As the group kept moving forward, n

As the group kept moving forward, night eventually fell. A circle of carriages was formed on the side of the road.

Some of the servant girls came down from the carriages and started to prepare dinner. Some of them threw a few looks at Wang Lin and talked among themselves.

It was not hard to understand why all of the female servants were looking at Wang Lin. Right now, he had an unspeakable charm. Although his looks were normal, he had a very special aura about him.

Wang Lin sat leaning against a big tree as he looked at the slowly darkening sky. He was experiencing a kind of peace of mind that he had never experienced in the past 400 years.

This was from the ancient god’s inheritance of memory. Back when Tu Si wasn’t able to travel among the stars, he often looked at the sky like this.

This peace of mind caused the spiritual energy in Wang Lin’s body to resurface again, but the current Wang Lin didn’t pay attention to the spiritual energy and, for the first time, he noticed the red mist aura around him.

The red substance slowly dissipated with his mind at peace. He knew that if he kept this up then the red substance will disappear after several years.

Wang Lin had noticed this red substance before, but this was the first time he’d seen it. He knew this was caused by his 400 years of killing. Although he knew that allowing this red substance to dissipate would help him enter the Spirit Severing stage, he still felt that it was a bit of a waste.

Wang Lin pondered for a while. After thinking about it, he started to make the red substance around him boil and slowly condense. However, after shrinking it to 1/10th of its original size, Wang Lin could no longer condense it any farther, no matter how hard the tried.

Wang Lin took a deep breath. Just as he was about to try again, he raised his head and looked toward the female servants. He saw a servant girl wearing red walking toward him with smoked meat and wine.

A wave of fragrance flowed toward Wang Lin as the girl came closer. She put down the meat and wine as she curiously looked at Wang Lin for a while and said, “Thank you.”

This girl was the servant girl that was sitting with the young lady in the carriage earlier. He picked up the wine, scanned it with his divine sense, then took a sip.

A hot and spicy taste suddenly entered his body. In these 400 years, this was one of only a few times that Wang Lin had drank any wine. Back before he entered the path of cultivation, his father would only take out wine when his Fourth Uncle visited.

Whenever that happened, Wang Lin would secretly drink a bit, then giggle toward his father and fourth uncle with a red face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นกลุ่มเก็บเคลื่อนไปข้างหน้า กลางคืนในที่สุดก็ล้มลง วงกลมของรถม้าก่อตั้งขึ้นริมถนนบางคนใช้สาวลงมาจากรถม้า และเริ่มเตรียมอาหารเย็น บางคนโยนดูกี่ที่ Lin วัง และพูดคุยกันเองก็ไม่ยากที่จะเข้าใจเหตุข้าราชการทั้งหมดกำลังที่ Lin วัง ขวา ตอนนี้เขามีเสน่ห์ไม่สามารถบรรยายได้ แม้ว่าจะดูเขาปกติ เขามีออร่าเป็นพิเศษเกี่ยวกับเขาLin วังนั่งพิงกับต้นไม้ใหญ่เขามองไปที่ท้องฟ้าสีช้า เขาถูกพบเป็นชนิดของความสงบของจิตใจที่เขาไม่เคยมีประสบการณ์ในช่วง 400 ปีนี้มาจากมรดกของพระเจ้าโบราณของหน่วยความจำ เมื่อ Tu Si ไม่ได้สามารถเดินทางระหว่างดวงดาว เขามักจะมองไปที่ท้องฟ้าเช่นนี้นี้สงบจิตเกิดพลังงานทางจิตวิญญาณในร่างกายวังหลินจะปรับอีกครั้ง แต่ Wang Lin ปัจจุบันไม่สนใจกับพลังงานทางจิตวิญญาณ และ ครั้งแรก เขาพบกลิ่นอายหมอกสีแดงรอบ ๆ ตัวเขาสารสีแดงช้า ๆ dissipated ด้วยจิตที่สงบสุข เขารู้ว่า ถ้าเขาเก็บนี้ขึ้น แล้วสารสีแดงจะหายไปหลังจากหลายปีLin วังได้สังเกตเห็นสารสีแดงนี้ก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น เขารู้สาเหตุ โดย 400 ปีของการฆ่า แม้ว่าเขารู้ว่า ให้สารสีแดงนี้เพื่อกระจายจะช่วยเขาป้อนขั้นตอน Severing วิญญาณ เขายังรู้สึกว่า เป็นของเสียLin วัง pondered ในขณะ หลังจากคิดเกี่ยวกับมัน เขาเริ่มให้สารสีแดงรอบ ๆ ตัวเขาต้ม และบีบช้า ๆ อย่างไรก็ตาม หลังจากหดตัวเป็น 1/10 ของขนาดเดิม Lin วังอาจไม่บีบมันได้ไกล ไม่ว่าวิธีการที่ยากที่พยายามLin วังเอาลมหายใจลึก เหมือนว่ากำลังจะลองอีก เขายกศีรษะของเขา และมองขึ้นไปข้าราชการ เขาเห็นบ่าวสาวที่สวมใส่สีแดงเดินไปทางเขาเนื้อรมควันและไวน์คลื่นของหอมไหลไปทางวังหลินเป็นหญิงสาวมาใกล้ชิด เธอใส่เนื้อและไวน์เธอซอกแซกมองหลินวังในขณะ และกล่าว ว่า "ขอบคุณค่ะ"ผู้หญิงคนนี้เป็นบ่าวสาวที่นั่งกับหญิงสาวในการขนส่งก่อนหน้านี้ เขารับไวน์ สแกนกับพระเจ้าของเขา แล้วจิบเอารสชาติ เผ็ด ๆ ก็ใส่ร่างกายของเขา ในปีนี้ 400 นี้เป็นหนึ่งเดียวครั้งที่หลินวังได้ดื่มไวน์ใด ๆ กลับก่อนที่เขาป้อนเส้นทางของการเพาะปลูก พ่อจะใช้เวลาออกไวน์เมื่อลุงสี่ชมเมื่อใดก็ ตามที่เกิดขึ้น Lin วังจะแอบดื่มเล็กน้อย แล้วขำต่อบิดาและลุงสี่กับหน้าแดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่กลุ่มที่เก็บรักษาไว้ก้าวไปข้างหน้าคืนในที่สุดก็ลดลง วงกลมของม้าที่ถูกสร้างขึ้นที่ด้านข้างของถนน

บางส่วนของคนรับใช้สาว ๆ ลงมาจากรถและเริ่มที่จะเตรียมอาหารเย็น บางส่วนของพวกเขาโยนรูปลักษณ์ที่ไม่กี่วังหลินและพูดคุยกันเอง

มันไม่ได้เป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจว่าทำไมทุกคนรับใช้หญิงกำลังหาที่วังหลิน ตอนนี้เขามีเสน่ห์ไม่สามารถบรรยายได้ แม้ว่ารูปลักษณ์ของเขาเป็นปกติเขามีออร่ามากเป็นพิเศษเกี่ยวกับเขา

วังหลินนั่งพิงกับต้นไม้ใหญ่ในขณะที่เขามองไปที่ท้องฟ้ามืดช้า เขาเป็นคนที่ประสบชนิดของความสงบของจิตใจว่าเขาไม่เคยมีประสบการณ์ในอดีตที่ผ่านมา 400 ปีที่ผ่านมา

นี่เป็นมรดกจากพระเจ้าโบราณของหน่วยความจำ กลับมาเมื่อ Tu ศรีก็ไม่สามารถที่จะเดินทางไปในหมู่ดาวเขามักจะมองไปที่ท้องฟ้าเช่นนี้

ความสงบของจิตใจนี้ก่อให้เกิดพลังทางจิตวิญญาณในร่างกายวังหลินคุณธรรมอีกครั้ง แต่ในปัจจุบันวังหลินไม่ได้ให้ความสนใจกับพลังงานทางจิตวิญญาณและเป็นครั้งแรกที่เขาสังเกตเห็นกลิ่นอายหมอกสีแดงรอบ ๆ ตัวเขา

สารสีแดงกระจายไปช้าด้วยความคิดของเขาในความสงบ เขารู้ว่าถ้าเขาเก็บไว้นี้ขึ้นแล้วสารสีแดงจะหายไปหลังจากหลายปี

วังหลินได้สังเกตเห็นสารสีแดงนี้มาก่อน แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาไม่เคยเห็นมัน เขารู้ว่าเรื่องนี้มีสาเหตุมาจาก 400 ปีที่ผ่านมาของการฆ่า แม้ว่าเขาจะรู้ว่าช่วยให้สารสีแดงนี้เพื่อกระจายจะช่วยให้เขาเข้าสู่ขั้นตอนวิญญาณสั้เขาก็ยังคงรู้สึกว่ามันเป็นบิตของเสีย

วังหลินครุ่นคิดในขณะที่ หลังจากที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาเริ่มที่จะทำให้สารสีแดงรอบ ๆ ตัวเขาและค่อยๆต้มกลั่น อย่างไรก็ตาม หลังจากที่หดตัวไปยัง 1/10 ของขนาดเดิมวังหลินไม่สามารถรวมตัวใด ๆ ไกลออกไปไม่ว่าวิธีการที่ยากพยายาม

วังหลินเอาลมหายใจลึก เช่นเดียวกับที่เขากำลังจะลองอีกครั้งเขายกหัวของเขาและมองไปทางคนรับใช้หญิง เขาเห็นสาวใช้คนสวมใส่เดินสีแดงที่มีต่อเขาด้วยเนื้อรมควันและไวน์

คลื่นของกลิ่นหอมที่ไหลไปทางวังหลินเป็นหญิงสาวที่เข้ามาใกล้ เธอใส่ลงเนื้อสัตว์และไวน์ที่เธออยากรู้อยากเห็นมองไปที่วังหลินในขณะที่และกล่าวว่า "ขอบคุณ."

ผู้หญิงคนนี้เป็นสาวใช้คนที่กำลังนั่งอยู่กับหญิงสาวที่อยู่ในรถก่อนหน้านี้ เขาหยิบไวน์สแกนมันด้วยความรู้สึกของพระเจ้าแล้วเอาจิบ

รสชาติเผ็ดร้อนจู่ ๆ ก็เดินเข้ามาในร่างกายของเขา เหล่านี้ 400 ปีนี้เป็นเพียงหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่วังหลินได้ดื่มไวน์ใด ๆ กลับไปก่อนที่เขาจะเข้ามาในเส้นทางของการเพาะปลูกที่พ่อของเขาเท่านั้นที่จะนำออกไวน์เมื่อลุงที่สี่ของเขาเข้าเยี่ยมชม

เมื่อใดก็ตามที่เกิดขึ้นในวังหลินแอบจะดื่มสักหน่อยแล้วขำไปทางพ่อและลุงที่สี่ของเขาที่มีใบหน้าสีแดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่กลุ่มยังคงก้าวไปข้างหน้า คืน ในที่สุดก็ล้มลง วงกลมของรถม้าที่ถูกสร้างขึ้นที่ด้านข้างของถนนบางส่วนของหญิงรับใช้ก็ลงมาจากรถม้า และเริ่มเตรียมอาหารเย็น บางส่วนของพวกเขาโยนไม่กี่ดูหวังหลินและพูดคุยกันเองมันไม่ยากที่จะเข้าใจว่าทำไมพวกทาสหญิงมอง หวัง หลิน ตอนนี้ เขามีเสน่ห์มากๆ . แม้ว่าหน้าตาปกติ เขามีรัศมีที่พิเศษมากเกี่ยวกับเขาหวังหลินนั่งพิงต้นไม้ใหญ่ เขามองดูอย่างช้าๆ ท้องฟ้าที่มืดมิด . เขาประสบประเภทของความสงบของจิตใจว่าเขาไม่เคยมีประสบการณ์ในรอบ 400 ปีนี้คือจากมรดกโบราณพระเจ้าของหน่วยความจำ ตอนที่ตูซี ไม่สามารถเดินทางระหว่างดวงดาว เขามักจะมองท้องฟ้าแบบนี้นี้ความสงบของจิตใจที่เกิดจากพลังงานวิญญาณในร่างหวังหลินขึ้นใหม่อีกครั้ง แต่ปัจจุบันหวังหลินไม่ได้ให้ความสนใจกับพลังงานมโนมัย และ เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นหมอกแดง ออร่ารอบๆตัวเขาสารสีแดงค่อยๆสลาย ด้วยจิตใจที่สงบ เขารู้ว่าถ้าเขาเก็บนี้ขึ้นแล้ว สารสีแดงจะหายไปหลังจากหลายปีหวังหลินได้สังเกตเห็นสารสีแดงนี้มาก่อนแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นมัน เขารู้ว่ามันเกิดจากเขา 400 ปีของการฆ่า ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าที่ให้สารสีแดงนี้เพื่อกระจายจะช่วยเขาใส่วิญญาณขาดเวที เขายังคงรู้สึกว่ามันน่าเสียดายหวังหลินครุ่นคิดสักพัก หลังจากที่คิดเกี่ยวกับมัน , เขาเริ่มที่จะให้สารสีแดงรอบ ๆตัวเขาเดือดและค่อยๆบีบ . อย่างไรก็ตาม หลังจากที่หดตัวถึง 1 / 10 ของขนาดเดิม หวังหลินไม่สามารถลงรูปมันไกลกว่านี้ ไม่ว่าอย่างไรยากพยายามแล้วหวังหลินเอาลมหายใจลึก ทั้งๆที่เขากำลังพยายามอีกครั้ง เขาเงยหน้าขึ้นมองไปทางข้าราชการหญิง เขาเห็นสาวใช้ใส่ชุดสีแดงเดินมาหาเขาด้วยการรมควันเนื้อ และไวน์คลื่นของน้ำหอมไหลต่อหวังหลินเป็นผู้หญิงมาใกล้ๆ เธอวางอาหารและไวน์ที่เธอซอกแซกมองหวังหลินสักครู่และกล่าวว่า " ขอบคุณ "ผู้หญิงคนนี้เป็นสาวรับใช้ที่กำลังนั่งอยู่กับหญิงสาวในรถม้าก่อนหน้านี้ เขาหยิบไวน์ สแกน ด้วยสำนึกของเทพ แล้ว เอา จิบร้อนและรสชาติเผ็ดก็เข้ามาในร่างกายของเขา ใน 400 ปี นี้เป็นเพียงหนึ่งในไม่กี่ครั้ง หวัง หลิน ได้ดื่มไวน์ใด ๆ กลับมาก่อนที่เขาป้อนเส้นทางของการเพาะปลูก พ่อจะเอาไวน์เมื่อลุงสี่ของเขาเข้าเยี่ยมชมเมื่อใดก็ตามที่เกิดขึ้น หวังหลินจะแอบดื่มเล็กน้อย แล้วหัวเราะคิกคักต่อพ่อและลุงสี่ด้วยใบหน้าที่แดง