In onychomycosis worldwide, two der

In onychomycosis worldwide, two dermatophyte species are
most frequently involved as causal agents, namely, T. rubrum
and T. interdigitale. The prevalence of these pathogens, however, varies according to geography, climate, and patterns of
population migration, and it may differ among regions with
similar environmental conditions. The few onychomycosis
studies that have been carried out for the Balkan region (27,
39, 41, 48), where the patient population of the present study
originated, have shown that the two dermatophyte species predominate, making up 55 to 70% of isolates from nails, while
molds and yeasts are less common, growing from 10 to 27% of
specimens (but not always rigorously implicated as causal).
Variation among countries is evident. For example, in Croatia
(48) the most common species was T. interdigitale (55%),
whereas in our sample (Bulgaria and Greece) T. rubrum was
most frequently isolated (76%) and T. interdigitale made up
only 2% of isolates. An earlier study from the Plovdiv region of
Bulgaria (where our own Bulgarian collection also originated)
detected 83% T. rubrum and 17% T. interdigitale isolates
among 130 cases (41). This shows that the incidence of T.
interdigitale has dropped since 1965. Our results are therefore
in agreement with the global ascendancy of T. rubrum as the
predominant etiological agent of onychomycosis. Even using
PCR in the present study, nondermatophytic molds (Scopulariopsis spp., Fusarium spp., and A. nidulans) as confirmed or
suggestive etiologic agents were detected in only 3% of infections; also, only 3% of infections yielded mixed isolations.
Those results are comparable with those of the study done by
Saulov in Plovdiv (41), in which 2.5% of onychomycoses were
ascribed to molds and 3.3% were classified as mixed infections.
Scopulariopsis spp. were not detected in that study. The predominance of the dermatophytes in onychomycosis is very
likely due to their broad spectrum of secreted proteases (24)
acting as virulence factors enabling the destruction of the nail
plate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน onychomycosis ทั่วโลก dermatophyte สองชนิดคือเกี่ยวข้องเป็นตัวแทนเชิงสาเหตุ ได้แก่ ต. rubrum บ่อยและต. interdigitale ความชุกของโรคเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม แตกต่างกันไปตามสภาพภูมิประเทศ ภูมิอากาศ และรูปแบบของการโยกย้ายประชากร และอาจแตกต่างกันในภูมิภาคที่มีสภาพแวดล้อมที่คล้ายกัน Onychomycosis น้อยการศึกษาที่มีการดำเนินการสำหรับภูมิภาคโรงแรมบาลคาน (2739, 41, 48), ที่ประชากรผู้ป่วยของการศึกษาปัจจุบันต้นกำเนิด มีแสดงว่า พันธุ์ dermatophyte สอง predominate ทำค่า 55 70% ของที่แยกได้จากเล็บ ขณะที่แม่พิมพ์และ yeasts เป็นน้อยทั่วไป เพิ่มขึ้นจาก 10 เป็น 27% ของไว้เป็นตัวอย่าง (แต่ไม่เคร่งครัดเสมออู๊ดเป็นสาเหตุ)เปลี่ยนแปลงระหว่างประเทศจะเห็นได้ชัด ตัวอย่าง ในโครเอเชีย(48) ชนิดพบมากที่สุดต. interdigitale (55%),โดยในตัวอย่างของเรา ถูก rubrum ต. (บัลแกเรียและกรีซ)แยกบ่อย (76%) และ interdigitale ต.ประกอบด้วยเพียง 2% ของแยก การศึกษาก่อนหน้านี้จากภูมิภาคพลอฟดิฟของบัลแกเรีย (คอลเลกชันของเราเองบัลแกเรียยังที่ใด)พบ 83% ต. rubrum และ 17% ต. interdigitale แยกระหว่าง 130 กรณี (41) นี้แสดงให้เห็นว่าอุบัติการณ์ของการยอมรับinterdigitale ได้ลดลงตั้งแต่ปี 1965 ผลของเราได้ดังนั้นข้อตกลงกับ ascendancy โลกของ rubrum ต.เป็นการตัวแทน etiological กันของ onychomycosis แม้จะใช้PCR ในการศึกษาปัจจุบัน nondermatophytic แม่พิมพ์ (โอ Scopulariopsis โอ Fusarium และ A. nidulans) เป็นการยืนยัน หรือตัวแทน etiologic ถึงพบเพียง 3% ของการติดเชื้อ ยัง เพียง 3% ของการติดเชื้อผล isolations ผสมผลลัพธ์ที่ได้เทียบได้กับการศึกษาโดยSaulov ในพลอฟดิฟ (41), 2.5% ของ onychomycoses ได้ascribed กับแม่พิมพ์ และ 3.3% ถูกจัดเป็นเชื้อที่ผสมโอ Scopulariopsis ไม่พบในการศึกษานั้น เด่นของ dermatophytes ใน onychomycosis เป็นมากอาจเนื่องจากการจำนวนมาก proteases secreted (24)ทำหน้าที่เป็นปัจจัย virulence เปิดทำลายเล็บจาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน Onychomycosis ทั่วโลกสองชนิด dermatophyte
จะมีส่วนร่วมบ่อยที่สุดเป็นตัวแทนสาเหตุคือT. rubrum
ตันและ interdigitale ความชุกของเชื้อก่อโรคเหล่านี้ แต่แตกต่างกันไปตามสภาพทางภูมิศาสตร์ภูมิอากาศและรูปแบบของการย้ายถิ่นของประชากรและมันอาจแตกต่างกันระหว่างพื้นที่ที่มีสภาพแวดล้อมที่คล้ายกัน Onychomycosis ไม่กี่ศึกษาที่ได้รับการดำเนินการในภูมิภาคบอลข่าน(27, 39, 41, 48) ที่ประชากรผู้ป่วยของการศึกษาในปัจจุบันมาแสดงให้เห็นว่าทั้งสองชนิดdermatophyte ครอบงำทำขึ้น 55-70% ของสายพันธุ์ จากเล็บในขณะที่แม่พิมพ์และยีสต์เป็นเรื่องปกติน้อยกว่าการเติบโต10-27% ของตัวอย่าง(แต่ไม่เสมอที่เกี่ยวข้องอย่างจริงจังเป็นสาเหตุ). การเปลี่ยนแปลงในกลุ่มประเทศที่เห็นได้ชัด ยกตัวอย่างเช่นในประเทศโครเอเชีย(48) สายพันธุ์ที่พบมากที่สุดคือต interdigitale (55%) ในขณะที่ในตัวอย่างของเรา (บัลแกเรียและกรีซ) T. rubrum ได้มากที่สุดที่แยกบ่อย(76%) และที interdigitale ทำขึ้นเพียง2% ของเชื้อ การศึกษาก่อนหน้านี้จากภูมิภาคอฟดิฟของบัลแกเรีย (ที่คอลเลกชันบัลแกเรียของเราเองยังมีต้นกำเนิด) ตรวจพบ 83% T. rubrum และ 17% ตัน interdigitale แยกในหมู่130 ราย (41) นี้แสดงให้เห็นว่าอุบัติการณ์ของทีinterdigitale ได้ลดลงตั้งแต่ปี 1965 ผลของเราจึงมีความในข้อตกลงกับวาสนาระดับโลกของT. rubrum เป็นสาเหตุสำคัญประการเด่นของOnychomycosis แม้จะใช้วิธี PCR ในการศึกษาปัจจุบันแม่พิมพ์ nondermatophytic (.. Scopulariopsis เอสพีพี, Fusarium spp และเอ nidulans) ได้รับการยืนยันหรือตัวแทนสาเหตุชี้นำถูกตรวจพบในเพียง3% ของการติดเชื้อ; นอกจากนี้ยังมีเพียง 3% ของการติดเชื้อให้ผล isolations ผสม. ผลเหล่านี้จะเปรียบได้กับผู้ใช้ในการศึกษาทำโดยSaulov ในอฟดิฟ (41) ที่ 2.5% ของ onychomycoses ถูกกำหนดแม่พิมพ์และ3.3% จัดเป็นโรคติดเชื้อผสม. เอสพีพี Scopulariopsis . ไม่พบในการศึกษาว่า ความเด่นของ dermatophytes ใน Onychomycosis เป็นอย่างมากน่าจะเกิดจากคลื่นความถี่กว้างของพวกเขาหลั่งโปรตีเอส(24) การแสดงความรุนแรงเป็นปัจจัยที่ช่วยให้การทำลายของเล็บแผ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเจ็บไข้ได้ป่วยทั่วโลก เดอมาโตไฟต์สองชนิดที่พบบ่อยที่สุดที่เกี่ยวข้องในฐานะตัวแทน
สาเหตุ ได้แก่ ต. rubrum
. interdigitale . ความชุกของโรคเหล่านี้ แต่จะแตกต่างกันไปตามภูมิประเทศ ภูมิอากาศ และรูปแบบของ
การย้ายถิ่นประชากร และอาจแตกต่างระหว่างภูมิภาคกับ
สภาพแวดล้อมที่คล้ายกัน ไม่กี่ เจ็บไข้ได้ป่วย
การศึกษาที่ได้ดำเนินการในภูมิภาคบอลข่าน ( 27
39 , 41 , 48 ) ที่ผู้ป่วย ประชากรของการศึกษา
มาได้แสดงให้เห็นว่าทั้งสองชนิดเหนือกว่าเดอมาโตไฟต์ให้ขึ้น 55 ถึง 70% ของที่แยกได้จากเล็บ ในขณะที่
ราและยีสต์จะน้อยกว่าทั่วไป เพิ่มขึ้นจาก 10 27 %
ตัวอย่าง ( แต่ไม่เสมอที่เกี่ยวข้องอย่างจริงจังเป็น
สาเหตุ )รูปแบบของประเทศเท่านั้น ตัวอย่างเช่นในโครเอเชีย
( 48 ) ชนิดที่พบมากที่สุดคือ ต. interdigitale ( 55% )
( ในตัวอย่างของเรา ( บัลแกเรียและกรีซ ) ต. rubrum
บ่อยที่สุดคือแยก ( 76% ) และ ต. interdigitale ขึ้น
เพียง 2% ของเชื้อ การศึกษาก่อนหน้านี้จาก Plovdiv ภูมิภาค
บัลแกเรีย ( ที่บัลแกเรีย คอลเลกชันของเราเองยังมา ) ตรวจพบ 83 % T
rubrum และ 17 % Tinterdigitale ไอโซ
ระหว่าง 130 ราย ( 41 ) นี้แสดงให้เห็นว่าอัตราการเกิด T
interdigitale ได้ลดลงตั้งแต่ 1965 ผลของเราจึง
ในข้อตกลงกับตำแหน่งระดับโลกของ ต. rubrum เป็น
เจ้าหน้าที่ทราบอันเจ็บไข้ได้ป่วย . แม้ใช้
PCR ในการศึกษา nondermatophytic แม่พิมพ์ ( scopulariopsis spp . , Fusarium spp . และ A . nidulans ) เป็นการยืนยันหรือ
ข้อเสนอ etiologic เจ้าหน้าที่ตรวจพบเพียง 3 % ของเชื้อ และมีเพียง 3% ของเชื้อ พบ isolations ผสม .
ผลทัดเทียมกับการศึกษาทำโดย
saulov ใน Plovdiv ( 41 ) ที่ 2.5% ของ onychomycoses ถูก
หมวดแม่พิมพ์และ 3.3% แบ่งเป็นเชื้อผสม
scopulariopsis spp . ไม่พบในการศึกษาว่าความเด่นของ dermatophytes ในเจ็บไข้ได้ป่วยมาก
น่าจะเกิดจากคลื่นความถี่กว้างของพวกเขาที่มีน้ำหนักโมเลกุล ( 24 ) เป็นปัจจัยเอื้อความรุนแรง

ทำลายเล็บของจาน