In Nathaniel Hawthorne’s short stor

In Nathaniel Hawthorne’s short story, “The Minister’s Black Veil,” Hawthorne portrayed a Puritan minister as a man not naïve enough to believe that he could not escape sin or secret sin. Good Mr. Hooper, as he was called, spent his entire adult life trying to prove a point that was only figured out in the end. Throughout the story good Mr. Hooper was treated as though he was a threat revealing to the people that they too, hid behind masks. Hawthorne tried to get the point across that no person could escape secret sin and that all people hid behind masks.
Throughout the story, the minister does not at any point take the veil off or let anyone else touch it. This was a sign of true devotion to his god and a sure way of getting into heaven. Good Mr. Hooper made the people feel odd because he wore the veil of black crape. As the Sexton said in story, “I can’t really feel as if good Mr. Hooper’s face was behind that piece of crape.”
Good Mr. Hooper gave up his entire adult life for his secret sin and also to prove a point that no one could hide from sin, no matter who they were. In the story Hooper gave up his fiancée for his task, because if he did not give her up he thought that he would fail his mission. Good Mr. Hooper would not even reveal to her why he would not take off his veil but gave her a hint when he said, “If I hide my face for sorrow, there is cause enough and if I cover it for secret sin, what mortal might not do the same?”
Good Mr. Hooper’s mannerisms also helped get Hawthorne’s point across. Mr. Hooper was always somber and never showed pure happiness except when he died. He was purely happy when he died because he knew the gates of heaven would open up for him when he got there. He also never gave all of his sermons, marriage ceremonies, and funeral services in an upbeat mood. He was always in a mild mood and showed a glimmer of a smile once in a while.
Throughout the story, Mr. Hooper is portrayed as an odd man who wears a black veil. As he goes through the life with this black veil he created sin for those people by having them whisper and ridicule him to other people and thoughts about him to themselves. As the story progressives, the whispering stops and wonder sets in for the parishioners. The ignorance of the town is abundant due to the fact that they were Puritans and felt that they could never be touched by sin. This is what Hawthorne wanted to show, that no matter who those people were, they could not escape sin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นาธาเนียลฮอว์ ธในเรื่องสั้น " ผ้าคลุมหน้าสีดำของรัฐมนตรี " Hawthorne portrayed เป็นรัฐมนตรีในเป็นผู้ชาย ไม่ใช่ นา ไตได้เพียงพอที่จะเชื่อได้ว่าเค้าจะไม่หนีจากบาปหรือบาปลับ ดีคุณ เปอร์ เขาถูกเรียกว่า ใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อพิสูจน์จุดที่เพิ่งคิดออกในที่สุด ทั้งเรื่องที่ดีคุณเปอร์ถูกปฏิบัติราวกับว่าเขาถูกคุกคามเปิดเผยว่าพวกเขาด้วย ซ่อนอยู่หลังหน้ากาก ฮอว์ทอร์นพยายามที่จะได้รับจุดข้ามที่คนไม่อาจจะหนีบาปลับและที่คนซ่อนอยู่หลังหน้ากาก
ตลอดเรื่อง รัฐมนตรีไม่ได้ ณจุดใด ๆเอาผ้าคลุมหน้าออก หรือให้ใครแตะต้องมันนี้เป็นสัญลักษณ์ของความจงรักภักดีที่แท้จริงให้กับพระเจ้าของเขาและเป็นวิธีที่แน่นอนของการเข้าสวรรค์ ดี นายฮูเปอร์ ทำให้ประชาชนรู้สึกแปลก เพราะว่าเขาสวมผ้าคลุมหน้าของเครปสีดำ เป็นผู้ดูแลโบสถ์กล่าวในเรื่อง " ฉันไม่สามารถจริงๆรู้สึกว่าดี ของนายฮูเปอร์ หน้าหลังแผ่นเครป "
ดีคุณเปอร์สละทั้งชีวิตเพื่อบาปลับของเขาและยังพิสูจน์จุดที่ไม่มีใครสามารถหลบจากความบาป ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใคร ในเรื่องเปอร์ให้คู่หมั้นของเขาออร์สำหรับงานของเขา เพราะถ้าเขาไม่ได้เลิกกับเธอเขาคิดว่าเขาจะล้มเหลวในภารกิจของเขา ดี นายฮูเปอร์จะไม่ได้เปิดเผยกับเธอ ทำไมเขาจะไม่ถอดผ้าคลุมหน้าของเขา แต่ให้คำใบ้เมื่อเขากล่าวว่า" ถ้าฉันซ่อนใบหน้าของฉันสำหรับความเศร้าโศก มีสาเหตุเพียงพอ และถ้าฉันปกปิดมันบาปลับ สิ่งที่มนุษย์ไม่อาจทำแบบเดียวกัน "
ดีคุณเปอร์กิริยาท่าทางยังช่วยรับ Hawthorne เป็นจุดข้าม นายฮูเปอร์ก็มักจะมืดและไม่เคยพบความสุขที่บริสุทธิ์ ยกเว้นเมื่อเขาเสียชีวิต เขาอย่างมีความสุข เมื่อเขาเสียชีวิต เพราะเขารู้ดีว่าประตูสวรรค์จะเปิดให้เขา เมื่อเขามีเขายังไม่เคยให้ทั้งหมดของพระธรรมเทศนาของเขา , พิธีแต่งงาน , และบริการงานศพในอารมณ์เป็น upbeat เขาอยู่ในอารมณ์ที่ไม่รุนแรงและมีแสงริบหรี่ของรอยยิ้มสักครั้ง
ได้ตลอดทั้งเรื่อง มิสเตอร์ฮูเปอร์เป็น portrayed เป็นคี่ ผู้ชายที่สวมผ้าคลุมหน้าสีดำขณะที่เขาผ่านไปผ่านชีวิตด้วยผ้าคลุมหน้าสีดำนี้เขาสร้างบาปกับคนเหล่านั้นโดยมีพวกเขากระซิบเยาะเย้ยเขา กับบุคคลอื่นและความคิดเกี่ยวกับเขาให้เอง เป็นเรื่องที่ progressives , กระซิบหยุดและสงสัยว่าชุดในทางลูกวัด ความโง่ของเมืองมีมากเนื่องจากความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นเพียวริตัน และรู้สึกว่า พวกเขาไม่เคยถูกสัมผัสด้วยบาปนี่คือสิ่งที่ฮอว์ทอร์น อยากจะให้ ไม่ว่าคนเหล่านั้น พวกเขาไม่อาจหนีบาป