being too, sharing common traits wi

being too, sharing common traits with other members of the
same species, such as gregariousness and a need for cooperation.
Ethics associated with this trinity is necessarily complex
as it emerges from dialogic relationships between
individual voluntarism, constraints, social permissions, and
the animal nature of a person. Furthermore, for human
beings, moral responsibility is a responsibility that cannot be
shared, transferred, or abandoned (Levinas, 1981).
A Complex View of Human Nature Rather Than
a Reductionism View of Human Nature
HRM uses a simplified model of human nature, often implicit
in its theorizing and not acknowledged either in practice.
This model is tailor-made to suit the demands of HRM strategic
requirements. Contrary to this tendency, persons management
put forth a conception grounded in complexity
theory. Morin (2001) explains that human beings are both
complex and interwoven into complexity. Human beings are
both similar and different from one another. A person is a
homo sapiens (a rational/wise being) and a homo demens (an
irrational/insane being), living with this limitless polarization
and never knowing for certain when it will be one or the
other. Rationality is not localized, but rather scattered, saturated
with irrationality, and only instrumental. Rationality is
adapted to the practical finalities to which it is dedicated
(Morin, 1973). Persons are therefore complex beings in
whom the principles of complex thinking can be found
(Morin, 2001, 2005; Tsoukas, 2005). First, by being multifaceted,
persons comply with the dialogic principle, which is
to say that persons make the existence of antagonisms possible.
In this respect, dialogic is defined as
the complex unity that exists between two logics, entities, or
instances, that are complementary, concurrent and antagonistic,
and which feed on one another, cooperate, but are also in
opposition and battle each other. In dialogic, the oppositional
forces remain and constitute complex entities or phenomena
(there is no synthesis, which is the expected result in classical
dialectic). (Morin, 2001, p. 281)
“Oriented Toward Other, but Strategic Rather Than Egoistic”
section reflected this dialogic nature for humans, as we noted
that persons can be altruistic and selfish, as well as nice and
mean. Second, emergence is rendered possible through intuition
and creativity. This is where we find the recursive principle,
which open up new forms of participation for persons
in the organizational setting. Third, persons are also governed
by the hologramatic principle (“the whole is in all the
parts, which constitute the whole and is more than the sum of
its parts”). In this sense, we find some of “Bernard Chartier”
in the French part of Bernard Chartier (cf. A Flesh and Blood
Being Rather Than a Category section). Fourth, persons are
interdependent, and so are their multiple facets. Finally, persons’
common goals (cf. A Flesh and Blood Being Rather
Than a Category section) follow the teleological principle.
This conception of human nature is a far cry from the reductionist
view used in HRM and is best suited for a world in
constant mutation.
Principles of Person Management
Rather Than HRM
The term management comes from the Italian maneggiare,
which, in turn, comes from the Latin manidiare, which is
linked to Latin manus meaning “hand.” The hand naturally
symbolizes force and power, so the word manus originally
meant the authority of the head of the family, the pater familias.
The father had the power of life and death over the people
living under his roof, as well as imposing moral
obligations on them (Sampley, 2003). For these reasons, the
word “management” does not accurately fit the ideas we
defend. Yet, to date, we have not found a term likely to suit
our purposes, so for the moment, we use the expression persons
management. This expression refers to people managing
other people, where a person is the common denominator
(i.e., basic unit) for all stakeholders involved in cooperation
and mutual aid, allowing the sustainable development of persons
and organizations.
Persons Manage Persons Rather Than Managers
Leading Employees
HRM helps to lead employees, and in this sense, managers
and employees are seen as categories (cf. A Flesh and Blood
Being Rather Than a Category section). This conception of
resource overlooks all the different facets of human beings.
Persons are unique while sharing common features. They
live together and may choose to be open or not be open to
others, revealing as such their complex, creative, ethical, and
political facets. Persons management is more specifically a
relationship where a person manages another person. It goes
beyond the traditional manager–employee relationship by
bringing together two persons who are unique and who share
a number of goals. They both occupy different functions,
interact with each other and with others (Weick, 1969/1979),
but they never cease to be persons, with all the complexity
that this involves. Both share the same community, which
means that they are not only involved in mutual relationships
but that they form a whole, a “we” (Melé, 2003). This “we”
neither automatically implies that these agree with each other
nor that they naturally envision reaching the same goals, but
rather that they share a certain number of common elements.
This humanistic way of managing persons evolves within a
humanistic organizational culture, which has four characteristics
(Kleinfeld, Cludts, & Melé, 2003). The first relates to
the recognition of humans’ dignity and uniqueness, their
sociable character, and their capacity for self-development.
The second focuses on respect for persons and human rights.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถูกเกินไป ร่วมเหมือนกับสมาชิกคนอื่น ๆ ของการชนิดเดียวกัน เช่น gregariousness และต้องการความร่วมมือจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับบริษัทฯ นี้มีความซับซ้อนจำเป็นต้องมันขึ้นจาก dialogic ความสัมพันธ์ระหว่างแต่ละ voluntarism ข้อจำกัด สิทธิทางสังคม และธรรมชาติสัตว์คน นอกจากนี้ สำหรับมนุษย์สิ่งมีชีวิต ความรับผิดชอบทางศีลธรรมเป็นความรับผิดชอบที่ไม่ใช้ร่วมกัน ถ่ายโอน หรือถูกทอดทิ้ง (Levinas, 1981)ดูซับซ้อนของธรรมชาติของมนุษย์ Rather กว่าดู Reductionism ของธรรมชาติของมนุษย์รูปแบบเรียบง่ายของธรรมชาติของมนุษย์ นัยมักใช้ HRMในความเก่า และไม่ยอมรับทั้งในทางปฏิบัติรุ่นนี้จะตัดให้เหมาะสมกับความต้องการของกลยุทธ์ HRMความต้องการ ตรงกันข้ามกับแนวโน้มนี้ ผู้จัดการนำมาคิดเป็นสูตรซับซ้อนทฤษฎีการ โมริน (2001) อธิบายว่า มนุษย์มีซับซ้อน และกรองเป็นความซับซ้อน มนุษย์จึงไม่ทั้งคล้าย และแตกต่างจากคนอื่น เป็นผู้sapiens ตุ๊ด (เชือด/wise มี) และเป็นตุ๊ด demens (การโต้เถียง/บ้า), ชีวิตกับโพลาไรซ์นี้เบื่อและไม่เคยรู้ว่าบางเวลามันจะเป็นหนึ่งหรืออื่น ๆ Rationality เป็นไม่เป็นภาษาท้อง ถิ่น แต่แทนที่จะกระจัดกระจาย อิ่มตัวirrationality และเพลงบรรเลงเท่านั้น Rationality เป็นปรับการ finalities ปฏิบัติการที่ใช้เฉพาะ(โมริน 1973) คนดังมีความซับซ้อนในซึ่งสามารถพบหลักการคิดที่ซับซ้อน(โมริน 2001, 2005 Tsoukas, 2005) ครั้งแรก โดยมีแผนคนที่สอดคล้องกับหลัก dialogic ซึ่งเป็นจะบอกว่า ท่านให้การดำรงอยู่ของ antagonisms ได้ประการนี้ dialogic ถูกกำหนดเป็นความซับซ้อนที่อยู่ระหว่างสอง logics ตี หรืออินสแตนซ์ ที่เสริม พร้อมกัน และต่อต้านและที่กินกัน ร่วมมือ แต่ยังอยู่ในต่อต้าน และต่อสู้กัน ใน dialogic ที่ oppositionalยังคงอยู่ และเป็นเอนทิตี้ซับซ้อนหรือปรากฏการณ์(มี ไม่สังเคราะห์ซึ่งเป็นผลลัพธ์คาดไว้ในคลาสสิกdialectic) (โมริน 2001, p. 281)"มุ่งเน้นไปทางอื่น แต่กลยุทธ์ มากกว่า Egoistic"ส่วนผล ตามที่เรากล่าวนี้ธรรมชาติ dialogic สำหรับมนุษย์ที่ท่านสามารถจะ altruistic และเห็นแก่ตัว รวมทั้งดี และหมายความว่า สอง เกิดขึ้นจะแสดงโดยสัญชาตญาณและความคิดสร้างสรรค์ นี่คือที่เราค้นหาหลักการเกิดซ้ำซึ่งเปิดฟอร์มใหม่ของการเข้าร่วมสำหรับท่านในการตั้งค่าองค์กร 3 คนยังอยู่ภายใต้โดยใช้หลักการ hologramatic ("ทั้งหมดได้ในทุกชิ้นส่วน ประกอบทั้งหมด และมากกว่าผลรวมของส่วน") ในความรู้สึกนี้ เราค้นหาบางอย่างของ "Bernard Chartier"ในส่วนของ Bernard Chartier (มัทธิว A เนื้อเลือดฝรั่งเศสการแทนส่วนประเภท) สี่ เป็นจัด และอื่น ๆ เป็นแง่มุมของหลาย ในที่สุด บุคคลเป้าหมายร่วมกัน (cf. A เนื้อและเลือดจะค่อนข้างกว่าส่วนประเภท) ตามหลักทฤษฎีความคิดนี้ของธรรมชาติของมนุษย์คือ ร้องไกลจาก reductionist ที่ใช้มนุษย์ และมีโลกในการกลายพันธุ์ที่คงที่หลักการบริหารบุคคลแทน HRMการจัดการระยะมาจาก maneggiare อิตาลีซึ่ง จะ มา manidiare ติ ซึ่งเป็นเชื่อมโยงกับมนัสนราติความหมาย "ชี้" มือตามธรรมชาติสัญลักษณ์แรงและพลังงาน ดังนั้นคุณมนัสนราคำเดิมหมายถึง อำนาจของหัวหน้าครอบครัว pater familiasพ่อที่มีพลังชีวิตและความตายผ่านคนอาศัยอยู่ใต้หลังคาของเขา เป็นสง่างามคุณธรรมภาระผูกพันนั้น (Sampley, 2003) ด้วยเหตุนี้ การคำ "การจัดการ" ไม่ถูกต้องพอดีกับความคิดเราปกป้อง ยัง วันที่ เราไม่พบคำที่น่าจะเหมาะสมกับวัตถุประสงค์ของเรา ดังนั้นในขณะนี้ เราใช้คนนิพจน์การจัดการ นิพจน์นี้หมายถึงคนที่จัดการคนอื่น ตัวหารร่วมบุคคล(เช่น หน่วยพื้นฐาน) สำหรับทุกกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับความร่วมมือช่วย เหลือซึ่งกันและกัน ทำให้การพัฒนาที่ยั่งยืนของคนและองค์กรผู้จัดการบุคคลแทนที่เป็นผู้จัดการนำพนักงานHRM ช่วยนำพนักงาน และ ในความ รู้สึกนี้ ผู้จัดการและพนักงานจะเห็นเป็นประเภท (cf. A เนื้อและเลือดการแทนส่วนประเภท) แนวความคิดนี้ทรัพยากรมองเห็นแง่มุมต่าง ๆ ทั้งหมดของมนุษย์คนไม่ซ้ำกันในขณะที่ใช้ร่วมกันคุณลักษณะทั่วไป พวกเขาอยู่ร่วมกัน และอาจเลือกที่จะเปิด หรือไม่เปิดคน เปิดเผยเช่นความซับซ้อน ความคิดสร้างสรรค์ จริยธรรม และแง่มุมทางการเมือง ผู้บริหารมีมากขึ้นโดยเฉพาะการความสัมพันธ์ที่ผู้จัดการคนอื่น มันไปนอกเหนือจากความสัมพันธ์ดั้งเดิมผู้จัดการ – พนักงานโดยนำสองคนที่ไม่ซ้ำกัน และที่ใช้ร่วมกันจำนวนของเป้าหมาย พวกเขาทั้งสองได้ครอบครองงานโต้ตอบ กับแต่ละอื่น ๆ และ กับผู้อื่น (Weick, 1969/1979),แต่พวกเขาไม่เคยหยุดให้ คน ความซับซ้อนทั้งหมดที่นี้เกี่ยวข้องกับการ ทั้งร่วมชุมชนเดียวกัน ซึ่งหมายความ ว่า พวกเขาไม่เพียงเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันแต่ว่าพวกเขาเป็นทั้งหมด "เรา" (Melé, 2003) นี้ "เรา"ไม่โดยอัตโนมัติหมายความว่า เหล่านี้ตกลงกันไม่ว่า จะธรรมชาติวาดภาพถึงเป้าหมายเดียวกัน แต่ค่อนข้างที่จะใช้ร่วมกันจำนวนองค์ประกอบทั่วไปวิธีนี้ humanistic การจัดการบุคคลอยู่เสมอในการhumanistic วัฒนธรรมองค์กร ซึ่งมีลักษณะ 4(Kleinfeld, Cludts, & Melé, 2003) ครั้งแรกที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของมนุษย์ศักดิ์ศรีและเอกลักษณ์ การอักขระกันเอง และกำลังการผลิตสำหรับสวัสดีที่สองเน้นการเคารพบุคคลและสิทธิมนุษยชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถูกเกินไปร่วมกันลักษณะร่วมกันกับสมาชิกคนอื่น ๆ
ของสายพันธุ์เดียวกันเช่นชอบอยู่เป็นกลุ่มและความจำเป็นในการให้ความร่วมมือ.
จริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับไตรลักษณ์นี้มีความซับซ้อนจำเป็นต้องเป็นมันโผล่ออกมาจากความสัมพันธ์ Dialogic ระหว่าง voluntarism แต่ละข้อ จำกัด สิทธิ์ทางสังคมและธรรมชาติของสัตว์ของบุคคล นอกจากนี้สำหรับมนุษย์สิ่งมีชีวิต, ความรับผิดชอบทางศีลธรรมเป็นความรับผิดชอบที่ไม่สามารถใช้ร่วมกันถ่ายโอนหรือยกเลิก(Levinas, 1981). มุมมองที่ซับซ้อนของธรรมชาติของมนุษย์แทนที่จะReductionism ดูธรรมชาติของมนุษย์HRM ใช้รูปแบบที่เรียบง่ายของธรรมชาติของมนุษย์มักจะ นัยในทฤษฎีและไม่ได้รับการยอมรับทั้งในทางปฏิบัติ. รุ่นนี้ตัดเพื่อให้เหมาะกับความต้องการของการบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ต้องการ ตรงกันข้ามกับแนวโน้มนี้การจัดการบุคคลที่นำออกมาความคิดมีเหตุผลในความซับซ้อนทฤษฎี โม (2001) อธิบายว่ามนุษย์มีทั้งความซับซ้อนและผสมผสานเข้าไปในความซับซ้อน มนุษย์เป็นทั้งที่เหมือนกันและแตกต่างจากคนอื่น บุคคลที่เป็นปัจจุบันตุ๊ด (เหตุผล / ความเป็นอยู่ที่ชาญฉลาด) และตุ๊ด Demens (เป็นไม่มีเหตุผล/ ความเป็นอยู่บ้า) ที่อาศัยอยู่กับโพลาไรซ์ที่ไร้ขีด จำกัด นี้และไม่เคยรู้ว่าสำหรับบางอย่างเมื่อมันจะเป็นหนึ่งหรืออื่นๆ เหตุผลไม่ท้องถิ่น แต่กระจัดกระจายอิ่มตัวที่มีเหตุผลและมีเพียงเครื่องมือ เหตุผลคือการปรับให้เข้ากับ finalities การปฏิบัติเพื่อที่จะมีความมุ่งมั่น (โม, 1973) บุคคลจึงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อนซึ่งหลักการของการคิดที่ซับซ้อนที่สามารถพบได้(โม, 2001, 2005; Tsoukas 2005) ครั้งแรกโดยเป็นหลายแง่มุมบุคคลที่สอดคล้องกับหลักการ Dialogic ซึ่งเป็นที่จะบอกว่าคนที่ทำให้การดำรงอยู่ของปรปักษ์ที่เป็นไปได้. ในแง่นี้ Dialogic ถูกกำหนดให้เป็นความสามัคคีที่ซับซ้อนที่มีอยู่ระหว่างสองlogics หน่วยงานหรือกรณีที่มีเสริมพร้อมกันและเป็นศัตรู, และที่กินอีกคนหนึ่งที่ให้ความร่วมมือ แต่ยังอยู่ในความขัดแย้งและการต่อสู้ของแต่ละคน ใน Dialogic ที่ตรงข้ามกองกำลังยังคงอยู่และเป็นหน่วยงานที่ซับซ้อนหรือปรากฏการณ์(มีการสังเคราะห์ไม่ซึ่งเป็นผลลัพธ์ที่คาดว่าคลาสสิกตรรกวิทยา) (โม, 2001, น. 281) "เน้นไปทางอื่น ๆ แต่กลยุทธ์มากกว่าเห็นแก่ตัว" ส่วนนี้สะท้อนให้เห็นถึงธรรมชาติ Dialogic สำหรับมนุษย์ที่เราตั้งข้อสังเกตว่าบุคคลสามารถและเห็นแก่ตัวเห็นแก่ผู้อื่นเช่นเดียวกับที่ดีและหมายความว่า ประการที่สองเกิดขึ้นที่มีการแสดงที่เป็นไปได้ผ่านสัญชาตญาณและความคิดสร้างสรรค์ ซึ่งเป็นที่ที่เราพบหลักการเวียนเกิดที่เปิดรูปแบบใหม่ของการมีส่วนร่วมสำหรับคนในการตั้งค่าขององค์กร ประการที่สามคนยังถูกควบคุมโดยหลักการ hologramatic ("ทั้งเป็นในทุกชิ้นส่วนซึ่งเป็นทั้งหมดและเป็นมากกว่าผลรวมของส่วนของตน") ในแง่นี้เราพบว่าบางส่วนของ "เบอร์นาร์ด Chartier" ในส่วนของฝรั่งเศส Chartier เบอร์นาร์ด (cf เนื้อและเลือดถูกกว่าแต่ส่วนหมวดหมู่สินค้า) ประการที่สี่คนที่มีการพึ่งพาซึ่งกันและกันและเพื่อให้มีแง่มุมหลายของพวกเขา สุดท้ายคน 'เป้าหมายร่วมกัน(cf เนื้อและเลือดเป็น แต่กว่าส่วนหมวดหมู่สินค้า) ตามหลักการ teleological. ความคิดของธรรมชาติของมนุษย์นี้เป็นหนทางไกลจาก reductionist มุมมองที่ใช้ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์และเหมาะที่สุดสำหรับโลกในอย่างต่อเนื่องการกลายพันธุ์. หลักการของผู้บริหารแทนที่จะ HRM การจัดการคำที่มาจาก maneggiare อิตาลีซึ่งในที่สุดก็มาจากmanidiare ละตินซึ่งมีการเชื่อมโยงไปยังละตินมนัสความหมาย"มือ." มือธรรมชาติที่เป็นสัญลักษณ์ของความแรงและพลังงานดังนั้นคำมนัสเดิมหมายถึงอำนาจของหัวหน้าครอบครัวที่ Familias บิดาได้. พ่อมีพลังของชีวิตและความตายมากกว่าคนที่อาศัยอยู่ภายใต้หลังคาของเขาเช่นเดียวกับการจัดเก็บภาษีทางศีลธรรมภาระผูกพันกับพวกเขา(Sampley, 2003) ด้วยเหตุผลเหล่านี้ที่คำว่า "การจัดการ" ไม่ได้อย่างถูกต้องเหมาะสมกับความคิดที่เราปกป้อง แต่วันที่เรายังไม่พบคำที่มีแนวโน้มที่จะเหมาะกับวัตถุประสงค์ของเราเพื่อให้ช่วงเวลาที่เราจะใช้การแสดงออกของบุคคลการจัดการ สำนวนนี้หมายถึงคนที่จัดการคนอื่น ๆ ที่เป็นคนที่เป็นตัวหารร่วม (เช่นหน่วยพื้นฐาน) สำหรับผู้มีส่วนได้เสียทุกคนที่เกี่ยวข้องในความร่วมมือและช่วยเหลือซึ่งกันและกันที่ช่วยให้การพัฒนาอย่างยั่งยืนของบุคคลและองค์กรที่. คนจัดการบุคคลแทนที่จะผู้จัดการชั้นนำของพนักงานการบริหารทรัพยากรมนุษย์จะช่วยให้นำไปสู่พนักงานและในความรู้สึกนี้ผู้จัดการและพนักงานจะเห็นเป็นประเภท (cf เนื้อและเลือดถูกกว่าแต่ส่วนหมวดหมู่สินค้า) ความคิดนี้ของทรัพยากรที่สามารถมองเห็นวิวทั้งหมดที่แตกต่างกันแง่มุมของมนุษย์. คนจะไม่ซ้ำกันในขณะที่ร่วมคุณสมบัติทั่วไป พวกเขาอยู่ด้วยกันและอาจจะเลือกที่จะเปิดหรือไม่เปิดให้คนอื่นๆ เผยให้เห็นเป็นเช่นที่ซับซ้อนของพวกเขา, สร้างสรรค์, จริยธรรมและแง่มุมทางการเมือง การจัดการบุคคลที่มีมากขึ้นโดยเฉพาะความสัมพันธ์ที่คนจัดการบุคคลอื่น มันจะไปไกลกว่าความสัมพันธ์แบบดั้งเดิมผู้จัดการพนักงานโดยร่วมกันนำคนสองคนที่จะไม่ซ้ำกันและผู้ที่ร่วมจำนวนของเป้าหมาย พวกเขาทั้งสองครอบครองหน้าที่แตกต่างกันโต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆ และกับผู้อื่น (Weick, 1969/1979) แต่พวกเขาไม่เคยหยุดที่จะเป็นบุคคลที่มีความซับซ้อนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการนี้ ทั้งสองร่วมกันในชุมชนเดียวกันซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะไม่ได้เกี่ยวข้องเฉพาะในความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันแต่ที่พวกเขารูปแบบทั้งที่เป็น "เรา" (Mele, 2003) นี้ "เรา" ไม่โดยอัตโนมัติหมายความว่าเหล่านี้เห็นด้วยกับแต่ละอื่น ๆหรือว่าพวกเขาเป็นธรรมชาติมองเห็นการบรรลุถึงเป้าหมายเดียวกัน แต่ค่อนข้างที่พวกเขาร่วมกันจำนวนหนึ่งขององค์ประกอบทั่วไป. วิธีนี้เห็นอกเห็นใจในการจัดการบุคคลวิวัฒนาการภายในวัฒนธรรมองค์กรที่เห็นอกเห็นใจซึ่งมีสี่ลักษณะ(Kleinfeld, Cludts และ Mele, 2003) ครั้งแรกที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์และความเป็นเอกลักษณ์ของพวกเขาตัวละครที่เข้ากับคนง่ายและความสามารถของพวกเขาสำหรับการพัฒนาตนเอง. ที่สองมุ่งเน้นไปที่ความเคารพต่อบุคคลและสิทธิมนุษยชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิถีของคนผจญภัยคงที่
แม้ว่าบุคคลทั่วไปของรัฐอย่างต่อเนื่อง
เปลี่ยนแปลง ( เบิร์กสัน , 1946 ) ความซื่อสัตย์นี้ไม่ได้หมายความว่า
ถูกผูกพันกับการทำข้อตกลง แต่ความสัมพันธ์ที่ยั่งยืน

กฎเหล่านี้จะคล้ายกับที่อธิบาย
โดยเมลใหม่ ( 2009c ) ในส่วนนี้ " กฎทอง " หรือ " จริยธรรม
ความรับผิดชอบทางจริยธรรมเป็นความรับผิดชอบที่ไม่สามารถ
แบ่งปัน , โอน , หรือทิ้ง ( levinas , 1981 ) .
ที่มุมมองของมนุษย์มากกว่า

ดู reductionism ธรรมชาติของมนุษย์หรือใช้รูปแบบที่เรียบง่ายของธรรมชาติของมนุษย์ มักจะแยก
ในทฤษฎีนี้และไม่ได้รับการยอมรับทั้งในการปฏิบัติ
รุ่นนี้คือ ตัดเพื่อให้เหมาะกับความต้องการของการบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์
ความต้องการ
มีน้ำใจแบ่งปันลักษณะร่วมกันกับสมาชิกคนอื่น ๆของ
ชนิดเดียวกัน เช่น gregariousness และต้องการความร่วมมือ .
จริยธรรมเกี่ยวข้องกับทรินิตี้นี้ต้องซับซ้อน
มันโผล่ออกมาจาก dialogic ความสัมพันธ์ระหว่าง
voluntarism แต่ละข้อจำกัดทางสังคม สิทธิ์และ
สัตว์ธรรมชาติของคน นอกจากนี้ สำหรับมนุษย์
อย่างยิ่งและไม่เคยทราบว่าเมื่อมันจะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งหรือ
อื่น ๆ เหตุผลไม่ใช่ถิ่น แต่ค่อนข้างกระจัดกระจาย อิ่มตัว
กับไม่มีเหตุผล และเครื่องมือ เหตุผลคือ
ดัดแปลงเพื่อ finalities ในทางปฏิบัติ ซึ่งเป็นเฉพาะ
( โมริน , 1973 ) คนเป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อน ดังนั้นในหลักการคิด
ที่ซับซ้อนสามารถพบ
( โมริน , 2001 , 2005 ; tsoukas , 2005 ) ครั้งแรกโดยการใส
บุคคลให้สอดคล้องกับหลักการ dialogic ซึ่ง
จะบอกว่าคนทำให้การดำรงอยู่ของ antagonisms เป็นไปได้ .
ในส่วนนี้ dialogic หมายถึง
ซับซ้อนความสามัคคีที่มีอยู่ระหว่างสองตรรกะ , องค์กร , หรือ
อินสแตนซ์ ที่ช่วยเสริมสำหรับปฏิปักษ์
และที่กินอีกแบบหนึ่ง ให้ความร่วมมือ แต่ยังใน
ฝ่ายค้านและต่อสู้แต่ละอื่น ๆเปิดให้ผู้อื่นสามารถสะท้อนการเรียนรู้มนุษย
ซึ่งมุ่งเน้นไปที่ความมั่งคั่งที่พัฒนาภายในความสัมพันธ์
ในบริบทนี้ คน บุคคลทั้งหมด การกระทำที่สามารถพัฒนา
ไม่รู้จบต่ออายุ วิธีการที่ cultivates
ความใกล้ชิดระยะยาวและมิตรภาพ ( และไม่เพียง แต่การคำนวณ
เชื่อ )
ดังนั้นรากฐานทางศีลธรรม ขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์
ของถูก นั่นคือ คน