gery, and postoperative analgesia w

gery, and postoperative analgesia with epidural local
anesthetics (5,15). In our study, a modification of the
latter was used, i.e., substitution of morphine for local
anesthetic agents for postoperative pain relief. This
modified technique offers a number of additional
benefits.
Effective analgesia and early mobilization are be-
lieved to reduce the risk of the above-mentioned com-
plications (10,ll). Although the quality of postoper-
ative analgesia was better after epidural morphine, in
the opinion of the patients and ward nurses, both
routes of morphine administration gave adequate and
effective analgesia. However, the significantly shorter
duration of intramuscular morphine analgesia meant
that more frequent injections of larger doses of mor-
phihe were required, and consequently these patients
were often drowsy and less mobile. Reflecting the
longer duration of epidural morphine analgesia, 20%
of the patients in group B did not require any further
pain relief after the first injection. This finding has
been reported previously (2,16).
Interestingly, the mean total dose of morphine re-
quired by the patients in group A (intramuscular mor-
phine) during the first 36 hr after surgery (66 mg/36
hr, 1.8 k 0.18 mg/hr) was exactly the same as that
reported (17) with the Patient Controlled Analgesia
(PCA) technique in morbidly obese patients undergo-
ing gastric bypass surgery (66 mg/36 hr, 1.7 mg/hr).
This suggests that properly administered on demand
intermittent injections of intramuscular morphine can
provide as effective analgesia in the obese as is pro-
vided by similar doses of the less easily managed PCA
technique using intravenous morphine infusion. Sim-
ilar observations have been made by other authors
(18).
Previous reports of early postoperative ambulation
after epidural and intrathecal opiate analgesia have
been based on subjective impressions. The use of a
six-grade scale introduced in the present study is a
simple clinically applicable technique for quantifica-
tion of mobilization. A large interindividual variation
was noted in the time taken by the patients to perform
the different grades of physical activity on the mo-
bilization scale. As a group, however, patients re-
ceiving epidural morphine were more mobile. These
patients were able to stand and walk unassisted sig-
nificantly earlier than their counterparts receiving in-
tramuscular morphine.
Intermittent intramuscular injections of narcotics
for postoperative pain relief are believed to be a major
cause of delayed gastric emptying and decreased gas-
trointestinal motility (19). This is supported partly by
the present study, in which passing of flatus and feces
occurred significantly later in patients receiving mor-
phine by the intramuscular route. However, larger
volumes of gastric aspirate were noted in patients of
the epidural morphine group; this may have been due
to delayed gastric emptying, increased production of
gastric fluid, or increased pyloric sphincter tone. After
removal of the nasogastric tube, oral fluids could be
restarted in all patients receiving epidural morphine,
while in five of the patients receiving intramuscular
morphine there were complications on restarting of
oral fluid intake.
Although a number of factors influence the length
of postoperative hospital stay, effective analgesia, early
ambulation, early normalization of gastrointestinal
functions, and minimal respiratory complications in
the postoperative period all contributed to a shorter
hospitalization time in patients receiving epidural
morphine analgesia. As compared to the postopera-
tive hospitalization time reported in large series of
similar patients (5,20), the average duration of hos-
pitalization in the present study was 2-3 days shorter
in patients receiving intramuscular morphine and 4-5
days shorter in patients receiving epidural morphine
analgesia. We believe that preoperative preparation,
as well as nursing of these patients in the ICU for 2
days postoperatively, played an important role. Re-
peated chest physiotherapy, active encouragement of POSTOPERATIVE AMBULATlON IN THE GROSSLY OBESE 591 ANESTH ANALG
1984;63:583-92
change
100
I i c-. *p.morphine+i.mNaCI (n=lS)
40/ y IiSEY
0
I, 1 2 3 4 5 6 7 days -
Figure 4. Peak expiratory flow (PEF) values pre- and postopera-
tively (mean 2 SEM) (probability levels: *P < 0.05, **P < 0.01,
***P < 0.001).
early ambulation, and effective analgesia are of great
importance in the early postoperative period, and these
cannot be provided on a busy surgical ward.
It is difficult to compare our two groups of patients
based upon our *Tc-plasmin resdts, but the effec-
tiveness of prophylaxis is supported by the fact that
none of the patients developed clinical signs of DVT.
Other factors may have contributed to the absence of
thromboembolic complications, e.g., the small num-
ber of patients studied, the relatively short duration
of operation, leg exercises, active chest physiother-
apy, encouragement of early ambulation of all pa-
tients in the ICU, and possible thromboprophylactic
effects of epidural blockade with local anesthetic for
surgery (21). That all three patients with repeated
extremely high uptake of *“Tc-plasmin in the same
area (risk grade 5) belonged to the group given intra-
muscular morphine analgesia, suggests, however, an
increased risk in this group. Although complete phar-
macokinetic studies were not performed, plasma lev-
els of morphine after intramuscular and epidural in-
jections are similar to those seen in the nonobese.
The safety of the epidural technique in patients
receiving anticoagulant therapy has been pointed out
recently (22). The risk of development of epidural
hematoma due to insertion of epidural catheters in
patients being given small doses of heparin appears
to be minimal (23). However, combination prophy-
laxis with heparin and dextran is unfavorable, owing
to the increased risk of bleeding and minimal addi-
tional antithrombotic advantages (24). Our study shows
that the epidural technique using local anesthetic agents
during surgery can be extended to the postoperative
period, using morphine in the epidural catheter for
pain relief. The advantages of this technique for sur-
gical and postoperative analgesia far outweigh the
minimal risk of bleeding. With the proper precautions
(23), the technique need not be contraindicated in the
presence of low-dose heparin prophylaxis.
In conclusion, morphine given either intramuscu-
larly or epidurally was effective in relieving postop-
erative pain after upper abdominal surgery in grossly
obese patients. However, the amount of morphine
required intramuscularly was up to seven times greater
than that required epidurally . Not surprisingly, pa-
tients given morphine by the intramuscular route were
generally drowsy and less mobile. Epidural morphine
gave a significantly longer duration of pain relief. This
study confirms our previously reported (2,16) clinical
impression that patients ambulate earlier when given
epidural morphine for postoperative analgesia. Un-
assisted these patients could sit, stand, and walk freely
at an earlier stage than patients receiving morphine
by the intramuscular route. Earlier normalization of
intestinal motility and a significantly shorter hospital
stay were also noted after epidural morphine. Our
study does not clarify the relationship between am-
bulation and postoperative DVT in the grossly obese,
but it does suggest a somewhat greater risk in patients
given morphine analgesia intramuscularly. Further-
more, improved removal of pulmonary secretions with
associated early recovery of PEF in patients receiving
epidural morphine appears to be responsible for a
lower incidence of pulmonary complications. To re-
alize the full potential of the technique of combining
epidural block and endotracheal anesthesia for ab-
dominal surgery in the grossly obese patient, epidural
morphine for postoperative analgesia is advocated.
The authors wish to th

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

gery และ analgesia ในการผ่าตัดพร้อมฉีดบิวพรี anesthetics (5,15) ในการศึกษาของเรา การปรับเปลี่ยนการ หลังใช้ เช่น การทดแทนของมอร์ฟีนในท้องถิ่น ตัวแทนที่ anesthetic สำหรับบรรเทาความเจ็บปวดในการผ่าตัด นี้ ปรับเปลี่ยนเทคนิคขอเสนอเพิ่มเติม ประโยชน์ Analgesia มีประสิทธิภาพและการเคลื่อนไหวก่อนได้- lieved เพื่อลดความเสี่ยงกล com- plications (10, ll) แม้ว่าคุณภาพของ postoper - ative analgesia ดีกว่าหลังจากมอร์ฟีนฉีดบิวพรี ใน ความคิดเห็นของผู้ป่วยและผู้ป่วย nurses ทั้งสอง เส้นทางของมอร์ฟีนดูแลให้เพียงพอ และ analgesia มีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม สั้นมาก ระยะเวลาของบาดทะยักจากมอร์ฟีน analgesia หมายถึง ฉีดที่บ่อยกว่าของปริมาณขนาดใหญ่ของ mor- phihe ถูกต้อง และดังนั้นผู้ป่วยเหล่านี้ มักจะง่วงนอน และเคลื่อนน้อย สะท้อนให้เห็นถึงการ ระยะยาวของมอร์ฟีนฉีดบิวพรี analgesia, 20% ของผู้ป่วยในกลุ่ม B ไม่ได้ไม่ต้องการใด ๆ เพิ่มเติม บรรเทาอาการปวดหลังจากการฉีดครั้งแรก ค้นหานี้ได้ การรายงานก่อนหน้านี้ (2,16) เป็นเรื่องน่าสนใจ การเฉลี่ยรวมยามอร์ฟีน re- โดยผู้ป่วยในกลุ่ม (บาดทะยักจาก mor-quired phine) ระหว่างชั่วโมง 36 แรกหลังการผ่าตัด (66 มิลลิกรัม/36 ชั่วโมง 1.8 k 0.18 mg/hr) ตรงกับ รายงาน (17) มีผู้ป่วยควบคุม Analgesia เทคนิค (PCA) ในผู้ป่วยอ้วน morbidly รับ- การผ่าตัดบายพาส ing ในกระเพาะอาหาร (66 มิลลิกรัม/36 ชั่วโมง 1.7 มิลลิกรัม/ชั่วโมง) นี้แนะนำที่ถูกจัดการตามความต้องการ ฉีดไม่ต่อเนื่องของบาดทะยักจากมอร์ฟีน ให้เป็น analgesia ประสิทธิภาพในตัวอ้วนเป็น pro- vided โดยปริมาณคล้ายของ PCA น้อยได้มีการจัดการ เทคนิคที่ใช้มอร์ฟีนฉีดคอนกรีต ซิม- ilar สังเกตได้ทำ โดยคน (18) รายงานก่อนหน้านี้ของ ambulation แรก ๆ ในการผ่าตัด หลังจากฉีดบิวพรีและ intrathecal opiate analgesia มี การยึดอิมตามอัตวิสัย การใช้การ ขนาด 6 ชั้นประถมศึกษาปีที่นำมาใช้ในการศึกษาปัจจุบันเป็นการ เทคนิคการใช้ทางคลินิกอย่างสำหรับ quantifica สเตรชันของเคลื่อนไหว รูปแบบ interindividual ขนาดใหญ่ ถูกบันทึกไว้ในเวลาที่ผู้ป่วยใช้การ เกรดต่าง ๆ กิจกรรมทางกายภาพบนหม้อ- ขนาด bilization เป็นกลุ่ม อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วย re- มอร์ฟีนฉีดบิวพรี ceiving โทรศัพท์มือถือมากขึ้น เหล่านี้ ผู้ป่วยก็สามารถยืน และเดินทางบรรยาย sig- nificantly เร็วกว่าคู่ของพวกเขาได้รับใน tramuscular มอร์ฟีน ฉีดบาดทะยักจากไม่ต่อเนื่องของยาเสพติด สำหรับบรรเทาอาการปวดในการผ่าตัดเชื่อกันว่า เป็นหลัก สาเหตุของความล่าช้าการล้างในกระเพาะอาหาร และลดแก๊ส- trointestinal motility (19) นี้ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจาก ศึกษาปัจจุบัน ในที่ผ่าน flatus และอุจจาระ เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในผู้ป่วยที่ได้รับ mor- phine โดยบาดทะยักจากกระบวนการผลิต อย่างไรก็ตาม ขนาดใหญ่ ตัวในกระเพาะอาหาร aspirate ได้ระบุไว้ในผู้ป่วยของ กลุ่มมอร์ฟีนฉีดบิวพรี นี้อาจได้ครบ การล่าช้าในกระเพาะอาหารล้าง เพิ่มผลิต ของเหลวในกระเพาะอาหาร หรือหูรูด pyloric เพิ่มเสียง หลังจาก เอาท่อ nasogastric ของเหลวในช่องปากอาจเป็นได้ เริ่มในผู้ป่วยทั้งหมดที่ได้รับมอร์ฟีนฉีดบิวพรี ใน 5 ของผู้ป่วยที่ได้รับบาดทะยักจาก มีภาวะแทรกซ้อนในการเริ่มการทำงานของมอร์ฟีน บริโภคของเหลวช่องปาก แม้ว่าปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความยาว การพยาบาลในการผ่าตัด ผล analgesia ต้น ambulation ฟื้นฟูต้นของระบบ ฟังก์ชัน และภาวะแทรกซ้อนทางเดินหายใจเพียงเล็กน้อยใน ระยะเวลาในการผ่าตัดทั้งหมดส่วนสั้น เวลา ๑๐๐๐ ในผู้ป่วยที่ได้รับการฉีดบิวพรี analgesia มอร์ฟีน เมื่อเทียบกับ postopera- เวลา ๑๐๐๐ tive รายงานในชุดใหญ่ คล้ายผู้ป่วย (5,20), ระยะเวลาเฉลี่ยของ hos- pitalization ในการศึกษาปัจจุบันสั้นกว่า 2-3 วัน ในผู้ป่วยได้รับมอร์ฟีนบาดทะยักจากและ 4-5 วันสั้นในผู้ป่วยได้รับมอร์ฟีนฉีดบิวพรี analgesia เราเชื่อว่าเตรียม preoperative และการพยาบาลของผู้ป่วยเหล่านี้ในฉุกเฉิน 2 วัน postoperatively บทบาทสำคัญ Re- หน้าอก peated กายภาพ งานสนับสนุนในการผ่าตัด AMBULATlON IN THE GROSSLY อ้วน 591 ANESTH ANALG 1984; 63:583-92 การเปลี่ยนแปลง 100 ฉันฉัน c- *p.morphine+i.mNaCI (n = lS) 40 / y IiSEY 0 ฉัน 1 2 3 4 5 6 7 วัน - รูปที่ 4 ช่วง peak expiratory กระแส (PEF) ค่าล่วงหน้าและ postopera- tively (เฉลี่ย 2 SEM) (ระดับความน่าเป็น: * P < 0.05, ** P < 0.01 P < 0.001) ambulation ต้น และ analgesia มีประสิทธิภาพดี ความสำคัญในช่วงระยะเวลาในการผ่าตัด และเหล่านี้ ไม่สามารถให้ในผู้ป่วยผ่าตัดว่าง ยากต่อการเปรียบเทียบของกลุ่มที่สองของผู้ป่วย ตามของเรา * Tc plasmin resdts แต่ effec - tiveness prophylaxis สนับสนุนความจริงที่ ผู้ป่วยไม่มีพัฒนาอาการทางคลินิกของ DVT ปัจจัยอื่น ๆ อาจมีส่วนของ แทรกซ้อน thromboembolic เช่น ตัวเล็ก num- เบอร์ของผู้ป่วยที่ศึกษา ระยะเวลาค่อนข้างสั้น ดำเนินการ ออกกำลังกายขา หน้าอกใช้งาน physiother- ambulation ช่วงหมดป่า-apy สนับสนุน tients ฉุกเฉิน และ thromboprophylactic ได้ ผลของการปิดล้อมฉีดบิวพรีมียาชาเฉพาะที่สำหรับ ผ่าตัด (21) ทั้งหมดสามผู้ป่วยซ้ำ การดูดซับสูงมากของ * "plasmin Tc ในเดียวกัน (ความเสี่ยงระดับ 5) ที่ตั้งอยู่ในกลุ่มที่กำหนดภายใน- มอร์ฟีนผึ่ง analgesia แนะนำ อย่างไรก็ตาม การ ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นในกลุ่มนี้ แม้ว่าทำแครง - ไม่ได้ทำการศึกษา macokinetic ลิฟเยพลา- แล้งของมอร์ฟีนฉีดบิวพรี และบาดทะยักจากใน jections จะคล้ายกับที่เห็นในการ nonobese ความปลอดภัยเทคนิคการฉีดบิวพรีในผู้ป่วย รับบำบัด anticoagulant ได้การชี้ให้เห็น เมื่อเร็ว ๆ นี้ (22) ความเสี่ยงของการพัฒนาของฉีดบิวพรี เลือดเนื่องจากการแทรกของ catheters ฉีดบิวพรีใน ผู้ป่วยได้รับปริมาณขนาดเล็กของเฮพารินปรากฏ มี น้อยที่สุด (23) อย่างไรก็ตาม prophy ชุด - laxis กับเฮพารินเดกซ์แทรนจะเสียเปรียบ owing ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย และมีเลือดออก addi- tional antithrombotic ประโยชน์ (24) แสดงการศึกษาของเรา ที่เทคนิคฉีดบิวพรีที่ใช้ยาชาเฉพาะที่แทน ในระหว่างการผ่าตัดสามารถขยายให้การบวมหลังผ่าตัด รอบระยะเวลา การใช้มอร์ฟีนในการพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลฉีดบิวพรีสำหรับ บรรเทาอาการปวดหลัง ข้อดีของเทคนิคนี้สำหรับเซอ gical และในการผ่าตัด analgesia ไกลเกินตัว ความเสี่ยงที่น้อยที่สุดของการมีเลือดออก มีมาตรการป้องกันที่เหมาะสม (23), ไม่ต้อง contraindicated เทคนิคในการ สถานะของเฮพารินต่ำยา prophylaxis เบียดเบียน มอร์ฟีนให้ intramuscu เป็น- larly หรือ epidurally มีประสิทธิภาพในการปลดปล่อย postop - erative อาการปวดหลังการผ่าตัดช่องท้องส่วนบนใน grossly ผู้ป่วยที่อ้วน อย่างไรก็ตาม จำนวนของมอร์ฟีน ต้องเข้ากล้ามเนื้อได้มากขึ้นถึงเจ็ดครั้ง กว่าที่จำเป็น epidurally ไม่น่าแปลกใจ ป่า- tients ให้มอร์ฟีน โดยบาดทะยักจากกระบวนการผลิตได้ โดยทั่วไปแล้วง่วงนอน และเคลื่อนน้อย มอร์ฟีนฉีดบิวพรี ให้ระยะเวลานานกว่าบรรเทาอาการปวดหลัง นี้ (2,16) ของเรารายงานไปก่อนหน้านี้ยืนยันการศึกษาทางคลินิก ความประทับใจให้ผู้ป่วย ambulate ก่อนหน้านี้เมื่อ มอร์ฟีนฉีดบิวพรีสำหรับ analgesia ในการผ่าตัด สหประชาชาติ- ความช่วยเหลือผู้ป่วยเหล่านี้สามารถนั่ง ยืน และเดินได้อย่างอิสระ ในการขั้นตอนก่อนหน้านี้กว่าผู้ป่วยได้รับมอร์ฟีน โดยบาดทะยักจากกระบวนการผลิต ฟื้นฟูก่อนหน้าของ ลำไส้ motility และโรงพยาบาลสั้นลงอย่างมีนัยสำคัญ ยังพักได้ตั้งข้อสังเกตหลังจากมอร์ฟีนฉีดบิวพรี ของเรา เรียนชี้แจงความสัมพันธ์ระหว่าง am- bulation และ DVT ในการผ่าตัดใน grossly อ้วน แต่จะแนะนำมีความเสี่ยงค่อนข้างสูงในผู้ป่วย ให้มอร์ฟีน analgesia เข้ากล้ามเนื้อ เพิ่มเติม- เอาเพิ่มเติม ปรับปรุงระบบทางเดินหายใจหลั่งด้วย เกี่ยวข้องก่อนกู้คืน PEF ในผู้ป่วยที่ได้รับ มอร์ฟีนฉีดบิวพรีปรากฏจะ รับผิดชอบการ ลดการเกิดภาวะแทรกซ้อนระบบทางเดินหายใจ การ re- ภัตตาคารศักยภาพเทคนิคการรวม บล็อกฉีดบิวพรีและยา endotracheal สำหรับ ab- dominal ผ่าตัดใน grossly อ้วนผู้ป่วย ฉีดบิวพรี advocated มอร์ฟีนใน analgesia ในการผ่าตัด ผู้เขียนต้องไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gery
และปวดหลังผ่าตัดท้องถิ่นแก้ปวดยาชา(5,15) ในการศึกษาการเปลี่ยนแปลงของที่หลังถูกนำมาใช้กล่าวคือแทนที่ของมอร์ฟีนท้องถิ่นยาสลบเพื่อบรรเทาอาการปวดหลังการผ่าตัด นี้เทคนิคการปรับเปลี่ยนมีจำนวนของเพิ่มเติมผลประโยชน์. ปวดที่มีประสิทธิภาพและการระดมต้นจะสลับกันlieved เพื่อลดความเสี่ยงดังกล่าวข้างต้นสั่งพลิเค(10, LL) แม้ว่าคุณภาพของ postoper- ปวด ative ดีหลังจากมอร์ฟีนแก้ปวดในความเห็นของผู้ป่วยและพยาบาลทั้งเส้นทางของการบริหารมอร์ฟีนให้เพียงพอและปวดที่มีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตามการที่สั้นลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงระยะเวลาของการปวดมอร์ฟีนเข้ากล้ามเนื้อหมายถึงว่าการฉีดบ่อยมากขึ้นของปริมาณขนาดใหญ่ของmor- phihe ถูกต้องและทำให้ผู้ป่วยเหล่านี้มักจะง่วงนอนและโทรศัพท์มือถือน้อย สะท้อนให้เห็นถึงระยะเวลานานของการปวดมอร์ฟีนแก้ปวด, 20% ของผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มบีไม่จำเป็นต้องเพิ่มเติมใด ๆบรรเทาอาการปวดหลังจากการฉีดครั้งแรก การค้นพบนี้ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้ (2,16). ที่น่าสนใจรวมปริมาณเฉลี่ยของมอร์ฟีนอีกครั้งquired โดยผู้ป่วยในกลุ่ม A (กล้าม mor- phine) ในช่วงแรก 36 ชั่วโมงหลังการผ่าตัด (66 มก. / 36 ชั่วโมง 1.8 k 0.18 มก. / ชม) เป็นเหมือนกับว่ารายงาน(17) กับผู้ป่วยที่ควบคุมความรู้สึกเจ็บปวด(PCA) เทคนิคในผู้ป่วยโรคอ้วน morbidly undergo- ไอเอ็นจีผ่าตัดบายพาสกระเพาะอาหาร (66 มก. / 36 ชั่วโมง 1.7 มก. / ชม.) นี้แสดงให้เห็น ที่บริหารงานได้อย่างถูกต้องตามความต้องการฉีดสม่ำเสมอมอร์ฟีนเข้ากล้ามเนื้อสามารถให้ยาระงับปวดที่มีประสิทธิภาพในการเป็นโรคอ้วนเป็นเป็นโปรแต่แบ่งโดยปริมาณที่ใกล้เคียงกันที่มีการจัดการได้อย่างง่ายดายน้อย PCA เทคนิคการใช้ยามอร์ฟีนทางหลอดเลือดดำ ซิมสังเกต ILAR ได้รับการทำโดยนักเขียนอื่น ๆ (18). รายงานก่อนหน้านี้ป่วยหลังการผ่าตัดในช่วงต้นหลังจากที่ปวดแก้ปวดยาเสพติดและเข้าช่องไขสันหลังได้รับจากการแสดงผลอัตนัย การใช้ขนาดหกชั้นนำมาใช้ในการศึกษาปัจจุบันเป็นเทคนิคง่ายๆที่ใช้บังคับในทางคลินิกสำหรับquantifica- การชุมนุมของ การเปลี่ยนแปลง interindividual ขนาดใหญ่ได้รับการบันทึกไว้ในเวลาที่ถ่ายโดยผู้ป่วยที่จะดำเนินการเกรดที่แตกต่างกันของการออกกำลังกายในmo- ขนาด bilization ขณะที่กลุ่ม แต่ผู้ป่วยใหม่ceiving มอร์ฟีนแก้ปวดเป็นมือถือมากขึ้น เหล่านี้ผู้ป่วยที่มีความสามารถที่จะยืนและเดินลายเซ็นสายตาnificantly เร็วกว่าคู่ของพวกเขาได้รับหมอร์ฟีนtramuscular. ฉีดเข้ากล้ามเนื้อยาเสพติดเป็นระยะ ๆเพื่อบรรเทาอาการปวดหลังการผ่าตัดเชื่อว่าจะเป็นที่สำคัญสาเหตุของการล้างกระเพาะอาหารล่าช้าและลดลงก๊าซเคลื่อนที่trointestinal (19 ) นี้ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจากการศึกษาในปัจจุบันซึ่งในการส่งผ่านของ flatus และอุจจาระที่เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญต่อไปในผู้ป่วยที่ได้รับmor- phine โดยเส้นทางเข้ากล้ามเนื้อ แต่มีขนาดใหญ่ปริมาณการดูดของกระเพาะอาหารถูกตั้งข้อสังเกตในผู้ป่วยกลุ่มมอร์ฟีนแก้ปวด; นี้อาจจะเป็นเพราะการล้างกระเพาะอาหารล่าช้าเพิ่มกำลังการผลิตของของเหลวในกระเพาะอาหารหรือเพิ่มขึ้นเสียงหูรูด หลังจากที่การกำจัดของหลอด nasogastric, ของเหลวในช่องปากอาจจะเริ่มต้นใหม่ในผู้ป่วยทุกรายที่ได้รับมอร์ฟีนแก้ปวดในขณะที่ในห้าของผู้ป่วยที่ได้รับกล้ามมอร์ฟีนมีภาวะแทรกซ้อนในการเริ่มต้นใหม่ของการดื่มน้ำในช่องปาก. แม้ว่าจำนวนของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความยาวในการเข้าพักที่โรงพยาบาลหลังการผ่าตัด, ปวดที่มีประสิทธิภาพในช่วงต้นลุก, การฟื้นฟูต้นของระบบทางเดินอาหารฟังก์ชั่น, ระบบทางเดินหายใจและภาวะแทรกซ้อนน้อยที่สุดในช่วงเวลาหลังการผ่าตัดทุกส่วนทำให้สั้นเวลาในการรักษาในโรงพยาบาลป่วยที่ได้รับแก้ปวดปวดมอร์ฟีน เมื่อเทียบกับ postopera- เวลารักษาในโรงพยาบาลเชิงรายงานในซีรีส์ที่มีขนาดใหญ่ของผู้ป่วยที่คล้ายกัน (5,20) ที่ระยะเวลาเฉลี่ยของ hos- pitalization ในการศึกษาปัจจุบันเป็น 2-3 วันสั้นในผู้ป่วยที่ได้รับมอร์ฟีนเข้ากล้ามเนื้อและ4-5 วันสั้น ในผู้ป่วยที่ได้รับมอร์ฟีนแก้ปวดปวด เราเชื่อว่าการเตรียมความพร้อมก่อนการผ่าตัด, เช่นเดียวกับการพยาบาลของผู้ป่วยเหล่านี้ในห้องไอซียูเป็นเวลา 2 วันหลังผ่าตัด, มีบทบาทสำคัญ อีกกายภาพบำบัดหน้าอก peated ให้กำลังใจที่ใช้งานของ AMBULATlON หลังผ่าตัดในไม่มีการลดอ้วน 591 ANESTH ANALG 1984; 63: 583-92 เปลี่ยนแปลง100 ฉันฉันร้อง c- * p.morphine i.mNaCI + (n = LS) 40 y / IiSEY 0 I, 1 2 3 4 5 6 7 วัน - รูปที่ 4 การไหลหายใจยอด (PEF) ค่าก่อนและ postopera- ลำดับ (หมายถึง 2 SEM) (ระดับความน่าจะเป็น: * p <0.05, ** P <0.01, *** p <0.001). ลุกต้นและปวดที่มีประสิทธิภาพที่ดีของความสำคัญในช่วงเวลาหลังการผ่าตัดในช่วงต้นและสิ่งเหล่านี้ไม่สามารถให้ในหอผู้ป่วยศัลยกรรมยุ่งมันเป็นเรื่องยากที่จะเปรียบเทียบทั้งสองกลุ่มของผู้ป่วยของเราขึ้นอยู่กับ * เรา Tc-plasmin resdts แต่ประสิทธิผล tiveness ของการป้องกันโรคได้รับการสนับสนุนโดยความจริงที่ว่าไม่มีของผู้ป่วยที่ได้รับการพัฒนาอาการทางคลินิกของDVT. ปัจจัยอื่น ๆ ที่อาจจะทำให้ขาด ของภาวะแทรกซ้อนลิ่มเลือดอุดตันเช่นที่จานวนขนาดเล็กเบอร์ของผู้ป่วยที่ศึกษาระยะเวลาที่ค่อนข้างสั้นของการดำเนินงานการออกกำลังกายขาหน้าอกใช้งานphysiother- APY ให้กำลังใจในการลุกเริ่มต้นของทุก Pa- tients ในห้องไอซียูและ thromboprophylactic เป็นไปได้ที่ผลกระทบของการแก้ปวดการปิดล้อมด้วยยาชาเฉพาะที่สำหรับการผ่าตัด (21) ว่าทั้งสามผู้ป่วยที่มีการทำซ้ำการดูดซึมสูงมาก * "Tc-plasmin ในเดียวกันพื้นที่(ความเสี่ยงชั้นประถมศึกษาปีที่ 5) เป็นกลุ่มที่ได้รับ intra- ปวดมอร์ฟีนกล้ามเนื้อให้เห็น แต่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นในกลุ่มนี้ แม้ว่าสมบูรณ์ phar- ศึกษา macokinetic ไม่ได้ดำเนินการพลาสม่า lev- Els มอร์ฟีนหลังจากที่หกล้ามและแก้ปวดjections จะคล้ายกับที่เห็นใน nonobese ได้. ความปลอดภัยของเทคนิคแก้ปวดในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยยาต้านการแข็งตัวได้รับการชี้ให้เห็นเมื่อเร็วๆ นี้ (22 ) ความเสี่ยงของการพัฒนาแก้ปวดเลือดอันเนื่องมาจากการใส่สายสวนแก้ปวดในผู้ป่วยที่ได้รับยาขนาดเล็กของเฮปรากฏจะเป็นน้อยที่สุด(23) แต่รวมกัน prophy- laxis กับเฮและ dextran จะเสียเปรียบเนื่องจากมีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการมีเลือดออกและน้อยที่สุดแก้ที่ดีนอกจากข้อดีลิ่มเลือดtional (24) การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าเทคนิคที่ใช้แก้ปวดยาชาเฉพาะที่ตัวแทนในระหว่างการผ่าตัดสามารถขยายไปยังหลังผ่าตัดระยะเวลาการใช้มอร์ฟีนในสวนแก้ปวดสำหรับบรรเทาอาการปวด ข้อดีของเทคนิคนี้สำหรับ sur- gical และปวดหลังผ่าตัดไกลเกินดุลความเสี่ยงน้อยที่สุดของการมีเลือดออก ด้วยความระมัดระวังที่เหมาะสม(23) เทคนิคไม่จำเป็นต้องห้ามในการปรากฏตัวของขนาดต่ำป้องกันโรคเฮ. สรุปมอร์ฟีนรับทั้ง intramuscu- larly หรือ epidurally ได้ประสิทธิภาพในการบรรเทา postop- เจ็บปวด erative หลังการผ่าตัดในช่องท้องส่วนบนไม่มีการลดโรคอ้วนผู้ป่วย อย่างไรก็ตามปริมาณของมอร์ฟีนต้องเข้ากล้ามเนื้อได้ถึงเจ็ดครั้งยิ่งใหญ่กว่าที่จำเป็นต้องใช้epidurally ไม่น่าแปลกใจ Pa- tients รับมอร์ฟีนโดยเส้นทางเข้ากล้ามเนื้อได้ทั่วไปง่วงนอนและโทรศัพท์มือถือน้อย มอร์ฟีนแก้ปวดให้ระยะเวลานานอย่างมีนัยสำคัญของการบรรเทาอาการปวด นี้การศึกษายืนยันรายงานก่อนหน้านี้เรา (2,16) คลินิกความประทับใจที่ผู้ป่วยambulate ก่อนหน้านี้เมื่อได้รับมอร์ฟีนแก้ปวดปวดหลังการผ่าตัดสำหรับ ยกเลิกการช่วยเหลือผู้ป่วยเหล่านี้จะนั่งยืนและเดินได้อย่างอิสระในช่วงก่อนหน้านี้กว่าป่วยที่ได้รับมอร์ฟีนโดยเส้นทางเข้ากล้ามเนื้อ ฟื้นฟูก่อนหน้านี้การเคลื่อนไหวของลำไส้และโรงพยาบาลที่สั้นลงอย่างมีนัยสำคัญที่เข้าพักยังถูกตั้งข้อสังเกตหลังจากมอร์ฟีนแก้ปวด เราศึกษาไม่ได้อธิบายความสัมพันธ์ระหว่าง Am- bulation DVT และหลังการผ่าตัดโรคอ้วนผิดแต่ก็ไม่แนะนำให้มีความเสี่ยงค่อนข้างมากขึ้นในผู้ป่วยที่ได้รับยาระงับปวดกล้ามเนื้อมอร์ฟีน Further- มากขึ้นการกำจัดที่ดีขึ้นของสารคัดหลั่งในปอดที่มีการกู้คืนในช่วงต้นของ PEF ที่เกี่ยวข้องในผู้ป่วยที่ได้รับมอร์ฟีนแก้ปวดที่ดูเหมือนจะเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับอัตราการเกิดที่ลดลงของภาวะแทรกซ้อนปอด อีกครั้งAlize เต็มศักยภาพของเทคนิคของการรวมบล็อกแก้ปวดและยาชาช่วยหายใจสำหรับAB- ผ่าตัด dominal ในผู้ป่วยที่เป็นโรคอ้วนผิดแก้ปวดมอร์ฟีนสำหรับปวดหลังการผ่าตัดจะสนับสนุน. ผู้เขียนต้องการ th

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แกรี และหลังผ่าตัดด้วยยาชา epidural analgesia
( 5,15 ) ในการศึกษาของเรา การเปลี่ยนแปลงของ
หลังใช้ เช่นการใช้มอร์ฟีนสำหรับตัวแทนยาชา
สำหรับความเจ็บปวดชื้น นี้
เทคนิคดัดแปลงมีจำนวนของผลประโยชน์เพิ่มเติม

ที่มีประสิทธิภาพและมีต้นด้วย
-
lieved ระดมได้เพื่อลดความเสี่ยงดังกล่าวด้วย -
าน - ( 10 , ll ) แม้ว่าคุณภาพของ postoper -
แสดงความโน้มเอียงหรืออารมณ์เจ็บปวดได้ดีหลังจาก epidural มอร์ฟีนใน
ความคิดเห็นของผู้ป่วยและผู้ป่วยพยาบาลทั้ง
เส้นทางของมอร์ฟีนการบริหารให้เพียงพอและมีประสิทธิภาพด้วย
. อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาของการฉีดมอร์ฟีนอย่างสั้น

ด้วยหมายถึงที่บ่อยกว่าการฉีดขนาดใหญ่ doses ของมอร์ -
phihe ถูกต้องและจากนั้น ผู้ป่วยเหล่านี้มักจะง่วง
มือถือน้อยลง สะท้อน
ระยะเวลาฉีด epidural analgesia 20 %
ของผู้ป่วย ในกลุ่ม บี ไม่ต้องมีความเจ็บปวดใด ๆเพิ่มเติม
หลังจากฉีดครั้งแรก การค้นพบนี้มี
เคยรายงานก่อนหน้านี้ ( 2,16 )
น่าสนใจ หมายถึง รวมปริมาณของมอร์ฟีนอีก -
quired โดยผู้ป่วยในกลุ่ม A ( -
2 หม้อเครื่องบิน ) ในช่วง 36 ชั่วโมงหลังผ่าตัด ( 66 มก. / 36
HR , 1.8 K 0.18 mg / hr ) คือเหมือนกับว่า
รายงาน ( 17 ) โดยผู้ป่วยควบคุมด้วย
( PCA ) เทคนิคในผู้ป่วยโรคอ้วน morbidly ได้รับการผ่าตัดบายพาสกระเพาะอาหาร -
ing ( 66 มก. / 36 ชม. 1.7 มิลลิกรัม / ชั่วโมง )
แสดงว่าถูกต้องสมบูรณ์ตามความต้องการของการฉีดมอร์ฟีนชนิดฉีด

สามารถให้มีประสิทธิภาพด้วยในตุ๊เป็น Pro -
vided โดยปริมาณที่คล้ายกันของน้อยจัดการได้อย่างง่ายดายโดยใช้เทคนิคการฉีดมอร์ฟีน PCA
. ซิม -
ilar สังเกตได้โดยผู้เขียนอื่น ๆ
( 18 )
รายงานก่อนหน้านี้ก่อนผ่าตัดและหลังผ่าตัดไขสันหลังลุก

ถูกยึดมีโอวีเอด้วยการแสดงผลแบบอัตนัย . ใช้ของ
6 เกรดขนาดแนะนำในการศึกษาทางคลินิกที่ใช้เทคนิคง่าย ๆคือ
-
สำหรับ quantifica ผ่านการระดม . การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ interindividual
เป็นข้อสังเกตในเวลาที่ถ่ายโดยผู้ป่วยที่จะทำการ
คะแนนแตกต่างกันของกิจกรรมทางกายในโม -
bilization มาตราส่วน เป็น กลุ่ม อย่างไรก็ตามผู้ป่วย Re -
ceiving epidural มอร์ฟีนมีโทรศัพท์มือถือมากขึ้น เหล่านี้
ผู้ป่วยสามารถลุกขึ้นยืนและเดิน unassisted Sig -
nificantly เร็วกว่าคู่ของพวกเขาได้รับใน -
tramuscular มอร์ฟีน

สำหรับยาเสพติดแบบฉีดเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดที่เชื่อว่าเป็นหลัก
สาเหตุของการล้างกระเพาะอาหารล่าช้าและลดก๊าซ -
trointestinal การเคลื่อนที่ ( 19 ) นี้ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจาก
การศึกษาปัจจุบันที่ผ่านการผายลม อุจจาระ
เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญภายหลังในผู้ป่วยที่ได้รับมอ -
พิน ด้วย 2 เส้นทาง อย่างไรก็ตาม ปริมาณขนาดใหญ่ของกระเพาะอาหารหรือมีบันทึกไว้

ในผู้ป่วยกลุ่มมอร์ฟีนระงับ ; นี้อาจได้รับเนื่องจากการล้างกระเพาะอาหารล่าช้า

กระเพาะอาหาร , การผลิตที่เพิ่มขึ้นของของเหลว หรือเพิ่มขึ้นหูรูดกระเพาะส่วนปลายเสียง หลังจาก
การกำจัดของท่อของเหลวในช่องปากอาจจะเริ่มต้นใหม่ในผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัด

ขณะที่มอร์ฟีนในห้าของผู้ป่วยที่ได้รับการฉีดมอร์ฟีน มีภาวะแทรกซ้อนเมื่อเริ่มต้น

ในช่องปากของน้ำบริโภค
ถึงแม้ว่าจำนวนของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อระยะเวลา
อยู่โรงพยาบาลหลังการผ่าตัดด้วย ลุกก่อน
, ประสิทธิภาพนแรกของฟังก์ชั่นระบบทางเดินอาหาร
และภาวะแทรกซ้อนระบบทางเดินหายใจน้อยที่สุดในช่วงหลังผ่าตัดมากกว่า

เวลาสั้นในโรงพยาบาลในผู้ป่วยที่ได้รับ epidural analgesia
มอร์ฟีน . เมื่อเทียบกับ postopera -
tive ในเวลาที่รายงานในชุดใหญ่ของ
ผู้ป่วยที่คล้ายกัน ( 5 , 20 ) , ระยะเวลาเฉลี่ยของ HOS -
pitalization ในการศึกษาครั้งนี้ได้ประมาณ 2-3 วัน ในผู้ป่วยที่ได้รับการฉีดมอร์ฟีนสั้น

สั้น 4-5 วัน และในผู้ป่วยที่ได้รับ epidural analgesia มอร์ฟีน
. เราเชื่อว่า ไม่มีการเตรียม
รวมทั้งการพยาบาลผู้ป่วยเหล่านี้ใน ICU 2
วันภายหลังการผ่าตัด มีบทบาทสำคัญ Re -
peated หน้าอกกายภาพบําบัดให้กําลังใจปราดเปรียวของ ambulatlon หลังผ่าตัดในไม่อ้วนก็ anesth analg
1984 ; 63:583-92


ผมเปลี่ยน 100 C - * p.morphine i.mnaci ( n = LS )
40 / Y iisey
0
, 1 2 3 4 5 6 7 วัน -
รูปที่ 4 Peak Expiratory Flow ( PEF ) ค่า pre - และ postopera -
( มี 2 แบบ ) ( ความน่าจะเป็นระดับ : * * * * * * * * * p < 0.05 , p < 0.01 ,
* p < 0.001 )
ก่อนป่วย และด้วยประสิทธิภาพของเยี่ยม
ความสำคัญในช่วงก่อนและหลังผ่าตัด , เหล่านี้
ไม่สามารถให้ว่าง ราคาประหยัด วอร์ด
มันเป็นเรื่องยากที่จะเปรียบเทียบสองกลุ่มของผู้ป่วย
ตาม resdts พลาสมิน TC ของเรา * แต่ effec mixing bord -
tiveness ของจำนวนได้รับการสนับสนุนโดยความจริงที่ว่า
ไม่มีคนไข้พัฒนาคลินิกอาการของ DVT .
ปัจจัยอื่นที่อาจจะส่งผลถึงการขาด
thromboembolic ภาวะแทรกซ้อน เช่น ขนาดเล็ก น้ำ -
เบอร์ของผู้ป่วยที่ศึกษา ระยะเวลาค่อนข้างสั้น
งานออกกำลังกายขา ใช้หน้าอก physiother -
apy ให้กําลังใจก่อนป่วยของ PA -
tients ในไอซียู และเป็นไปได้ thromboprophylactic ผลของยาชา epidural ปิดล้อมด้วยสำหรับ
ศัลยกรรม ( 21 ) . ทั้งสามผู้ป่วยซ้ำ
สูงมากการ * " TC พลาสมินในพื้นที่เดียวกัน
( ความเสี่ยงระดับ 5 ) เป็นของกลุ่มที่ได้รับมอร์ฟีนด้วยกล้ามเนื้อภายใน

เห็น อย่างไรก็ตาม การเพิ่มความเสี่ยงในกลุ่มนี้ แม้ว่าสมบูรณ์ฟาร์ -
macokinetic ศึกษาไม่แสดง , พลาสม่า เลฟ -
หลังจากมีการคัดเลือกของมอร์ฟีนฉีด epidural ใน -
jections จะคล้ายกับที่เห็นในเด็กไม่ .
ความปลอดภัยของเทคนิคผ่าตัดในผู้ป่วย
รับทุนิยมได้ชี้ให้เห็น
เมื่อเร็ว ๆ นี้ ( 22 ) ความเสี่ยงของการพัฒนา epidural hematoma epidural
เนื่องจากการใส่หลอดสวนใน
ผู้ป่วยได้รับ doses ขนาดเล็กของ heparin ปรากฏ
ให้น้อยที่สุด ( 23 ) อย่างไรก็ตาม การรวมกัน prophy -
laxis กับเฮปารินและเดกซ์แทรนเป็นร้าย เนื่องจาก
การเพิ่มความเสี่ยงของเลือด และน้อยที่สุด addi -
tional ข้อดีอื่นๆ ( 24 ) ผลของการศึกษาพบว่า เทคนิคที่ใช้ epidural

ยาชาท้องถิ่นในระหว่างการผ่าตัดสามารถขยายระยะเวลาหลังผ่าตัด
, การใช้มอร์ฟีนในสายสวน epidural สำหรับ
โล่งอกความเจ็บปวด ข้อดีของเทคนิคนี้สำหรับซูร์ -
gical หลังไกล outweigh
ด้วยและความเสี่ยงน้อยที่สุดของเลือดออก กับ
มาตรการป้องกันที่เหมาะสม ( 23 ) , เทคนิคไม่ต้องเป็น contraindicated ใน
ตนของขนาดยาต่ำเฮพารินจำนวน .
สรุป มอร์ฟีนให้เหมือนกัน intramuscu -
larly หรือ epidurally มีประสิทธิภาพในการบรรเทาอาการ postop -
erative ความเจ็บปวดหลังผ่าตัดช่องท้องส่วนบนในผู้ป่วย
ตุ๊ grossly . อย่างไรก็ตาม ปริมาณของมอร์ฟีน
ใช้ไฟได้ถึงเจ็ดครั้งมากขึ้นกว่าที่จำเป็น epidurally
. ไม่น่าแปลกใจ , PA --
tients ให้มอร์ฟีนโดย 2 เส้นทางคือ
โดยทั่วไปและง่วงน้อยกว่ามือถือ epidural มอร์ฟีน
ให้ระยะเวลายาวอย่างโล่งอกความเจ็บปวด การศึกษานี้เป็นการยืนยันรายงานก่อนหน้านี้ ( ของเรา

ประทับใจ 2,16 ) คลินิกที่ผู้ป่วยเดินไปเดินมาก่อนหน้านี้
เมื่อได้รับมอร์ฟีนระงับสำหรับการระงับปวดหลังผ่าตัด สหประชาชาติ -
ช่วยเหล่านี้ ผู้ป่วยสามารถนั่ง ยืน และเดินอย่างอิสระ
ในระยะเร็วกว่าผู้ป่วยที่ได้รับมอร์ฟีน
โดยเส้นทาง 2 . การฟื้นฟูและลำไส้เคลื่อนไหวเร็ว

) อยู่พักสั้นยังกล่าวหลังจาก epidural มอร์ฟีน การศึกษาของเรา
ไม่ได้ชี้แจงความสัมพันธ์ระหว่างฉัน -
และหลังผ่าตัดใน bulation ทวิภาคี ไม่อ้วน แต่ก็ไม่แนะนำให้เสี่ยง

ให้มอร์ฟีนในผู้ป่วยค่อนข้างมากขึ้นด้วยไฟ . เพิ่มเติม -
เพิ่มเติม การปรับปรุงการหลั่งปอดกับ
เกี่ยวข้องก่อนการกู้คืนของ PEF ในผู้ป่วยที่ได้รับมอร์ฟีน
epidural จะรับผิดชอบ
ลดอุบัติการณ์การเกิดภาวะแทรกซ้อนที่ปอด เพื่อ re -
ผลิตเต็มศักยภาพของเทคนิคของการรวม
epidural บล็อก และคายาชาสำหรับ AB -
บริเวณหน้าท้องผ่าตัดในผู้ป่วยไม่อ้วน , มอร์ฟีนระงับ
สำหรับด้วยการผ่าตัด จึงสนับสนุน . ผู้เขียนต้องการ th