลายของพืช พืช และสิ่งมีชีวิต augments ผลผลิตเน่า ( NPP ) มันมักพบน้อยในทุ่งหญ้าเขตอบอุ่น ที่พื้นที่ที่มีมากขึ้น ความหลากหลายทางชีวภาพ มีผลิตภาพสูง แปลงตัวเลขที่มากขึ้นของชนิดมีมากขึ้นด้านบนและด้านล่างพื้นชีวมวลพืช ในอัตราสูงในการตรึงไนโตรเจน และสะสมสารอาหารได้ดีกว่าแปลง มีน้อยชนิด ( Tilman et al . , 2001a ; จักรวรรดิ et al . , 2001 ) เฉลี่ย ลด 50% ในความหลากหลายทางชีวภาพ จะมี 10 % - 20 % การสูญเสียของผลผลิต ประสิทธิภาพของเขตข้อมูลเชิงเดี่ยว น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเขตข้อมูลความหลากหลายสูง ( Tilman , 2000 ) ในส่วนนี้อาจจะเกิดจากการสูญเสียของสารอาหารมากขึ้น จากสาขาที่มีความหลากหลายน้อยกว่าจากหลากหลายขึ้นแปลง อาร์เรย์รวยชนิดไมคอร์ไรซาดูเหมือนจะบวกต่อผลผลิตพืช มีข้อเสนอแนะว่า การสูญเสียของความร่ำรวยของชนิดอาจมีผลต่อระบบนิเวศหลายกระบวนการ ( จักรยาน สารอาหาร เพิ่มการดูดซึมของคาร์บอน , และอื่น ๆ ) นอกจากผลผลิต อย่างไรก็ตาม ขณะนี้มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยนี้เป็นอีก และดูเหมือนว่าจะไม่ตรงไปตรงมาความสัมพันธ์ระหว่างความหลากชนิดและหลายฟังก์ชันระบบนิเวศอื่น ๆB . ชนิด : อาร์เรย์ของชนิดในระบบนิเวศ ( ชนิด ) ยังต้องให้ความสําคัญกับหน้าที่ของมัน บางชนิดจะมีอิทธิพลมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาระหว่างกลุ่มซึ่งจับภาพและการถ่ายโอนพลังงานหรือสารอาหารที่มีผลต่อสิ่งแวดล้อม หรือสภาวะที่ควบคุมกระบวนการเหล่านี้ ป่าฮาวายได้ถูกรบกวนจากการตรึงไนโตรเจน ต้นไม้ myrica ข้อความ ซึ่งได้ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างมากในการจัดหาปุ๋ยและการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก คุณสมบัติของป่าเหล่านี้ ในกรณีอื่นในฮาวาย nonnative แนะนำเพื่อปรับปรุงโคแทะเล็มหญ้า แต่เนื่องจากหญ้าเหล่านี้จะติดไฟ , พวกเขาได้เกิด 300 พับเพิ่มไฟในป่าที่พวกเขากระจาย พรรณไม้ส่วนใหญ่จะเสียหายหรือถูกทำลายโดยไฟในขณะที่หญ้าโดยทั่วไปไม่ได้ เพราะระบบรากลึกของพวกเขาจะยังคง แม้ว่าส่วนตื้นของพืชจะหายไป นี้ในการเปิดจะช่วยลดการคายระเหยน้ำและปริมาณฝน ถ้าต้นไม้ป่าเขตร้อนจะถูกเอาออก และสถานที่ของพวกเขาที่ถ่ายโดยสะวันนาหญ้าและดังนั้นเด่นซึ่งเป็นคุณลักษณะของป่าฝนเขตร้อนจะถูกตัดทอนอย่างรุนแรง ลดปริมาณฝน ( และขจัดความเป็นไปได้ของการฟื้นฟูป่าหรือรอดแม้แต่เศษ ) มีบางสนับสนุนความคิดที่ว่า หลายสปีชีส์ " ซ้ำซ้อน " ; นั่นคือหลาย ชนิดเล่นบทบาทเทียบเท่าในระบบนิเวศ ดังนั้นหนึ่งหรือมากกว่าของชนิดเทียบเท่าเหล่านี้อาจจะหายไปโดยไม่ irretrievably ทำลายระบบนิเวศ แต่โดยทั่วไปแต่ละชนิดจะนำไปสู่การสูญเสียของความแร้นแค้นของระบบ เดวิดสัน ( 2000 ) ใช้คำอุปมาของกระทู้ถูกดึงออกมาจากผ้าม่าน จนในที่สุดมันก็ขาดรุ่ย และการออกแบบทั้งหมดจะหายไป