After her friends left, Suiren is l

After her friends left, Suiren is looking down from the roof again. She is surprised when someone is knocking on the door. She quickly hides at the side and sees that it is Kawasumi. So, she goes to him. Flashback: Kawasumi asked Ryousuke if he can borrow his cellphone. Ryousuke is looking at who he is going to call so Kawasumi walks further away from him. Ryousuke shouted what it is, and whom he is going to call. Kawasumi asked if he knows Yuri’s number. After work, Yuri noticed that someone called her cellphone. She called back and asked Ryousuke if he called him. Then, Yuri looked surprised and blushed. Kawasumi requested that on Monday, March 3rd, during lunch break, can she let the two of them be alone together. Kawasumi is startled when Yuri exclaims OK♡ Ryosuke wondered what that ok is about. End flashback Meanwhile, Yuri and Aya buys food from the canteen. On the way back, Yuri says that in the end, it is no good to wait until the club activity to end before going [to give the gift]. She scolds Aya for saying that Kawasumi doesn’t have the guts to skip club activity. At the rooftop, Kawasumi takes out the gift from his pocket. Holding his gift to her, he greets her a happy birthday. Looking away, he says that maybe it is very strange. Holding the gift, Suiren thinks that they are alone at the rooftop and it has been such a long time since this happened. She is saying that right now, Aya and Yuri went to buy something.. She stops and thinks, “--..Could it be” Kawasumi admits that he asked them to. After recalling being alone together before, she asks if she can open the gift. He says yes. It is a necklace with a butterfly pendant. Wondering what he is thinking that they are now alone together, she blushes and thanks him. He exclaims in acknowledgement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากที่เพื่อนของเธอซ้าย ภัตตาคารกำลังลงจากหลังคาอีกด้วย เธอจะประหลาดใจเมื่อคนจะเคาะประตู เธออย่างรวดเร็วซ่อนที่ด้านข้าง และเห็นว่า เป็น Kawasumi ดังนั้น เธอไปกับเขา รำลึกความหลัง: Kawasumi ถาม Ryousuke ถ้า เขาสามารถขอยืมโทรศัพท์มือถือของเขา Ryousuke กำลังมองหาที่ที่ เขาจะเรียกให้ Kawasumi เดินต่อจากเขา Ryousuke ตะโกนมันคืออะไร และที่จะไปเรียก Kawasumi ขอถ้า เขารู้เลขของ Yuri หลังเลิกงาน Yuri สังเกตเห็นว่า บางคนเรียกว่าโทรศัพท์มือถือของเธอ เธอเรียกกลับ และถาม Ryousuke ถ้า เขาเรียกเขา แล้ว Yuri ดูประหลาด และขวยเขิน Kawasumi ร้องขอว่า ในวันจันทร์ 3 มีนาคม ช่วงพักเที่ยง สามารถปล่อยให้ทั้งสองของพวกเขาเป็นคนเดียวกัน Kawasumi เป็น startled เมื่อ Yuri exclaims OK♡ Ryosuke สงสัยว่า สิ่งที่ตกลงเป็นเรื่องเกี่ยวกับการ สิ้นสุดรำลึกความหลังในขณะเดียวกัน Yuri และอาซื้ออาหารจากโรงอาหาร ในทางกลับ Yuri กล่าวว่า ในสุด ก็ดีไม่ต้องรอจนกว่ากิจกรรมคลับจะสิ้นสุดก่อนที่จะ [จะให้ของขวัญ] เธอกลับอาสำหรับพูดว่า Kawasumi ไม่มีกึ๋นจะข้ามกิจกรรมคลับ ที่ดาดฟ้า Kawasumi จะออกจากกระเป๋าของเขา จับของขวัญของเธอ เขาทักทายเธอมีความสุขวันเกิด เขามองไป บอกว่า อาจจะเป็นรอย เก็บของขวัญ ภัตตาคารคิดว่า พวกเขาเป็นคนเดียวที่ดาดฟ้า และได้รับดังกล่าวเป็นเวลานานตั้งแต่นี้เกิดขึ้น เธอบอกว่า ขวาตอนนี้ อาและ Yuri ไปซื้อ... เธอหยุด และ คิด, "-...มันอาจเป็น" Kawasumi ยอมรับว่า เขาขอให้ได้ หลังจากเรียกคนเดียวกันก่อน เธอถามถ้า เธอสามารถเปิดของขวัญ เขากล่าวว่า ใช่ สร้อยคอพร้อมจี้ผีเสื้อได้ เธอสงสัยว่า เขาจะคิดว่า พวกเขาเป็นคนเดียวกัน blushes และขอบคุณเขา เขา exclaims ในการยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่เพื่อนของเธอซ้ายซุยเรนคือการมองลงมาจากหลังคาอีกครั้ง เธอก็ต้องประหลาดใจเมื่อมีคนเคาะประตู เธอรีบซ่อนที่ด้านข้างและเห็นว่ามันเป็น Kawasumi ดังนั้นเธอจะไปกับเขา ย้อนหลัง: Kawasumi ถาม Ryousuke ถ้าเขาสามารถยืมโทรศัพท์มือถือของเขา Ryousuke กำลังมองหาที่ที่เขาจะเรียกเพื่อ Kawasumi เดินห่างออกไปจากเขา Ryousuke ตะโกนว่ามันคืออะไรและคนที่เขาจะไปเรียก Kawasumi ถามว่าถ้าเขารู้ว่าจำนวนของยูริ หลังเลิกงาน, ยูริสังเกตเห็นว่าคนที่เรียกว่าโทรศัพท์มือถือของเธอ ที่เธอเรียกว่ากลับมาและถาม Ryousuke ถ้าเขาเรียกเขาว่า จากนั้นยูริมองประหลาดใจและเขิน Kawasumi ขอให้ในวันจันทร์ที่ 3 มีนาคมในช่วงพักกลางวันเธอสามารถปล่อยให้ทั้งสองคนจะอยู่ด้วยกันตามลำพัง Kawasumi สะดุ้งตื่นเมื่อยูริอุทานตกลง♡ Ryosuke สงสัยว่าตกลงที่เกี่ยวกับ ปลายย้อนหลังในขณะที่ยูริและอายะซื้ออาหารจากโรงอาหาร ระหว่างทางกลับยูริกล่าวว่าในท้ายที่สุดมันก็ไม่ดีที่จะรอจนกว่ากิจกรรมที่สโมสรจะจบก่อนที่จะ [ให้ของขวัญ] เธอดุอายะบอกว่า Kawasumi ไม่ได้มีความกล้าที่จะข้ามกิจกรรมสโมสร บนชั้นดาดฟ้า, Kawasumi หยิบของที่ระลึกจากกระเป๋าของเขา ถือเป็นของขวัญของเขากับเธอเขาทักทายเธอสุขสันต์วันเกิด มองออกไปเขาบอกว่าบางทีมันอาจจะเป็นที่แปลกมาก ถือของที่ระลึก, ซุยเรนคิดว่าพวกเขาเป็นคนเดียวที่ชั้นดาดฟ้าและได้รับการดังกล่าวเป็นเวลานานตั้งแต่เรื่องนี้เกิดขึ้น เธอบอกว่าตอนนี้อายะและยูริไปซื้ออะไรบางอย่าง .. เธอหยุดและคิดว่า "- .. มันสามารถเป็น" Kawasumi ยอมรับว่าเขาขอให้พวกเขา จำได้ว่าหลังจากอยู่คนเดียวด้วยกันก่อนที่เธอถามว่าเธอสามารถเปิดขายของที่ระลึก เขาบอกว่าใช่ มันเป็นสร้อยคอพร้อมจี้ผีเสื้อ สงสัยว่าสิ่งที่เขาคิดว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ด้วยกันตามลำพังเธอหน้าแดงและขอบคุณเขา เขาอุทานในการรับรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่เพื่อนกลับไปแล้ว ซุยเรนกำลังมองลงมาจากหลังคาอีก เธอแปลกใจเมื่อมีคนเคาะประตู เธอรีบซ่อนด้านข้าง และเห็นว่าเป็นฝ่าย . งั้น เธอจะไปกับเขา รำลึกความหลัง : ฝ่ายถาม เรียวสุเกะ ถ้าเขาจะขอยืมมือถือของเขา เรียวสุเกะมองใครเขาจะเรียกให้อีกฝ่ายเดินห่างจากเขา เรียวสุเกะตะโกนอะไรซึ่งเขาจะโทรมา ฝ่ายถามถ้าเขารู้เบอร์ของยูริด้วย หลังเลิกงาน ยูริสังเกตเห็นว่าใครโทรมาที่โทรศัพท์มือถือของเธอ เธอโทรกลับมาถาม เรียวสุเกะ ถ้าเขาโทรมา แล้ว ยูริดูตกใจ และหน้าแดง . ฝ่ายร้องขอว่า ในวันจันทร์ที่ 3 มีนาคม ช่วงพักกลางวัน เธอปล่อยให้เค้าสองคนอยู่กันตามลำพังฝ่ายยูริอุทานตกใจเมื่อได้♡เรียวสุเกะสงสัยว่าตกลงเป็นยังไง จบจากส่วนยูริกับอายะซื้ออาหารจากโรงอาหาร ระหว่างทางกลับ ยูริบอกว่า ในตอนท้าย มันไม่มีดีที่จะรอจนกว่ากิจกรรมคลับจบก่อนที่จะ [ ของขวัญ ของขวัญ ] เธอดุอายะบอกว่าฝ่ายไม่กล้าโดดกิจกรรมชมรม ที่ดาดฟ้าฝ่ายเอาของขวัญจากกระเป๋าของเขา ถือของขวัญของเขากับเธอ เขาทักทายเธอในวันเกิด มองออกไป เขาบอกว่า บางทีมันก็แปลก ถือของขวัญ ซุยเรนคิดว่าพวกเขาเป็นคนเดียวที่ดาดฟ้าและมันนานมาแล้วตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้น เธอบอกว่าตอนนี้ อายะกับยูริไปซื้อ . . . . . . . เธอหยุดและคิดว่า " . . . . . . . . .หรือว่าจะเป็น " ฝ่ายยอมรับว่าเขาถามพวกเขา หลังจากรำลึกถึงอยู่ด้วยกันตามลำพังก่อน เธอถามว่า เธอจะได้เปิดของขวัญ เขาบอกว่า ใช่ มันเป็นสร้อยคอที่มีจี้ผีเสื้อ . สงสัยว่า เขามีความคิดว่าพวกเขากำลังอยู่ด้วยกันตามลำพัง เธอหน้าแดง และขอบคุณเขา เขาอุทานในกิตติกรรมประกาศ