My daughter, still so little, was s

My daughter, still so little, was sleeping next to me, her little body curled up peacefully. As my contractions increased in intensity, I remember crying. I love her so much. I held her tight, and hoped that she would enjoy being a big sister. For a while, I watched TV and finished the article I was working on. I left my daughter to sleep as I got in the tub and felt the hot water soothe my laboring body. I prayed. For a smooth birth, for the intuition to tell me if something was wrong. When the water grew cold, I got up, and went back to bed.
It was cold in the apartment. Russia and the Ukraine were in the middle of a gas dispute. Our city’s central heating system was short of fuel, we were left in the cold. Outside, there was a fierce frost and a lot of snow. I was struggling to get the air conditioning in my apartment to blow hot air instead of cold, so that my baby would not be born into a cold space. I finally succeeded but it was still cold, so I turned the oven on and left its door open. Finally, things were starting to heat up.
Contractions were now painful, and I vocalized through some of them. My daughter woke up and asked what was going on. It was probably around three in the morning. “The baby is on his way, honey, he’ll be with us soon!” She brought me drinks, and seemed excited. I tried to get her to go back to sleep, but she wanted to be there with me.
My second birth was an extremely spiritual experience. Because I chose to birth unassisted, and had to rely on myself exclusively, I felt every sensation, and was aware of the process every step of the way. I did ask myself whether I was doing the right thing, and if I should go to hospital, but I knew, in my heart, that this was the best choice. Not just because of the medieval maternity system in our country of residence, and not just because the midwife who attended my first birth did many of the things that they did in hospital too, like shouting at laboring women and trying to cut an episiotomy without the consent of the mother. No, this birth was so much more than an alternative to something unwanted. It was a rebirth for me, as a person, too.
My son was born into my own two hands, face up. My daughter was excited to meet her little brother. “Hello, little one. Hello, my little one,” I exclaimed, as I stared into his tiny but bright blue eyes, eyes that stared right into my soul. He was tiny. So much smaller than his sister. So fragile, and so perfect. The placenta came out with ease, very soon after my son did. After I was sure that the umbilical cord had stopped pulsating.
We bathed together and then got dressed. My daughter picked the clothes my son would wear for the very first time, and we went to bed. My children went to sleep peacefully. I couldn’t possibly let this precious moment go to waste by sleeping, and observed my two beautiful children for hours, just being. I felt at peace, yet energetic. For months, I was on a birth high. I felt euphoric.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกสาวของฉัน จึงยังคงน้อย นอนหลับอยู่ถัดจากฉัน ร่างกายเล็ก ๆ ของเธอโค้งขึ้นอย่างสงบ เป็นการหดตัวของฉันเพิ่มขึ้นในความเข้ม ผมจำได้ว่า ร้องไห้ ผมรักเธอมาก ฉันเธอแน่น และหวังว่า เธอจะมีความสุขถูกน้องสาวใหญ่ด้วย สำหรับในขณะที่ ฉันดูทีวี และเสร็จบทความที่ผมทำงานบน ลูกสาวของฉันในการนอนหลับฉันได้ในอ่างน้ำ และรู้สึกว่าน้ำร้อนบรรเทาร่างกายของฉันทำงานหนักออก อธิษฐาน สำหรับการเรียบเกิด สำหรับสัญชาตญาณจะบอกถ้า บางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง เมื่อน้ำโตเย็น ฉันมีค่า และกลับไปที่เตียงก็เย็นใน รัสเซียและยูเครนอยู่ในกลางข้อพิพาทก๊าซ ระบบความร้อนกลางเมืองของเราไม่ขาดน้ำมันเชื้อเพลิง เราถูกทิ้งใน นอก ได้น้ำแข็งรุนแรงและหิมะจำนวนมาก ผมดิ้นรนจะได้รับเครื่องปรับอากาศในห้องเพื่อเป่าลมร้อนแทนน้ำเย็น เพื่อที่ลูกจะไม่ได้เกิดในพื้นที่เย็น ประสบความสำเร็จในที่สุด แต่ก็ยังคงความเย็น จึงเปิดเตาอบ และปล่อยให้ประตูเปิด ในที่สุด สิ่งที่ถูกเริ่มต้นที่หดตัวตอนนี้เจ็บปวด และฉัน vocalized ผ่านบางส่วนของพวกเขา ลูกตื่นขึ้นมา และถามสิ่งที่เกิดขึ้น มันอาจจะเป็นรอบสามในตอนเช้า "ลูกเป็นทางเขา น้ำผึ้ง เขาจะอยู่กับเราเร็ว ๆ นี้" เธอนำเครื่องดื่มของฉัน และดูเหมือนตื่นเต้น ฉันพยายามที่จะรับเธอกลับไปนอน แต่เธออยากอยู่กับฉันสองเกิดเป็นประสบการณ์ทางจิตวิญญาณอย่างมาก เพราะฉันเลือกที่จะเกิดบรรยาย และมีการพึ่งตนเองโดยเฉพาะ ผมรู้สึกทุกความรู้สึก และทราบถึงกระบวนการทุกขั้นตอน ฉันไม่ถามตัวเองว่าผมทำสิ่งถูกต้อง และถ้าควรไปโรงพยาบาล แต่ฉันรู้ ว่า ในหัวใจของฉัน ที่นี้ก็ดีสุด ไม่ใช่เพียง เพราะระบบคลอดยุคกลางในประเทศพำนัก และไม่เพียงเนื่องจากผดุงครรภ์ที่เข้าร่วมแรกเกิดได้หลายอย่างที่พวกเขาทำในโรงพยาบาลเกินไป เช่นการตะโกนใส่ผู้หญิงทำงานหนักและพยายามตัด episiotomy โดยปราศจากความยินยอมของแม่ ไม่ นี้เกิดได้มากขึ้นกว่าทางเลือกในสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ มันเป็นวิญญาณสำหรับฉัน บุคคล เกินไปลูกชายเกิดมาเป็นของตัวเองสองมือ ใบหน้าขึ้น ลูกรู้สึกตื่นเต้นกับน้องชายของเธอ คำ น้อย สวัสดี เจ้าตัวน้อยของฉัน ฉัน exclaimed ฉันมองเข้าไปในตาของเขาเล็ก แต่สดใสสีฟ้า ดวงตาที่จ้องไปยังจิตวิญญาณของฉัน เขาไม่มี ดังนั้นขนาดเล็กกว่าน้องสาวของเขา เปราะบางดังนั้น และสมบูรณ์แบบ มารกออกได้ง่าย มากหลังจากได้ลูกชาย หลังจากที่ผมแน่ใจว่าที่ สะดือได้หยุดรุ่มร้อนเราอาบน้ำด้วยกัน และจากนั้น ได้แต่งตัว ลูกหยิบเสื้อผ้าลูกชายจะสวมใส่เป็นครั้งแรก และเราไปนอน ลูก ๆ ของฉันไปนอนอย่างสงบสุข นอกจากนี้ผมอาจจะไม่ให้ขณะนี้มีค่าไปเสีย โดยการนอนหลับ และสังเกตเด็กสวยสองชั่วโมง เป็นเพียง ผมรู้สึกว่าในความสงบ ยังมีพลัง เดือน ได้ในการเกิดสูง ผมรู้สึกมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลูกสาวของฉันยังคงเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้ได้รับการนอนหลับอยู่ข้างๆฉัน, ร่างกายเล็ก ๆ ของเธอขดตัวอยู่อย่างสงบสุข ขณะที่การหดตัวของฉันที่เพิ่มขึ้นในความเข้มผมจำได้ว่าร้องไห้ ฉันรักเธอมาก ผมจัดแน่นของเธอและหวังว่าเธอจะได้เพลิดเพลินกับการเป็นพี่สาว ในขณะที่ฉันดูทีวีและจบบทความที่ผมทำงานอยู่ ผมออกจากลูกสาวของฉันไปนอนที่ฉันได้ในอ่างและรู้สึกว่าน้ำร้อนบรรเทาร่างกายทำงานหนักของฉัน ผมภาวนา สำหรับการคลอดราบรื่นสำหรับสัญชาตญาณที่จะบอกฉันว่ามีบางอย่างผิด เมื่อน้ำขยายตัวเย็นผมลุกขึ้นและเดินกลับไปที่เตียง.
มันหนาวในอพาร์ทเม้น รัสเซียและยูเครนในช่วงกลางของข้อพิพาทก๊าซ ระบบทำความร้อนเมืองของเรากลางสั้นของน้ำมันเชื้อเพลิงที่เรากำลังที่เหลืออยู่ในความหนาวเย็น นอกมีน้ำค้างแข็งที่รุนแรงและจำนวนมากของหิมะ ผมได้รับการดิ้นรนเพื่อให้ได้เครื่องปรับอากาศในอพาร์ตเมนต์ของฉันที่จะระเบิดอากาศร้อนแทนของความหนาวเย็นเพื่อให้ลูกของฉันจะไม่ได้เกิดมาในพื้นที่หนาวเย็น ในที่สุดผมก็ประสบความสำเร็จ แต่มันก็ยังเย็นดังนั้นฉันเปิดเตาอบบนและด้านซ้ายของประตูเปิด สุดท้ายสิ่งที่ได้เริ่มร้อนขึ้น.
หดตัวตอนนี้เจ็บปวดและฉันก้องผ่านบางส่วนของพวกเขา ลูกสาวของฉันตื่นขึ้นมาและถามว่าเกิดอะไรขึ้น มันอาจจะเป็นรอบสามในตอนเช้า "ทารกอยู่ในทางของเขา, น้ำผึ้ง, เขาจะอยู่กับเราเร็ว ๆ นี้!" เธอนำฉันเครื่องดื่มและดูเหมือนตื่นเต้น ผมพยายามที่จะทำให้เธอกลับไปนอน แต่เธออยากจะมีกับฉัน.
เกิดที่สองของฉันเป็นประสบการณ์ทางจิตวิญญาณมาก เพราะผมเลือกที่จะเกิดสายตาและมีการพึ่งพาตัวเองโดยเฉพาะผมก็รู้สึกว่าทุกความรู้สึกและได้ตระหนักถึงกระบวนการทุกขั้นตอนของวิธีการ ฉันไม่ถามตัวเองว่าผมทำสิ่งที่ถูกต้องและถ้าผมควรไปโรงพยาบาล แต่ผมรู้ว่าในหัวใจของฉันว่านี่คือทางเลือกที่ดีที่สุด ไม่เพียงเพราะของระบบการคลอดบุตรในยุคกลางของประเทศที่พำนักของเราและไม่เพียงเพราะผดุงครรภ์ที่มาเกิดครั้งแรกของฉันไม่ได้ทำหลายสิ่งที่พวกเขาทำในโรงพยาบาลด้วยเช่นตะโกนที่ใช้แรงงานหญิงและพยายามที่จะตัดมดลูกโดยไม่ต้อง ได้รับความยินยอมของแม่ ไม่มีการเกิดครั้งนี้เป็นมากขึ้นกว่าทางเลือกให้กับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่พึงประสงค์ มันเป็นวิญญาณสำหรับผมเป็นคนที่มากเกินไป.
ลูกชายของฉันเกิดมาในมือทั้งสองข้างของตัวเองเผชิญหน้า ลูกสาวของฉันก็ตื่นเต้นที่จะได้พบกับน้องชายคนเล็กของเธอ "สวัสดีครับหนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ สวัสดีหนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน "ฉันอุทานออกมาเป็นผมจ้องลงไปเล็ก ๆ แต่สดใสดวงตาสีฟ้าของเขาที่จ้องตาขวาเข้าไปในจิตวิญญาณของฉัน เขาเป็นคนเล็ก ๆ ดังนั้นมีขนาดเล็กกว่าน้องสาวของเขา ดังนั้นเปราะบางและสมบูรณ์แบบ รกออกมาพร้อมกับความสะดวกในเร็ว ๆ นี้หลังจากที่บุตรชายของฉันได้ หลังจากที่ผมมั่นใจว่าสายสะดือได้หยุดเต้นเป็นจังหวะ.
เราอาบน้ำด้วยกันและจากนั้นได้สวมใส่ ลูกสาวของฉันหยิบเสื้อผ้าที่ลูกชายของฉันจะสวมใส่เป็นครั้งแรกมากและเราเดินไปที่เตียง ลูก ๆ ของฉันไปนอนหลับอย่างสงบ ฉันไม่อาจปล่อยให้ช่วงเวลาอันมีค่านี้ไปเสียจากการนอนหลับและสังเกตเห็นเด็กสองคนของฉันที่สวยงามสำหรับชั่วโมงเพียงการ ฉันรู้สึกที่สงบยังมีพลัง สำหรับเดือนผมอยู่บนที่สูงเกิด ผมรู้สึกมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูกน้อยยังได้นอนข้างๆฉัน ทำไมร่างกายของเธอน้อยนอนขดอย่างเรียบร้อย โดยการหดตัวของฉันที่เพิ่มขึ้นในความเข้มผมรึเปล่าจำได้ว่าร้องไห้ ฉันชอบเธอมาก ผมกอดเธอไว้แน่น และหวังว่าเธอจะสนุกเหรอเป็นพี่สาวใหญ่ สักพัก ผมก็ดูทีวีแล้วทำไมบทความผมได้ทำ ฉันทิ้งลูกสาวนอนได้ในอ่างรึเปล่า และรู้สึกว่าน้ำอุ่นบรรเทาของฉันทำงานในร่างกาย ฉันภาวนา สําหรับวันเกิดเกี้ยเซียะกับสัญชาตญาณที่จะบอกฉันว่ามีอะไรผิดปกติ เมื่อน้ำเริ่มเย็นเหรอ ฉันลุกขึ้นและเดินกลับไปที่เตียงมันเย็นในพาร์ทเมนท์ รัสเซียและยูเครนในช่วงกลางของ แก๊สข้อพิพาท ระบบความร้อนกลางเมืองที่สั้นของเชื้อเพลิง เรารึเปล่า ถูกทิ้งไว้ในเย็น ข้างนอก มีน้ำค้างแข็งรุนแรงและมากไหมหิมะ ฉันดิ้นรนเพื่อให้ได้เครื่องปรับอากาศในห้องของฉันจะระเบิดไหม อากาศร้อน แทนที่จะหนาวเพื่อให้ลูกของฉันจะไม่เกิดในพื้นที่ไหม เย็น ในที่สุดผมก็ทำสำเร็จ แต่มันก็ยังหนาวมาก ผมเปิดเตาอบรึเปล่าแล้วประตูเปิด . สุดท้าย เรื่องก็เริ่มจะร้อนขึ้นตอนนี้ผมมีอาการปวดและ vocalized ผ่านบางส่วนของพวกเขา ลูกสาวของฉันไหมตื่นขึ้นมาและถามว่าเกิดอะไรขึ้น น่าจะราวๆสามอะไรในตอนเช้า " เด็กในแบบของเขา ที่รัก เขาจะอยู่กับเราเร็ว ๆนี้ ! " ทำไม เธอพาผมไปดื่มและดูตื่นเต้น ฉันพยายามจะพาเธอกลับไปไหมจะนอน แต่เธอต้องการที่จะมีกับผมเกิดที่สองของฉันคือมากประสบการณ์ทางจิตวิญญาณ เพราะฉันเลือกที่จะเกิด unassisted รึเปล่า และต้องพึ่งพาตัวเอง โดยเฉพาะ ผมรู้สึกว่าทำไมทุกความรู้สึก และทราบถึงกระบวนการในขั้นตอนของวิธีการทุก ผมเคยถามมั้ยว่าสิ่งที่ฉันทำมันถูกต้อง , และถ้าผมต้องไปโรงพยาบาลมั้ย แต่ผมรู้ในใจว่า นี่เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ไม่ใช่อะไร เพราะระบบการคลอดในยุคกลาง ในประเทศของเรา ที่อยู่อาศัย และอะไรไม่ใช่เพราะพยาบาลผดุงครรภ์ที่เข้าร่วมเกิดครั้งแรกของฉันหลายของอะไรในสิ่งที่พวกเขาได้กระทำในโรงพยาบาลด้วย ชอบตะโกนใส่ทำงานผู้หญิงและทำไมพยายามที่จะตัดการตัดโดยปราศจากความยินยอมของมารดา ไม่ นี่รึเปล่า เกิดมากมากกว่าทางเลือกบางอย่างที่ไม่พึงประสงค์ มันเกิดอะไรกับผม เป็น คน ด้วยลูกชายของฉันเกิดในตัวเองสองมือ , ใบหน้าของฉันขึ้น ลูกสาวของฉันรู้สึกตื่นเต้นไหมเจอน้องชายของเธอ " หวัดดี เจ้าตัวเล็ก สวัสดีครับ หนึ่งเล็ก ๆน้อย ๆของฉัน " ฉันรึเปล่าว่าฉันจ้องเขาเล็ก ๆ แต่ดวงตาสีฟ้าสดใส ดวงตาที่จ้องมองเข้าไปในจิตวิญญาณของฉันไหม . เขาตัวเล็ก มากขนาดเล็กกว่าน้องสาวของเขา ทำไมช่างเปราะบางและเพื่อให้สมบูรณ์แบบ รกแกะออกมาใช้ได้ง่าย เร็ว ๆนี้รึเปล่า หลังจากที่ลูกชายฉันได้ หลังจากที่ฉันแน่ใจว่าสายสะดือหยุดอะไรเร้าใจ .เราอาบน้ำด้วยกันแล้ว มีการแต่งตัว ลูกสาวฉันเลือกเสื้อผ้าลูกรึเปล่าผมจะใส่เป็นครั้งแรก และเราก็ไปนอน ทำไมลูกหลับไปอย่างสงบ ผมไม่อาจปล่อยให้เวลาอันมีค่านี้ไปทำไมเสียเวลานอน และพบเด็กสองคนของฉันที่สวยงามสำหรับชั่วโมง อะไรก็ได้ ผมรู้สึกสงบ ยังแข็งแรง สำหรับเดือนฉันก็เกิดอะไรสูง ผมรู้สึกมีความสุขที่สุด