A policy promoting economic growth

A policy promoting economic growth would better insulate the United States and the world from the impacts of global warming than a policy to cut CO2 emissions by 70–80 percent over the next four decades would. Carbon dioxide cuts in the 70–80 percent range—as proposed in the Lieberman–Warner and Waxman–Markey cap-and-trade bills and the Boxer–Sanders carbon-tax bill.[14]—would reduce U.S. national income by tens of trillions of dollars by 2050 and hundreds of trillions of dollars by 2100. Gains to other countries would only partially offset these phenomenal losses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจจะช่วยสหรัฐอเมริกาและโลกจากผลกระทบของโลกร้อนกว่านโยบายตัด CO2 ที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกร้อยละ 70 – 80 กว่าสี่ทศวรรษถัดไปจะดีกว่า ลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในช่วง 70 – 80 เปอร์เซ็นต์ — เป็นเสนอในใบหมวก และค้า Lieberman – วอร์เนอร์และ Waxman – Markey และรายการมวย – แซนเดอร์ส์ภาษีคาร์บอน[14] ซึ่งจะลดรายได้แห่งชาติสหรัฐอเมริกา โดยสิบ trillions ดอลลาร์ภายในปี 2050 และร้อย trillions ดอลลาร์โดย 2100 กำไรไปประเทศอื่น ๆ จะเพียงบางส่วนชดเชยขาดทุนจากปรากฏการณ์เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายการส่งเสริมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ดีกว่าจะป้องกันสหรัฐอเมริกาและทั่วโลกจากผลกระทบของภาวะโลกร้อนมากกว่านโยบายที่จะลดการปล่อยก๊าซ CO2 ร้อยละ 70-80 ในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมาต่อไปจะ การลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในช่วงร้อยละ 70-80 ที่เสนอในลีเบอร์แมนวอร์เนอร์และ Waxman-ลูชิลค่าหมวกและการค้าและนักมวยแซนเดอเรียกเก็บเงินภาษีคาร์บอน. [14] -would ลดสหรัฐรายได้ประชาชาติโดยนับ ล้านล้านดอลลาร์ภายในปี 2050 และร้อยล้านล้านดอลลาร์โดย 2100. กําไรไปยังประเทศอื่น ๆ จะชดเชยเพียงบางส่วนความเสียหายที่เกิดปรากฎการณ์เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายการส่งเสริมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจจะดีขึ้น ป้องกันสหรัฐอเมริกาและของโลก จากผลกระทบของภาวะโลกร้อน มากกว่านโยบายที่จะลดการปล่อย CO2 โดย 70 – 80 เปอร์เซ็นต์ในช่วงถัดไปสี่ทศวรรษที่ผ่านมาจะ คาร์บอนไดออกไซด์ลด 70 – 80 เปอร์เซ็นต์ช่วงตามที่เสนอใน ลีเบอร์แมน และ วอร์เนอร์ แว็กซ์แมน–มาร์กี้และหมวกและการค้าตั๋ว และนักมวย–แซนเดอร์ภาษีคาร์บอนบิล [ 14 ] - ลด .รายได้ประชาชาติโดยนับล้านล้านดอลลาร์ภายในปี 2050 และร้อยล้านล้านดอลลาร์ โดย 2100 . เทียบกับประเทศอื่นเพียงบางส่วนชดเชยการขาดทุนปรากฏการณ์เหล่านี้