The title of this Raoul Hausmann ar

The title of this Raoul Hausmann art piece declares that dada wins! But, I didn't know that I was in a race. Can we start again? I don't have the right shoes on.

What we have here is a dada style collage over watercolor and other media, done in 1920. I love the piece. The placement of unrelated objects in strange relation to each other makes for an ambiguous work that requires participation from the audience. But who knows, maybe the artist had no intention whatsoever behind the art's composition. Isn't that the point of dada? In its absurdist endeavor to challenge art's boundaries its existence need not serve artistic purpose, which IS sort of artful, right?

But I really like analyzing things, and this one has a million possibilities. Images of industry and human anatomy may indicate desire for progress and moving on after WWI. I especially like the framed vantage of the street and sidewalks, as if replacing a (possibly) sadder view of the real street below, had there been a window instead. Sure, just create your own view if you're not happy with the one you've got. "391" painted on the side of a building in the "view" is a reference to the dada periodical of the same name, I'm guessing.

Weimar art is overflowing with emotion. How could it not be? I cannot attempt to describe the horror that people must have experienced because I was not there. Art is the healthy outlet that society takes refuge in when everything else fails.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่อของชิ้นงานศิลปะนี้ Raoul Hausmann ประกาศ dada ที่ชนะ แต่ ไม่ทราบว่า ผมอยู่ในการแข่งขัน เราสามารถเริ่มต้นอีกครั้งหรือไม่ ไม่มีรองเท้าด้านขวาบน สิ่งที่เรามีที่นี่เป็นการจับแพะชนแกะสไตล์ dada สีน้ำและสื่ออื่น ๆ ทำในปี 1920 รักชิ้น ตำแหน่งของวัตถุไม่เกี่ยวข้องในความสัมพันธ์แปลกไปทำให้การทำงานที่ชัดเจนที่ต้องการมีส่วนร่วมจากผู้ชม แต่ใคร รู้ บางทีศิลปินมีขอข้างหลังตามองค์ประกอบของศิลปะ ที่ไม่จุดของ dada ในการแข่งขันมาเพื่อท้าทายขอบเขตของศิลปะ คุ้นต้องรับใช้วัตถุประสงค์ศิลปะ ซึ่งเป็นการจัดเรียงของศิลปะ ขวา แต่จริง ๆ ชอบวิเคราะห์สิ่ง และล้านเป็นไปได้นี้ ภาพของอุตสาหกรรมและกายวิภาคศาสตร์มนุษย์อาจบ่งชี้ความคืบหน้าและการเคลื่อนย้ายบนหลังสมุดบัญชี WWI โดยเฉพาะอย่างยิ่งชอบ vantage กรอบของถนนและแยะ เป็นถ้าเปลี่ยนมุมมอง (อาจจะ) sadder ถนนจริงด้านล่าง ได้มีหน้าต่างแทน แน่นอน เพียงสร้างมุมมองของคุณเองถ้าคุณไม่มีความสุขได้ด้วยการ "391" ทาสีด้านของอาคารใน "มุมมอง" เป็นการอ้างอิงระยะ dada ชื่อเดียวกัน ฉันคาดเดาศิลปะไวมาร์เป็นเทียบกับด้วย อย่างไรก็ไม่สามารถหรือไม่ ฉันไม่พยายามที่จะอธิบายสยองขวัญที่คนต้องมีประสบการณ์ เพราะผมไม่มี ศิลปะเป็นร้านสุขภาพที่สังคมจะหลบในเมื่อทุกอย่างล้มเหลว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อของงานศิลปะชิ้นนี้ราอูล Hausmann บอกว่าชนะ Dada! แต่ผมไม่ทราบว่าผมอยู่ในการแข่งขัน เราสามารถเริ่มต้นอีกครั้งหรือไม่ ฉันไม่ได้มีรองเท้าที่เหมาะสมใน. สิ่งที่เรามีที่นี่เป็นภาพตัดปะสไตล์ Dada กว่าสีน้ำและสื่ออื่น ๆ ทำในปี 1920 ฉันรักชิ้น ตำแหน่งของวัตถุที่ไม่เกี่ยวข้องในความสัมพันธ์แปลกที่จะทำให้แต่ละอื่น ๆ สำหรับการทำงานที่ชัดเจนที่ต้องมีส่วนร่วมจากผู้ชม แต่ใครจะรู้บางทีศิลปินมีความตั้งใจใด ๆ ที่อยู่เบื้องหลังองค์ประกอบศิลปะไม่มี ไม่ว่าจุด Dada หรือไม่ ในความพยายามที่จะ absurdist ท้าทายขอบเขตของศิลปะการดำรงอยู่ของไม่จำเป็นต้องตอบสนองวัตถุประสงค์ของศิลปะซึ่งเป็นประเภทของเก่งใช่ไหม? แต่ผมชอบวิเคราะห์สิ่งและหนึ่งนี้มีความเป็นไปได้เป็นล้าน ภาพของอุตสาหกรรมและกายวิภาคของมนุษย์อาจบ่งบอกถึงความปรารถนาสำหรับความคืบหน้าและการย้ายหลังจากสงครามโลกครั้งที่ ผมชอบเปรียบกรอบของถนนและทางเท้าเช่นถ้าเปลี่ยน (อาจจะ) มุมมองเศร้าของถนนจริงด้านล่างได้รับมีหน้าต่างแทน แน่นอนว่าเพียงแค่สร้างมุมมองของคุณเองหากคุณไม่ได้มีความสุขกับคนที่คุณได้มี "391" ภาพวาดบนด้านข้างของอาคารในที่ "มุมมอง" การอ้างอิงถึงวารสาร Dada ของชื่อเดียวกันผมคาดเดา. ศิลปะไวมาร์จะล้นไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก วิธีการอาจไม่เป็น? ฉันไม่สามารถพยายามที่จะอธิบายสยองขวัญที่ผู้คนต้องมีประสบการณ์เพราะผมไม่ได้มี ศิลปะเป็นร้านเพื่อสุขภาพที่สังคมต้องลี้ภัยในเมื่อทุกอย่างอื่นล้มเหลว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่อนี้ราอุล Hausmann ศิลปะชิ้นระบุว่า ดาด้า ชนะ ! แต่ฉันไม่รู้ว่าฉันอยู่ในการแข่งขัน เราเริ่มใหม่อีกครั้งได้ไหมคะ ฉันไม่มีรองเท้าด้านขวาบน

สิ่งที่เรามีที่นี่เป็นสไตล์ดาดาวิทยาลัยกว่าสีน้ำ และสื่ออื่นๆ ในปี 1920 ฉันรักเพลงตำแหน่งของวัตถุที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆในที่แปลก สำหรับงานที่ต้องทำให้คลุมเครือ การมีส่วนร่วมของผู้ชม แต่ใครจะรู้ บางทีศิลปินไม่มีเจตนาใดๆหลังองค์ประกอบของศิลปะ นั่นไม่ใช่ประเด็นของดาด้า ? ใน absurdist มุ่งหมายที่จะท้าทายศิลปะของการดำรงอยู่ของมันไม่ต้องใช้วัตถุประสงค์ทางศิลปะซึ่งเป็นประเภทของศิลปะ ใช่มั้ย ?

แต่ผมชอบวิเคราะห์สิ่งที่และหนึ่งนี้มีเป็นล้าน ความเป็นไปได้ รูปภาพของอุตสาหกรรมและกายวิภาคศาสตร์ของมนุษย์อาจบ่งบอกถึงความปรารถนาในความคืบหน้าและการย้ายหลังจาก WWI . ผมชอบใส่ร้าย Vantage ของถนนและทางเท้า เช่น ถ้าแทน ( อาจจะ ) เศร้า มุมมองของถนนจริงด้านล่างก็มีหน้าต่างแทน แน่นอนสร้างมุมมองของคุณเองหากคุณไม่ได้มีความสุขกับคนที่คุณได้ " ท่านวาดบนด้านข้างของอาคารใน " วิว " จะอ้างอิงกับดาด้า วารสารที่มีชื่อเดียวกัน ผมเดานะ

มาร์ปะเป็นล้นกับอารมณ์ มันไม่เกี่ยวได้ยังไง ผมไม่สามารถอธิบาย สยองขวัญ ที่ผู้คนจะต้องมีประสบการณ์เพราะผมไม่ได้อยู่ที่นั่นศิลปะ คือการมีสุขภาพดี เต้าเสียบที่สังคมใช้หลบภัยเมื่อทุกอย่างล้มเหลว