In 1994, out of extreme desperation

In 1994, out of extreme desperation, his 16-year-old son Dmitry tried to sell Leonid’s paintings door to door around the neighborhood, This practice proved itself very effective, and Afremov suddenly started selling many pieces he painted and was getting slightly better money than from selling directly to galleries. Dmitry proved himself to be a good door-to-door salesman. He was selling Leonid’s paintings in the new neighborhoods where recent Russian Immigrants were living. In 1995, Leonid acquired enough funds to open his own gallery and frame shop in Ashdod. The gallery was not popular among local Israelis; it was mainly visited by fellow Russian immigrants. The gallery was vandalized and broken into on several occasions. The local Israeli newspapers were refusing to publish advertisements for Afremov's Gallery, and he was mainly advertising via Russian immigrant press and radio station. However, artistic freedom could not be achieved completely.
During the late 1990s, Leonid was constantly holding exhibitions in Russian community centers around Israel; everywhere else the doors were closed because he was a Russian immigrant. During this time he already worked mainly with a palette knife and oils, he began establishing a unique artistic identity, however it was difficult to paint what he wanted because of the financial obligations and the picky customers. Around 1999, Leonid became friends with Russian-speaking Israeli jazz musician Leonid Ptashka, who inspired Afremov to paint a collection of portraits of popular jazz musicians and helped him secure a successful exhibition in the International Jazz Festival in Ashdod. Since then, Leonid Afremov has painted dozens of his favorite musicians.
In March 2001, Afremov's gallery was completely vandalized. Dozens of paintings were destroyed, the artistic equipment stolen and the facility turned into rubble. Then Leonid decided it was time to move somewhere else where he could be treated with deserved respect, eventually moving to the USA in January 2002.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1994 ไม่สิ้นหวังมาก บุตรอายุ 16 ปีดิพยายามขายภาพวาดของเลโอถึงมือสถานย่าน แบบฝึกหัดนี้ได้พิสูจน์ตัวเองมีประสิทธิภาพมาก และ Afremov ได้เริ่มจำหน่ายสินค้าหลายชิ้นที่เขาวาด และได้รับเงินเล็กน้อยดีกว่าจากการขายตรงการเก็บทันที ดิได้พิสูจน์ตัวเองจะ ขายผ่านดี เขาไม่ขายภาพวาดของเลโอในละแวกใกล้เคียงที่ใหม่ที่ได้อาศัยอยู่นานล่าสุดรัสเซีย ใน 1995 เลโอได้รับเงินเพียงพอเพื่อเปิดร้าน gallery และกรอบของตัวเองใน Ashdod เก็บไม่ Israelis ท้องถิ่น ในหมู่ ส่วนใหญ่จะถูกเข้าชม โดยผู้อพยพชาวรัสเซียที่เพื่อน เก็บ vandalized และแบ่งย่อยในหลายโอกาส หนังสือพิมพ์อิสราเอลถูกปฏิเสธที่จะเผยแพร่โฆษณาสำหรับแกลเลอรีของ Afremov และกำลังส่วนใหญ่โฆษณาผ่านสถานีข่าวและวิทยุรัสเซียอพยพ อย่างไรก็ตาม ศิลปะอิสระอาจไม่ได้อย่างสมบูรณ์ในช่วงปลายปี 1990 เลโอได้ตลอดเวลาจับนิทรรศการในศูนย์ชุมชนรัสเซียทั่วอิสราเอล ทุกที่อื่นประตูถูกปิดเนื่องจากเขาได้อพยพรัสเซีย ระหว่างนี้เขาได้ทำงานส่วนใหญ่กับมีดสีและน้ำมัน เขาเริ่มสร้างเฉพาะศิลปะตัว แต่ก็ยากที่จะวาดสิ่งที่เขาต้องการเนื่องจากภาระผูกพันทางการเงินและลูกค้า picky รอบปี 1999 เลโอเป็น เพื่อนกับพูดรัสเซียอิสราเอลแจ๊สนักเลโอ Ptashka, Afremov สีชุดของภาพวาดของนักดนตรีแจ๊สที่ยอดนิยมที่ได้แรงบันดาลใจ และช่วยเหลือเขาจองห้องนิทรรศการที่ประสบความสำเร็จในงานเทศกาลแจ๊สนานาชาติใน Ashdod หลังจากนั้น Afremov เลโอได้ทาสีของนักดนตรีที่เขาชื่นชอบในเดือน 2001 มีนาคม แกลเลอรี่ของ Afremov มีสมบูรณ์ vandalized หลายสิบภาพถูกทำลาย อุปกรณ์ศิลปะที่ถูกขโมยและให้เปลี่ยนเป็นอิฐ แล้ว เลโอตัดสินใจก็จะย้ายแฟนตาซีที่เขาสามารถได้รับการเคารพสมควร ในที่สุดย้ายไปสหรัฐอเมริกาในเดือน 2002 มกราคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1994 จากความสิ้นหวังมากลูกชาย 16 ปีมิทรีของเขาพยายามที่จะขายประตูภาพวาด Leonid ของไปที่ประตูของพื้นที่โดยรอบการปฏิบัตินี้พิสูจน์ตัวเองที่มีประสิทธิภาพมากและ Afremov จู่ ๆ ก็เริ่มขายหลายชิ้นเขาวาดและได้รับเงินที่ดีกว่าเล็กน้อย กว่าจากการขายตรงไปยังแกลเลอรี่ มิทรีได้รับการพิสูจน์ว่าตัวเองเป็นพนักงานขายแบบ door-to-door ที่ดี เขาขายภาพวาดของ Leonid ใหม่ในละแวกใกล้เคียงที่อพยพรัสเซียเมื่อเร็ว ๆ นี้เขาอาศัยอยู่ ในปี 1995 ที่ได้มา Leonid เงินมากพอที่จะเปิดแกลเลอรี่ของตัวเองและร้านกรอบอัชโดด แกลเลอรี่ไม่เป็นที่นิยมในหมู่ชาวอิสราเอลท้องถิ่น มันก็เข้าเยี่ยมชมโดยส่วนใหญ่อพยพเพื่อนรัสเซีย แกลเลอรี่ที่ถูกบุกรุกและแบ่งออกเป็นหลายต่อหลายครั้ง หนังสือพิมพ์อิสราเอลท้องถิ่นปฏิเสธที่จะเผยแพร่โฆษณาแกลลอรี่ Afremov และเขาได้รับการโฆษณาผ่านทางส่วนใหญ่เป็นผู้อพยพกดรัสเซียและสถานีวิทยุ แต่เสรีภาพศิลปะไม่สามารถประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์.
ในช่วงปลายปี 1990 ที่ได้รับการอย่างต่อเนื่อง Leonid ถือการจัดนิทรรศการในศูนย์ชุมชนทั่วรัสเซียอิสราเอล ทุกที่อื่นประตูถูกปิดเพราะเขาเป็นผู้อพยพชาวรัสเซีย ช่วงเวลานี้เขาอยู่แล้วส่วนใหญ่ทำงานด้วยมีดจานสีและน้ำมันเขาเริ่มสร้างความเป็นเอกลักษณ์ทางศิลปะที่ไม่ซ้ำกัน แต่มันเป็นเรื่องยากในการวาดสิ่งที่เขาต้องการเพราะภาระทางการเงินและลูกค้าจู้จี้จุกจิก รอบปี 1999 Leonid กลายเป็นเพื่อนกับที่พูดภาษารัสเซียนักดนตรีแจ๊สของอิสราเอล Leonid Ptashka ที่เป็นแรงบันดาลใจในการวาด Afremov คอลเลกชันภาพของนักดนตรีแจ๊สที่นิยมและช่วยให้เขารักษาความปลอดภัยการจัดนิทรรศการประสบความสำเร็จในเทศกาลดนตรีแจ๊สนานาชาติในเมืองอัชโดด ตั้งแต่นั้นมา Leonid Afremov ได้วาดหลายสิบของนักดนตรีที่เขาชื่นชอบ.
ในเดือนมีนาคมปี 2001 แกลเลอรี่ Afremov ถูกบุกรุกอย่างสมบูรณ์ นับสิบของภาพวาดถูกทำลายอุปกรณ์ศิลปะที่ถูกขโมยและสถานที่กลายเป็นซากปรักหักพัง แล้ว Leonid ตัดสินใจว่ามันเป็นเวลาที่จะไปที่อื่นที่เขาจะได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพสมควรในที่สุดก็ย้ายไปอยู่ที่สหรัฐอเมริกาในมกราคม 2002

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1994 จาก extreme ความสิ้นหวัง ลูกชายอายุ 16 ของเขา Dmitry พยายามขายลีโอนิด ภาพวาดของประตูไปที่ประตูเพื่อนบ้าน การปฏิบัตินี้พิสูจน์ตัวเองมีประสิทธิภาพมาก และ afremov ก็เริ่มขายหลายชิ้นที่เขาทาสี และได้รับเงินจากการขายโดยตรงดีขึ้นเล็กน้อยกว่าที่หอศิลป์ ดมิทรี พิสูจน์ตัวเองที่จะเป็นดี - พนักงานขายเขาขายภาพวาดของลีโอนิดในย่านใหม่ที่ล่าสุดรัสเซียอพยพอาศัยอยู่ . ใน 1995 , เลโอนิด ได้รับเงินเพียงพอที่จะเปิดแกลเลอรีของเขาเองและกรอบร้านใน Ashdod แกลลอรี่ไม่เป็นที่นิยมในหมู่ประเทศอิสราเอล มันเข้าชมโดยผู้อพยพชาวรัสเซียส่วนใหญ่เพื่อน แกลเลอรี่ที่ถูกทำลาย และแตกออกเป็นหลายโอกาส .หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของอิสราเอลปฏิเสธที่จะเผยแพร่โฆษณา afremov แกลอรี่ และเขาเป็นชาวรัสเซียอพยพและโฆษณาผ่านสื่อวิทยุสถานี อย่างไรก็ตาม ศิลปะเสรีภาพไม่สามารถทำได้สมบูรณ์ .
ในปลายปี 1990 , Leonid อยู่ตลอดเวลาถือนิทรรศการในศูนย์ชุมชนชาวรัสเซียทั่วอิสราเอลทุกๆประตูถูกปิดเพราะเขาเป็นผู้อพยพชาวรัสเซีย ในช่วงเวลานี้เขาได้ทำงานส่วนใหญ่ด้วยมีดจานสีและน้ำมัน เขาเริ่มสร้างเอกลักษณ์ศิลปะเอกลักษณ์ แต่มันก็ยากที่จะวาดในสิ่งที่เขาต้องการ เพราะของภาระผูกพันทางการเงิน และลูกค้าที่เรื่องมาก รอบ 1999เลโอนิด เป็นเพื่อนกับนักดนตรีแจ๊สชาวรัสเซียพูดลีโอนิด ptashka ที่ได้รับแรงบันดาลใจ afremov วาดชุดของภาพเหมือนของนักดนตรีแจ๊สที่นิยมและช่วยให้เขากลายเป็นนิทรรศการประสบความสำเร็จในเทศกาลแจ๊สนานาชาติใน Ashdod ตั้งแต่นั้นมา ลีโอนิด afremov มีหลายสิบของนักดนตรีคนโปรดของเขาทาสี .
ในเดือนมีนาคม 2001 afremov แกลลอรี่ ต้องทุบทิ้งนับสิบของภาพวาดศิลปะที่ถูกขโมยถูกทำลาย อุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวก กลายเป็นเศษหิน จากนั้น เลโอนิด ตัดสินใจว่ามันเป็นเวลาที่จะย้ายไปที่อื่นที่เขาอาจจะปฏิบัติกับความเคารพที่สมควรให้ ในที่สุดก็ย้ายไปสหรัฐอเมริกาในมกราคม 2002