การป้องกันและการแก้ปัญหาโสเภณี
๑. การกำจัดสำนักค้าประเวณี โดยการสอดส่องและลงโทษอย่างจริงจัง
๒. ลงโทษพวกล่อลวง นักค้าสตรี ชายแมงดา หรือผู้ส่งเสริมการค้าประเวณีในสถานหนัก
๓. เผยแพร่ปัญหาการค้าประเวณี การแพร่ของกามโรค โทษของการค้าประเวณี
๔. ยกระดับทางเศรษฐกิจและสังคม ปรับปรุงมาตรฐานการครองอาชีพประชาชนให้สูงขึ้นเพื่อให้ประชาชนมีรายได้และฐานะดีขึ้น จัดบริการทางด้านสวัสดิการให้สังคมดีขึ้น เช่น ด้านการฝึกอาชีพ หรือให้การช่วยเหลือแก่หญิงที่มีปัญหาและยากไร้ เช่น หญิงม่าย หญิงนอกสมรส หญิงมีครรภ์ โดยให้มีสถานที่พักในระยะสั้นและระยะยาว เพื่อให้หญิงเหล่านี้มีโอกาสปรับตัวและออกไปหาเลี้ยงตนเองได้
๕. จัดตั้งสถานแนะแนวปัญหาชีวิตและการเลี้ยงดฟุเด็ก เพื่อให้ครอบครัวอยู่กันอย่างราบรื่นมีความรัก ความอบอุ่น และมั่นคง
๖. ลงโทษอย่างหนักแก่เจ้าหน้าที่ที่ปราบปรามการค้าประเวณี ถ้ายังละเลยหรือส่งเสริมให้สำนักโสเภณีดำเนินการโดยเปิดเผยหรือแอบแฝงทั้งทางตรงและทางอ้อม
ข้อแนะนำ
ถ้าเรายังยอมรับว่า
๑. การค้าประเวณียังคงอยู่ในสังคม และเป็นสิ่งที่ไม่อาจขจัดให้หมดสิ้นไปไม่ว่าในสังคมใด
๒. เป็นการช่วยบำบัดความต้องการทางเพศของบุคคลบางจำพวก
๓. คนที่จิตไม่ปกติมีสภาพจิตไปทางไซโคแพทติก หรือจิตทรามยังมีอยู่
วิธีแก้ไขให้ได้ผลและถูกสุขลักษณะ คือ ยอมให้มีการค้าประเวณีอย่างถูกต้องและเป็นทางการ คือ มีการจำกัดเขตการตั้งแหล่งยริการโสเภณีให้เป็นหลักแหล่ง และมีการควบคุมการแพร่เชื้อกามโรคอย่างถูกสุขลักษณะตลอดจนให้มีการเสียภาษีอากรอย่างถูกต้อง โดยให้หญิงที่ค้าประเวณีขึ้นทะเบียน และตรวจสุขภาพก่อนประกอบอาชีพและให้แพทย์มาตรวจเป็นระยะๆถ้าหากไม่ดำเนินการแบบนี้ การค้าประเวณีก้ยังคงออกมาในรูปของลักลอบต่อไปทั้งยังเป็นแหล่งแพร่เชื้อโรค ล่อลวง อบายมุข ฯลฯ ซึ่งมีผลร้ายมากกว่าผลดี เราควรยอมรับความเป็นจริงว่าโสเภณีเป็นของคู่กับสังคม และเป็นสิ่งที่ไม่สามารถกำจัดให้หมดสิ้นไป