3) The respondents’ argument and th

3) The respondents’ argument and the KFTC’s position

On the premise that a trade relationship means a legal relationship formed through the intention of parties concerned, the respondent argued that the relationship between each insurance company and the victims was merely a legal relationship established by law, in which the insurers provided insurance payouts when the direct claim for damages was exercised, not a trade relationship that was a legal relationship formed through the intention of the parties. In other words, they just assumed the damage compensation liability along with the insured, the respondents argued.
However, the KFTC viewed that a de facto trading relationship existed between the insurance companies and the victims because, regarding insurance payouts, both the

insurance; therefore, it was impossible to calculate the accurate amount of unpaid indirect damage insurance, and that it was also difficult to manually sort out such cases among 6,280,515 cases of property damage associated with car accidents which were handled by these eight non-life insurance companies over the past four years, it ruled that the amount of damage could be determined based on the average amount of indirect damage insurance already paid.
13 According to a survey on consumer awareness on automobile property damage, 87.4% of the people (5,246 people) replied that they did not know they were entitled to compensation for non-operation even though they did not rent a car while 88.9% (5,332 people) said that they were not aware of compensation for automobile depreciation [survey on non-payment of automobile insurance by the Korea Consumer Agency in December 2005].
policyholders including the insured and the victims could be subject to disadvantages, considering the nature of non-life insurance. Even though the victims exercised a direct claim for property damage insurance and the respondents provided the payouts through a relationship established by law, the problem of abusing an advantageous position in transaction may arise in the execution process. Therefore, in view of the purpose of the MRFTA, it is not reasonable to confine a trading relationship to exchange of goods or services through the intention of the parties concerned.
The respondents argued that there was no trade relationship between the victims and them, and even if there had been, the bargaining power and information imbalance alone would not have been enough to prove the existence of a superior position since the superior position means a position enabling a party to force its trading partner to purchase the products he or she does not want or accept disadvantageous terms of trade against his or her free will. According to the respondents’ argument, even when the victims did not accept their requests, they were not likely to face disadvantages such as refusal to pay damages or loss of trading accounts, and thus bargaining power and information imbalance would be insufficient for an advantageous position to be recognized.
However, on the grounds that (i) automobile insurance had the nature of a public insurance as well as a mandatory insurance; (ii) there existed imbalance of power and information between the parties; (iii) the owners of the cars damaged in accidents could not choose a nonlife insurance company to exercise their claim for damages; and (iv) in reality, when the insurers provided disadvantages by omitting performance of their obligations, most of these victims had to suffer them because they did not know of indirect insurance items such as compensation for non-use of rental cars, the KFTC concluded that the insurance companies were deemed to be in an advantageous position in transaction, and thus such argument was groundless.
Lastly, the respondents argued that non-payment of indirect damage insurance to the victims who did not file such claim was just omission of an action which was not compulsory, and it, thus, did not constitute an act of unreasonably providing disadvantages. If it had been to be recognized as an act of providing disadvantages, it should have been as compulsory as coercion to purchase, coercion to provide benefit, and coercion of sales target. In this regard, their conduct was not unreasonable as they did not coerce the victims to do something, the respondents argued.
However, the KFTC reasoned that the respondents’ non-payment of the compensation for car rentals and automobile depreciation, though small in amount as it was, clearly provided disadvantages to the individual victims who sought remedies for the damage to their cars without going through a settlement process. It was contrary to normal trade practices that the respondents let the victims not file a claim for such indirect damage insurance. On such ground, the KFTC recognized the unreasonableness of the respondents’ conduct.

4) Summary of the issues

An advantageous position in transaction could be easily recognized if an insurance company paid insurance payouts directly to the policyholder or the insured under the insurance clauses. However, a main issue in the present case was whether a trade relationship could be acknowledged if the owner of a car damaged by the insured files a direct insurance claim, granted by law, directly to the insurance company as a means of claiming compensation for the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 อาร์กิวเมนต์ผู้ตอบ)และตำแหน่งของ KFTC

เดินที่ความสัมพันธ์ทางการค้าหมายถึง ความสัมพันธ์ทางกฎหมายที่เกิดขึ้น โดยความตั้งใจของผู้เกี่ยวข้อง ตอบโต้เถียงว่า ความสัมพันธ์ระหว่างแต่ละบริษัทประกันภัยและผู้ประสบภัยไม่เพียงเป็นความสัมพันธ์ทางกฎหมายก่อตั้งขึ้นตามกฎหมาย ในที่ ที่ญี่ปุ่นให้ payouts ประกันเรียกร้องโดยตรงความเสียหายที่ใช้ ไม่สัมพันธ์ทางการค้าที่มีความสัมพันธ์ทางกฎหมายเกิดขึ้น โดยเจตนาของคู่สัญญา ในคำอื่น ๆ พวกเขาเพียงแค่สันนิษฐานความรับผิดชอบชดเชยความเสียหายพร้อมประกัน ผู้ตอบโต้เถียง
อย่างไรก็ตาม KFTC ที่ดูว่า ความสัมพันธ์การค้าเดิมอยู่ระหว่างบริษัทประกันภัยและผู้ประสบเนื่องจาก เกี่ยวกับประกัน payouts ทั้งการ

ประกัน ดังนั้น มันไม่สามารถที่จะคำนวณยอดเงินยังไม่ได้ชำระทางอ้อมความเสียหายประกันถูกต้อง และก็ยังยากที่จะเรียงลำดับด้วยตนเองออกเช่นกรณีระหว่าง 6,280515 กรณีความเสียหายทรัพย์สินที่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ถูกจัดการ โดยบริษัทประกันชีวิตแปดสี่ปีผ่านมา มันปกครองว่า ยอดความเสียหายอาจถูกกำหนดตามยอดเงินเฉลี่ยของความเสียหายทางอ้อมที่ประกันจ่ายแล้ว
13 ตามการสำรวจเกี่ยวกับปลูกจิตสำนึกผู้บริโภครถยนต์ทรัพย์สิน 87.4% คน (5246 คน) ตอบว่า พวกเขาไม่รู้จะได้ได้ค่าตอบแทนสำหรับการดำเนินการไม่รับแม้ว่าพวกเขาไม่ได้เช่ารถไม่ได้ขณะ 88.9% (5,332 คน) กล่าวว่า พวกเขาไม่ตระหนักถึงค่าตอบแทนสำหรับค่าเสื่อมราคารถยนต์ [สำรวจบนไม่ชำระประกันภัยรถยนต์โดยตัวแทนผู้บริโภคเกาหลีใน 2548 ธันวาคม]
policyholders ประกันและเหยื่ออาจจะ มีข้อเสีย พิจารณาธรรมชาติของประกันวินาศภัย แม้ว่าเหยื่อที่ใช้เรียกร้องโดยตรงสำหรับการประกันภัยความเสียหายของทรัพย์สิน และผู้ตอบให้ payouts ผ่านความสัมพันธ์ที่ก่อตั้งขึ้นตามกฎหมาย ปัญหาเหยียดหยามตำแหน่งมีข้อได้เปรียบในธุรกรรมอาจเกิดขึ้นในกระบวนการดำเนินการ ดังนั้น มุมมองวัตถุประสงค์ของการ MRFTA ไม่เหมาะสมที่จะกำหนดขอบเขตความสัมพันธ์ซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้าหรือบริการ โดยความตั้งใจของผู้เกี่ยวข้อง
ผู้ตอบโต้เถียงที่ มีไม่ความสัมพันธ์ทางการค้า ระหว่างเหยื่อ และพวกเขา และถ้ามีได้ อำนาจต่อรองและความไม่สมดุลข้อมูลเพียงอย่างเดียวจะไม่เพียงพอที่จะพิสูจน์การมีอยู่ของตำแหน่งห้องเนื่องจากตำแหน่งที่เหนือกว่าหมายถึง ตำแหน่งที่ช่วยให้บุคคลที่จะบังคับให้คู่ค้าของการซื้อผลิตภัณฑ์เขาหรือเธอไม่ต้องการ หรือยอมรับเงื่อนไขทางการค้ากับเขา หรือเธอจะ disadvantageous ตามผู้ตอบอาร์กิวเมนต์ แม้ว่าเหยื่อไม่ยอมรับคำขอของพวกเขา พวกเขาไม่น่าจะหน้าเสียเช่นให้ชำระค่าเสียหายหรือสูญหายของบัญชี และการค้าขายจึง ต่อรองราคาสมดุลพลังงานและข้อมูลจะไม่เพียงพอสำหรับตำแหน่งที่ได้ประโยชน์เป็น
อย่างไรก็ตาม ใน grounds ที่ (i) ประกันภัยรถยนต์มีลักษณะของการประกันภัยสาธารณะตลอดจนประกันบังคับ (ii) มีอยู่ความไม่สมดุลของพลังงานและข้อมูลระหว่างฝ่าย (iii) เจ้าของรถยนต์ที่เสียหายในอุบัติเหตุสามารถเลือกบริษัทประกัน nonlife ออกกำลังกายของพวกเขาเรียกร้องความเสียหาย (iv) และในความเป็นจริง เมื่อเสียให้ญี่ปุ่น โดยรัฐบาลของภาระผูกพันของพวกเขา ส่วนใหญ่ของเหยื่อเหล่านี้มีเจ็บ เพราะพวกเขาไม่รู้สินค้าประกันทางอ้อมเช่นค่าตอบแทนสำหรับการไม่ใช้ของรถยนต์ให้เช่า KFTC ที่สรุปว่า บริษัทประกันภัยถือว่าอยู่ในตำแหน่งที่ได้ประโยชน์ในธุรกรรม และอาร์กิวเมนต์ดังกล่าวจึง เป็น groundless
สุดท้าย ผู้ตอบโต้เถียงว่า ไม่ชำระประกันความเสียหายทางอ้อมที่ผู้ประสบภัยที่ไม่ได้ยื่นข้อเรียกร้องกระทำการอันเพียงของการดำเนินการที่ไม่บังคับ และ จึง ไม่ถือว่าเป็นการกระทำผ่านให้เสีย ถ้ามันได้ถูกรู้จักว่าเป็นการกระทำให้เสีย ควรได้รับภาคบังคับที่แกมบังคับให้ซื้อ แกมบังคับให้ประโยชน์ และแกมบังคับของเป้าหมายการขาย ในการนี้ ไม่ unreasonable จรรยาบรรณของพวกเขาพวกเขาไม่ได้บังคับเหยื่อจะทำ ผู้ตอบโต้เถียง
อย่างไรก็ตาม KFTC reasoned ที่ ผู้ตอบไม่ชำระค่าตอบแทนการเช่ารถค่าเสื่อมรถยนต์ราคา ขนาดเล็กแต่ในจำนวนที่ถูก ชัดเจนให้เสียแก่เหยื่อแต่ละคนขอเยียวยาสำหรับความเสียหายของรถยนต์โดยไม่ต้องผ่านขั้นตอนการชำระเงิน มันไม่ขัดกับวิธีปฏิบัติทางการค้าปกติที่ผู้ตอบช่วยให้เหยื่อไม่แฟ้มเคลมประกันภัยความเสียหายทางอ้อมเช่น บนพื้นดินเช่น KFTC ที่รู้ unreasonableness ของผู้ตอบ

4) สรุปปัญหา

ตำแหน่งเป็นประโยชน์ในธุรกรรมอาจได้รู้จักถ้าเป็นบริษัทประกันจ่ายประกัน payouts กับ policyholder หรือประกันภายใต้ส่วนประกันภัยโดยตรง อย่างไรก็ตาม เป็นปัญหาหลักในกรณีแสดงได้ว่า ความสัมพันธ์ทางการค้าอาจจะยอมรับว่า ถ้าเจ้าของรถประกันเสียหายแฟ้มคำร้องประกันภัยโดยตรง ได้รับอนุญาตตามกฎหมาย โดยตรงกับบริษัทประกันว่าว่า ค่าตอบแทนสำหรับการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3) ข้อโต้แย้งที่ผู้ตอบแบบสอบถามและตำแหน่ง KFTC ของบนสมมติฐานที่ว่าความสัมพันธ์ทางการค้าหมายถึงความสัมพันธ์ทางกฎหมายที่เกิดขึ้นผ่านความตั้งใจของฝ่ายที่เกี่ยวข้องที่ผู้ถูกกล่าวหาเป็นที่ถกเถียงกันว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างแต่ละ บริษัท ประกันภัยและผู้ประสบภัยเป็นเพียงความสัมพันธ์ทางกฎหมายจัดตั้งขึ้นตามกฎหมาย ซึ่งใน บริษัท ประกันที่มีให้จ่ายเงินประกันเมื่อเรียกร้องโดยตรงต่อความเสียหายที่ได้รับการออกกำลังกายไม่ได้ความสัมพันธ์ทางการค้าที่มีความสัมพันธ์ทางกฎหมายที่เกิดขึ้นผ่านความตั้งใจของบุคคลที่ ในคำอื่น ๆ พวกเขาเพียงแค่สันนิษฐานความรับผิดชดเชยความเสียหายพร้อมกับผู้ประกันตนผู้ตอบแบบสอบถามเป็นที่ถกเถียงกันแต่ KFTC เห็นว่าอันที่จริงความสัมพันธ์ de ซื้อขายอยู่ระหว่าง บริษัท ประกันภัยและผู้ประสบภัยเพราะเกี่ยวกับการจ่ายเงินรางวัลประกันภัยทั้งประกันภัย ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ในการคำนวณจำนวนเงินที่ถูกต้องของการค้างชำระประกันความเสียหายทางอ้อมและมันก็ยังเป็นเรื่องยากที่จะเรียงลำดับด้วยตนเองออกกรณีดังกล่าวในหมู่ 6280515 กรณีความเสียหายของทรัพย์สินที่เกี่ยวข้องกับการเกิดอุบัติเหตุรถซึ่งถูกจัดการโดยเหล่านี้แปด บริษัท ประกันวินาศภัยกว่า ที่ผ่านมาสี่ปีก็ตัดสินว่าปริมาณของความเสียหายที่อาจได้รับการพิจารณาขึ้นอยู่กับจำนวนเงินเฉลี่ยของการประกันความเสียหายทางอ้อมจ่ายเงินไปแล้ว13 ตามการสำรวจการรับรู้ของผู้บริโภคในความเสียหายของทรัพย์สินรถยนต์, 87.4% ของคนที่ (5246 คน) ตอบ ที่พวกเขาไม่ได้รู้ว่าพวกเขาก็มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องค่าเสียหายไม่ใช่การดำเนินงานถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้เช่ารถในขณะที่ 88.9% (5332 คน) กล่าวว่าพวกเขาไม่ได้ตระหนักถึงค่าชดเชยสำหรับค่าเสื่อมราคารถยนต์ [สำรวจชำระเงินที่ไม่ใช่ของการประกันรถยนต์โดย ผู้บริโภคหน่วยงานที่ประเทศเกาหลีในธันวาคม 2005] กรมธรรม์รวมทั้งผู้ประกันตนและผู้ประสบภัยที่อาจจะอยู่ภายใต้ข้อเสียพิจารณาลักษณะของการประกันวินาศภัย ถึงแม้ว่าผู้ที่ตกเป็นเหยื่อการใช้สิทธิเรียกร้องโดยตรงสำหรับการประกันความเสียหายของทรัพย์สินและผู้ตอบแบบสอบถามที่ให้จ่ายเงินรางวัลผ่านความสัมพันธ์ที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายว่าด้วยปัญหาของการเหยียดหยามตำแหน่งได้เปรียบในการทำธุรกรรมอาจจะเกิดขึ้นในขั้นตอนการดำเนินการ ดังนั้นในมุมมองของวัตถุประสงค์ของ MRFTA ก็ไม่ได้เป็นเหตุผลที่จะ จำกัด ขอบเขตความสัมพันธ์การค้าการแลกเปลี่ยนสินค้าหรือบริการผ่านความตั้งใจของฝ่ายที่เกี่ยวข้องผู้ตอบแบบสอบถามที่ถกเถียงกันอยู่ว่าไม่มีความสัมพันธ์ทางการค้าระหว่างเหยื่อและพวกเขาและ แม้ว่าจะมีได้รับอำนาจในการต่อรองและข้อมูลความไม่สมดุลเพียงอย่างเดียวจะไม่ได้รับเพียงพอที่จะพิสูจน์การดำรงอยู่ของตำแหน่งที่เหนือกว่าตั้งแต่ตำแหน่งที่ดีกว่าหมายถึงตำแหน่งที่ช่วยให้บุคคลที่จะบังคับให้คู่ค้าที่จะซื้อสินค้าที่เขาหรือเธอไม่ได้ ต้องการหรือยอมรับเงื่อนไขเสียเปรียบของการค้ากับเขาหรือเธอจะเป็นอิสระ ตามที่ผู้ตอบแบบสอบถามอาร์กิวเมนต์ 'แม้เมื่อเหยื่อไม่ยอมรับคำขอของพวกเขาพวกเขาไม่ได้มีแนวโน้มที่จะต้องเผชิญกับข้อเสียเช่นการปฏิเสธที่จะจ่ายค่าเสียหายหรือการสูญเสียของบัญชีซื้อขายและทำให้อำนาจการต่อรองและความไม่สมดุลของข้อมูลจะไม่เพียงพอสำหรับการอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบ ได้รับการยอมรับแต่ในบริเวณที่ประกัน (i) รถยนต์มีลักษณะของการประกันของประชาชนรวมทั้งการประกันบังคับ (ii) มีความไม่สมดุลของอำนาจและข้อมูลระหว่างบุคคลหรือกิจการที่มีอยู่; (iii) เจ้าของรถได้รับความเสียหายในการเกิดอุบัติเหตุไม่สามารถเลือก บริษัท ประกันภัย nonlife การออกกำลังกายเรียกร้องของพวกเขาสำหรับความเสียหาย และ (iv) ในความเป็นจริงเมื่อ บริษัท ประกันที่ให้ไว้โดยเลี่ยงข้อเสียประสิทธิภาพการทำงานของภาระหน้าที่ของตนส่วนใหญ่ของเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายเหล่านี้ต้องทนทุกข์ทรมานพวกเขาเพราะพวกเขาไม่ทราบของรายการประกันทางอ้อมเช่นค่าตอบแทนสำหรับการใช้งานที่ไม่ใช่ของรถเช่า, KFTC ได้ข้อสรุป ที่ บริษัท ประกันภัยก็ถือว่าจะอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบในการทำธุรกรรมและทำให้ข้อโต้แย้งดังกล่าวเป็นโคมลอยสุดท้ายผู้ตอบแบบสอบถามระบุว่าชำระเงินที่ไม่ใช่ของการประกันความเสียหายทางอ้อมเพื่อผู้ประสบภัยที่ไม่ได้เรียกร้องดังกล่าวเป็นเพียงการละเลยของการดำเนินการ ซึ่งไม่ได้เป็นภาคบังคับและมันจึงไม่ได้เป็นการกระทำของข้อเสียอย่างไร้เหตุผลให้ หากได้รับได้รับการยอมรับว่าเป็นการกระทำของการให้ข้อเสียก็ควรได้รับเป็นภาคบังคับที่บังคับซื้อบังคับเพื่อให้ได้รับประโยชน์และการบังคับของเป้าหมายยอดขาย ในเรื่องนี้การปฏิบัติของพวกเขาไม่ได้เป็นเหตุผลที่พวกเขาไม่ได้บังคับให้ผู้ประสบภัยที่จะทำอะไรบางอย่างที่ผู้ตอบแบบสอบถามเป็นที่ถกเถียงกันแต่ KFTC ให้เหตุผลว่าผู้ตอบแบบสอบถามที่ไม่ชำระเงินค่าชดเชยสำหรับการเช่ารถและค่าเสื่อมราคาของรถยนต์ขนาดเล็ก แต่ในจำนวน มันเป็นให้ได้อย่างชัดเจนข้อเสียที่จะตกเป็นเหยื่อของบุคคลที่แสวงหาการเยียวยาความเสียหายให้กับรถของพวกเขาโดยไม่ต้องผ่านขั้นตอนการตั้งถิ่นฐาน มันเป็นตรงกันข้ามกับการปฏิบัติทางการค้าปกติที่ผู้ตอบแบบสอบถามให้ผู้ประสบภัยไม่ได้เรียกร้องสำหรับการประกันความเสียหายทางอ้อม บนพื้นดินดังกล่าวได้รับการยอมรับ KFTC ไม่มีเหตุผลของการปฏิบัติผู้ตอบแบบสอบถาม ' 4) บทสรุปของปัญหาที่เกิดขึ้นอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบในการทำธุรกรรมที่อาจจะได้รับการยอมรับอย่างง่ายดายหาก บริษัท ประกันภัยจ่ายเงินการจ่ายเงินประกันโดยตรงให้กับผู้ถือกรมธรรม์หรือผู้ประกันตนภายใต้ข้อประกัน แต่ปัญหาหลักในกรณีที่ในปัจจุบันก็คือว่าความสัมพันธ์ทางการค้าที่อาจจะได้รับการยอมรับหากเจ้าของรถที่เสียหายจากการประกันไฟล์เคลมประกันโดยตรงที่ได้รับตามกฎหมายโดยตรงไปยัง บริษัท ประกันภัยเป็นวิธีการที่อ้างว่าค่าชดเชยสำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 ) ผู้ตอบแบบสอบถามอาร์กิวเมนต์และตำแหน่งของ KFTC

ในสถานที่ที่ความสัมพันธ์ทางการค้า หมายถึง กฎหมาย ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจากความตั้งใจของผู้เกี่ยวข้องฝ่ายจำเลยแย้งว่า ความสัมพันธ์ระหว่างแต่ละบริษัทประกัน และเหยื่อเป็นเพียงกฎหมายความสัมพันธ์ที่จัดตั้งขึ้นโดยกฎหมายซึ่งผู้ประกันตนให้จ่ายเงินประกันเมื่อการเรียกร้องค่าเสียหายโดยตรงคือออกกำลังกาย ไม่ใช่ความสัมพันธ์ทางการค้าที่เป็นกฎหมาย ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจากความตั้งใจของทุกฝ่าย ในคำอื่น ๆที่พวกเขาสรุปว่าความเสียหายชดเชยหนี้สินพร้อมกับประกัน คนเถียงกัน
อย่างไรก็ตามทาง KFTC ดูว่าพฤตินัยความสัมพันธ์การค้าอยู่ระหว่าง บริษัท ประกันและเหยื่อ เพราะเกี่ยวกับการจ่ายเงินประกันทั้งคู่

ประกัน ดังนั้น จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะคำนวณจำนวนเงินที่ถูกต้องของการประกันความเสียหายทางอ้อมที่ค้างชำระ และมันก็ยากที่จะแยกแยะระหว่าง 6280 กรณีดังกล่าวด้วยตนเอง ,อย่างกรณีของความเสียหายต่อทรัพย์สินที่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุรถยนต์ที่ถูกจัดการโดย บริษัท เหล่านี้แปดไม่ใช่ประกันชีวิต ที่ผ่านมาสี่ปี ก็กล่าวว่า ปริมาณของความเสียหายอาจจะพิจารณาจากปริมาณเฉลี่ยของทางอ้อมความเสียหายประกันจ่ายให้แล้ว
13 ตามการสำรวจผู้บริโภคตระหนักในความเสียหายต่อทรัพย์สิน รถยนต์ , 87.4 % ของประชาชน ( 5246 คน ) กล่าวว่าพวกเขาไม่ได้รู้ว่าพวกเขามีสิทธิที่จะชดเชยสำหรับการดำเนินงานไม่แม้ว่าพวกเขาไม่ได้เช่ารถในขณะที่ 88.9 % ( อาหารเครื่องจักร เรามีคน ) กล่าวว่าพวกเขาไม่ได้ตระหนักถึงการชดใช้รถยนต์เสื่อม [ การสำรวจชำระเงินไม่ประกันรถยนต์จากเกาหลี ผู้บริโภค หน่วยงานในเดือนธันวาคม 2548 ]
ประกันชีวิต รวมถึงผู้เอาประกันภัยและเหยื่ออาจอาจมีข้อเสีย การพิจารณาลักษณะที่ไม่ใช่ประกันชีวิต แม้ว่าเหยื่อใช้สิทธิเรียกร้องโดยตรงสำหรับการประกันความเสียหายของทรัพย์สิน และผู้ตอบแบบสอบถามให้จ่ายเงินผ่านความสัมพันธ์ที่จัดตั้งขึ้นโดยกฎหมาย ปัญหาของการใช้สถานะที่ได้เปรียบในธุรกรรมที่อาจเกิดขึ้นในกระบวนการดำเนินการดังนั้น ในมุมมองของวัตถุประสงค์ของ mrfta มันไม่สมเหตุสมผลที่จะ จำกัด ความสัมพันธ์การซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้าหรือบริการผ่านความตั้งใจของทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง
คนแย้งว่าไม่มีความสัมพันธ์ทางการค้าระหว่างเหยื่อกับพวกเขาและถ้ามันเกิดขึ้นอำนาจการต่อรองและข้อมูลความไม่สมดุลเพียงอย่างเดียวคงจะไม่เพียงพอที่จะพิสูจน์การมีอยู่ของตำแหน่งผู้บังคับบัญชาตั้งแต่ตำแหน่งที่เหนือกว่า หมายถึง ตำแหน่งช่วยพรรคเพื่อบังคับให้คู่ค้าที่ซื้อผลิตภัณฑ์ เขาหรือเธอ ไม่ ต้องการ หรือยอมรับเงื่อนไขที่เสียเปรียบทางการค้ากับฟรีจะ ของเขาหรือเธอ ตามอาร์กิวเมนต์ที่ผู้ตอบแบบสอบถาม "แม้ว่าเหยื่อไม่ได้รับการร้องขอของพวกเขาที่พวกเขาไม่อาจเผชิญกับข้อเสียเช่นการปฏิเสธการจ่ายความเสียหายหรือการสูญเสียของบัญชีซื้อขาย ดังนั้นอำนาจต่อรองและข้อมูลไม่สมดุล อาจจะไม่เพียงพอสำหรับตำแหน่งที่ได้เปรียบในการได้รับการยอมรับ
อย่างไรก็ตามในฐานที่ ( ผม ) ประกันภัยรถยนต์มีประกันภัยธรรมชาติของประชาชนรวมทั้งการประกันบังคับ ; ( 2 ) มีอยู่ความไม่สมดุลของพลังงานและข้อมูลระหว่างทั้งสองฝ่าย ; ( iii ) เจ้าของรถยนต์ที่เสียหายในอุบัติเหตุไม่สามารถเลือกบริษัทประกันภัย nonlife การออกกำลังกายของพวกเขาและเรียกร้องค่าเสียหาย ; 4 ) ในความเป็นจริงเมื่อผู้ประกันตน ให้ละเว้นข้อเสียโดยการชำระหนี้ของพวกเขา ส่วนใหญ่ของเหยื่อเหล่านี้ต้องประสบพวกเขา เพราะพวกเขาไม่ทราบว่าสินค้าประกันทางอ้อม เช่น การชดเชยไม่ใช้รถยนต์เช่า , KFTC ได้ข้อสรุปว่า บริษัท ประกันภัยมีการถือว่าอยู่ในสถานะที่ได้เปรียบในธุรกรรม และดังนั้นจึง เช่นการโต้แย้งคือโคมลอย .
สุดท้ายผู้ตอบแบบสอบถามที่ถกเถียงกันอยู่ว่าไม่จ่ายเงินประกันความเสียหายทางอ้อมไปยังเหยื่อที่ไม่ได้ยื่นข้อเรียกร้องดังกล่าวเป็นเพียงการละเว้นจากการกระทำที่ไม่ได้บังคับ และมันจึงไม่ถือเป็นการกระทำเกินกว่าเหตุให้ข้อเสีย ถ้ามันได้รับการยอมรับว่าเป็นกฎหมายของการให้ ข้อเสีย มันควรจะเป็นภาคบังคับที่บังคับซื้อการบังคับเพื่อให้เกิดประโยชน์ และการบีบบังคับของเป้าหมายการขาย ในการนี้ ความประพฤติของพวกเขาไม่มีเหตุผลที่พวกเขาไม่ได้บังคับเหยื่อไปทำอะไร คนเถียงกัน
อย่างไรก็ตาม KFTC ให้เหตุผลว่าผู้ตอบแบบสอบถามไม่จ่ายค่าชดเชยสำหรับการเช่ารถและค่าเสื่อมราคารถยนต์ ถึงแม้ว่าขนาดเล็กจำนวนเงินอย่างที่เป็นชัดเจนให้ข้อเสียของบุคคลผู้ที่พยายามแก้ไขสำหรับความเสียหายให้กับรถของพวกเขาโดยไม่ต้องผ่านกระบวนการการตั้งถิ่นฐาน มันขัดกับการปฏิบัติทางการค้าปกติที่ผู้ตอบแบบสอบถามให้เหยื่อไม่เรียกร้องสำหรับการประกันความเสียหายทางอ้อมเช่น บนพื้นดิน , KFTC จำความไม่มีเหตุผลของความประพฤติของกลุ่มตัวอย่าง .

4
) สรุปประเด็น
สถานะที่ได้เปรียบในธุรกรรมที่สามารถได้อย่างง่ายดายได้รับการยอมรับหาก บริษัท ประกันภัยจ่ายจ่ายประกันโดยตรงให้กับผู้เอาประกันภัย หรือผู้ประกันตนภายใต้หลักประกัน อย่างไรก็ตาม ปัญหาหลักในคดีปัจจุบันคือว่า ความสัมพันธ์ทางการค้าอาจจะยอมรับ ถ้าเจ้าของรถที่เสียหายจากประกันแฟ้มเคลมประกันโดยตรง โดยให้กฎหมายโดยตรงกับบริษัทประกันภัยเป็นวิธีการค้าชดเชยสำหรับ